Οι πιο ακριβοπληρωμένοι ξενοδοχοϋπάλληλοι της χώρας είναι εκείνοι που εργάζονται στη Ρόδο, αφού οι μισθοί τους σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα είναι κατά 22% υψηλότεροι, έχοντας υπογράψει τοπική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Εργαζόμενοι και ξενοδόχοι στο νησί των Ιπποτών, έκαναν ίσως την κίνηση ματ. Συμφώνησαν σε μια «πληθωρική» Σύμβαση Εργασίας, που πέρα από τα οικονομικά οφέλη, περιλαμβάνει το όπλο των καλών συνθηκών διαβίωσης για όσους θα πάνε να εργαστούν στα ξενοδοχεία της Ρόδου από άλλα μέρη της χώρας.
Όμως, αν και ο μέσος ξενοδοχοϋπάλληλος στα ξενοδοχεία του νησιού αμείβεται με πάνω από 200 ευρώ επιπλέον, σε σχέση με το προσωπικό άλλων ελληνικών προορισμών, η Ρόδος αναζητά τουλάχιστον 5.000 επιπλέον άτομα για να δουλέψουν στα καταλύματα της την επόμενη σεζόν.
Εντωμεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτές τις ημέρες πρόκειται να υπογραφεί και η νέα διετής εθνική κλαδική σύμβαση από τη Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Επισιτισμό και Τουρισμό και τη Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, που θα προβλέπει αύξηση 5.5% για το 2023 και επιπλέον αύξηση 5% από την 1η Ιανουαρίου 2024.
Το θέμα της έλλειψης εργαζομένων στον τουρισμό σε ολόκληρο τον κόσμο εξελίσσεται σε «δυνατό πονοκέφαλο χωρίς παυσίπονο», αλλά και στη χώρα μας, αφού η πανδημία «έδιωξε» από τον κλάδο εκατομμύρια κόσμου, που ουσιαστικά άλλαξαν αντικείμενο δουλειάς.
Η πρόσφατη αποκάλυψη του επιστημονικού ινστιτούτου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της χώρας ότι έγινε αναθεώρηση προς τα πάνω στον αριθμό των εργαζομένων που λείπουν από τα ξενοδοχεία για τη σεζόν του 2023 και ο οποίος ανέρχεται σε 61.000, έχει θορυβήσει τους πάντες, με ελάχιστες όμως ενέργειες να έχουν γίνει μέχρι στιγμής.
Το πρόβλημα έγινε ήδη φανερό από τη φετινή σεζόν με πολλές -ίσως τις περισσότερες- μικρές αλλά κυρίως μεγάλες μονάδες σε όλη την Ελλάδα, να λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα των υπηρεσιών προς τους τουρίστες.
Καμπανάκι κινδύνου στη Ρόδο
Το καμπανάκι χτύπησε από νωρίς για τους ξενοδόχους της Ρόδου, οι οποίοι μέσα στην πανδημία δημιούργησαν μια πλατφόρμα όπου υποψήφιοι εργαζόμενοι μπορούν να καταχωρούν τα βιογραφικά τους, τα οποία είναι στη διάθεση όλων των ξενοδόχων του νησιού.
Μιλώντας στο NEWS 24/7, ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Μανώλης Μαρκόπουλος εξήγησε ότι ήδη λειτουργεί από πέρυσι με μεγάλη επιτυχία «και ουσιαστικά με αυτή την πλατφόρμα χτίζουμε σχέσεις. Είμαστε σε πολύ καλή συνεργασία με το Εργατικό Κέντρο και όλοι πλέον αναγνωρίζουν τις ανάγκες για προσωπικό που υπάρχουν στον τουρισμό», λέει ο κ. Μαρκόπουλος τονίζοντας: «Η Ρόδος έχει περίπου 38.000 – 40.000 εποχικά εργαζόμενος στον κλάδο του τουρισμού, όντας από τους μεγαλύτερους εποχικά εργοδότες της χώρας. Υπολογίζουμε ότι οι ελλείψεις σε προσωπικό για την επόμενη καλοκαιρινή σεζόν ανέρχονται σε περίπου 5.000, κυρίως από ειδικότητες όπως η καθαριότητα και η κουζίνα».
Αναφερόμενος στην προσπάθεια για να μεταφερθούν και να δουλέψουν στη Ρόδο εργαζόμενοι από τη βόρεια Ελλάδα, είπε ότι πάντοτε αυτές οι περιοχές «τροφοδοτούσαν» το νησί με κόσμο που ερχόταν για δουλειά το καλοκαίρι, όμως σήμερα γίνεται μια πιο οργανωμένη προσπάθεια με μια δράση του Εργατικού Κέντρου του νησιού.
Το κατόρθωμα της Ρόδου
Η Ρόδος κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό, ενεργώντας έγκαιρα και με σχέδιο, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με τις ελλείψεις προσωπικού. Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψαν για το 2022-2023 οι ξενοδοχοϋπάλληλοι με τους εργοδότες τους, όχι μόνο έδωσε τις μεγαλύτερες αυξήσεις σε μισθούς σε ολόκληρη τη χώρα κατά 22%, αλλά κατοχύρωσε πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν τη στέγαση τους, εφόσον προέρχονται από άλλα μέρη της Ελλάδας ή του κόσμου. Την ίδια ώρα ξεκίνησε και ένα δύσκολο μεν, ελπιδοφόρο δε πρόγραμμα προσέλκυσης εργαζομένων από τη βόρεια Ελλάδα.
Στο NEWS 24/7 μίλησε ο πρόεδρος του πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, κ. Παναγιώτης Εγγλέζος, εξηγώντας ότι με την συνεργασία που έχουν με τα εργατικά κέντρα της Κρήτης, αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε μία διαδικασία εύρεσης εργατών γης με σε συνεννόηση με τα υπόλοιπα εργατικά κέντρα της Βόρειας Ελλάδας σε περιοχές που δεν υπάρχουν ούτε ελιές, αλλά ούτε άλλες μεγάλες γεωργικές καλλιέργειες και υπάρχει σημαντική ανεργία.
«Το μεγαλύτερο θέμα που αντιμετωπίζουμε είναι το θέμα της στέγασης των εργαζομένων και αυτό ισχύει κυρίως στην Κρήτη που ενώ υπάρχει σημαντική εργατική δύναμη αυτή τη στιγμή για να κατέβει να μαζέψει ελιές, δεν υπάρχουν χώροι για να μείνουν αυτοί οι άνθρωποι», εξήγησε ο κ. Εγγλέζος.
«Σ’ αυτό το πλαίσιο υπήρξε μία πρώτη συνεννόηση με την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου, οι οποίοι μας δήλωσαν ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυνατότητες να φιλοξενηθούν πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι από άλλες περιοχές στο νησί μας, διότι αφενός υπάρχουν υφιστάμενες δομές αλλά ετοιμάζονται και πολλές καινούργιες».
Ανθρώπινες συνθήκες διαμονής
Ο πρόεδρος του ΕΚΡ, τονίζει ότι το θέμα της στέγασης πλέον περιλαμβάνεται μέσα στην Σύμβαση Εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων που υπεγράφη στη Ρόδο, η οποία προβλέπει πλέον ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων. Δηλαδή σε δίκλινο δωμάτιο, με δικό του μπάνιο, με κλιματισμό, κ.α.
«Όλα αυτά δεν υπήρχαν σε πολλές περιπτώσεις κι εμείς καταφέραμε μέσα στην πανδημία να τα εντάξουμε στην Συλλογική Σύμβαση. Με αφορμή λοιπόν αυτή την σύμβαση, οι ξενοδόχοι άρχισαν να δημιουργούν τέτοια καταλύματα που μπορούν να φιλοξενήσουν εργαζόμενους. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που κάνουμε αυτή τη συνεννόηση με άλλα Εργατικά Κέντρα.
Καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα αλλά πιστεύουμε ότι θα δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα. Με την προϋπόθεση ότι όλοι οι φορείς θα συναινέσουμε και με τη βοήθεια του Υπουργείου, που θα πρέπει να διευκολύνει τις μετακινήσεις, δίδοντας κάποια μπόνους ή εκπτώσεις σε αεροπορικά εισιτήρια ώστε να μπορέσουν να μετακινηθούν πιο οικονομικά και να υπάρχει ένα επιπλέον κίνητρο για να έρθει εδώ κάποιος εργαζόμενος».
Προσπάθειες για 12μηνο εισόδημα
«Εδώ στη Ρόδο έχουμε πλέον μία σεζόν εφτά μήνες και αν καταφέρουμε να επεκτείνουμε το επίδομα ανεργίας κατά τους πέντε μήνες του χειμώνα, θα μπορούμε να εξασφαλίσουμε εισόδημα σε αυτούς που θα έρθουν να εργαστούν εποχικά στη Ρόδο σε 12μηνη βάση», επισημαίνει ο κ. Εγγλέζος.
«Το μεγάλο όπλο που έχουμε εμείς στη Ρόδο είναι η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η οποία δίνει πολύ μεγαλύτερες αυξήσεις σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, που πλέον φτάνουν στο 22%. Η τελευταία συμφωνία που υπογράψαμε τον Αύγουστο περιλαμβάνει αύξηση 13%, που ίσχυσε αμέσως από τον επόμενο μήνα και το υπόλοιπο 9% θα ισχύσει από του χρόνου».
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, γίνεται προσπάθεια να επεκταθεί αυτή τη Σύμβαση και στους άλλους εποχικά απασχολούμενους και ήδη έχει ξεκινήσει η συνεννόηση με τον Εμπορικό Σύλλογο.
«Στη Ρόδο από τους 52.000 εργαζόμενους που έχουμε εργατικό δυναμικό οι 42.000 είναι εποχικά απασχολούμενοι. Ο πρωτογενής τομέας στην περιοχή μας δυστυχώς είναι ελάχιστος, με τους επαγγελματίες αγρότες να μην ξεπερνούν τους 1.000. Η Ρόδος κάποτε είχε πολύ μεγάλη δραστηριότητα στον πρωτογενή τομέα και γίνεται μεγάλη προσπάθεια να ενισχυθεί ξανά. Είδαμε μέσα στην πανδημία ότι πολλοί επέστρεψαν σε αυτόν, όμως σήμερα δεν ξέρουμε αν θα παραμείνουν. Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού έδειξε με την πανδημία ότι δεν μπορεί να στηρίξει το νησί».
Οι εργαζόμενοι του τουρισμού έφυγαν για το εξωτερικό
Ο κ. Εγγλέζος λέει, ότι δυστυχώς τα τελευταία χρόνια πάρα πολλοί εργαζόμενοι και κυρίως οι αλλοδαποί – ανάμεσα τους μεγάλος αριθμός Αλβανών – έφυγαν από τη Ρόδο και πήγαν να εργαστούν πλέον στην Ιταλία και την Γερμανία.
«Το κίνητρο που έδωσαν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί και κατάφερα να πάρουν ολόκληρες οικογένειες από την Ελλάδα για να εργαστούν εκεί είναι οι πολύ μεγάλοι μισθοί. Φανταστείτε ότι ένας νέος εργαζόμενος, καλοπληρωμένος στη Ρόδο που παίρνει 1.500 με 2.000 ευρώ, εκεί παίρνει 3.500 ευρώ».
Γιατί έφυγαν από τη Ρόδο οι εργαζόμενοι από τη Βόρεια Ελλάδα
Πολλοί εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία από τη βόρεια Ελλάδα που ζούσαν στην Ρόδο και εργαζόντουσαν, έφυγαν τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της πανδημίας και δεν επέστρεψαν. «Μόνο από την περιοχή των Σερρών ερχόντουσαν στη Ρόδο 2.500 -3.000 εργαζόμενοι οι οποίοι αφού έφυγαν λόγω της πανδημίας αποφάσισαν να μείνουν στην περιοχή τους και να ασχοληθούν με τη γη τους, που τους παρείχε για δύο χρόνια σταθερό εισόδημα. Φέτος, πάλι δεν ήρθαν με το φόβο και την αβεβαιότητα για το πως θα κυλήσει η σεζόν».
Σήμερα οι ελλείψεις προσωπικού στα καταλύματα του νησιού για την επόμενη σεζόν ανέρχονται σε περίπου 5.000 άτομα, λέει ο πρόεδρος του ΕΚΡ.
«Πολύ μεγάλη έλλειψη παρατηρείται και στα στελέχη, στο εκπαιδευμένο προσωπικό. Το μοντέλο που πάει να ακολουθήσει κυβέρνηση για εργαζόμενους από τρίτες χώρες στο οποίο εμείς δεν είμαστε αντίθετοι, είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσει το μοντέλο του ποιοτικού τουρισμού το οποίο επιδιώκουμε».
Για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση ο κ. Εγγλέζος λέει: «Αυτό που συνέβη φέτος με την έλλειψη προσωπικού πιστεύω σε ένα βαθμό ότι ήταν η εκδίκηση του εργαζόμενου, ο οποίος έδωσε πολλά μαθήματα στον εργοδότη για το πως πρέπει να του φέρεται. Γιατί τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν εργοδότες που «ασελγούσαν» πάνω σε εργαζόμενους. Στη Ρόδο πως κι αλλού τα περισσότερα ξενοδοχεία είναι πεντάστερα και οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες. Στις κουζίνες είδαμε φέτος ακόμα και πλειστηριασμούς εργαζομένων. Είδαμε ξενοδοχεία να παίρνουν ολόκληρος ομάδες από άλλα ξενοδοχεία δίδοντας το περισσότερα χρήματα και περισσότερα μπόνους».
30.000 εργαζόμενους χρειάζονται τα ξενοδοχεία της Κρήτης
Νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά αλλά με πενιχρά μέχρι στιγμής αποτελέσματα άρχισαν οι φορείς του τουρισμού στην Κρήτη να αναζητούν προσωπικό για να στελεχώσουν τις μονάδες τους τη νέα σεζόν, όπως γράφει σε ρεπορτάζ της η ηρακλειώτικη εφημερίδα «Πατρίς».
Όπως προκύπτει, η νέα σεζόν στην Κρήτη θα αρχίσει στα τέλη Μαρτίου και τα ξενοδοχεία θα χρειαστούν περί τους 30.000 εργαζόμενους. Εντωμεταξύ, πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι από την Κρήτη ετοιμάζονται να φύγουν όπως κάνουν κάθε χρόνο, για να εργαστούν λίγους μήνες σε χειμερινά τουριστικά θέρετρα σε χώρες όπως η Ελβετία και η Αυστρία, με βασικό μισθό 2.500 ευρώ, πενθήμερο, οκτάωρο, τροφή και στέγη. Για τα εξειδικευμένα επιτελικά στελέχη, οι μισθοί φθάνουν τις 4.000-5.000 ευρώ, με δεδομένο βέβαια το υψηλό κόστος ζωής των χωρών αυτών.