«Η ομάδα της Αστικής τάξης που κυβερνούσε και νομοθετούσε με τις βουλές, είχε άμεσο συμφέρον στην καταχρέωση του κράτους. Το κρατικό έλλειμμα αυτό ήταν ίσα-ίσα το καθ αυτό αντικείμενο της κερδοσκοπίας της και η κύρια πηγή του πλουτισμού της. Κάθε χρόνο κι από ένα νέο έλλειμμα. ’Υστερα κάθε τέσσερα-πέντε χρόνια και από ένα νέο δάνειο. Και αυτό το νέο δάνειο πρόσφερε στην χρηματική αριστοκρατία μια καινούργια ευκαιρία να κατακλέβει το κράτος, που κρατιόταν τεχνικά στο χείλος της χρεωκοπίας και που ήταν υποχρεωμένο να διαπραγματεύεται με τους τραπεζίτες κάτω από τους πιο δυσμενείς όρους».
(Καρλ Μάρξ 1818-1883)
Στην σημερινή συγκυρία της κρίσης μαζί με το δανεισμό «για την χρηματοοικονομική διάσωση » των υπερχρεωμένων χωρών προωθούνται σε βάρος τους ,πακέτο, οι πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου και των ιδιωτικοποιήσεων από κοινού με ακραίες πολιτικές λιτότητας, ανεργία, επισφάλεια, καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, και δραματική μείωση του κοινωνικού κράτους που σε καμία περίπτωση δεν συγκροτούν πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.
Αυτά σαν αριστεροί οφείλουμε να τα γνωρίζουμε και οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε συγκροτώντας και συμμετέχοντας στην δημιουργία λαϊκού κινήματος εφαρμόζοντας στρατηγική ρήξης με το σύστημα στα κρίσιμα επίδικα , της προάσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων της υπεράσπισης του δημόσιου και κοινόχρηστου πλούτου , της αναδιάθρωσης της οικονομίας, και του εκδημοκρατισμού του κράτους.
Με αυτή την έννοια οι προτροπές για «ιστορικό συμβιβασμό » ( συνέντευξη ‘Αννας Διαμαντοπούλου στο Κόκκινο ) ή « για αμοιβαία επωφελείς υποχωρήσεις» φαντάζουν γράμμα κενό γιατί παραβλέπουν την επιθετική στάση των συστημικών δυνάμεων που βρίσκονται σε διαρκή ρήξη με τον κόσμο της εργασίας , με τα κινήματα και την Αριστερά.
Η ρήξη είναι παρούσα και δεν χρειάζεται να την ξορκίζουμε καθώς δεν μπορεί να συγκροτήσουν το αντίπαλο δέος απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου οι ιδέες όσων φαντασιώνονται την δυνατότητα αναβίωσης μιας σοσιαλδημοκρατικής εκδοχής της πολιτικής , αφού κάτι τέτοιο θα αποτελούσε νεκρανάσταση των πολιτικών που προηγήθηκαν και εγκλώβισαν την χώρα στην παγίδα του χρέους και στα μνημόνια. «Ας αφήσουμε του νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους» και να επιμείνουμε σε αυτά που έχουμε συναποφασίσει.
Νίκος Τζάρας μέλος ΝΕ Χανίων ΣΥΡΙΖΑ
