Του Ανδρέα Σπανουδάκη
Υπάρχει μια έντονη φημολογία, εξάλλου και ο ίδιος μου είχε αποκαλύψει κατά το παρελθόν την πρόθεσή του, ότι ο επικεφαλής του συνδυασμού στο Περιφερειακό Συμβούλιο «Η Κρήτη Μπροστά», Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης, μετά την «μετακόμιση» της Ντόρας στην Αθήνα, θα είναι υποψήφιος βουλευτής στα Χανιά. Εξ’ άλλου αυτή ήταν και η θέληση του πρωθυπουργού που διέβλεψε θετικά στοιχεία στον Αλέξανδρο για τον οποίο είχε πει ότι το Περιφερειακό ήταν το «βάπτισμα του πυρός», ο πρώτος βηματισμός του Αλέξανδρου, στα κοινά.
Βέβαια, οι «παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν την όχι και μακρινή ιστορία της υποψηφιότητας Μαρκογιαννάκη στο Περιφερειακό που συμπυκνώνεται στο «τερπνό μετά του ωφελίμου». Ίσως η μακρόπνοη σκέψη του πρωθυπουργού έχει να κάνει με την υποψηφιότητα, για λόγους πολιτικού συμβολισμού, του γιού του Κωνσταντίνου με παράλληλη ανανέωση του ψηφοδελτίου στα Χανιά. Ανανέωση με πρόσωπα που διατηρούν ατόφια την εμπιστοσύνη τους στο Κυριάκο μα πάνω απ’ όλα η πιστοποίηση της υποψηφιότητάς τους θα διασφαλίζει την εκλογική πρωτοπορία του Κωνσταντίνου.
Με τις βουλευτικές εκλογές να είναι «προ των πυλών» και την «χηρευάμενη» θέση Μαρκογιαννάκη στο Περιφερειακό, προκύπτει η ανάγκη πλήρωσης της ηγετικής θέσης στο συνδυασμό «Η Κρήτη Μπροστά». Ποιο πρόσωπο θα διεκδικήσει τη θέση του επικεφαλής; Θέση από την οποία διακυβεύεται η λύση καίριας σημασίας θεμάτων και αγαθών. Άτομο που στο πρόσωπό του θα συμπίπτουν η γνώση, η πολυετής παρουσία στα κοινά, εξακολουθητικά αισθητή στα Αυτοδιοικητικά και Περιφερειακά, προσωπικότητα φέγγουσας ακεραιότητας, αντικειμενικά άψογη, ξένη σε παροξυσμούς και ακρότητες. Προσωπικότητα που δεν στηρίζεται στις επικοινωνιακές αρλούμπες για να προβάλλει ως σημαντικό το επουσιώδες έργο της. Τέλος, προσωπικότητα, που μας έχει αποδείξει έμπρακτα ότι με το έργο της έχει θεσμοθετήσει το ήθος.
Είναι καιρός η πόλη των λουλουδιών και των γιασεμιών να ορίσει υποψηφιότητα που θα διεκδικήσει με αξιώσεις την Περιφερειακή Διοίκηση της Κρήτης και θα την βγάλει απο το αναπτυξιακό τέλμα.
Αποπροσανατολισμός
Ίσες αποστάσεις απέναντι στη χώρα μας και τους προκλητικούς γείτονές μας, για ακόμα μια φορά, κρατά η Κομισιόν, παρά τη συνεχιζόμενη προκλητική στάση της Τουρκίας και τις απαράδεκτες δηλώσεις του έξαλλου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που είπε «γιοκ Μητσοτάκη».
Τα βοθρολύματα της ενημέρωσης μας είπαν ότι αυτή η ανείκια επίθεση Ερντογάν οφείλεται στην προτροπή του Έλληνα πρωθυπουργού ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου, η σύμμαχος χώρα να μην εξοπλίσει την Τουρκία. Είναι όμως έτσι;
Ο σχετικός προβληματισμός προκύπτει από τα εξής γεγονότα:
1. Από τις αυξημένες κατά 30% τις τελευταίες μέρες, ροές μεταναστών από τα τούρκικα παράλια. Λόιντ Όστιν.
2. Από τη διάψευση του Έλληνα υπουργού Άμυνας ότι η Ελλάδα δεν θα στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία.
3. Τα ταξίδια του πρωθυπουργού σε Ουάσιγκτον και Βοστώνη που αποδείχθηκαν επικοινωνιακές πομφόλυγες.
4. Τους Τούρκους να κάνουν υπερπτήσεις 2,5 ναυτικά μίλια από την Αλεξανδρούπολη.
5. Από τη δήλωση του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ (πιο επίσημα δεν γίνεται) ότι η Ελλάδα μαζί με άλλες ευρωπα’ι’κές χώρες ΕΣΤΕΙΛΕ!!! Συστήματα πυροβολικού στην Ουκρανία.
"google ad"
Ο σχετικός προβληματισμός λοιπόν είναι: Μήπως όλη αυτή η δραστηριότητα στρατιωτική και διπλωματική και η τακτική των ίσων αποστάσεων από την Ε.Ε. και πολύ πιθανόν και τις ΗΠΑ παρά τις αβρότητες και τα χειροκροτήματα, γίνεται για να αποπροσανατολίσει την ελληνική κοινή γνώμη από την δικαίωση του αιτήματος της Τουρκίας για αφοπλισμό των ελληνικών νησιών; Η δουλοφρονέστατη ικανοποίηση του αμερικανικού αιτήματος για αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία «υπονομεύει την εθνική κυριαρχία». Αυτό ακριβώς είχε πει ο ανακόλουθος έλληνας υπουργός Άμυνας.
Το κρίσιμο ερώτημα
Για άλλους δυο μήνες ακόμα θα ισχύσει (αν πιστέψουμε την κυβέρνηση) η ρήτρα αναπροσαρμογής. Για άλλους μήνες ακόμα οι απατεώνες πάροχοι με τη βούλα της κυβέρνησης θα συνεχίσουν να λεηλατούν, να ληστεύουν, να αισχροκερδούν, να αφαιρούν με τη βία οικογενειακά εισοδήματα.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση, πάραυτα, να επιβάλλει με νομοθετική παρέμβαση την κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής, παρατείνει κατά δυο μήνες την λεηλασία.
«Τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε-έξη».
Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα είναι: Η μίζα και με τί ποσοστό είναι μέσα στη ρήτρα αναπροσαρμογής ή στο συνολικό λογαριασμό του ηλεκτρικού;
Ρητορικό το ερώτημα που ποτέ δεν θα απαντηθεί αλλά ίσως έτσι συμβάλλομαι, εν τίνι μέτρω, στον αποθαυμασμό των παρτσινέβελων στην εξουσία.