Με αφετηρία την Κρήτη και επίκεντρο τις δηλώσεις ψευδών βοσκοτόπων, η κατάθεση της Παρασκευής Τυχεροπούλου, πρώην προϊσταμένης στη Διεύθυνση Άμεσων Ενισχύσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ξετύλιξε μπροστά στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής το νήμα ενός συστήματος παρανομίας, εκφοβισμού και πολιτικής συγκάλυψης.

«Η σημερινή κατάθεση αποτελεί μια κρίσιμη μαρτυρία για τη διαφθορά που επικρατούσε στο εσωτερικό του ΟΠΕΚΕΠΕ καθώς και το κλίμα εκφοβισμού που ήταν κυρίαρχο», σημειώνουν πηγές του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύοντας την ιδιαίτερη βαρύτητα της ακρόασης.

Η μάρτυρας περιέγραψε την ύπαρξη μιας «κλειστής ομάδας πίεσης» που ασκούσε συστηματικό εκφοβισμό και ψυχολογική βία σε εργαζομένους που δεν συνέπλεαν με αδιαφανείς πρακτικές. Ειδική αναφορά έγινε στον υπάλληλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Κρήτη, Γιώργο Καλλιούρη, που πρώτος εντόπισε παρατυπίες και απειλήθηκε για τη ζωή του.

Ο ρόλος του «Φραπέ»: από τις τηλεφωνικές απειλές στα «δεσμευμένα» ΑΦΜ

Κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση, σύμφωνα με την κατάθεση, είναι ο Γιώργος Ξυλούρης, γνωστός ως «Φραπές» — ένα όνομα που επανέρχεται ξανά και ξανά στις μαρτυρίες και τις καταγγελίες. Η κ. Τυχεροπούλου τον κατονόμασε ως βασικό παράγοντα του μηχανισμού εκφοβισμού, καταθέτοντας πως έφτασε στο σημείο να τηλεφωνήσει στο σπίτι της και να μιλήσει με τα παιδιά της.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν και η αναφορά σε οργανωμένες πιέσεις κατά την περίοδο της διοίκησης Μπαμπασίδη για την αποδέσμευση ΑΦΜ που αφορούσαν τον κτηνοτρόφο Ξυλούρη. Παρά το γεγονός ότι η ίδια είχε ενημερώσει γραπτώς ότι το ΑΦΜ του Βασίλη Ξυλούρη — γιου του «Φραπέ» — ήταν δεσμευμένο, αυτό τελικά πληρώθηκε, χωρίς ποτέ να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημειώνει ότι «η μάρτυρας περιέγραψε παραδείγματα από ελέγχους όπου παραγωγοί από την Κρήτη δήλωναν βοσκοτόπια σε άλλα νησιά της χώρας χωρίς να έχουν τίτλους κτήσης», καταδεικνύοντας τη συστηματική κατάχρηση του μηχανισμού επιδοτήσεων.

Απόπειρες φίμωσης, παραβίαση ντουλαπιών και πειθαρχικές διώξεις

Η διοίκηση Μπαμπασίδη, όπως κατέθεσε η κ. Τυχεροπούλου, αντέδρασε επιθετικά όταν εκείνη επιχείρησε να καταθέσει στοιχεία στο Ελεγκτικό Συνέδριο. «Υπήρξαν απειλές, παρακολουθήσεις και απόπειρες εξόντωσής μου», φέρεται να είπε, υποστηρίζοντας ότι ο ίδιος ο πρόεδρος είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την επιλογή της ως συνεργάτιδας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.

Μια ακόμη σκοτεινή σκιά ρίχνει η καταγγελία ότι με την παρουσία δικαστικού επιμελητή παραβιάστηκε το προσωπικό της ερμάριο — το οποίο, κατά την έκθεση του επιμελητή, βρέθηκε ήδη ανοιχτό. Η υπόθεση κατέληξε σε πειθαρχικές διώξεις εις βάρος της.

Σκιές πολιτικής συγκάλυψης: Από τον Αυγενάκη στον Τσιάρα

Οι αποκαλύψεις δεν σταμάτησαν στα υπηρεσιακά όργανα. Η κ. Τυχεροπούλου υπαινίχθηκε γνώση και ανοχή εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Όπως είπε, οι πρώην υπουργοί Λευτέρης Αυγενάκης και Γιώργος Γεωργαντάς γνώριζαν την κατάσταση, με μόνο τον δεύτερο να δείχνει κάποια διάθεση εξυγίανσης.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η μαρτυρία ότι «αφότου ανέλαβε ο κ. Αυγενάκης, ο κ. Ξυλούρης άρχισε να έρχεται ολοένα και πιο συχνά στον ΟΠΕΚΕΠΕ», ένδειξη — κατά την ίδια — της επιρροής του εντός του οργανισμού.

Σοβαρά ερωτήματα γεννά και η αποκάλυψη ότι ο υπουργός Κώστας Τσιάρας φέρεται να αρνήθηκε να εγκρίνει την απόσπασή της στην Εισαγγελία, προτρέποντάς την αντ’ αυτού να «φύγει στο εξωτερικό». Πρόκειται για δήλωση που, σύμφωνα με πηγές του ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί σκιές για τυχόν πρόθεση αποσιώπησης.

Από την Κρήτη στις Βρυξέλλες: μια υπόθεση που δεν μπορεί να θαφτεί

Η κατάθεση Τυχεροπούλου συνδέει ευθέως την Κρήτη με τον πυρήνα ενός παρασκηνιακού μηχανισμού διαφθοράς και χειραγώγησης των ευρωπαϊκών αγροτικών επιδοτήσεων, όπως σημειώνει και το ΠΑΣΟΚ. Από τα παραποιημένα βοσκοτόπια ως τις ανεξήγητες πληρωμές σε «δεσμευμένα» ΑΦΜ, από τους τοπικούς παράγοντες μέχρι τις κορυφές της πολιτικής διοίκησης, η υπόθεση ξεδιπλώνει ένα εφιαλτικό τοπίο ατιμωρησίας και θεσμικής υπονόμευσης.

Η αποκάλυψη του ρόλου του «Φραπέ» και της δικτύωσης του στην Κρήτη — τόσο με τοπικά συμφέροντα όσο και με τον κρατικό μηχανισμό — επιβεβαιώνει την ανάγκη για εις βάθος διερεύνηση, πέρα από κομματικά όρια. Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν με διαφάνεια και τα ερωτήματα που προκύπτουν να απαντηθούν θεσμικά, όχι με σιωπή.

Γιατί, όπως αποδεικνύεται, όταν οι απειλές, οι παραποιήσεις και τα ψευδή βοσκοτόπια γίνονται καθεστώς, δεν κινδυνεύει μόνο η δημόσια διοίκηση — αλλά η ίδια η δημοκρατία.