Προβολή ντοκιμαντέρ της Αction Aid: “Χώρες προς πώληση;”

Κοινοί οι αγώνες στην Ελλάδα και στον κόσμο ενάντια στην αρπαγή της γης και των πόρων από πολυεθνικές, επισημαίνει ο ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Κρίτωνας Αρσένης ενόψει της προβολής του ντοκιμαντέρ της ActionAid “Χώρες προς πώληση”

. Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται τον τρόπο με τον οποίο οι πλούσιες χώρες και οι μεγάλες εταιρείες εκμεταλλεύονται τον πλούτο της Αφρικής και συγκεκριμένα της Μοζαμβίκης. Στην αφρικανική χώρα οι πολυεθνικές εταιρείες με τη βοήθεια των τοπικών κυβερνήσεων τις οποίες εξαγοράζουν, καταφέρνουν να αρπάζουν τη γη, το νερό, την τροφή των κατοίκων, οι οποίοι δεν έχουν παρά ελάχιστους τρόπους αντίδρασης και εκφοβίζονται για να σωπάσουν. Οι ομοιότητες με τη σύγχρονη πραγματικότητα στην Ελλάδα, όπως στην περίπτωση των Σκουριών και του νερού της Θεσσαλονίκης είναι προφανείς. Στο ντοκιμαντέρ ο Κρίτωνας Αρσένης μαζί με την αποστολή της Action Aid περιηγείται στις περιοχές της Μοζαμβίκης τις οποίες εκμεταλλεύονται οι μεγάλες εταιρείες, μιλά με τους κάτοικους που εκδιώκονται και προσπαθεί να τους υπερασπιστεί από τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Με το θεσμικό ρόλο του ευρωβουλευτή εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις στις Βρυξέλλες και περιγράφει πως αυτές επηρεάζουν τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για το ντοκιμαντέρ της ActionAid «Χώρες προς πώληση;» ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης δήλωσε:

“Οι ομοιότητες με την κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι της Ιερισσού αλλά και άλλων περιοχών της χώρας μας με αυτή την Μοζαμβίκης είναι συγκλονιστικές. Η αρπαγή γης από τις πολυεθνικές εταιρείες που εξαγοράζουν κυβερνήσεις, διαφθείρουν τοπικούς άρχοντες και τελικά αποκτούν το έδαφος και το υπέδαφος τεράστιων περιοχών έναντι ελάχιστων χρημάτων είναι μία μέθοδος που αφού δοκιμάστηκε στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική, τώρα εφαρμόζεται στην Ευρώπη. Το ταξίδι μας στη Μοζαμβίκη απέδειξε πόσο καταστροφικές για τις τοπικές κοινωνίες είναι οι τακτικές που χρησιμοποιούν οι εταιρείες. Είδαμε από κοντά, συχνά με κίνδυνο της ζωής μας, τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εκμεταλλεύονται κάθε μέσο για να εκδιώξουν τους κατοίκους από τη γη τους. Ανοίξαμε πόρτες που συνήθως μένουν κλειστές, πήγαμε σε περιοχές που έχουν περιφραχθεί, γίναμε μάρτυρες των διαπραγματεύσεων μεταξύ έμπειρων στελεχών και αναλφάβητων ανθρώπων που προσπαθούσαν να αποσπάσουν  μία ελάχιστη αποζημίωση για τη χαμένη γη τους. Στο ντοκιμαντέρ περιγράφουμε αυτές τις καταστάσεις και εξηγούμε πως η εκμετάλλευση του εδάφους και του υπεδάφους από τις μεγάλες πολυεθνικές, είτε για καλλιέργεια βιοκαυσίμων, είτε για άντληση πετρελαίου, είτε για εξόρυξη χρυσού δημιουργεί τις ίδιες ιστορίες σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι μέθοδοι εισάγονται πλέον και στη χώρα μας αλλάζοντας ριζικά το οικονομικό μοντέλο σε βάρος των πολιτών της και με διακύβευμα τη Δημοκρατία.”