Κοντάκιον ήχος γ’ (βαρύς)
«Επί τη επανεγκαταστάσει, εις την ευσεβή χώραν ημών, του Σταυρού με τα αγγύλας εις παν το τετράπλευρον, αγαλιάσονται τα εν τοις μνημείοις σκηνώματα των Αγίων του έθνους ημών Μεταξά, Τσολάκογλου, Πάγκαλου, Κονδύλη και των συν αυτοίς τάγματα σφαλιτών… όπως και των προ ετών αγιασθέντων Απριλιανών, επί του χαρμοσύνω αγγέλματι της επανεγκαταστάσεως εις την «Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών», του συμβόλου της πίστεως αυτών… Και Στρατοκρατών, τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, μεγαλοεργοδοτών, καναλαρχών ως και πάντων των εχόντων και κατεχόντων εις την χώραν ημών (και των Δανειστών ημών) Αμήν!».
(Ψάλλετε κατά την λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη των Αθηνών. Μετά ταύτα, ο αρχιερεύς του Μαμωνά – θεού του χρήματος – υψώνω το ως άνω σύμβολον πάντων αυτών, αναφωνεί: Αιωνία η ισχύς ημών δια του Σταυρού τούτου ! Αιωνία η πρόοδος του έθνους και ημών, άνωθεν πτωμάτων αμφισβητιών ημών και του έθνους ημών… Αμήν…»
Ο Αντ. Χαρχαλάκης εποίησε
Με τη γλώσσα της Αλήθειας
«Προτεραιότητα ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας»;;;
Ίσως δεν θα ‘πρεπε να ‘μια τόσο αυστηρός με τους χορτάτους μιας πολιτικής… αποβολής. Όμως όπως και να ‘χει σώώώπα «Δημιουργία ξανά»!!!
Ξέρετε αγαπητοί πότε βγαίνουν τα μανιτάρια; Όταν χαλάσει ο καιρός και πιάσουν οι δυνατές βροχές και τα «ανεμοτσίπουρα». Το θυμήθηκα, διαβάζοντας σε τοπική συνάδελφο της 23ης Σεπτέμβρη άρθρο με τον παραπάνω τίτλο. Έτσι λοιπόν σε καιρούς ΚΡΙΣΗΣ (χάλασμα του καιρού δηλαδή ) φυτρώνουν αυτά τα θνησιγενή πολιτικά μανιτάρια. Που θα έχουν σίγουρα τη μοίρα των πραγματικών μανιταριών: Αφού τα χάψουν κάποια κορόιδα, σκουληκιάζουν και εξαερώνονται ή τα τρώνε τα ζώα! Εδώ που τα λέμε, θέλετε μεγαλύτερη Κρίση, από αυτή που διέρχονται ο λαός και η χώρα μας; Όμως κάποιοι – όπως οι εν λόγω – τσαμπουνάνε τα γνωστά και τα τριμμένα, μια που έχουν λύση το καριερίστικο και διατροφικό τους πρόβλημα!!
Αλλά δεν τα χάφτουμε όλοι που έχουμε από ετών δοκιμάσει τη σφάκα όπως οι γίδες! Θα έλεγα στους εν λόγω κυρίους, (που συνήλθαν στην πόλη μας) μα και στους (εναπομένοντες) ευρωλιγούρηδες, «Άξιος ο μισθός σας ! Εύγε ! Φυσικά έχει χαθεί απ’ αυτή τη χώρα, η ντροπή λόγω της ηθικής και της (εν μέρει) οικονομικής χρεωκοπίας… Γι’ αυτό το παίζουν κάποιο Δημοκρατικά επαρκείς και γι’ αυτό … τιμητές του Ναζισμού: «Δεν χωρά στην ελληνική κοινωνία ο Ναζισμός». Έγινε κι αυτό της … μόδας, μέχρι και Χρυσαυγίτες τον … εξορκίζουν!!! Ουαί τοις ηττημένοις, αφ’ εαυτοίς!!!
Μα η κρίση της κοινωνίας μας, κυρίες – κύριοι, είναι και λόγω της συμμετοχής στις ευρωδομές, όπου ανεβαίνουν τα ακραία φαινόμενα! Όπου πλανώνται, ωσεί ζώντα τα φαντάσματα των Μουσολίνι, Φράνκο, Σαλαζάρο, Μεταξά. Το ναζισμό τον γεννούν η ανεργία, οι μηδενικές προοπτικές της Νέας Γενιάς, οι εισβολές ακροδεξιών απόψεων. Έτσι για να δίνουν… διέξοδα στα αδιέξοδα των ελληναράδων, καθώς και των … ετοιμοπαράδοτων πληθυσμών του ευρωνότου…
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το φίδι έσπασε το κέλυφος του αυγού. Και είχαμε το πρώτο θανατηφόρο δάγκωμα προσφάτως στην περιοχή Αθηνών. Πρωτεύουσας της ηλιόλουστης χώρας μας, που σαν τέτοια τη λιμπίζονται και την αγοράζουν οι εταίροι του Βορρά. Αυτά τα … αγνοούν άραγε οι της «Δημιουργίας ξανά»; Ή πάσχουν από εθνική αμβλύνοια; Ποντάρουν κι αυτοί (όπως και κάποιοι από σας αναγνώστες μου) στο ότι κάποια αστικά κόμματα χρεοκόπησαν και καλώς χρεοκόπησαν; Άρα ήρθε το … Νέο αίμα ή η «Δημιουργία ξανά»!!!
Σας ερωτώ λοιπόν ευθέως κύριοι της «Δημιουργίας»: Τι νέο κομίζετε σ’ αυτό το λαό που «τα είδε όλα»; Θέλετε μήπως να δώσετε το φιλί της ζωής στην πνέουσα τα λοίσθια ανοχή μας; Θέλετε και για τις αφεντιές σας ομαλή πολιτική μετάβαση χάριν του ευρωπαϊκού μέλλοντος; Μα κι όταν θα μετράτε τα (όποια) κουκιά σας, δεν ελπίζω να ανανήψετε καν, αφού θα ‘χετε κάπως έστω φέρει σε πέρας (παγιδεύσει δηλαδή κάποιους αφελείς) την αποστολή σας !!
Δηλαδή, όπως λένε, «Κακό να γίνεται κι ας είναι και λίγο»! Όμως πειστείτε πως «ειν’ οι προσπάθειές σας των συφοριασμένων, ειν’ οι προσπάθειές σας σαν των Τρώων»… (Καβάφης).
"google ad"
Το μέλλον των λαών μας δεν θα το γράψει η «επίσημη αγαπημένη» σας, δηλ. η ευρωπαϊκή ένωση. Η φθορά της βρίσκεται στον πυρήνα της!
Αντώνης Χαρχαλάκης