Σε δήλωσή του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης, θυμίζει δύο ποιήματα-τραγούδια του που εμπνεύστηκε τη νύχτα της δικτατορίας του 1967 και που όπως αναφέρει «δυστυχώς από εντελώς άλλη σκοπιά παραμένουν σήμερα επίκαιρα».
Αναλυτικά η δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη, όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του:
«Όλα δείχνουν ότι με το φάσμα του Τσαουσέσκου να υπερίπταται της χώρας μας και τα φαντάσματα των «επιφανών» μνηστήρων της ηγεμονίας της Ευρώπης (δηλ. Ναπολέων, Μέτερνιχ, Χίτλερ) μπαίνουμε σε μια νέα αποφασιστική φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής ιστορίας που έχει τη μορφή φαρσοκωμωδίας.
Για τον λόγο αυτόν, θέλοντας να προσφέρω στους συμπατριώτες μου μια νότα αισιοδοξίας που παράλληλα να περιέχει και τη διάσταση της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής που οφείλουμε να έχουμε πάντα ως λαός, θα ήθελα να θυμίσω τα παρακάτω δύο ποιήματα – τραγούδια μου που μου ενέπνευσε η νύχτα της δικτατορίας του 1967 και που δυστυχώς από εντελώς άλλη σκοπιά παραμένουν σήμερα επίκαιρα»:
Καιρός να δεις
Σου είπαν ψέματα πολλά
ψέματα σήμερα σου λένε ξανά
κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πουν.
Ψέματα σου λένε οι εχθροί σου
μα κι οι φίλοι σου με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν.
Ψεύτικη δόξα σου τάζουν οι ψεύτες
μα κι οι φίλοι σου σού κρύβουν την αλήθεια.
Πού πας με ψεύτικα όνειρα;
Πού πας με ψεύτικα όνειρα;
Καιρός να σταματήσεις
καιρός να τραγουδήσεις
καιρός να κλάψεις και να πονέσεις
καιρός να δεις.
Είσαι Έλληνας
Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά.
Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.
Η εκπόρθηση να φτάσει ως τις ρίζες των βουνών.
Είσαι Έλληνας. Είσαι Έλληνας.
Πίνεις την προδοσία με το γάλα.
Πίνεις την προδοσία με το κρασί.
Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.
Πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις.
Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά.