- Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα ο λογιστής μου μάλλον είναι ακροαριστερός τρομοκράτης. Τον ρώτησα πότε θα έρθει η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ. «Την Κυριακή, μόλις ψηφίσεις θα στη δώσουν μαζί με την ταυτότητα», μου απάντησε.
- Και προβληματίζομαι ιδιαίτερα αν θα πάω να την παραλάβω. Είδα όμως και την ηρωική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ κατά της αποχής και συγκινήθηκα.
- Είναι κι αυτό το αύριο που με προβληματίζει. Γιατί– μεγαλωμένη με Ελύτη τρομάρα μου – νόμιζα πως αύριο έρχεται η βαρβαρότητα «μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις».
- Τώρα όμως μαθαίνω πως το αύριο έχει ταυτότητα γιατί «Στις 20 Σεπτέμβρη ψηφίζουμε πρωθυπουργό». (Πάνε οι εποχές που η Αριστερά ψήφιζε πρόγραμμα, ιδεολογία, όραμα)
- Άκουσα και τον σύντροφο Κοτζιά –που τραγουδούσε we are the world μαζί με τα γεράκια του ΝΑΤΟ – να λέει πως η αποχή είναι διπλή ψήφος στη ΝΔ.
- Λες να κάνω τέτοια ζημιά; Τον λυπάμαι βέβαια τον Βαγγέλη, που από τη βιασύνη του να με σώσει, σκόνταψε ανεβαίνοντας στο βάθρο, αλλά …
- Διάβασα και στο τουίτερ του Αλέξη «Ούτε άγιοι είμαστε να μας χειροφιλούν, ούτε θαύματα γίνεται αν απέχεις» και το σκέφτομαι – παρότι χέρι πολιτικού δεν έχω φιλήσει – τελικά να πάω στην κάλπη.
- Κι αν στο παραβάν τα μπλέξω; Απ’ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω; Αυτήν με το πριόνι ή την άλλη με το τσεκούρι;
- Κι αν μπερδευτώ και αγκαλιάσω τη Φώφη; Την άκουσα που το ‘πε: «Ο κόσμος μας αγκαλιάζει. Επιστρέφει». Φήμες ότι έστειλε ευχαριστήριο τηλεγράφημα στον Αλέξη που νεκρανάστησε το ΠΑΣΟΚ διαψεύδονται.
- Για Ποτάμι δε με κόβω, κι ας έλεγε ο μπαμπάς μου που ήταν μπογιατζής ότι είναι εργολάβος. Για Καμμένο δεν το ‘χω, χάρτινες βαρκούλες δεν έμαθα ποτέ να φτιάχνω.
- Για Κουτσούμπα, Λαφαζάνη και λοιπή Αριστερά, δεν σας λέω. Μου ‘πε κι ένας πιτσιρικάς φίλος προχθές «Πολύ πιο σοβαρός ο Λεβέντης από την ελληνική αριστερά» και προβληματίστηκα, να φρικάρω ή να πάω να βγάλω διαβατήριο….
- Αλλά αφού το λένε όλοι, θα πάω. Και θα ψηφίσω την γυναίκα του Λωτ. Αυτήν που έμεινε στήλη άλατος όταν γύρισε και κοίταξε πίσω το ρημαδιό στα Σόδομα και τα Γόμορα…
- Και το βράδυ της Κυριακής, όοοολοι μαζί, θα ψάχνουμε το μήνυμα της κάλπης και τη νέα λαϊκή εντολή. Μην αρχίσω τώρα για τη λαϊκή εντολή του Γενάρη και το μήνυμα του ΟΧΙ γιατί δεν θα τελειώσουμε ούτε μεθαύριο ε;
- Ραντεβού λοιπόν τη Δευτέρα με τα λόγια μιας πολύ καλής φίλης από τη Σπάρτη: “Να ξαναδούμε την ανάγκη να αναγνωρίσουμε, και να διδαχτούμε από τα λάθη μας για να μην ξανακάνουμε τα ίδια, να βρούμε μορφές και τρόπους κοινής δράσης και δημοκρατικής λειτουργίας, με περισσότερη αμφισβήτηση και κριτική των φωτισμένων ηγεσιών, και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην συνειδητή και συγκροτημένη κοινωνία, που αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνιση της στο πολιτικό σκηνικό».
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
