του Κώστα Ντουντουλάκη
Κυβέρνηση καραμπινάτων μεγαλοαστών-προλε(φ)ταρίων που τους στηρίζουν (προσωρινά… ώσπου να ξεσπάσει η μπόρα των μέτρων εφαρμογής του νέου δωσιλογικού μνημονίου ) τα θολωμένα μυαλά φοβικών, ρευστής συνείδησης μικροαστών.
Ξέρετε κανένα “αριστερό”-συριζαίο ή των πατριδοκάπηλων δεξιών ΑΝΕΛ υπουργό να μην παίζει (το λιγότερο) με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ;
Από αυτά τα ευρουλάκια που λατρεύουν τόσο οι αριστεροκαπιταλιστές μας, ώστε για χάρη τους να απεμπολήσουν προγράμματα, αρχές, δεσμεύσεις, δημοψήφισμα, να προδόσουν τα πάντα, για …να μην μετατραπούν τα ευρουλάκια τους σε “καταστροφικές” τάχα για εμάς δραχμές;
Καταστροφικές πράγματι, γιαυτούς! Καταστροφικό γιαυτούς και όλα τα λαμόγια, τους τοκογλύφους και τις πολυεθνικές ένα εθνικά ελεγχόμενο νόμισμα, με εθνικά ελεγχόμενες τράπεζες,με εθνική-κοινωνική οικονομική πολιτική και κοινωνικοποίηση του δημόσιου πλούτου αντίξεπουλήματός του! Καταστροφικότατο κάτι τέτοιο για Τσίπρα, Σταθάκη, Φλαμπουράρη,Δραγασάκη,Τσακαλώτο,Καμμένο, Φίλη, Χαϊκάλη,Τζάκρη,Μάρδα και σία, για όλους τους μεγαλοαστούς υπουργούς, βουλευτάδες “εθνοσωτήρες”,τις πολλαπλά διαπλεκόμενες πηγές του πλούτου τους και τα ΜΜΕ και συστήματα ολιγαρχών, την ΕΕ τους, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ τους, που τόσο προκλητικά τους στηρίζουν…
-Ο άγνωστος σήμερα ακόμα και στους …κομμουνίζοντες ύμνος της διαλυθείσας από τις αστικές ηγεσίες των πρώην κομμουνιστικών κομμάτων Κομουνιστικής Διεθνούς, διατράνωνε μεταξύ άλλων (ψάξτε τα, βρείτε στο διαδίκτυο όσοι λέτε πως είστε, έστω κάπως αριστεροί τα “ξεχασμένα λόγια):
“…Της Γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες μοναχοί τους θα σωθούν!…”
Ακόμα και ως απλά λόγια όμως, ενοχλούσαν τις κομματικές νομενκλατούρες σε ανατολή και δύση. Ενοχλούσαν λόγω κατάληψης των ηγεσιών των κομμουνιστικών κομμάτων από εκατομμυριούχους σαν τον Μπερλιγκουέρ, αρχηγό του “ευρωκομμουνιστικού” μαζικότατου επί Τολιάτι και Γκράμσι Ιταλικού ΚΚ, ανύπαρκτου τις τελευταλιες δεκαετίες, όπως όλα τα “ευρωκομμουνιστικά”-αστικά πρώην εργατολαϊκά ΚΚ.
Πάμπολλα άλλα ηγετικά στελέχη αυτών των “μετακομμουνιστικών” δήθεν αριστερών κομμάτων είναι, όλως τυχαίως… πλούσιοι μεγαλοαστοί ή προνομιούχοι νεόπλουτοι. Τα πρώην ΚΚ, όλα τα ευρωπαϊκά “αριστερά”κόμματα, εκφυλίστηκαν, μεταλλάχθηκαν σε αδιάντροπα αστικά ως προς την όλη πρακτική τους.
Όπως ακριβώς η παλιά σχετικά αντικαπιταλιστική σοσιαλδημοκρατία είναι πια εδώ κι εξήντα χρόνια η εναλλακτική καπιταλιστική δεξιά, απέναντι στην χριστιανοδημοκρατική και την φιλελεύθερη παλιά δεξιά.
Ο Μαρξ έλεγε: “Η κοινωνική ύπαρξη καθορίζει την κοινωνική συνείδηση”.
Δηλαδή το αν είσαι φτωχός ή πλούσιος καθορίζει το πώς σκέφτεσαι. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις. Σπανιότατα, κάποιος πλούσιος που πράττει δηλαδή όπως γράφει η Καινή Διαθήκη πως είπε ο Χριστός στον πλούσιο νέο. Κάποιοι,πολύ σπάνια, δίνουν πράγματι όλο τον πλούτο τους υπέρ των πασχόντων.
Αν είναι επαναστάτες,διαθέτουν τα πλούτη τους υπέρ της εθνικής απελευθέρωσης(πχ ο Δασκαλογιάννης και η Μπουμπουλίνα. Αντίθετα όμως έπραξαν πάρα πολλοί πχ ο πρώην ήρωας Μιαούλης έκαψε τον ελληνικό στόλο γιατί ένιωσε “ριγμένος”στην νομή της εξουσίας μετά… ).
Αν είναι κοινωνικοί επαναστάτες, θυσιάζουν τον πλούτο τους υπέρ της κοινωνικής απελευθέρωσης (πχ ο Ένγκελς, ο Λουλές, γόνος τσιφλικάδων, ηρωικός αγωνιστής όμως του ΕΑΜ και του τότε ΚΚΕ, ο Βαγγέλης Κτιστάκης, γόνος πλούσιας οικογένειας των Χανίων, ηγέτης του τοπικού ΕΑΜ, που συνελήφθη επί γερμανοκατοχής από πουλημένα τομάρια, Έλληνες αξ/κούς και ανδρείκελα της Ασφάλειας Χανιων, τιμωρημένα όπως τους άξιζε από την ΟΠΛΑ μετά, κι εκτελέστηκε από τους ναζί).
Αλλά αφενός ήταν μεμονωμένες περιπτώσεις αυτοί οι απαρνηθέντες τον πλούτο και την τάξη τους αγωνιστές,ειδικά οι πλείστοι της ηγεσίας της Αριστεράς ήταν φτωχοί, φτωχότατων οικογενειών γόνοι.
Αφετέρου, ας συγκρίνει κανείς αυτές τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις πλουσίων απαρνηθέντων τον πλούτο τους για τον Αγώνα, με την μεγαλοαστική πολιτική αγυρτεία των τωρινών ηγετών του ΣΥΡΙΖΑ και των άκρως ιδιοτελών, υπέρ της μεγαλοαστικής, ευρώδουλης και αμερικανοανατόδουλης κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκουν, υπουργών…