Είναι γνωστό ότι η απογοήτευση πολλών ανθρώπων από την πορεία των τελευταίων ετών τους έχει στρέψει μακριά από κοινωνικές δράσεις. Έτσι, πολλές οργανώσεις που προσέφεραν τα χρόνια της κρίσης πλέον βρίσκονται σε αδυναμία να φέρουν εις πέρας το έργο τους. Μία τέτοια οργάνωση με πολύ σημαντικό έργο τα τελευταία 7 χρόνια είναι η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων που γεννήθηκε μέσα από τις συνελεύσεις των Αγανακτισμένων στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Με ένα σύντομο μήνυμά της ενημερώνει ότι παρά του ότι οι αιτίες που τη γέννησαν συνεχίζουν να υφίστανται, “τα εναπομείναντα μέλη της αδυνατούν πλέον να παράσχουν το πολύτιμο αυτό δείπνο με αξιοπρέπεια”.
Σε σχετικό μήνυμα πιο αναλυτικά αναφέρονται τα εξής:
Η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων, έπειτα από 7 χρόνια καθημερινής προσφοράς βραδινού φαγητού, διακόπτει από 10 Ιουλίου 2018 τη λειτουργία της.
Παρόλο που οι αιτίες που τη γέννησαν εξακολουθούν να υφίστανται, τα εναπομείναντα μέλη της αδυνατούν πλέον να παράσχουν το πολύτιμο αυτό δείπονο με αξιοπρέπεια.
Ευχαριστούμε τους φορείς, τις συλλογικότητες, τους επαγγελματίες και τους απλούς πολίτες της πόλης και του νομού που μας στάθηκαν αρωγοί.
Ποιοι ήταν η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων
Η Κοινωνική Κουζίνα Χανίων αποτελούνταν από πολίτες που ενώσαν τη δράση τους για την υλοποίηση αυτού του συσσιτίου. Καθημερινά μαγείρευαν στα σπίτια τους τουλάχιστον 2-3 άνθρωποι και φέρναν το φαγητό στο συσσίτιο. Δεν τους χρηματοδοτούσε ούτε και τους οργάνωνε κάποιος φορέας, θεσμός, ή πολιτικό κόμμα.
Σε σχετικό κείμενο ανέφεραν:
Η «Κοινωνική Κουζίνα» αποτελεί μια συνέχεια του συσσιτίου που προφέρουν από το καλοκαίρι του 2011 οι «Αγανακτισμένοι» της Πλατείας της Δημοτικής Αγορά, μετά την μεταφορά του σε στεγασμένο χώρο επί της οδού Τσουδερών. Αποτελεί μια αναβάθμιση του συσσιτίου, αφού πλέον, οι άποροι συμπολίτες μας βρίσκουν μια φιλόξενη, γωνιά, όπου απολαμβάνουν σπιτικό φαγητό χωρίς να ξεπαγιάζουν στην ύπαιθρο. Στο χώρο αυτό, κάθε βράδυ στις 9, οι απόκληροι αυτής της πόλης λαμβάνουν, ως φιλοξενούμενοι και όχι ως κυνηγημένοι, μαζί με τον επιούσιο και ένα χαμόγελο, παίρνοντας ανάσες για το αύριο, χωρίς κανείς να τους ζητά την επίδειξη οποιασδήποτε ταυτότητας, ιδεολογίας ή θρησκευτική πίστης. Την προσπάθειά μας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή η διευθύντρια και η σχολική επιτροπή του Πρώτου Γυμνασίου. Τους ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά, για την προσφορά του χώρου, ο οποίος έχει μεταμορφωθεί με την εθελοντική εργασία σιτιζόντων και σιτιζομένων από εγκαταλειμμένη αποθήκη σε χώρο φιλοξενίας και εστίαση
Ενάντια στην συνήθεια των καιρών, στη γενικότερη οπισθοδρόμηση σε οικονομικές πολιτικές που τσακίζουν την εργασία και δημιουργούν στρατιές νεόπτωχων και απεγνωσμένων, ενάντια στον κοινωνικό δαρβινισμό και στην κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, αποφασίσαμε να οικοδομήσουμε, παρά να γκρεμίσουμε. Να χτίσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης παρά να ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα για την κρίση που χτυπά την πόρτα μας. Να διοχετεύσουμε την ενεργητικότητά μας στην εν τοις πράγμασι καταδίκη των πολιτικών που δημιουργούν συσσίτια, και όχι στο κυνήγι εκείνων που τα οργανώνουν, ελπίζοντας ότι μαζί με αυτούς θα εξαφανισθεί ως δια μαγείας το πρόβλημα: η ένδεια, η ανέχεια, η ανισότητα, σε μια κοινωνία την οποία κινεί η επιδίωξη του ατομικού κέρδους.
Τα μέλη της «Κοινωνικής Κουζίνας» ενδιαφέρονται να προσφέρουν το συσσίτιό τους δημιουργώντας τις λιγότερες δυνατές οχλήσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε, δεν προσφέρουμε φαγητό τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων. Επιθυμούμε να εξευρεθεί, το συντομότερο δυνατόν, ένας μόνιμος χώρος στο κέντρο της πόλης που θα εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τους αυξανόμενους αριθμούς συμπολιτών μας που προσφεύγουν σ’ αυτήν. Μέχρις ότου, με τη βοήθεια των πολιτών και φορέων που μας συμπαραστέκονται, και κυρίως με τη βοήθεια της δημοτικής αρχής, βρεθεί ένας καταλληλότερος, από άποψη μεγέθους, χώρος, θα παρέχουμε το συσσίτιό μας στην οδό Τσουδερών. Για το σκοπό αυτό επιδιώκουμε τη συμπαράσταση των περιοίκων ώστε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε όχι μόνο με την ανοχή αλλά και την στήριξή τους. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη, που θα οδηγούσε στο κλείσιμο της Κοινωνικής Κουζίνας στην οδό Τσουδερών, προτού εξευρεθεί μια μόνιμη και βιώσιμη λύση για το χώρο του συσσιτίου, θα οδηγούσε τα πράγματα, ξανά, στο σημείο μηδέν: είτε στο μαρασμό ενός δικτύου αλληλεγγύης που στήθηκε με πολύ μόχθο και επέδειξε αντοχή και αποτελεσματικότητα, είτε σε υπαίθρια συσσίτια, εν μέσω ενός από τους πιο σφοδρούς χειμώνες των τελευταίων ετών. Δεν πρόκειται να συναινέσουμε σ’ αυτό.
Ευχαριστούμε όλους όσοι μας στήριξαν και μας στηρίζουν. Ζητούμε την ενεργητική συμπαράσταση, πολιτών και φορέων για να συνεχίσουμε απρόσκοπτα την παροχή του συσσιτίου μας, να συνεχίσουμε να είμαστε χρήσιμοι στους δύσκολους αυτούς καιρούς. Παράλληλα, παλεύουμε ενάντια στις πολιτικές που δημιουργούν την ανάγκη για τη λειτουργία συσσιτίων: στα χαράτσια, στις απολύσεις, στο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, στην εγκατάλειψη της υπαίθρου, στη διάλυση του κοινωνικού ιστού.