«Η ελληνική και η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να υπηρετούν τους ανθρώπους» τόνισε ο γνωστός Αυστριακός οικονομολόγος, που διατέλεσε εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας, Κουρτ Μπάγιερ.
Σε σημερινό του άρθρο γνώμης στην αυστριακή εφημερίδα Der Santard, με τίτλο «Υποστηρίζω τον Τσίπρα και τον Ρέντζι» τονίζει πως «”μετριοπαθείς” δυνάμεις είναι εκείνες που ώθησαν την Ευρώπη και την Ευρωζώνη στην πολυετή ύφεση με αυξανόμενη φτωχοποίηση και απελπισία, εκείνες που δεν διδάχτηκαν τίποτε από τη λανθασμένη τους διαχείριση της κρίσης και επιμένουν στην πολιτική λιτότητας ως κεντρική στρατηγική παρόλο που αυτή είναι υπεύθυνη για ύφεση, κίνδυνο αποπληθωρισμού και αυξανόμενα ποσοστά χρέους».
«Θέλω εδώ να υποστηρίξω τον Ρέντζι και τον Τσίπρα», αναφέρει ο Κουρτ Μπάγιερ, διότι, όπως συνεχίζει, «όταν αυτοί οι δύο δεν δέχονται να τους υπαγορεύεται τίποτε από τις Βρυξέλλες και τη Γερμανία, όταν αυτοί ζητούν μια νέα οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσφέρουν επίσης εν μέρει τις συνταγές για αυτό (ακόμη και αν είναι πολύ λίγες και ριζοσπαστικές), όταν αυτοί ζητούν τις ευθύνες από τη Γερμανία (και από άλλους) για αυτή τη λανθασμένη οικονομική πολιτική, τότε αυτές είναι οι πρώτες ηλιαχτίδες για μια μεταστροφή».
Όπως αναφέρει ο οικονομολόγος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, «δεν έχει απειλήσει ποτέ με διακοπή όλων των ελληνικών πληρωμών (κρατική χρεοκοπία), όπως διατυμπανίζεται αυτή τη στιγμή παντού, αλλά έχει προτείνει διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, που έχουν ως στόχο να κάνουν διαχειρίσιμο τον τεράστιο όγκο του χρέους της Ελλάδας, η οποία από την αρχή της κρίσης έχει χάσει πάνω από το ένα τέταρτο του ΑΕΠ, ενώ τα κόμματα τα οποία σχηματίζουν την τωρινή κυβέρνηση ευθύνονται για την κακή οικονομική διαχείριση».
«Δεν θα ήταν ευνόητο και επιθυμητό, ενόψει αυτής της πλήρους απώλειας εμπιστοσύνης του φτωχοποιημένου πληθυσμού να προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ εποικοδομητικές εναλλακτικές επιλογές», διερωτάται ο Κουρτ Μπάγιερ για να παρατηρήσει ταυτόχρονα πως «δεν χρησιμεύει σε τίποτε να δαιμονοποιείται αυτό το κίνημα».
«Δεν είναι βέβαια οι χρηματαγορές, τις οποίες πρέπει να εξυπηρετούν η ελληνική και η ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά οι άνθρωποι», προσθέτει.