Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Ο ηγέτης μιας χώρας επισκέπτεται μια άλλη χώρα και κάποιοι του τραβάνε το αυτί, τον απειλούν, τον εκβιάζουν, του δίνουν αυστηρές συμβουλές. Πρόσεξε τι θα πεις, με ποιον θα μιλήσεις, τι θα ζητήσεις, τι θα υπογράψεις. Πάει ο Τσίπρας στη Ρωσία και ξοπίσω του αλυχτούν τα διεθνή ΜΜΕ, ιδίως τα γερμανικά, σε μια πρωτοφανή επιχείρηση εκφοβισμού και χειραγώγησης. Αλυχτά και ο Σουλτς, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, που δίνει στον Τσίπρα εντολές εκ του μακρόθεν, λες και είναι ηγεμών του Μεσαίωνα που έχει στείλει τον υποτακτικό του να επισκεφθεί το παραδιπλανό φέουδο: «Η Ελλάδα ζητεί και λαμβάνει πολλή αλληλεγγύη από την Ε.Ε. Οπότε μπορούμε να ζητάμε αλληλεγγύη από την Ελλάδα και αυτή η αλληλεγγύη να μην τερματιστεί μονομερώς, με το να αποσύρει τη συμμετοχή της στα κοινά μέτρα».
Επικαλούνται οι ερίφηδες την ευρωπαϊκή ενότητα και αλληλεγγύη και την ίδια ώρα σπρώχνουν, με μέθοδο, με σχέδιο, με σύστημα, την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης και εντέλει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρούν έγκλημα καθοσιώσεως να ζητήσει ο Τσίπρας δανεικά από τη Ρωσία ή να υπογράψει κάποιες συμφωνίες που θα μειώσουν το κόστος της ενέργειας και θα σώσουν τους αγρότες από την καταστροφή, αυτοί που μας έχουν φέρει, με μέθοδο, με σχέδιο, με σύστημα, στο χείλος του γκρεμού. Αυτοί που έχουν εγκλωβίσει έναν λαό στην έσχατη ψυχική εξαθλίωση, να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε με τον φόβο της χρεοκοπίας, σήμερα θα χρεοκοπήσουμε, αύριο θα χρεοκοπήσουμε, του αγίου αναπαραγωγικού μυ θα χρεοκοπήσουμε.
Αλληλεγγύη my ass, το γράφω αγγλιστί για να το καταλάβει και ο Σουλτς. Αυτό που συμβαίνει με την Ελλάδα είναι το αντίθετο της αλληλεγγύης, με κορυφαίο παράδειγμα τη στάση του Ντράγκι. Εφαρμόζει η ΕΚΤ το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και αποκλείει από αυτό μόνο την Ελλάδα, επειδή, λέει, δεν είναι σε πρόγραμμα. Δίνει φθηνό χρήμα σε αυτούς που δεν το έχουν ανάγκη και το στερεί από εκείνους που το χρειάζονται περισσότερο. Ευνοείται από το πρόγραμμα η Γερμανία, που δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο -πληρώνουν φύλακτρα στην Γερμανία για να δεχτεί τα λεφτά τους!- και αποκλείεται η Ελλάδα που βρίσκεται ένα βήμα από τη χρεοκοπία. Κι έχεις και τα εγχώρια παπαγαλάκια του Σόιμπλε να μέμφονται νυχθημερόν την κυβέρνηση, επειδή στερεί την ελληνική οικονομία από τα οφέλη της ποσοτικής χαλάρωσης του Ντράγκι. Δεν είναι παπαγαλάκια, κοράκια είναι.
Η στάση της Ε.Ε. έναντι της Ελλάδας περιγράφεται παραβολικά -μέρες που είναι- ως εξής: Μια οικογένεια έχει πέντε παιδιά, τα τέσσερα είναι γερά και τροφαντά και το πέμπτο αδύναμο και καχεκτικό. Κάποια μέρα η οικογένεια βρίσκει έξω από το σπίτι ένα πακέτο με τρόφιμα και το μοιράζει ως εξής: Δίνει το ένα τέταρτο των τροφίμων σε καθένα από τα τέσσερα τροφαντά παιδιά και στο πέμπτο, το καχεκτικό, δεν δίνει τίποτα επειδή είναι άτακτο και ανυπάκουο. Πώς το λες αυτό; Το λες σκληρότητα, το λες κακία, το λες απανθρωπιά, το λες φασίζουσα νοοτροπία. Αλληλεγγύη, πάντως, δεν το λες με τίποτα.
avgi.gr
