Του Μανώλη Ντουντουνάκη
Το ζήσαμε, αρχικά, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πριν περίπου ενάμιση χρόνο. Η χώρα μας, με ξεκάθαρη και σαφή επιλογή της άκρατα νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης και πιστού υπηρέτη των νατοϊκών συμφερόντων, πήρε ξεκάθαρα θέση υπερ της ναζιστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας υποστηρίζοντας τη με λόγια και με έργα ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ. Υποστηρίξαμε με τις βάσεις το έργο του ΝΑΤΟ, συνδράμαμε στρατιωτικά και οικονομικά, και γενικά κρατήσαμε ξεκάθαρα θέση υπερ του ενός μονομάχου, υπακούοντας πιστά στις επιθυμίες των «συμμάχων» μας. Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία τη στηρίζουν φανατικά, βρέθηκαν σε πλήρη αντίθεση με τα φιλορωσικά αισθήματα της πλειοψηφίας του λαού μας. Έτσι, θεωρήθηκε και θεωρείται, όχι άδικα, εχθρική χώρα από τη Ρωσία, με ότι αυτό συνεπάγεται. Προσπάθειες δεκαετιών για την ανάπτυξη και τη στερέωση των ελληνορωσικων σχέσεων πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρηστών.
Το ζούμε, ακόμα πιο έντονα σήμερα στη Γάζα με τη συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστίνιων. Πήραμε, ως ελληνική κυβέρνηση, σαφέστατη θέση υπερ των θέσεων του Ισραήλ, υιοθετώντας πλήρως την αμερικανονατοική προπαγάνδα, ακολουθώντας πλήρως την πολιτική των ΗΠΑ και του Μπάιντεν. Δε σεβαστήκαμε τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, κρατήσαμε ουδετερότητα σε ψήφισμα του ΟΗΕ, που ψηφίστηκε από τη πλειοψηφία των χωρών μελών του ΟΗΕ και υιοθετήσαμε με θέρμη την άποψη του Ισραήλ για δικαίωμα εισβολής στη Γάζα. Αποδεχτήκαμε μάλιστα ως λογική τη γενοκτονία των Παλαιστίνιων που συντελείται για μια ακόμα φορά.
Συμμετέχουμε επίσης και πάλι ενεργά στο πόλεμο, με τη συνδρομή των βάσεων, υποστηρίζοντας πλήρως τις ΗΠΑ σε ρόλο «χωροφύλακα» στη περιοχή. Σε όλα τα διεθνή φόρουμ συμπαραταχτήκαμε σθεναρά με το Ισραήλ και τον ακροδεξιό Νετανιάχου. Και πάλι η κυβέρνηση με τη πλήρη υποστήριξη των ΜΜΕ βρέθηκε σε πλήρη αντίθεση με τα φιλοπαλαιστινιακά και φιλοαραβικά αισθήματα του λαού μας.
Προτάσσοντας τα βραχυπροθέσμα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας λόγω της συμπόρευσης με το Ισραήλ, σε ενεργειακό επίπεδο κυρίως, κατακρεούργησε την αλήθεια, την ειρήνη, το διεθνές δίκαιο, βαπτίζοντας τον θύτη σε θύμα. Εμείς μια χώρα φιλειρηνική, που έχουμε υποστεί τις κραυγαλέες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, στην Κύπρο, στην Κωνσταντινούπολη και αλλού στο πρόσφατο παρελθόν μας, θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί και με ιστορική μνήμη. Θα μπορούσε η χώρα μας και στις δυο περιπτώσεις να κρατήσει μια πιο ουδέτερη στάση και μια πολιτική, όσο το δυνατόν ίσων αποστάσεων, όπως έκαναν διακριτικά άλλες δυτικές χώρες. Όμως οι εμμονές της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη για σφιχτό εναγκαλισμό με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και πλήρη υποταγή στις επιδιώξεις τους την εμπόδισαν να προτάξει το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας και του λαού μας.
Αλλά και στο εσωτερικό, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Οι μισθοί έχουν γίνει μισθοί πείνας για τους πιο πολλούς από εμάς, που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σε δυο και τρεις δουλειές για να διατηρήσουμε απλά ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης. Οι κοινωνικές ανισότητες μεγαλώνουν έντονα και μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο τη φτώχειας. Η ακρίβεια στα τρόφιμα, στην ενέργεια, στο κόστος των ενοικίων, στο κόστος απόκτησης ιδιόκτητης στέγης έχουν «εκτιναχτεί» κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη βλέπουμε τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας, των σουπερμάρκετ, των κατασκευαστικών εταιριών, των τραπεζών να έχουν κυριολεκτεί απογειωθεί, χωρίς να «ιδρώνει» το αυτί κανενός κυβερνώντος, που τα θεωρούν φυσιολογικά, και μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας της αγοράς. Μιας αγοράς, όπου η κερδοσκοπία, η ασυδοσία, η αισχροκέρδεια είναι εμφανή παντού.
Το παράδειγμα της ΔΕΗ τα λέει όλα. Μια κακοδιοικούμενη πρώην δημόσια επιχείρηση εμφανίζει τεράστια υπερκέρδη τα τελευταία χρόνια αγοράζει το Κωτσόβολο και κάνει επενδύσεις στο εξωτερικό. Όμως όλα αυτά δεν οφείλονται τόσο στο υγιές μάνατζμεντ αλλά κύρια στη ασυδοσία στην αγορά ενέργειας. Ταυτόχρονα, η παιδεία υποβαθμίζεται το ΕΣΥ «ξεθεμελιώνεται» πλήρως, και οτιδήποτε δημόσιο είναι σε διωγμό. Οι δημόσιες δαπάνες για το κοινωνικό κράτος μειώνονται σε πραγματικές τιμές, χρόνο με το χρόνο. Το «success story» του κ. Μητσοτάκη στους δείκτες ανάπτυξης είναι «κάλπικο» αφού μετα από τόσα χρόνια ύφεσης και συμπίεσης των μισθών και των συντάξεων ήταν αναμενόμενο, το έλεγαν κα οι δανειστές μας στα χρόνια των μνημονίων, να έρθει μια περίοδος ανεμικών δεικτών ανάπτυξης λίγο μεγαλύτερων από αυτούς της ΕΕ. Αλλά και η πολυδιαφημιζόμενη απογείωση του τουρισμού είναι πολύ μικρή σε σχέση με αυτή της γειτονικής Τουρκίας.
Οι συνέπειες των πολιτικών της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη που εναγκαλίζεται και συγκυβερνά με την «υγιή» ακροδεξιά θα επηρεάσουν πολύ αρνητικά και βαθιά τη χώρα για πολλά χρόνια. Χρέος όλων μας είναι να αντιταχτούμε ενεργά σε αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές και να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς αμοιβές και συντάξεις, έλεγχο της αγοράς και της ακρίβειας, κοινωνικό κράτος, αξιοπρεπή δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία με σεβασμό στον άνθρωπο, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού μας. Την επίσημη ιστορία μπορεί να τη γράφουν κατά το «δοκούν» οι νικητές, όμως στη συνείδηση του λαού μας, όπως συνέβη και στο πρόσφατο παρελθόν με την εθνική αντίσταση, το ΕΑΜ και αλλού, η ιστορία γράφεται από τον ίδιο το λαό, με βάση τη δική του κρίση, σε πείσμα των εκάστοτε «ισχυρών» του κόσμου και των χειροκροτητών τους.