Υπέρμετρα αισιόδοξος παρουσιάστηκε από τα Χανιά ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. Στην ανοικτή συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Ωδείο είπε ότι “Το Ποτάμι” θα είναι τρίτη δύναμη στην Ελλάδα, δεύτερη δύναμη στην Κρήτη και πρώτη στα Χανιά.
«Το Ποτάμι είναι η τρίτη δύναμη σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Αυτό αφορά την υπόλοιπη Ελλάδα και όχι την Κρήτη. Εδώ θα είμαστε δεύτερη δύναμη – στα Χανιά πηγαίνουμε για πρώτη, το Ποτάμι από εδώ ξεκίνησε – εδώ είναι η δύναμη της Κρήτης και εδώ θα φανεί» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Εκτός αυτού υποστήριξε ότι το μέλλον της χώρας περνάει μέσα από συνεργασίες και επέκρινε τον κ. Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ανέφερε ότι δεν θα επιδιώξει μετεκλογική συνεργασία με το Ποτάμι.
«Είναι απαράδεκτο ένας ηγέτης της Αριστεράς να κρύβεται στο θέμα της αυτοδυναμίας πίσω από τις 50 έδρες» είπε και πρόσθεσε πως «με 33% δεν έχεις αυτοδυναμία, αυτή η χώρα έχει κακοπάθει από τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις».
Επισήμανε ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας ενώ εξήγησε ότι τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να λυθούν από κυβερνήσεις του 33%. «Χρειάζεται μια συμμαχία του 51%. Ο κόσμος θέλει μεγάλους σχηματισμούς, μεγάλες και δυνατές κυβερνήσεις» τόνισε ο κ. Θεοδωράκης.
Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο ολόκληρης της ομιλίας:
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΜΙΛΙΑ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΣΤA XANIA
TEΤΑΡΤΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λοιπόν θα ανέβω λίγο εδώ, αλλά μετά θα κατέβω να συζητήσουμε.
Είμαστε στην τελική ευθεία και είπα για να πάρω φόρα για τα λίγα μέτρα που απομένουν να έρθω να περάσω μερικές ώρες μαζί σας να μου πείτε κι εσείς τη γνώμη σας και να είναι πιο εύκολες οι επόμενες ώρες και μέρες.
Όπως ήδη το ξέρετε, τώρα που τελειώσανε τα ψέματα όλες οι εφημερίδες αριστερές, δεξιές, κεντρώες στις δημοσκοπήσεις τους βγάζουν καθαρά το Ποτάμι τρίτη δύναμη. Αλλά αυτό βέβαια, προσέξτε, γιατί εδώ μπορεί να υπάρξει μια παρεξήγηση, έτσι; Είδα ότι χειροκροτήσατε με πάθος.
Λοιπόν ο στόχος της τρίτης δύναμης αφορά την υπόλοιπη Ελλάδα ,δεν αφορά την Κρήτη. Εδώ θα είμαστε δεύτερη δύναμη, στα Χανιά θα είμαστε πρώτη δύναμη νομίζω, αλλά στην Κρήτη θα είμαστε δεύτερη και θα πηγαίνουμε για πρώτη. Γιατί πρέπει με κάποιο τρόπο να πούμε και στην υπόλοιπη Ελλάδα ότι το Ποτάμι από δω ξεκίνησε, εδώ είναι η δύναμη της Κρήτης κι εδώ θα φανεί.
Μόλις ξεκίνησε ο προεκλογικός αγώνας, είπα απευθυνόμενος και προς το Σαμαρά και προς τον Τσίπρα ότι επειδή λένε ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά και υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, καλό θα είναι να μην πάρουν τα λεφτά που έχουν σκοπό να πάρουν από τα δημόσια ταμεία για να κάνουν πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες με κουστωδίες, με διαφημιστικές εταιρείες, τα βλέπετε, πλατείες, παιδάκια, φωτισμοί, τεράστια πράγματα.
Τους είπα λοιπόν να μην κάνουν έξοδα και αντί να κάνουν πολυδάπανες διαφημιστικές εκστρατείες να κάνουν κάτι πιο απλό: Να κάνουμε συζητήσεις, να κάνουμε debate σε όποιο σημείο θέλουν, με όποιους δημοσιογράφους θέλουν, με όποιο τρόπο θέλουν, να μάθει και ο κόσμος που διαφωνούμε που συμφωνούμε, να βρούμε μια λύση.
Δεν το δέχτηκαν βέβαια, ο Τσίπρας μάλιστα βγήκε και είπε ότι “όποιος φοβάται δεν κάνει διάλογο”. Με τα ίδια λόγια απευθύνομαι σε αυτόν και του λέω “όποιος φοβάται δεν κάνει διάλογο”, εάν νομίζει ότι πρέπει να κάνει διάλογο, γιατί συχνά αναφέρεται στο Ποτάμι και λέει πολλές ανακρίβειες για το Ποτάμι και μάλλον είναι τα λόγια που του λένε οι συνιστώσες να πει για το Ποτάμι.
Επειδή λοιπόν πολλά λάθη κάνει μιλώντας για το Ποτάμι, εγώ προκαλώ τον Αλέξη Τσίπρα, όπως έκανα και με τον Αντώνη Σαμαρά, αν έχει όρεξη να συζητήσουμε εγώ είμαι στη διάθεσή του για έναν διάλογο χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς απαγορεύσεις, με όποιους δημοσιογράφους θέλει. Άλλωστε τον τελευταίο καιρό έχει πάρα πολλούς δημοσιογράφους μαζί του, φαίνεται από τη στάση των εφημερίδων.
Ξέρετε, πολλές φορές όταν κάποιοι νιώθουν ότι αλλάζει η κατάσταση πηδάνε αμέσως από το καράβι που βουλιάζει και πάνε στο άλλο καράβι θεωρώντας ότι θα τους πάει πιο καλά.
Εγώ λοιπόν ζητάω διάλογο, ο οποίος δε γίνεται και αποφάσισα και το είπα ότι από εκείνη τη στιγμή και μετά θα πηγαίνω στις πόλεις, θα πηγαίνω στις πλατείες, θα πηγαίνω στα χωριά και θα κάνω ένα δημόσιο διάλογο με τον κόσμο και με τους Δημοσιογράφους. Μια δημόσια συζήτηση δηλαδή για να θυμηθούμε τις παλιές αρχές της… χωρίς προφυλάξεις και χωρίς απαγορευμένα ραντεβού.
Λοιπόν είμαι στη διάθεση πρώτα των δημοσιογράφων να με ρωτήσουν κι αμέσως μετά όποιος θέλει είμαι εδώ για να απαντήσω στα ερωτήματά σας. Δε θα πούμε πάρα πολλά, γιατί στη συνέχεια λέω να πάμε μέχρι το εκλογικό κέντρο να κάνουμε μια μικρή βόλτα και ο κόσμος να μας βγάλει.
Α. ΝΟΜΙΚΟΣ («ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ-ΚΡΗΤΗ TV»): Καλώς ήρθατε στην Κρήτη, θα ήθελα να σας ρωτήσω αυτό που σας ρώτησα κι έξω, είπατε ότι υπάρχει την επόμενη των εκλογών η ανάγκη για συνεργασίες, αλλά είπατε ότι υπάρχουν και κάποιες κόκκινες γραμμές και θα θέλαμε να οριοθετήσετε ακριβώς αυτές τις κόκκινες γραμμές για το Ποτάμι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να σου πω, πρώτον να αποφασίσουμε κάτι, ότι το μέλλον της χώρας περνάει μέσα από συνεργασίες κι είναι απαράδεκτο που ένας Ηγέτης που θέλει να λέγεται ηγέτης της Αριστεράς αρκείται σε μία αυτοδυναμία που του δίνει ένας νόμος που μοιράζει 50 έδρες στο πρώτο κόμμα.
Είναι λάθος να μην πω κάτι μεγαλύτερο, που ο Αλέξης Τσίπρας κρύβεται πίσω από τις 50 έδρες και λέει θα πάρω 33%, θα πάρω 34% και θα έχω αυτοδυναμία στον ελληνικό λαό. Δεν έχεις αυτοδυναμία με 33%, με 33% έχεις 33%, σε ψήφισε ένας από τους τρεις, δηλαδή ουσιαστικά έχεις το 20% της χώρας.
Εμείς λοιπόν λέμε κάτι διαφορετικό, ότι αυτή η χώρα έχει κακοπάθει από τις αυτοδύναμες Κυβερνήσεις, τα είδαμε τι εννοούσαν “θα κυβερνήσω μόνος μου”, εννοούσαν θα κυβερνήσω με τους φίλους μου, θα κυβερνήσω με τους ανθρώπους μου” και τέλος πάντων θα φτιάξω μία ομάδα που θα κυβερνάει και δε θα δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Ο ελληνικός λαός ανεξαρτήτως αν ψηφίζει εμάς ή ψηφίζει το ΣΥΡΙΖΑ ή ψηφίζει τη Νέα Δημοκρατία, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θέλει Κυβερνήσεις συνεργασίας. Τι σημαίνει αυτό; Θέλει κάτι πολύ απλό, έχει την αίσθηση ο κόσμος που δεν την έχει ο Τσίπρας, που δεν την έχει ο Σαμαράς, ποια; Ότι τα προβλήματα είναι τόσο μεγάλα, που δεν μπορεί να αλλάξουν με 33 αριστερά ή με 33 δεξιά.
Τα προβλήματα της χώρας είναι τόσο μεγάλα, που χρειάζεται μία συνεργασία του 51%, χρειάζεται μια κοινωνική συνεργασία πολύ μεγάλη, χρειάζεται μια συνωμοσία του καλού. Αυτή είναι η άποψή μας λοιπόν για τις συνεργασίες, θέλει ο κόσμος συνεργασίες, θέλει μεγάλους σχηματισμούς, μεγάλες και δυνατές Κυβερνήσεις.
Πρόσεξε όμως τώρα, με ρωτάς για τις κόκκινες γραμμές. Το ότι θέλουμε συνεργασία δε σημαίνει ότι λιγουρευόμαστε την εξουσία, δε σημαίνει ότι θέλω να γίνω Αντιπρόεδρος, δε σημαίνει ότι δεν είμαι ευχαριστημένος με το μηχανάκι μου και θέλω να πάρω μία μεγάλη μερσεντές και δε σημαίνει ότι αυτό που μας ενδιαφέρουν πρώτα απ΄ όλα είναι οι καρέκλες. Δε μας ενδιαφέρουν.
Εμείς όταν λέμε “συνεργασία” εννοούμε ότι πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να ξεπεράσουμε τις αντιθέσεις μας και να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα σωτηρίας της χώρας. Να σου πω μερικές λοιπόν από τις κόκκινες γραμμές: Το πρώτο είναι ότι αυτή η χώρα είναι Ευρώπη και το νόμισμα των Ελλήνων είναι το ευρώ κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Αυτά τα μισόλογα που λένε κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι “η μισή μου καρδιά στην Ευρώπη βρίσκεται” και δε μας λένε που βρίσκεται η άλλη μισή τους καρδιά, εάν βρίσκεται στη Βενεζουέλα ή αν βρίσκεται στην Κίνα, μάλλον την Κίνα την έχουν αποκηρύξει δε βρίσκεται στην Κίνα. Έχει μείνει καμία; Στη Βόρεια Κορέα.
Αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί, εμάς όλη μας η καρδιά είναι στην Ελλάδα και η Ελλάδα είναι στην Ευρώπη. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο και δε θα ρισκάρουμε ερασιτεχνισμούς γιατί κάποιοι έχουν εφηβικές επαναστατικές ορέξεις. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο είναι ότι αυτή η χώρα χρειάζεται ένα κοινωνικό κράτος καινούριο, χρειάζεται κοινωνικές παροχές ο Έλληνας. Όταν λέω “κοινωνικές παροχές” δεν εννοώ φιλοδωρήματα, 50 ευρώ εκεί, 30 ευρώ στον άλλο λογαριασμό, χρειάζεται ένα κοινωνικό κράτος.
Κοινωνικό κράτος σημαίνει μια σειρά από πράγματα, από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που είναι πολύ απαραίτητο και θα πρέπει να επεκταθεί και υπάρχουν τα κονδύλια στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να επεκταθεί, μέχρι το να εξασφαλίσουμε σε όλα τα παιδιά σε όλη την Ελλάδα την ίδια εκπαίδευση την ίδια παιδεία.
Δίνουμε μια προτεραιότητα στην προσχολική εκπαίδευση, είναι βασικό στοιχείο της ισότητας, ένα παιδί είτε μεγαλώνει στο Ραπανιά, είτε μεγαλώνει στα Χανιά, είτε μεγαλώνει στο Κολωνάκι να ξεκινάει από την ίδια αφετηρία, να έχει το ίδιο φαγητό. Αυτός ο δρόμος είναι ο δρόμος της Ευρώπης, το κάνουν τώρα σιγά-σιγά.
Εμείς λοιπόν λέμε και αν χρειαστεί θα επεκταθώ ότι το δεύτερο πράγμα είναι ένα καινούριο κοινωνικό κράτος, ένα κράτος που κοιτάει τους πολλούς και δεν κοιτάει τις συντεχνίες και τους πραγματικά φτωχούς, τους πραγματικά ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Το τρίτο είναι ότι η απόλυτη προτεραιότητα είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στη χώρα. Αυτή είναι η δική μας μεγάλη διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία. Η Νέα Δημοκρατία πίστευε και πιστεύει ότι θα πρέπει να σφίξουμε τα ζωνάρια, να σφίξουμε τα ζωνάρια, να δημιουργηθεί ανεργία κι άλλη ανεργία να πέσουν τα μεροκάματα να πέσουν οι τιμές και κάποια στιγμή μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει το άλλο όμως, ότι επειδή δεν υπάρχουν δουλειές, να ανοίξουμε τις πόρτες του δημοσίου να μπει ο κόσμος στο δημόσιο και ποιος θα τους πληρώνει; Ποιος θα τους πληρώνει; Βεβαίως στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν μερικά, από ότι μαθαίνουμε στελέχη πολλά με λεφτά στο εξωτερικό, με περιουσίες και τα λοιπά, αλλά δε νομίζω ότι εννοούν αυτό όταν λένε “να προσλάβουμε στο δημόσιο”.
Το δημόσιο θα πρέπει να καταλάβει ο Έλληνας πολίτης ότι το πληρώνει ο ίδιος, έτσι; Θα το πληρώσει ο συνταξιούχος, θα το πληρώσει ο άνεργος με λιγότερα επιδόματα, θα το πληρώσει ο επαγγελματίας με περισσότερους φόρους στην επιχείρησή του. Εμείς λοιπόν λέμε όχι προσλήψεις στο δημόσιο, εμείς λέμε δουλειές.
Δουλειές τι σημαίνει; Σημαίνει ότι δε φοβάμαι τις επενδύσεις, σημαίνει ότι δίνω κίνητρα για επιχειρηματικότητα, σημαίνει ότι στους νέους δίνω επιπλέον κίνητρα για να δοκιμάσουν την τύχη τους στην Ελλάδα και να μη φεύγουν στο εξωτερικό. Θα μου πεις υπάρχουν αυτή τη στιγμή τα κονδύλια; Πολλά από αυτά υπάρχουν.
Η Ευρώπη ήδη έχει καταλάβει ότι υπάρχει ένα λάθος σε σχέση με την πορεία της, ο Γιούνκερ λέει είναι 400 δισεκατομμύρια συνολικά, δεν είναι ρευστό, που θα δοθούν για την ανάπτυξη. Ένα μεγάλο μέρος πρέπει να έρθει στην Ελλάδα, πρέπει να έρθει στο νότο. Επίσης το ΕΣΠΑ είναι 20 δισεκατομμύρια τα επόμενα χρόνια, δεν πρέπει να σπαταληθούν, πρέπει να μείνουν σε δουλειές.
Ο τίτλος είναι «έξυπνη εξειδίκευση στην περιφέρεια», δε θα σας απασχολήσω πολύ, αλλά τι σημαίνει; Σημαίνει πρακτικά ότι αν υπάρχει ένα σοβαρό κράτος, μπορεί αυτά τα 20 δισεκατομμύρια να πέσουν στη χώρα. Κι είναι τεράστιο ποσό, είναι 21, είναι παραπάνω, 21 δισεκατομμύρια, έτσι;
Και βέβαια θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να ενισχύσει ακόμα τους Έλληνες, να δώσει, είναι λίγα ψίχουλα τα λεφτά που δίνει. Κι εδώ δεν είμαστε μόνοι, τα ίδια ζητάνε και οι Ιταλοί, εννοώ να ενισχυθεί ο νότος, να ενισχυθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Μπορεί να γίνει αυτή η προσπάθεια.
Εάν δεν αποκαλείς τους γείτονές σου, τον Ιταλό τον Ματέο Ρέντζι, αν δεν τον αποκαλείς εχθρό του λαού και καπιταλιστή μπορεί να συνεργαστείς μαζί του. Το λέω αυτό κι ανοίγω μια παρένθεση ότι βγαίνει, το είδατε, βγαίνει ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και λέει ότι ο Ματέο Ρέντζι είναι εχθρός του λαού του και είναι καπιταλιστής, επειδή είχε απολύσει μια δασκάλα κάποτε στη Φλωρεντία και τα λοιπά. Που πάει με τέτοια μυαλά; Δηλαδή ποιος θα είναι ο σύμμαχός σου στην Ευρώπη αν δεν είναι ο Ματέο Ρέντζι;
Εμείς λοιπόν λέμε: Ευρώπη που είπαμε πρώτο, κοινωνικό κράτος είναι το δεύτερο, το τρίτο είναι οι δουλειές, δουλειές, δουλειές. Δε θέλουμε συσσίτια, δε θέλουμε να υπόσχονται καλύτερα συσσίτια. Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμά του και έχει ως πρώτη οικονομική πρόταση την αύξηση των συσσιτίων σε όλη τη χώρα. Ξέρει κάτι και δε μας το λέει; Δηλαδή τι θα γίνει στη χώρα και πρέπει να έχουμε έτοιμα περισσότερα συσσίτια; Αυτό είναι το θέμα μας;
Εμείς λοιπόν δε θέλουμε συσσίτια, τα συσσίτια θα τα κάνουν οι Μητροπόλεις και τα κάνουν πολύ καλά. Τα κάνει ο Ειρηναίος, τα κάνει ο Ιερώνυμος, εμείς θέλουμε δουλειές και όταν λέω “θέλουμε δουλειές”, θέλουμε επενδύσεις, είμαστε πολύ συγκεκριμένοι κι αν θέλετε μπορούμε να κάνουμε πολύ μεγάλη κουβέντα σε αυτό.
Μετά τέταρτο πράγμα, ο τέταρτος όρος για το Ποτάμι είναι μία λέξη: Δικαιοσύνη. Όταν λέμε “δικαιοσύνη” δεν εννοούμε μόνο να τελειώνουν οι υποθέσεις στα δικαστήρια νωρίτερα, βεβαίως πρέπει να γίνει κι αυτό, αλλά λέμε κάτι βαθύτερο όμως.
Λέμε φορολογική δικαιοσύνη, λέμε δικαιοσύνη σε σχέση με όλους αυτούς που λυμαίνονται το κρατικό χρήμα, ότι θα πρέπει να υπάρξει πια δικαιοσύνη και ισονομία στη χώρα, δε θα πρέπει να υπάρχουν πολίτες δύο ταχυτήτων, δε θα πρέπει τα συμφέροντα να κάνουν ότι τους γουστάρει, είτε τα συμφέροντα τα μέχρι χθες δεξιά, είτε τα μέχρι χθες αριστερά που ετοιμάζονται να πέσουν με τα μούτρα στις δουλειές του δημοσίου.
Λέμε λοιπόν δικαιοσύνη, ότι αυτή η χώρα έχει κακοπάθει, έχουν μοιραστεί λεφτά από την Ευρώπη τα οποία δεν έχουν φτάσει ποτέ στους πολίτες κι είναι θέμα δικαιοσύνης, είναι θέμα πως δουλεύουν οι θεσμοί σου. Άρα λοιπόν το Ποτάμι όταν ξεκίνησε είχε αυτό το τρίπτυχο από την αρχή: Κίνημα για τη δικαιοσύνη, είναι η πρώτη λέξη.
Και να σου πω και κάτι, όλοι εδώ μέσα, δεν είναι κανείς πλούσιος, αν τον πάρεις και του πεις κοίτα να δεις, θα φτιάξουμε μια καλή Ελλάδα και θα κάνουμε ένα σύστημα και θα βάλεις εσύ ακόμα από την τσέπη σου κάποια λεφτά, αλλά αυτό θα το δεις αύριο στο παιδί σου και δε θα υπάρχει καμία εξαίρεση και θα βάλει κι αυτός, θα βάλει κι αυτός, θα βάλει κι αυτός, θα βάλει ο καθένας από μας από την τσέπη του από τη δύναμή του για να φτιάξουμε καλύτερα τον τόπο μας, όλοι οι Έλληνες θα σου πούνε ναι. Δεν υπάρχει Έλληνας που δε θα συμμετέχει σε ένα τέτοιο πατριωτικό καθήκον.
Αλλά όταν ο Έλληνας βλέπει ότι του λέει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος “σφίξε το ζωνάρι, σφίξε το ζωνάρι, σου κόβω τη σύνταξη, σου κόβω το μισθό, σου κόβω αυτό που έπαιρνες μέχρι χθες”, αλλά βλέπει ότι το πάρτι στη διπλανή οικογένεια συνεχίζεται, δε θα σφίξει το ζωνάρι. Άρα λοιπόν δικαιοσύνη, είναι για μας ένας απαράβατος όρος.
Και υπάρχει και μία πρόταση απέναντι σε όλο το πολιτικό σύστημα, όχι απέναντι μόνο στο πρώτο κόμμα, γιατί αυτά κυρίως αφορούν που είπα πριν το πρώτο κόμμα. Πας σε μια συνάντηση για να κάνεις μια Κυβέρνηση και τους λες αυτές είναι οι προϋποθέσεις. Υπάρχει και μια πρόταση απέναντι σε όλο το πολιτικό σύστημα, που λέει τι; Λέει ότι πρέπει να αλλάξουμε τους θεσμούς, πρέπει να αλλάξουμε τους θεσμούς, πρέπει να αλλάξουμε το Σύνταγμα, πρέπει να αλλάξουμε τον εκλογικό νόμο.
Είναι απορίας άξιο πως μερικά πράγματα ξεχνιούνται. Μέχρι πριν από δύο χρόνια ήταν προτεραιότητα για όλους, το θυμάστε; Η αλλαγή του Συντάγματος, για να αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών, έτσι; Να αλλάξουμε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Τι συμβαίνει σήμερα; Είναι πολύ απλό, ένας Υπουργός κλέβει και έχει το ακαταδίωκτο. Θα δικαστεί, αν δικαστεί, όταν οι συνάδελφοί του άλλοι Υπουργοί και άλλοι Βουλευτές αποφασίσουν ότι πρέπει να συζητηθεί η υπόθεσή του.
Εμείς λοιπόν λέμε: Καμία ασυλία στους Πολιτικούς, καμία ασυλία στους Βουλευτές. Να δικάζονται από δικαστήρια, όπως δικάζονται όλοι οι Έλληνες. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί εδώ έχουν αθωωθεί από τη Βουλή, έτσι; Αθωώθηκαν από τη Βουλή, για τα πόθεν έσχες αθωώθηκαν, για τις μίζες αθωώθηκαν και βρέθηκαν κάποιοι Δικαστές και βρήκαν κάποια παράθυρα στο νόμο και τους τυλίξανε κάποιους από αυτούς έστω.
Άρα εμείς τι λέμε; Καμία ασυλία στους Πολιτικούς, να αλλάξει το Σύνταγμα. Και ξέρετε τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Για τους άλλους δεν εκπλήσσομαι, γιατί οι άλλοι το επέβαλαν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θέλανε αυτή την ασυλία γιατί σου λέει “Υπουργοί είμαστε, μη σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και μας κυνηγήσουν κιόλας και μαζεύουμε άδικα τα λεφτά για τα γεράματά μας και τα φάμε στις φυλακές”.
Λοιπόν και λες εντάξει, οι παλιοί δε θέλουν να αλλάξει ο νόμος, ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρετε τι λέει; Ότι «τώρα θα αλλάξει, είναι επείγον τώρα να αλλάξει; Εμείς είμαστε καλά παιδιά, δεν ερχόμαστε για να κλέψουμε». Ώπα και ο Άκης Τσοχατζόπουλος στο όνομα του σοσιαλισμού έκλεβε, δεν έκλεβε στο όνομα των κλεφτών, έλεγε σοσιαλισμός δημοκρατία αλληλεγγύη, τι έλεγε; Υπάρχουν μερικοί σύντροφοι παλιοί εδώ που είχαν εξαπατηθεί, πολλοί.
Λοιπόν για μας δεν υπάρχει καλός Πολιτικός που έρχεται με καλές προθέσεις καλό παιδί και δε θα πειράξει το δημόσιο ταμείο. Το δημόσιο ταμείο πρέπει να προστατεύεται και είναι ντροπή τους που ενώ είχαν τη δυνατότητα στην προηγούμενη Βουλή να συμφωνήσουν να είναι αναθεωρητική η επόμενη Βουλή και δεν το έκαναν. Αυτό δείχνει πως όταν κάποιος πλησιάζει το μέλι ξεχνάει τις αρχές του.
Και αυτό να το πείτε, γιατί είμαστε ένας μικρός τόπος εδώ, εγώ ήδη συνάντησα και δυο-τρεις φίλους απέξω ΣΥΡΙΖαίους.. τους λέω θα έρθετε μέσα; Μου λένε όχι να μην έρθουμε και μέσα, αλλά μέχρι εδώ καλώς ήρθες στον τόπο μας. Να τους το πείτε, όχι σε αυτούς μόνο, αλλά σε όλους, όταν λένε για να φύγει το παλιό να αλλάξουμε την πατρίδα, να μην έχουμε πια κλεψίματα, να μην υπάρχει αυτή η διαφθορά.
Ρωτήστε τους το πολύ απλό, γιατί δε συμφώνησαν να μπουν οι βάσεις από αυτή τη Βουλή από το Μάιο που φωνάζει το Ποτάμι και το Φλεβάρη πρώτη μέρα 26 Φλεβάρη που βγήκαμε είναι το πρώτο πράγμα που θέσαμε, γιατί από το Φλεβάρη μέχρι σήμερα δεν συνηγόρησαν έστω με μία δήλωση η προηγούμενη Βουλή να ορίσει αυτήν αναθεωρητική; Και είναι γι΄ αυτό που σου είπα.
Κι επίσης να αλλάξει και ο εκλογικός νόμος, δεν μπορεί το πρώτο κόμμα να παίρνει 50 έδρες δώρο. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; 50 έδρες δώρο σημαίνει ότι του χαρίζει το κράτος 17%, δηλαδή παίρνεις 33% και σου χαρίζει ένα 17% για να Κυβερνήσεις. Όλο αυτό το λέγανε κάποτε κλοπή, νοθεία, το λέγαμε καταλήστευση της ψήφου του ελληνικού λαού.
Και τώρα λένε “με αυτόν το νόμο θα πάμε στις εκλογές και με αυτό το νόμο θα κυβερνήσουμε” και τολμάνε και λένε “με αυτό το νόμο αυτοδύναμοι θα κυβερνήσουμε”. Όχι αυτοδύναμοι, όχι, λεβέντες κρύβεστε πίσω από έναν καλπονοθευτικό νόμο, κρύβεστε πίσω από τις 50 έδρες και λέτε ότι θα έχετε αυτοδυναμία, ενώ θα είσαστε μία μειοψηφία, είτε 33 πάρετε είτε 35 πάρετε θα είσαστε μία μειοψηφία που θέλετε να συμπεριφερθείτε ως πλειοψηφία, δηλαδή όπως το έκαναν οι παλιοί.
Λοιπόν αυτές είναι οι γραμμές, έχω κι άλλες αλλά θέλω να κάνουμε ένα διάλειμμα.
Δ. ΣΚΟΥΛΕΤΗΣ («ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ»): Μια και αναφέρεστε συνέχεια στο ΣΥΡΙΖΑ κι επειδή..
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι δεν αναφέρομαι συνέχεια στο ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρομαι συνέχεια στο Σαμαρά και στο Βενιζέλο που μας έφεραν εδώ και στο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να μας γυρίσει εκεί που έφτιαξε ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς το κράτος.
Δ. ΣΚΟΥΛΕΤΗΣ: Δεν τελείωσα, δεν τελείωσα. Επειδή όμως η επίθεση που δέχεστε είναι συνήθως από το ΣΥΡΙΖΑ κι επειδή έκανα ορισμένες συνεννοηθούμε υποψηφίων Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, μόλις αναφερόμουνα στο Ποτάμι η απάντησή τους ήταν η εξής: «Θεοδωράκης; Ξύπνησε ένα πρωί και είπε να κάνουμε ένα κόμμα; Για ρώτησέ τον για το Μπόμπολα το Mega και που βρίσκει τα λεφτά»; Και χθες μάλλον θα είδατε κι εσείς το Λαζόπουλο που βγήκε ευθέως και σας κατηγόρησε..
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Υπάρχει ένα αστείο που έχει ένα όριο. Θα σου απαντήσω για τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και τα λοιπά. Λοιπόν πρώτον, επειδή δημοσιογράφος είσαι, έτσι; Και κάθε μέρα φαντάζομαι βλέπεις εφημερίδες, τις βλέπεις;
Δ. ΣΚΟΥΛΕΤΗΣ: Τα ίδια λένε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μπράβο. Λοιπόν πάρε το Έθνος από το Φλεβάρη που βγήκαμε εμείς και μέχρι σήμερα και μέτρα τις συνεντεύξεις του Αλέξη Τσίπρα, τις συνεντεύξεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και μέτρα και τις σελίδες που έχουν δώσει στο Ποτάμι. Μέτρα τα, είναι πολύ απλό να το κάνεις για να το δεις αυτό το πράγμα και να δεις ποιος έχει την προβολή από αυτούς που λένε ότι στηρίζουν το Ποτάμι.
Όταν τους το λες αυτό, ξέρεις τι σου λένε; “Καλά, δε σε στηρίζουν τώρα για να μην καρφώνονται, αλλά κάποια στιγμή θα σε στηρίξουν”. Δηλαδή πότε θα με στηρίξουν; Όταν πάω για Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Υποτίθεται ότι βγήκα τώρα. Αν υπήρχαν συμφέροντα, θα με είχαν στηρίξει τώρα. Υπάρχει κάτι πιο απλό, να σου το πω. Η ερμηνεία που δίνουν αυτοί είναι η σωστή. Είναι η σωστή για το κόμμα τους. Ότι δεν διανοούνται ότι κάποιος αφήνει τη δουλειά του για να ασχοληθεί με τα κοινά, γιατί αυτοί δεν αφήσανε καμιά δουλειά για να ασχοληθούν με τα κοινά, αυτοί πήγανε στην πολιτική για να βγάλουν λεφτά. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Αυτοί που μου λες και καλό θα είναι να βρεθεί ένας να μου το πει πρόσωπο με πρόσωπο, δεν έχουν δουλέψει ποτέ αγόρι μου, δεν έχουν δουλέψει ποτέ. Είναι τα λεφτά του μπαμπά τους; Ίσως. Είναι τα λεφτά των θειών τους; Ας μην πω παραπάνω επί αυτού του κεφαλαίου. Ο κόσμος ξέρει, έτσι; Ας μου πουν εμένα λοιπόν με ποια λεφτά μπήκανε στην πολιτική και με ποια λεφτά πηγαίνουν.
Εγώ λοιπόν και ειδικά στην Κρήτη ξέρουν που γεννήθηκα, ποιο ήταν το σπίτι μου και από πότε δουλεύω για να κάνω αυτή τη ζωή κι αυτό το όνομα. Και δε θα το βρωμίσουν κι όχι μόνο δε θα το βρωμίσουν, θα έρθει η στιγμή που ακόμα και για το παραμικρό υπονοούμενο που έχουν πετάξει θα ζητήσουν συγνώμη γι΄ αυτό το υπονοούμενο. Γιατί το Ποτάμι έχει τόσο καθαρή πορεία, έχει να διασχίσει μια τέτοια πολιτική πορεία, που αν είχαν βρει ένα πραγματικό στοιχείο θα το είχαν δώσει στη δημοσιότητα.
Τώρα μου λες για τα λεφτά κάτι παραπάνω. Επειδή για πάρα πολλούς από αυτούς η πολιτική είναι επάγγελμα και δεν είναι εθελοντική δράση, όπως είναι για όλους εμάς, νομίζουν ότι η πολιτική είναι και πολύ ακριβό πράγμα, επειδή όλα τα πληρώνουν. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι σου λέω. Δηλαδή στην προεκλογική μάχη θα χαθούν κάποια εκατομμύρια.
Λένε αυτοί οι Βουλευτές που μου λες και κάποιοι άλλοι ότι η Ελλάδα έχει ανθρωπιστική κρίση και τους είπα ξεκάθαρα: Έχουμε ανθρωπιστική κρίση, μην πάρετε λεφτά λοιπόν από τα δημόσια ταμεία να τα κάνετε αφίσες, ανθρωπιστική κρίση έχουμε. Δεν το κάνουν, θα το κάνουν αφίσες, θα ξοδέψουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να κολλήσουν αφίσες.
Το Ποτάμι δε θα κολλήσει μία αφίσα, τα έξοδα του Ποταμιού στις ευρωεκλογές βεβαιωμένα ήταν λίγο πάνω από τις 100 χιλιάδες που βρεθήκανε από τις εισφορές των φίλων μας κι είναι όλα βεβαιωμένα. Τα δικά τους λεφτά που βρεθήκανε; Τα 2 εκατομμύρια που βρεθήκανε; Εκεί να δώσουν μία απάντηση.
Και να σου πω εγώ που βρεθήκανε. Από τρεις πηγές, η μία είναι το κράτος που τους χρηματοδοτεί, η άλλη είναι οι τραπεζίτες. Η άλλη είναι οι τραπεζίτες, είναι τα δάνεια που παίρνουν. Το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρία χρεωμένα κόμματα στις τράπεζες. Ας δώσουν μια απάντηση γι΄ αυτό, γιατί παίρνουν δάνεια να εξυπηρετήσουν τι;
Και δάνεια βέβαια που δεν επιστρέφουν ποτέ, το είδες τι έχει συμβεί, έτσι; Πήραν μια απόφαση στη Βουλή ότι «και να μην πληρώσει τα δάνειά του ένα κόμμα δεν πειράζει». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι ο τραπεζίτης θα καλύψει το κενό από την τσέπη του; Όχι βέβαια, σημαίνει ότι θα δημιουργηθεί ένα έλλειμμα το οποίο το πληρώνει πάλι ο ελληνικός λαός.
Εμείς λοιπόν κάνουμε μία φτωχή προεκλογική καμπάνια, χωρίς ακολούθους, χωρίς σημαίες, χωρίς βαρελότα, χωρίς σκηνικά, τα ελάχιστα πράγματα που χρειαζόμαστε μας τα προσφέρουν οι εθελοντές μας και έτσι ακριβώς θα συνεχίσουμε. Έτσι ακριβώς θα συνεχίσουμε.
Αλλά πραγματικά είναι ανάγκη να ειπωθεί στον κόσμο ότι τα συμφέροντα που έχουν λόγο να ελέγχουν τα πράγματα στη χώρα, γιατί η Ελλάδα έχει δύο μπάλες. Υπάρχει μια μεγάλη μπάλα που είναι το κομματικό σύστημα που τι σημαίνει κομματικό σύστημα; Αυτοί οι κομματικοί στρατοί, το ξέρουμε όλοι τι σημαίνει, το έχουμε ζήσει.
Και υπάρχουν και κάποιες μπάλες μία εδώ και μία εδώ. Η μία είναι οι συντεχνίες, οι άνθρωποι δηλαδή που τα έχουν καλά με το πολιτικό σύστημα και βγάζουν αποφάσεις υπέρ των συντεχνιών τους. Και η άλλη μπάλα είναι τα συμφέροντα, υπάρχει μια μεγάλη μπάλα στα πόδια της Ελλάδας τα συμφέροντα, που είναι συγκεκριμένοι άνθρωποι που παίρνουν έργα, συγκεκριμένοι άνθρωποι που παίρνουν δάνεια, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος δε δανειοδοτείται.
Είναι μια απλή ματιά λοιπόν, παρακολουθήστε τις συναντήσεις των αρχηγών, παρακολουθήστε τα εξώφυλλα των εφημερίδων, παρακολουθήστε τις δηλώσεις των ανθρώπων που έχουν δύναμη στα χέρια τους, για να καταλάβετε ποιοι είναι με τα συμφέροντα και ποιοι είναι αντίπαλοι των συμφερόντων.
Δ. ΜΑΡΙΔΑΚΗΣ («ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ»): Ακούσαμε σήμερα τον κ. Σόιμπλε να λέει ότι «οποιαδήποτε Κυβέρνηση προκύψει την επομένη των εκλογών, θα πρέπει να ακολουθήσει τη λιτότητα που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια». Το δικό σας σχόλιο γύρω από το θέμα της διαπραγμάτευσης.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν άκουσα τι ακριβώς είπε ο Σόιμπλε και σήμερα δεν συνομίλησα μαζί του! Το λέω γιατί κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι «συνομιλούμε καθημερινά με τους Γερμανούς και με τους άλλους», δεν τον βρήκα σήμερα στο τηλέφωνο.
Μπορεί να μιλούσε με κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό. Γιατί έχουν ξαμοληθεί τώρα να πείσουν την Ευρώπη ότι είναι καλά παιδιά, το έχετε δει και άρθρα στις γαλλικές εφημερίδες ότι δεν απειλούμε και χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις. Επιτρέψτε μου τώρα, μια μικρή παρένθεση στο ερώτημά σου.
Είδα τις διαφημιστικές καμπάνιες των Κομμάτων. Τι αγγελικός κόσμος! Τα παιδιά στις πλατείες παίζουν μπάλα, ο Πρωθυπουργός κυκλοφορεί ως συνήθως στις πλατείες και τους βρίσκει εκεί και παίρνει την μπάλα και κάθεται στο παγκάκι και μιλάει μαζί τους. Μια ονειρική χώρα!
Και μετά το άλλο, τα συνθήματα που δεν λένε τίποτε. Αξιοπρέπεια. Βέβαια αξιοπρέπεια. Δικαιοσύνη. Ναι. Τι περιεχόμενο δίνεις στη Δικαιοσύνη. Λες Δικαιοσύνη και δεν δέχεσαι να αλλάξει το Σύνταγμα για την ευθύνη των Υπουργών; Αυτές οι γενικές λέξεις πρέπει να εξειδικεύονται στον κόσμο. Λες. Τι εννοείς; Γιατί όλοι με τη δημοκρατία είμαστε, όλοι με την αξιοπρέπεια είμαστε. Τι περιεχόμενο δίνεις στις λέξεις, τι εννοείς εσύ αξιοπρέπεια. Αυτό πρέπει να ρωτήσουν τα Κόμματα.
Πάμε στο ερώτημά σου που είναι ο κ. Σόιμπλε και οι άλλοι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι. Η Ελλάδα στερήθηκε πάρα πολλά πράγματα αυτά τα χρόνια. Υπήρξε ένα πρόγραμμα λιτότητας μοναδικό ίσως στα παγκόσμια χρονικά ή τέλος πάντων στα ευρωπαϊκά χρονικά για να μην υπερβάλλω. Οι θυσίες μας δεν έπιασαν τόπο, όλες. Κάποιες έπιασαν. Κάποια πράγματα περιορίστηκαν. Γενικά δεν έπιασαν τόπο. Γιατί; Γιατί δεν υπήρχε εδώ ένα πολιτικό δυναμικό, με θάρρος να κάνει κάποιες τομές. Έκαναν οριζόντιες περικοπές, τους ενδιέφερε να κόψουν από όλους κάτι, ενώ δεν αλλάζει έτσι μια κοινωνία.
Σε μια κοινωνία κόβεις τα άχρηστα κομμάτια. Δεν κόβεις απ’ όλους κάτι, δεν βάζεις ένα μέτρο στην πόρτα και λες «όποιος είναι πάνω από 1.80 δεν περνάει». Αυτό έκανε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Έκοψε οριζόντια και έτσι κατέστρεψε το δημόσιο, έτσι κατέστρεψε και έφερε σε δύσκολη θέση ένα μεγάλο τμήμα του κράτους.
Τι θα έπρεπε να κάνει; Θα έπρεπε να πάρει θαρραλέες αποφάσεις, να κόψει κάποια χρήματα του κράτους που είναι τα δικά της παιδιά. Είδατε τι αποκάλυψε πρόσφατα το Ποτάμι; Προσέξτε, για την αγροτική ανάπτυξη στην Ελλάδα εκτός από τις Υπηρεσίες των Δήμων, εκτός από τις Υπηρεσίες της Περιφέρειας στο κεντρικό κράτος για αγροτική ανάπτυξη υπάρχουν ξέρετε πόσοι φορείς; Να δω ποιος με διαβάζει!
ΠΟΛΙΤΗΣ: 451.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: 451 ξεχωριστές Υπηρεσίες. Το φαντάζεστε το νούμερο; Έχουν δημιουργήσει 351 Υπηρεσίες για την αγροτική ανάπτυξη, γιατί όσο πιο πολλές Υπηρεσίες κάνεις, τόσο πιο γρήγορα έρχεται η αγροτική ανάπτυξη. Αντί να περιορίσουν αυτές τις Υπηρεσίες γιατί δεν το κάνουν; Δεν το κάνουν γιατί δεν ξέρουν ότι είναι 351, γιατί έχουν στήσει ένα σύστημα εξουσίας, ανθρώπους που δουλεύουν στα γραφεία τους, υπάλληλοι πολιτικοί, βουλευτές. Είναι ένα σύστημα ολόκληρο, που τρέφεται από αυτή τη γραφειοκρατία.
Το κράτος της Ελλάδας φάνηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας και προώθησε μόνο τη λιτότητα. Εμείς τι λέμε; Λέμε κάτι πάρα πολύ απλό: η λιτότητα τέλειωσε για τη χώρα. Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι ένα ευρύ Δίκτυο αλλαγών, να αλλάξουν αρκετά πράγματα. Το ασφαλιστικό επί παραδείγματι πρέπει ξανά να αλλάξει γιατί σε λίγα χρόνια δεν θα παίρνει κανείς σύνταξη, γιατί τα παιδιά που δουλεύουν τώρα δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν σύνταξη. Άρα είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε το ασφαλιστικό, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τομές, αλλαγές, μεγάλες, τολμηρές, θαρραλέες, προς όφελος του κοινού καλού, προς όφελος των πολλών, αλλά όχι με μέτρα λιτότητας. Και ταυτόχρονα η Ευρώπη, λέω στον κ. Σόιμπλε και στους άλλους και στους Υπουργούς της Μέρκελ που έχουν μάθει να κοιτάνε προς την Ελλάδα και να λένε «κάνε αυτό» ή «κάνε το άλλο», πρέπει να καταλάβουν ότι η Ευρώπη δεν θα πάει πουθενά, εάν δεν υπάρξει ένα μεγάλο πρόγραμμα ανάπτυξης του νότου.
Η Ελλάδα θα τηρήσει τις υποσχέσεις της, η Ελλάδα θα κάνει μεταρρυθμίσεις και η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει το δικό της καθήκον που είναι να προωθήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση με ενίσχυση αναπτυξιακή του νότου. Αυτή είναι η άποψή μου απέναντι στους Γερμανούς, απέναντι στους Βέλγους, απέναντι στους Ολλανδούς, εννοώ όλους αυτούς που συνομιλούν καθημερινά με το Ποτάμι, γιατί έρχονται τώρα με αφορμή την ενίσχυση του Ποταμιού και μας λένε «πως τα βλέπετε τα πράγματα, τι κάνετε». Αυτό τους λέμε λοιπόν.
Θα μείνουμε στην Ευρώπη, αλλά θέλουμε μια πιο δίκαιη Ευρώπη. Δεν θα φύγουμε εμείς από την Ευρώπη επειδή υπάρχουν κάποιοι γκρινιάρηδες θείοι που θεωρούν ότι πρέπει συνέχεια να ασχολούνται με τις υποδιαστολές των φορολογικών δηλώσεων. Πρέπει να ασχοληθούν με τα μεγάλα πράγματα της Ευρώπης και η Ευρώπη πρέπει να ασχοληθεί όχι με το ΦΠΑ της κομμώτριας μόνο, πρέπει να ασχοληθεί με το φόρο των πολυεθνικών εταιρειών και όχι μόνο στην Ευρώπη και εδώ.
Να σας πω κάτι συγκεκριμένο που ξεχνάνε να σκεφτούν και από εδώ και από εκεί. Έχουμε πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη, που βγάζουν λεφτά από τους Έλληνες. Αυτοί δεν φορολογούνται εδώ. Δεν φορολογούνται καν στην Ευρώπη, φεύγουν τα λεφτά πάνε στη θάλασσα. Στα νησιά, στους φορολογικούς παραδείσους.
Το Ποτάμι των συμφερόντων από την πρώτη μέρα που δημιουργήθηκε είπε ότι υποχρέωση της Ευρώπης είναι να λύσει ένα μείζον θέμα: τα λεφτά που πάνε στις πολυεθνικές τα λεφτά του λαού της Ευρώπης, πρέπει να επιστρέψουν μέσω της φορολογία στο λαό της Ευρώπης και είναι ντροπή που η Ευρώπη ασχολείται με τόσα άλλα πράγματα και με αυτό το μείζον θέμα που είναι φορολογικής Δικαιοσύνης, δεν έχει ασχοληθεί.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Επειδή πιστεύω στους θεσμούς πρέπει να έχουμε θεσμούς και να τους τηρούμε και ξέρω ότι οι εκλογές αυτές γίνονται για να επιλέξουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας σύμφωνα με το Σύνταγμα. Έχουμε πρόταση για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Εμένα με ενδιαφέρει γιατί νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς και το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένα συμφέρον. Το συμφέρον των Κομμάτων. Και αυτό ήρθε να σπάσει το Ποτάμι και γι’ αυτό είναι όλοι ενωμένοι, απαντώ και στο φίλο μου το δημοσιογράφο.
Γιατί είναι ενωμένοι τα κομματικά συστήματα εναντίον του Ποταμιού; Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο. Γιατί ερχόμαστε να σπάσουμε την κατεστημένη νοοτροπία, αυτή, τη συγκεκριμένη ότι πάνω απ’ όλα είναι το συμφέρον του Κόμματος.
Χάσαμε δυο μεγάλες ευκαιρίες από την πρόταση που έκανε το Ποτάμι. Το Ποτάμι τι πρότεινε; Ωραία παιδιά δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για το χρόνο των εκλογών, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για τον Πρόεδρο, ας μοιράσουμε την απόσταση και ας επιλέξουμε Πρόεδρο και να κάνουμε εκλογές. Μέχρι την τελευταία στιγμή το λέγαμε: να επιλέξουμε Πρόεδρο και να πάμε σε εκλογές τον Φλεβάρη, το Γενάρη, όποτε θέλετε. Να εκλέξουμε όμως Πρόεδρο.
Δεν το έκαναν. Και αυτή τη στιγμή η χώρα θα κινηθεί χωρίς Πρωθυπουργό και χωρίς Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το ξέρετε αυτό. Δηλαδή βγαίνει η Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει, δεν βγαίνει Κυβέρνηση από τις κάλπες, πρέπει να υπάρξει πρώτη διερευνητική εντολή, δεύτερη διερευνητική εντολή, τρίτη διερευνητική εντολή, συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δέκα μέρες; Δεκαπέντε μέρες;
Θα συνέλθει η Βουλή να εκλέξει Πρόεδρο. Ποιος θα είναι ο κυβερνήτης της χώρας μέχρι τότε; Τίποτε. Θα είναι ο Σαμαράς και θα είναι και ο Παπούλιας. Είπαμε ότι είναι λάθος αυτό, έπρεπε να βγει Πρόεδρος από αυτή τη Βουλή. Να βγει Πρόεδρος δυνατός, με 200 ψήφους με 250 ψήφους όπως βγήκαν οι προηγούμενοι. Δεν το έκαναν.
Και τώρα τι θα γίνει; Τώρα Πρόεδρος μπορεί να βγει όπως ξέρετε με τρεις ψηφοφορίες, αρχίζοντας από τις 6 Φλεβάρη. Στην πρώτη ψηφοφορία ο Πρόεδρος μπορεί να βγει με 180, στη δεύτερη ψηφοφορία μπορεί να βγει με 150 και στην τρίτη ψηφοφορία μπορεί να βγει με 30, μπορεί να βγει με σχετική πλειοψηφία. Είναι ένα ατόπημα.
Είναι ένα ατόπημα, που η γαϊδουριά τους να μην σέβονται τους θεσμούς μας οδηγεί πολύ κοντά σε αυτό το ατόπημα: να έχουμε ένα μη ισχυρό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εμείς λέμε και δεν έχουμε πάρει απάντηση, ότι τουλάχιστον ας διορθώσουμε μερικώς το λάθος. Ας αποφασίσουν να βγει Πρόεδρος με τη πρώτη ψηφοφορία. Τη στιγμή που πρέπει, εμείς θα κάνουμε μία πρόταση. Για μία ψηφοφορία για ένα πρόσωπο για να δείξουμε τουλάχιστον και στον ελληνικό λαό ότι στα πολύ μεγάλα ζητήματα μπορούμε να βρούμε μια κοινή απάντηση. Δεν μπορεί να μας διχάζει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όλα.
Αυτή είναι η δική μας απάντηση: θέλουμε ισχυρό Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την πρώτη ψηφοφορία και όχι κάποιο κομματικό υπάλληλο, που θα πάρει 100 ψήφους.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Μιλήσατε για Δικαιοσύνη, μιλήσατε για ανάπτυξη, μιλήσατε για επενδύσεις εγώ θα σας θέσω ένα ερώτημα, γιατί ναι μεν οι πόροι της Κοινότητας το πακέτο Γιούνκερ και το πακέτο του Ντράγκι είναι σημαντικά, αλλά και σαν πολιτεία σαν κοινωνία πρέπει να βρούμε κάποιους πόρους να λειτουργήσουμε.
200.000 οικογένειες πλούτισαν προκλητικά την τελευταία δεκαπενταετία. Αυτών το πόθεν έσχες δεν έχει ελεγχθεί ποτέ. Οι λίστες είναι επώνυμες. Εγώ έχω διαβάσει για τη λίστα Λαγκάρντ και έχω δει και πολλά πολιτικά πρόσωπα και ως συνήθως τις γυναίκες τους με κάτι πολύ μεγάλες καταθέσεις.
Αυτή η λίστα ουσιαστικά δεν έχει ελεγχθεί καθόλου. Τα 25.000 εμβάσματα που βγήκαν στο εξωτερικό έχουν ελεγχθεί μόνο τα 300 και έχουν αποδώσει φόρους 120 εκατομμύρια. Αν το κάνεις αναλογία, αυτό βγάζει κατ’ ευθείαν 7 δις έσοδα στο ελληνικό δημόσιο.
Εσείς τι προτίθεστε να κάνετε στη φορολογική ασυλία που έχουν επιβάλλει οι μέχρι σήμερα κρατούντες;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρώτον δεν πρέπει να κατηγορείς τους πολιτικούς, απλώς τυχαίνει όταν κάποιος είναι πολιτικός η γυναίκα του ξαφνικά να πλουτίζει. Είναι ένας νόμος της φύσης αυτός, δεν έχει σχέση με κάτι άλλο! Κατάλαβες; Μη σε παραξενεύει δηλαδή.
Όπως και κάτι άλλο που καταφέρνουν οι πολιτικοί, το ξέρετε αυτό, άμα μελετήσει κάποιος τα πόθεν έσχες με προσοχή, τι θα δείτε; Ότι πουλάνε πάντα πάρα πολύ ακριβά και αγοράζουν πάντα πολύ φτηνά. Καταλάβατε τι είναι αυτό, για να δικαιολογήσει τα μετά. Δηλαδή βλέπεις κάποιον ότι πούλησε ένα χωράφι χωρίς ελιές χωρίς τίποτε 100.000 και αγόρασε στον κάμπο -θα πω του Δραπανιά για να ενισχύσω λίγο την περιοχή μου- και αγόρασε ένα ωραίο σπίτι στο κάμπο του Δραπανιά, 30.000 και δεν μιλώ για πράγματα φανταστικά. Δεν θέλω τώρα λίγες μέρες πριν από τις εκλογές να πω συγκεκριμένα ονόματα, υπάρχουν πάντως δυο τρία πόθεν έσχες υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που ελέγχονται για κάποιες τέτοιες πολύ πετυχημένες αγορές.
Να συμβουλευτούμε λοιπόν ένα Υπουργό τι πρέπει να κάνουμε το επόμενο διάστημα για να αυγατίσουμε τα λεφτά μας, εμείς λέμε το εξής: πρέπει τα πόθεν έσχες… Εγώ καταθέτω χρόνια τώρα πόθεν έσχες ως δημοσιογράφος. Οι δημοσιογράφοι καταθέτουν πόθεν έσχες, οι πολιτικοί καταθέτουν πόθεν έσχες. Πάμε και τα παραδίδουμε σε ένα αρχείο, παίρνουμε ένα χαρτί και δεν τα κοιτάει ποτέ κανείς. Τα πόθεν έσχες των Ελλήνων δεν “βλέπονται”.
Εμείς έχουμε προτείνει κάτι πολύ συγκεκριμένο: όσοι είναι υπόχρεοι του πόθεν έσχες και πρέπει να είναι πολλές κατηγορίες, αυτές οι κατηγορίες των πολιτών που έρχονται σε επαφή με τον πολίτη, που μπορούν δηλαδή να δωροδοκηθούν και τα λοιπά επειδή δεν έχεις τη δυνατότητα να ελέγξεις ένα εκατομμύριο πόθεν έσχες, ελέγχεις με κλήρωση πόθεν έσχες από τους πολιτικούς, από τους δημάρχους, από τους δημοσιογράφους, από τους δικαστές, από τους εφοριακούς και ανάλογα …
Τι έχουν κάνει στην Ευρώπη. Πρόσεξε να δεις πως το έχουν κάνει και που μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς εδώ. Ελέγχουν με κλήρωση εκατό δικαστές, εκατό δημοσιογράφους και όσο αυξάνεται το ποσοστό της παρατυπίας και της παρανομίας, αυξάνεται και το ποσοστό των ελέγχων. Αυτό πρέπει να γίνει.
Πρέπει το πόθεν έσχες να επιβληθεί σε όλους αυτούς που έχουν μια συναλλαγή με τους πολίτες και έχουν τη δυνατότητα να μπουν σε πειρασμό, αλλά θα πρέπει το πόθεν έσχες να ελέγχεται. Γιατί το πρόβλημα στη χώρα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν νόμοι και πόθεν έσχες πρέπει να καταθέτουμε και όλα αυτά πρέπει να γίνονται όπως γίνονται και στον κόσμο.
Στην Ελλάδα το βασικό στοιχείο είναι ότι δεν υπάρχει κανείς έλεγχος. Και όταν γίνεται ο έλεγχος, είναι ένας έλεγχος για τα μάτια του κόσμου.
Και να σου πω κάτι. θεωρώ μεγάλη τιμή για το Ποτάμι που ένας άνθρωπος –δεν θα πω το όνομά του, τον ξέρετε, αλλά δεν πρέπει να τον πω γιατί είναι προεκλογική περίοδος- που τον έδιωξε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ επειδή πήγε να ελέγξει κάποια υψηλά πρόσωπα, βρίσκεται σήμερα υποψήφιος με το Ποτάμι στην Αθήνα.
Βρίσκουν κάποιες δικαιολογίες κάποιοι στα Μέσα, ενοχλήθηκαν πολύ από αυτή την υποψηφιότητα. Ξέρετε, υπάρχουν μερικές υποψηφιότητες στο Ποτάμι που τους ενόχλησαν πάρα πολύ. Ξέρετε γιατί; Γιατί προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ψεύτική συνεχή εικόνα για το Ποτάμι, ότι το Ποτάμι είναι μια παρέα ενός ανθρώπου. Το Ποτάμι δεν είναι μια παρέα ενός ανθρώπου.
Είναι το ποτάμι, είναι η υγιής κοινωνία, είναι η δημιουργική κοινωνία, από τον Γρηγόρη Λαμπράκη που κατεβαίνει υποψήφιος στον Πειραιά και αν τον είχαν, θα τον είχαν κάνει σημαία και θα τον τραβάγανε… για να πω… -έχετε δει πως έχουν συμπεριφερθεί σε άλλους ανθρώπους με ιστορικά ονόματα- από συγκέντρωση σε συγκέντρωση. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης όμως είναι υποψήφιος μαζί μας και εμείς το κάνουμε σεμνά.
Εμείς είμαστε περήφανοι για τους υποψηφίους μας. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουμε τους καλύτερους; Έχουμε προσπαθήσει να έχουμε τους καλύτερους. Πιθανό σε κάποιες περιοχές να μην βρήκαμε τους καλύτερους γιατί είμαστε καινούργιο Κόμμα. Πιθανό να έχουμε κάνει και μερικά λάθη. Αλλά οι Συνδυασμοί του Ποταμιού είναι οι καλύτεροι από όλα τα ελληνικά Κόμματα και δεν μιλώ μόνο για τους φίλους μου τους Χανιώτες.
Ο Συνδυασμός του ψηφοδελτίου Επικρατείας, πάρτε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας στο Ποτάμι, αυτό είναι μια καλή απάντηση. Δείτε ποιοι άνθρωποι κατεβαίνουν με το Ποτάμι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ποιοι ερευνητές, ποιοι άνθρωποι που έχουν προσφέρει στον τόπο. Από τον Εισαγγελέα Μαρκή τον χαμογελαστό Εισαγγελέα όπως τον λένε τα τελευταία χρόνια ασχολιόταν πολύ με τα παιδιά και την κακοποίηση γι’ αυτό πήρε αυτό το όνομα γιατί παρουσιαζόταν συνέχεια στα παιδιά και προσπαθούσε να είναι πολύ φιλικός.
Από τον Εισαγγελέα Μαρκή λοιπόν μέχρι τον Γραβάνη το μεγάλο ερευνητή της Κρήτης που νομίζω ότι πολύ σύντομα το όνομά του θα είναι γραμμένο πολύ μεγάλο, στην έρευνα εννοώ όχι στην πολιτική, ο άνθρωπος δεν θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, μας τιμά απλώς με τη συμμετοχή του. Μια σειρά από ονόματα που τιμούν τον τόπο και που εμείς τολμάμε να τα αναδείξουμε και δεν αναφερόμαστε συνέχεια στα ίδια και στα ίδια, στα παλιατζίδικα της πολιτικής να πάρουμε ένα παλιό όνομα, να πούμε ότι «α να, είμαστε κι εμείς εδώ».
ΠΟΛΙΤΗΣ: Επειδή φαίνεται ότι θα είναι ρυθμιστής οπωσδήποτε το Ποτάμι και επειδή θέλετε να τα αλλάξετε όλα, ήθελα να προτείνω κάτι όρους που μπορεί να τους έχετε βάλει και να μην τους έχω ακούσει ή να μην είναι στο πρόγραμμα. θα έπρεπε ως πρώτη πρόταση στη συμμετοχή σας να αλλάξετε κατά πρώτον να αποκατασταθεί η δημοκρατία.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοκρατία, υπάρχει φεουδαρχία. Και τι θέλω να πω; Τι είναι το φέουδο και τι είναι η δημοκρατία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μη μας πεις τώρα τι είναι το φέουδο, ξέρουμε όλοι τι είναι το φέουδο, αλλά πες μου συγκεκριμένα τι με ρωτάς.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Σε κανένα Υπουργείο να μην είναι φέουδο του κάθε Υπουργού και να βάλει τη γυναίκα του, το παιδί του, τον κομματικό του, μέχρι και πενήντα και ογδόντα άτομα στο κάθε Υπουργείο. Δεν είναι φέουδο του κάθε Υπουργού;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ναι.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Τους όρους να μην μπει κανένας, ούτε η γυναίκα του. Δεύτερον, νομίζω και το Σύνταγμα δεν θα λέει ότι έχει το δικαίωμα ο Υπουργός να βάζει όλο το συγγενολόι μέσα.
Δεύτερο να επιστραφούν τα χρήματα των κομμάτων.
Τρίτο η λίστα Λαγκάρντ να ερευνηθεί όλη και όσοι έχουν στείλει λεφτά έξω, όχι να πληρώσουν το 40, όταν είναι μαύρα χρήματα, μπορεί να είναι από ναρκωτικά, μπορεί να είναι από οτιδήποτε, εφόσον δεν δικαιολογούνται, όχι να φορολογηθούν με 40%, αλλά να κατασχεθούν εξ ολοκλήρου όλα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εντάξει, μέχρι τρία θυμάμαι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Το τελευταίο. Τα κανάλια όσα χρωστάνε, που χρωστάνε εκατομμύρια, να κλείσουν εάν δεν πληρώσουν και αυτές οι γλάστρες που δουλεύουν σε αυτά ας πάνε στα σπίτια τους. Τόσους άλλους απολύσανε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Για τα κανάλια, να αρχίσω από το εύκολο, το έχουμε ξεκαθαρίσει ότι πρέπει να επιστρέψει η νομιμότητα και θα πρέπει οι συχνότητες να πληρώνονται. Είναι δημόσιες οι συχνότητες, δεν είναι των καναλιών. Νοικιάζονται δηλαδή. Άρα θα πρέπει να επιβληθεί και εκεί η νομιμότητα.
Έχεις πει όμως κάτι πολύ σημαντικό. Αυτό για τα φέουδα κα τις υπηρεσίες. Να σου πω γιατί έχει γίνει αυτό. Θυμάσαι τι έγινε το 2012; Το 2012 ξαφνικά αποφασίσαμε να μας κυβερνήσει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης. Ποια ήταν η πρώτη απόφαση που πήρε ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης; Ξέρετε; Ότι θα μοιράσουμε τις θέσεις στα υπουργεία 4 – 2 – 1. Αυτή ήταν η πρώτη και μάλλον και η μόνη απόφαση που πήρανε οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί μαζί.
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Όχι μόνο ότι θα βάλουμε αναπληρωτές υπουργούς, απλώς για να λένε ότι είναι αναπληρωτές υπουργοί και να μην κάνουν τίποτα. Πάει αυτό. Μιλάμε για τις εκατοντάδες θέσεις. Άλλοι λένε ότι είναι 7.200. Άλλοι λένε ότι είναι 10.000, για τις θέσεις στα υπουργεία, γενικές γραμματείες, οι πρόεδροι των νοσοκομείων, οι άνθρωποι στα Δ.Σ., οι πρόεδροι οργανισμών, είναι 7.000 θέσεις σύμφωνα με τους πιο χαμηλούς υπολογισμούς.
Εμείς λέμε κάτι απλό. Λέμε κάτι πολύ απλό, ότι το Ποτάμι όσο περνάει από το χέρι του και εάν είναι μεγάλο, δεν θα επιτρέψει σε ένα καινούργιο κομματικό στρατό να πάρει αυτές τις θέσεις. Και ζητάμε ότι σε όλες τις θέσεις, πέρα από το ότι πρέπει να μικρύνουν αυτές οι θέσεις ευθύνης, δεν χρειάζεται τα υπουργεία να έχουν και γενικούς γραμματείς και γενικούς διευθυντές. Πρέπει να υπάρχει δημόσια διοίκηση όπου τη διοίκηση του υπουργείου την ασκεί ο δημόσιος υπάλληλος, ο δημόσιος λειτουργός, μέσα βέβαια από αξιοκρατία. Μέσα βέβαια από αξιολόγηση. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει.
Και οι θέσεις στα υπουργεία, στις γενικές διευθύνσεις, στις γενικές γραμματείες, στα νοσοκομεία, θα πρέπει να γίνονται μέσα από ανοιχτούς διαγωνισμούς. Να μπορούν οι Έλληνες να δίνουν υποψηφιότητα γι’ αυτά που θεωρούνται σήμερα κομματικές θέσεις. Αυτή είναι η θέση μας. Κι αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που μας πολεμάνε οι κομματικοί στρατοί. Γιατί οι κομματικοί στρατοί της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και του Βενιζέλου ήδη τρώνε και ο άλλος κομματικός στρατός ετοιμάζεται να αρχίσει το φαγοπότι. Κι όταν εμείς κάναμε αυτή την πρόταση να σταματήσουμε παιδιά να οπλίζουμε το δημόσιο μέσω των κομματικών στρατών και να πάμε σε αξιοκρατικές διαδικασίες, τότε νευριάζουν μαζί μας. Λογικό δεν είναι;
Σε ότι αφορά τη λίστα Λαγκάρντ και τα λεφτά των πλουσίων. Να τελειώσουμε με αυτό και μετά να πάμε να δούμε τους υποψηφίους μας. Εδώ έχουμε μια διαφορετική γνώμη και θα στην πω. Εμείς κάναμε μια πατριωτική πρόταση και είπαμε υπάρχουν πολλά λεφτά έξω από τις ελληνικές τράπεζες. Πολλά λεφτά. Και στην Ελλάδα υπάρχουν κάποια δισεκατομμύρια, αρκετές δεκάδες υπολογίζονται και στο εξωτερικό υπάρχουν λεφτά που έχουν φύγει. Έχουν φύγει από ανασφάλεια; Ότι φοβάται κάποιος άλλος ότι θα γκρεμιστεί η χώρα; Είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε μια πατριωτική συμφωνία.
Μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία, να επιβάλει μια λύση. Να έρθουν τα λεφτά στη χώρα, να υπάρξει ένας φόρος γι’ αυτά τα λεφτά, να συζητήσουμε για το ποιος πρέπει να είναι, που θα είναι για 10 χρόνια ένα ποσό αυτός ο φόρος και όλα τα λεφτά του φόρου, να μην πάνε στα δημόσια ταμεία. Να πάνε να δημιουργηθούν σε όλη την Ελλάδα πρότυπα σχολεία. Να έχει όλη η Ελλάδα, όλα τα παιδιά τις ίδιες δυνατότητες με τα παιδιά της Φιλοθέης και του Κολωνακίου.
Κι αυτό το λέω και το λέω και αυστηρά και φιλικά προς τους πλούσιους Έλληνες. Να ξαναμονιάσουμε. Αλλά η Ελλάδα και λέω για τους κάποιους που είναι στο εξωτερικό και έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, η Ελλάδα δεν είναι μόνο διακοπές στη Μύκονο αδελφέ. Η Ελλάδα είναι και το κόμμα της Ελλάδας και τα παιδιά της Ελλάδας. Ελάτε εδώ. Το κάνανε παλιότερα οι πλούσιοι. Δώστε λεφτά. Ξαναχτίστε τα σχολεία της Ελλάδας να τραβήξουμε μια γραμμή με τα παλιά, να πούμε ότι λάθος έγινε που φύγατε, να το ξεχάσουμε κι εμείς, αλλά να είσαστε κι εσείς οι μικροί έστω ευεργέτες ενός τόπου.
Δηλαδή πιστεύω ότι ξεκινώντας μια καινούργια πορεία και εάν ποτέ την ξεκινήσουμε, πρέπει να έχει τέτοια καινούργια χαρακτηριστικά. Να ξαναμονιάσουμε. Να προσφέρουν αυτοί που είναι πλούσιοι κάποια πράγματα στον τόπο τους.
Και είπα, εάν δεν έχουν εμπιστοσύνη, γιατί εάν τους πεις να τα δώσουν στα δημόσια ταμεία, σου λέει θα τα φάει το κράτος. Κατευθείαν να δημιουργηθούν πρότυπα σχολεία. Να φτιάξουμε τουλάχιστον την παιδεία μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε αυτά που είπατε συμφωνώ κι εγώ. Θα ήθελα να σας ρωτήσω δηλαδή για την παιδεία. Θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό και από την προσχολική ηλικία ακόμη.
Έχω παιδιά σε ηλικίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πραγματικά αγχώνομαι γιατί δεν ξέρω τι να τους πω, τι να τους συμβουλεύσω. Αλλά θέλω να ρωτήσω, όταν θα φτάσουν στην ηλικία που θα πάνε στο πανεπιστήμιο και θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα κόμματα μέσα στο πανεπιστήμιο, εγώ τι θα τους πω τότε; Ότι για να τελειώσετε το πανεπιστήμιο πρέπει να ενταχθείτε κάπου;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν είναι ανάγκη να έχεις άγχος. Δεν είναι ανάγκη να έχεις κανένα άγχος γιατί πόσο είναι τα παιδιά σου;
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η κόρη μου είναι 9 και ο γιος μου είναι 14.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μην έχεις κανένα άγχος. Μέχρι να πάνε τα παιδιά σου στο πανεπιστήμιο θα το έχουμε φτιάξει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μακάρι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εμείς τολμηρά και ξάστερα από την πρώτη στιγμή είπαμε έξω οι κομματικοί στρατοί από τα πανεπιστήμια. Και δεν δώσαμε την άδεια στους πάρα πολλούς νεολαίους, γιατί ξέρετε ότι εμείς έχουμε μια μεγάλη νεολαία, αυτό που λένε ότι είναι όλοι απολίτικ και πάνε με το Θεοδωράκη. Πόσο απολιτικοί είναι οι νέοι, εννοούν ότι δεν είναι με τα κόμματά μας, δεν είναι με τα παλιά σύμβολα.
Οι νέοι που είναι στο Ποτάμι τους είπαμε ότι να δράσετε μέσα στο πανεπιστήμιο, να πάρετε ιδέες, να κάνετε τα πράγματα …… αλλά όχι μέσα από κομματικές νεολαίες. Όχι μέσα από κομματική δράση μέσα στο πανεπιστήμιο. Εμείς θεωρούμε ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να φύγουν από τα χέρια των κομματικών νεολαιών. Είναι απαράβατος όρος για μια καινούργια παιδεία.
Και γενικά πρέπει να περιορίσουμε τη δράση των κομμάτων στη ζωή μας. Να φύγουν από τους συνεταιρισμούς. Να φύγουν από το συνδικαλισμό. Όχι να φύγουν να μην έχουν πολιτικές απόψεις, βεβαίως θα έχουν πολιτικές απόψεις, θα μαλώνουμε, θα καθίσουμε να συζητάμε, αλλά όχι ως κομματικοί στρατοί, όχι πηγαίνουμε σε μια συνάντηση και είμαστε όλοι προαποφασισμένοι ότι αφού είμαστε με αυτό το κόμμα, θα ψηφίσουμε αυτή την ανακοίνωση, θα πούμε ότι ο άλλος έχει πάντα λάθος. Δεν μπορεί στην Ελλάδα ο άλλος να έχει λάθος και πάντα οι δικοί μας να έχουν δίκιο.
Είναι αυτό που έγινε. Περάσαμε την τελευταία μεγαλύτερη κρίση. Μια κρίση που η χώρα έχει να ζήσει 10ετίες. Και προσέξτε τι ντροπιαστικό που είναι. Μία απόφαση στη Βουλή της Ν.Δ. πρόταση δεν ψηφίστηκε ποτέ από έναν άνθρωπο από το ΣΥΡΙΖΑ. Και μια πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίστηκε ποτέ από έναν άνθρωπο της Ν.Δ.
Η απόλυτη αλήθεια. Είναι τόσο πολύ οχυρωμένοι στις θέσεις τους ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Τσίπρας, που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Κάθε πρωί ξυπνάνε στον καθρέφτη και λένε τι όμορφοι που είμαστε και τα ξέρουμε όλα.
Εμείς, το Ποτάμι βγήκε από την πρώτη στιγμή και είπε, εμείς δεν τα ξέρουμε όλα. Εμείς κλέβουμε ιδέες και από τα αριστερά. Κλέβουμε ιδέες και από τα δεξιά. Λέμε πού συμφωνούμε, λέμε πού διαφωνούμε. Και μας λοιδορήσανε που είπαμε αυτή την πραγματικότητα. Αυτό που συμβαίνει στη ζωή μας.
Γιατί εμείς ξέρουμε όταν έχει κάποιος δουλέψει στη ζωή του, όταν έχει κάποιος παιδευτεί στη ζωή του για να χτίσει κάτι ξέρει ότι πρέπει να ακούει και τον άλλον. Ακόμα και την αντίπαλη ματιά πρέπει να την ακούει, γιατί μπορεί κάποιο λάθος να έχει κάνει. Το Ποτάμι ήθελε να το φέρει αυτό στην πολιτική ζωή. Και αντί να το επικροτήσουν το λοιδορούν.
Λέει δεν είσαστε κάθετοι στις απόψεις σας. Και βεβαίως δεν θα γίνουμε σαν κι εσάς. Δεν θα γίνουμε ποτέ σαν τα μούτρα σας. Δεν θα είμαστε οι παντογνώστες. Δεν θα κοιτάμε κάθε πρωί τον καθρέφτη και θα λέμε τι ωραίοι που είμαστε. Θα λέμε μήπως αυτό; Ο λαός έχει δίκιο και εγώ ο πολιτικός έχω άδικο; Αυτός είναι ο ρόλος του πολιτικού. Να αφουγκράζεται συνεχώς το λόγο της πολιτικής που βγαίνει από τις πλατείες, που βγαίνει από τα χωριά, που βγαίνει από τις πόλεις.
Αλλά θα μου πεις, πού κυκλοφορούν αυτοί για να ακούνε αυτό το λόγο; Κάπου εδώ τελειώσαμε τις ερωτήσεις. Έλα φίλε μου.
ΓΙΩΡΓΟΣ: Μια και κάνατε αναφορά για τους νέους. Σε αυτές τις εκλογές άφησαν απ’ έξω από το δικαίωμα της ψήφου ….
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λέει κάτι πάρα πολύ σημαντικό ο φίλος μου. Το όνομά σου;
ΓΙΩΡΓΟΣ: Γιώργος. 118.000 περίπου 18χρονους μεταξύ τους και εγώ. Εμείς μέσα στην κούραση μας και αυτά που τραβάμε με τις πανελλήνιες και το άγχος μας τώρα, δεν μας επιτρέψανε να ψηφίσουμε σε αυτές τις εκλογές για κάποια αποτελέσματα τα οποία θα φέρουν και θα μας επηρεάσουν άμεσα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έτσι είναι όπως το λες. Έχεις κάθε δίκιο.
ΓΙΩΡΓΟΣ: Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχεις κάθε δίκιο να διαμαρτύρεσαι. Λέει το πολύ απλό, ότι η συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. πάνω στον πανικό να κάνει εκλογές νωρίς, γιατί ξέρετε ο Βενιζέλος ήθελε να κάνει εκλογές για ένα λόγο, μήπως και προλάβει να μην γίνει το κόμμα Παπανδρέου και έκανε και νωρίς. Και δεν πρόλαβε να κάνει καλούς συνδυασμούς αυτός και έκανε και το κόμμα ο Παπανδρέου.
Δηλαδή είναι αυτό που λέμε την ατυχία μου. Τέλος πάντων. Δεν τα κατάφερε. Πάνω στον πανικό τους λοιπόν να κάνουν εκλογές τόσο νωρίς ξεχάσανε τους 18άρηδες. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Αποκλείσανε 150.000 παιδιά. Τους λέμε να είναι μέτοχοι στην κοινωνία, τους λέμε να είναι παρόντες και δεν τους δίνουμε δικαίωμα να ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές.
Είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και των ανθρώπων που κυβερνάνε. Εμείς έχουμε πει, οι εποχές έχουν αλλάξει. Ψήφο στα 16. Αυτό λέει το Ποτάμι. Ψήφο στα 16. 16 χρονών το παιδί μας τι αποφασίζει; Αρχίζει να αποφασίζει σε ποια δέσμη θα πάει. Εάν θα γίνει γιατρός ή εάν θα γίνει δικηγόρος. Αποφασίζει τι θα κάνει με τις πανελλήνιες εξετάσεις.
Δεν μπορεί λοιπόν αυτό τον άνθρωπο να τον αποκλείεις από την εκλογική διαδικασία. Συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και αυτό είναι το δικό μας αίτημα. Γιατί ένα από τα προβλήματα δημοκρατίας είναι ότι αποκλείονται σιγά – σιγά οι νέοι από τα κέντρα των αποφάσεων. Και θέλουμε σε όλη την Ευρώπη οι νέοι να πάρουν λίγο περισσότερο ρόλο στις αποφάσεις. Να μην είναι θεατές.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Άκουσα τώρα τελευταία από το ΣΥΡΙΖΑ να λένε ότι εμείς μετά τις εκλογές θα φωνάξουμε τα άλλα κόμματα και θα τους πούμε έχουμε αυτό το πρόγραμμα, εάν θέλετε να κάνουμε συγκυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσετε το πρόγραμμα το δικό μας, αλλιώς πάμε σε εκλογές και παίρνετε την ευθύνη των νέων εκλογών. Τι θα τους πείτε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρώτον. Είναι μια φράση με πολλά λάθη. Πρώτον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα. Δεν το είδα όλο, αλλά είδα κάποια αποσπάσματα πόσο πίεζε ο Χατζηνικολάου τον Τσίπρα να του πει, γιατί λέει ο Τσίπρας θα φορολογήσω τους πλούσιους. Σωστό. Και του λέει πες μου ποιοι είναι οι πλούσιοι.
Δέκα λεπτά κάνανε κουβέντα και δεν μάθαμε ποτέ ποιοι είναι οι πλούσιοι. Ποιοι είναι οι πλούσιοι; Λες να φορολογήσω τους πλούσιους των εκατομμυρίων πες μας. Δεν θες να το πεις για να μην δυσαρεστήσεις κάποιους. Ωραία. Ποιοι είναι οι πλούσιοι; Με 100.000 το χρόνο μια οικογένεια είναι πλούσια; Αν έχει 3 παιδιά και 100.000 είναι πλούσια;
Εννοώ ότι όσο και προσεκτικός και μελετημένος θέλω να είμαι, δεν κατάλαβα ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει πρόγραμμα. Πέρα από γενικές διακηρύξεις. Και κυρίως της Θεσσαλονίκης. Το οποίο επειδή είπες Θεσσαλονίκη, θέλω να σου πω μια κουβέντα. Τι είπε στη Θεσσαλονίκη; Είπε κάτι. Τι; Αυτό. Τι; Κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Το είπε στη Θεσσαλονίκη. Ξεχάστηκε. Ρωτήστε το Σταθάκη. Δεν ξέρω εάν έρχεται εδώ στα Χανιά. Ο Σταθάκης τι είπε; Όταν λέμε κούρεμα, δεν εννοούμε κούρεμα. Εννοούμε ότι όταν επιμηκυνθεί το χρέος σε βάθος χρόνου, είναι μια μορφή κουρέματος. Εννοώ ότι τίποτα συγκεκριμένο δεν έχει πει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Να σου εξηγήσω και να τελειώνουμε με αυτό και με τις συνεργασίες. Εμείς είμαστε ανοιχτοί στις συνεργασίες. Γιατί ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί. Βέβαια το πόσοι συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση έχει σχέση πολύ με το ποσοστό μας. Έχει σχέση με το εάν έχεις 7% ή εάν έχεις 17%, ή εάν έχεις 12%.
Ξέρουμε ότι η δύναμη να τραβήξεις έχει σχέση και με τα μπράτσα σου. Τι δύναμη σου έχει δώσει ο ελληνικός λαός και τι αέρα σου έχει δώσει ο ελληνικός λαός. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπήκαμε στην πολιτική για να υπογράφουμε τα προγράμματα των άλλων.
Δεν υπάρχει περίπτωση να συνηγορήσουμε σε λύσεις που ξέρουμε ότι θα οδηγήσουν τη χώρα σε ένα μεγαλύτερο κατήφορο από αυτό που είναι σήμερα. Εάν κάποιος θέλει τη στήριξη του Ποταμιού θα ακούσει την αλήθεια του Ποταμιού. Θα ακούσει την πραγματικότητα, θα βαφτιστεί στην πραγματικότητα, θα ξεχάσει τα κενά συνθήματα και εάν πραγματικά θέλει να προχωρήσει ο τόπος, θα ομονοήσει σε ένα πατριωτικό πρόγραμμα. Αυτή είναι η απάντησή μας. Λευκή επιταγή δεν δίνουμε σε κανέναν.
Το δεύτερο μέρος του προγράμματος.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Καλησπέρα και από εμένα. Να παρουσιάσουμε πολύ γρήγορα τους υποψηφίους μας μαζί με την ιδιότητά τους. Πρώτος ο Σταύρος Θεοδωράκης. Δεν θα αναφέρω την ιδιότητά του μια και την ξέρετε, θα πω μόνο τι δεν είναι. Δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός.
Συνεχίζουμε. Η Δάφνη Μανουσάκη επίκουρος Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο Γιώργος Μαρακάκης Οδοντίατρος, ο
Νικολούδης Μανώλης δικηγόρος – βιοκαλλιεργητής, ο Σηφοδασκαλάκης Μανώλης, Οικονομολόγος και η Φτυλιτάκη Νίκη, μηχανικός ακουστικής.
Έχουμε και μερικούς από το Ρέθυμνο, Λίπα Βάσω, μουσειολόγος, ο Μολδοβανίδης Νίκος τουριστικές επιχειρήσεις, ο
Μοσχονάς Μανώλης, πρ. Διοικητής Τροχαίας και η
Σουβατζή Αναστασία, επιχειρηματίας.
Καλό αγώνα στους υποψηφίους μας.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Συγνώμη τους Ηρακλειώτες δεν τους φωνάξατε. Την Κυριακή που θα πάω στο Ηράκλειο θα τους φωνάξουμε.
Μάχη στα χωριά και στις πόλεις. Αυτό πρέπει να κάνουμε τις επόμενες 10 μέρες για την κοινή υπόθεση, για το κοινό καλό και για τα παιδιά μας. Και να θυμίζουμε στον κόσμο μας κάποιοι, όχι μόνο στον κόσμο μας, σε όλο τον κόσμο. Να θυμίζουμε ότι πόσα χρόνια μιλάμε για το καινούργιο. Πάντα μιλάμε για το καινούργιο και ψηφίζουμε το παλιό. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Το καινούργιο είναι εδώ και το καινούργιο έχει όνομα, έχει ροή. Άρα πρέπει να σκεφτούν όλοι αυτοί οι φίλοι μας, που τόσα χρόνια βασανίζονται και λένε να έρθει βρε παιδί μου ένα καινούργιο πράγμα να μην είναι σαν το παλιό, να μπούμε μπροστά να αλλάξουμε τη χώρα, να τους πούμε ότι το καινούργιο ήρθε. Πρέπει να πιστέψουν, πρέπει να το δούνε καθαρά και να μπούνε και αυτοί στο Ποτάμι μήπως μπορέσουμε και ποτίσουμε λίγο τον τόπο μας και τον ξεβρομίσουμε κιόλας. Ευχαριστώ.
