Με ανακοίνωσή τους οι “Αγωνιστικές Κινήσεις” παρά τη σχετική απαγόρευση καλούν τους πολίτες να συμμετάσχουν τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, σε συγκέντρωση και πορεία στις 6 Δεκέμβρη για τα 12 χρονια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η συγκέντρωση έχει προγραμματισθεί με σημείο συνάντησης την Πλατεία Δημοτικής Αγοράς και ώρα 12 το μεσημέρι.
Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος:
Συμπληρώνονται 12 χρόνια από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, δολοφονία που πυροδότησε την εξέγερση της νεολαίας τον Δεκέμβρη του 2008, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και στην δολοφονική πολιτική του συστήματος. Μαθητές και φοιτητές ξεχύθηκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους όλης της χώρας, προχώρησαν σε καταλήψεις και διαδηλώσεις, οργανώθηκαν και εναντιώθηκαν ενάντια στην βάρβαρη πολιτική του συστήματος και στο μαύρο μέλλον που της ετοιμάζανε.
12 χρόνια μετά η νεολαία βρίσκεται μπροστά σε νέες προκλήσεις, αφού το σύστημα έχει ξηλώσει μια σειρά από δικαιώματα που κατοχύρωσαν οι αγώνες και προσπαθεί να τσακίσει όποια κατάκτηση της έχει απομείνει. Η νεολαία βάλλεται από παντού αφού το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα δεν την αφήνει να ανασάνει. Βιώνει την επίθεση και την καταπίεση σε καθημερινό επίπεδο στην περίθαλψη, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στις ελευθερίες και στα δημοκρατικά της δικαιώματα.
Το ξέσπασμα της πανδημίας απέδειξε με περίτρανο τρόπο την βαρβαρότητα που διατρέχει το σύστημα που ζούμε. Οι πολιτικές που είχαν ακολουθήσει οι κυβερνήσεις στην χώρα μας εδώ και πάνω από μια δεκαετία, βρήκαν το σύστημα υγείας διαλυμένο και ανέτοιμο να αντιμετωπίσει της επιπτώσεις του κορωνοϊού, φτάνοντας έτσι να μετράμε εκατοντάδες νεκρούς στην χώρα μας. Μέχρι και αυτή την στιγμή, η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα μέτρο ενίσχυσης του συστήματος υγείας. Οι αποκλεισμοί από υπηρεσίες περίθαλψης γιγαντώνονται, τόσο για τους ασθενείς με covid όσο και για όλους τους υπόλοιπους. Συνεχώς προσπαθεί να φορτώσει τις ευθύνες της στις πλάτες του λαού και της νεολαίας, με την τελευταία να έχει στοχοποιηθεί και να κατασυκοφαντείται συνεχώς από τα Μ.Μ.Ε.
Παράλληλα, το σύστημα εκμεταλλευόμενο την πανδημία και το lockdown, επιχειρεί να ξεπεράσει την πολυεπίπεδη κρίση και τα αδιέξοδά του, στις πλάτες λαού και νεολαίας. Έχει φέρει έναν οδοστρωτήρα μέτρων που αφορούν όλους του τομείς της ζωής του λαού και ετοιμάζεται να προχωρήσει την επίθεση ακόμα παραπέρα. Ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει την απλήρωτη δουλειά ανηλίκων με το νομοσχέδιο της Τεχνικής Εκπαίδευσης, επιδιώκει να διαλύσει το ωράριο και τον εργατικό συνδικαλισμό με το νομοσχέδιο Βρούτση, μετατρέπει τις συντάξεις ακόμη περισσότερο σε χαρτζιλίκια με την πρόθεση ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ασφάλισης, με την έκθεση Πισσαρίδη περιγράφει μια επερχόμενη «ανάπτυξη» φτώχειας και τσακισμένων δικαιωμάτων.
Το πλαίσιο που διαμορφώνεται γίνεται όλο και πιο ασφυκτικό, όλο και πιο αντιδραστικό. Η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής βαθαίνει μέρα με την μέρα και το κράτος σκληραίνει συνεχώς την στάση του απέναντι στον λαό. Με αστυνομοκρατία, κρατική καταστολή και απαγορεύσεις προσπαθούν να τρομοκρατήσουν την νεολαία, να χτυπήσουν την όποια δυνατότητα της να παλέψει, να σηκώσει κεφάλι και να εναντιωθεί στην πολιτική του συστήματος. Μια πολιτική που θέλει να την πετάξει εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που την ετοιμάζει για την ανεργία, την απλήρωτη δουλειά, τους μισθούς πείνας, τα επιδόματα.
Τρέμουν την νεολαία γιατί ξέρουν ότι μπορεί να αποτελέσει πυροκροτητή εξελίξεων, να βγει στους δρόμους μαζικά να παλέψει και να συμπαρασύρει και υπόλοιπα κομμάτια λαού. Ο Δεκέμβρης του 2008 έδειξε ότι η νεολαία ούτε έχει υποταχθεί, ούτε έχει αποδεχθεί το μαύρο μέλλον που της ετοιμάζουν και δεν φοβάται να συγκρουστεί με το κράτος και τους μηχανισμούς του. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος επιβεβαιώνουν ότι η νεολαία βράζει και δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Όπως στις 17 Νοέμβρη, ο λαός και η νεολαία πρέπει να σπάσουν ξανά την απαγόρευση της κυβέρνησης, να βγούνε μαζικά στους δρόμους και να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους στην διαδήλωση. Να τιμήσουμε την μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου και να παλέψουμε για δωρεάν και καθολική περίθαλψη, να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ζωή, στην εκπαίδευση και στην δουλειά, ενάντια στην κρατική καταστολή και τρομοκρατία.