Η εξιχνίαση της δολοφονίας της Αμερικανίδας Suzanne Eaton αποτελεί μεγάλο στοίχημα για την αστυνομία, που πλέον δουλεύει υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας για τον εντοπισμό του δράστη, ο οποίος προκάλεσε ασφυκτικό θάνατο στην 60χρονη επιστήμονα και μητέρα δύο παιδιών.
Θεωρείται βέβαιο ότι ο άνθρωπος αυτός «κινείται» στην ευρύτερη περιοχή την οποία γνωρίζει πολύ καλά. Την σκότωσε και στη συνέχεια την έριξε από την καταπακτή, στο δαιδαλώδες λαγούμι όπου εντοπίστηκε η σορός της.
Ως προς το κίνητρο της δολοφονίας οι Αρχές εξετάζουν ένα συγκεκριμένο σενάριο που καθιστά ακόμα πιο εφιαλτικές τις συνθήκες υπό τις οποίες έχασε την ζωή της η διακεκριμένη επιστήμονας.
Αν αυτό το σενάριο έχει βάση (θα δοθούν απαντήσεις από τα εγκληματολογικά εργαστήρια ως προς το DNA) , τότε η «Sue», όπως την αποκαλούσαν συγγενείς και φίλοι, πιθανότατα προσπάθησε να αντισταθεί στον δολοφόνο της που πιστεύεται ότι είχε… άλλα σχέδια.
Το γεγονός ότι το θύμα ήταν αθλητικός τύπος και μάλιστα κατείχε μαύρη ζώνη στο Taekwondo δεν την προστάτευσε από την μανία του. Φέρεται να την «στοχοποίησε» τυχαία σε αυτήν την ερημιά και αυτό καθιστά τον δολοφόνο διπλά επικίνδυνο και αδίστακτο. Η Suzanne Eaton εκτιμάται ότι δολοφονήθηκε το μεσημέρι της εξαφάνισης της, δηλαδή την Τρίτη 2 Ιουλίου.
Η Suzanne Eaton ήταν μία λαμπρή επιστήμονας αλλά και ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος. Τα μηνύματα των ανθρώπων της κοντινής οικογένειας αλλά και επιστημόνων που συνεργάστηκε σκιαγραφούν έναν άνθρωπο αφοσιωμένο στην επιστήμη (με διεθνή αναγνώριση) και στην οικογένειά της, με ευαισθησίες και μεγάλο ταλέντο πέραν της επιστήμης, στη μουσική, στη μαγειρική, στην κηπευτική αλλά και στις πολεμικές τέχνες.
Διαβάστε τα μηνύματα της μητέρας, του γιου, αλλά και της αδελφής και του αδελφού της:
Η μητέρα της αμερικανίδας βιολόγου, Glynda, σε σελίδα που έχει δημιουργηθεί στη μνήμη της αναφέρει:
“Από την ημέρα που η Σουζάν γεννήθηκε – μέσα σε μια κόκκινη Χριστουγεννιάτικη κάλτσα, στις 23 Δεκέμβρη – όχι ταλαιπωρημένη και κοιμισμένη αλλά με το κεφάλι ψηλά, τα μάτια της όλο περιέργεια και ενδιαφέρον για τα πάντα γύρω της, τίποτα δεν άλλαξε. Ήταν η χαρά μου που μοιράστηκα μαζί της την αγάπη για τα βιβλία και τη μουσική, να παρατηρώ τον συνδυασμό φαντασίας με μία ήρεμη, σκεπτική, σταθερή προσωπικότητα. Τα επιτεύγματά της είναι πολλά: μια καταπληκτική κηπουρός, μία καταξιωμένη πιανίστρα, κάτοχος μαύρης ζώνης στο Τάε Κβον Ντο και βεβαίως η σημαντική συνεισφορά της στον τομέα της αναπτυξιακής βιολογίας. Ήταν μία αφοσιωμένη σύζυγος και μητέρα, που αγαπήθηκε πολύ από την οικογένειά της.
Ο γιος της Μαξ αναφέρει:
Η μητέρα μου ήταν μία εκπληκτική γυναίκα. Κατόρθωσε να ζήσει μία ζωή δίχως να έχει πολλά για τα οποία να έχει μετανιώσει, ισορροπώντας την προσωπική της ζωή με την καριέρα της. Πιστεύω ότι το γεγονός ότι δεν είχα καταλάβει πόσο καλά τα είχε καταφέρει φαίνεται και στο γεγονός ότι ενώ άλλες μητέρες αφοσιώθηκαν μόνο στα παιδιά τους, η δική μου η μάνα συνέχισε να κάνει μια καριέρα με την ίδια όμως αφοσίωση στα παιδιά της όπως οι άλλες μανάδες που δε δούλευαν. Πάντα μας υποστήριζε και μας ενθάρρυνε. Θυμάμαι να συζητάω μαζί της θέματα τα οποία είχα μελετήσει στο πανεπιστήμιο και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ήταν εξίσου καλή συζητήτρια όσο ο οποιοσδήποτε καθηγητής μου. Αλλά ήταν πολλά παραπάνω από ένας επιστήμονας. Η αγάπη της για τη μουσική έλαμπε λαμπρά, τα μάτια τας έλαμπαν κάθε φορά που μιλούσε για ένα κομμάτι που έπαιξε, και γελούσε μαζί μου με θαυμασμό για την πολυπλοκότητα ενός κομματιού για πιάνο. Έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις της μητέρας μου όταν έπαιζε μαζί με τον πατέρα μου πιάνο, γεμίζοντας όλο το σπίτι μας με όμορφες χαρούμενες μελωδίες και πάντα θα κρατώ ζωντανή τη μνήμη του εαυτού μου καθώς ήμουν ξαπλωμένος στο πάτωμα καθώς παρακολουθούσα και άκουγα τη μουσική που τους έφερνε κοντά.
Η αδελφή της Σουζάν είπε:
Δε μπορώ παρά να σκεφτώ ότι αν η Σουζάν ήταν εδώ θα ήξερε πώς να γράψει αυτή τη δήλωση. Ήταν καλή με τα λόγια και δεν είχε σημασία αν ήταν μία προσωπική έκφραση λύπης ή χαράς ή ένα επιστημονικό σύγγραμα.
Την γέμιζε ως άνθρωπο να ετοιμάζει εκλεκτά γεύματα και είναι ένα εξωτικό στυλ. Αγαπούσε τα αρώματα. Δίδασκε Τάε Κβον Ντο. Τελείωνε παζλ πολύ γρήγορα, έπαιζε σε κονσέρτα και διάβαζε αδιάκοπα. Ταίριαζε στην περιγραφή της Jane Austin μίας “επιτυχημένες γυναίκας” ενώ την ίδια στιγμή διατηρούσε μία φυσική σεμνότητα και μία “αστείρευτη περιέργεια”.
Ανησυχούσε ότι δε θα ήταν δυνατόν να δώσει όλα όσα μπορεί τόσο στην επιστήμη όσο και στην οικογένειά της. Αλλά για οποιονδήποτε διαβάσει για τα κατορθώματά της στη μοριακή και αναπτυξιακή βιολογία, ή που υπήρξε μάρτυρας της χαράς στη διδασκαλία, πώς ενέπνεε τα παιδιά της, ή πώς αγαπούσε τον άνδρα της, δε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα μπορούσε να έχει τέτοιες ανησυχίες. Με μία βαθιά ευαισθησία και συμπόνοια, μας έκανε όλους να αισθανόμαστε ότι είμαστε προτεραιότητά της.
Είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι για αυτή. Η Σου είναι είναι ένα πολύ σπουδαίο άτομο για να οριστεί από τον τρόπο με τον οποίον τη χάσαμε. Ήταν οι συμβουλές της και τα λόγια της που με βοήθησαν να αντιμετωπίσω τον θάνατο, και με δίδασκε πώς να ζω. Οπότε, θα συνεχίσω σε αυτό το ταξίδι. Έχω πάρει μία συνειδητή απόφαση να μην αφήσω αυτά τα γεγονότα που συνέβησαν να στοιχειώσουν τη μνήμη μου. Η μνήμη της θα είναι μία γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη, αγάπη και θαυμασμό για μία πραγματική αδελφή, μία έμπιστη σύμβουλο, μία δυνατή, καλωσυνάτη, θαυμάσια, ανιδιοτελή ανθρώπινη ύπαρξη που έκανε θαυμαστές συνεισφορές στην επιστήμη και πρόσθεσε ομορφιά στις ζωές μας.
Από τον αδελφό της τον Ρομπ:
Έχασε μία αδελφή. Αλλά ο κόσμος έχασε πολλά παραπάνω. Η Σούζαν έφερνε μία νέα προοπτική στα πάντα. Ως επιστήμονας θα αντλούσε νήματα από τη γνώση άλλων τομέων για να δημιουργία μία νέα κατανόηση στην επιστήμη που είχε αφοσιωθεί. Ως σεφ θα μπορούσε να σου φτιάξει το πιο εξωτικό πιάτο με τον πιο απλο και σπιτικό τρόπο.
Θα μου λείψουν οι ζωντανές συζητήσεις μας. Πάντα έφευγα με ένα κεφάλι γεμάτο νέες ιδέες και ενθουσιασμό. Αλλά πιο πολύ θα μου λείψει το πιο καλοσυνάτο, το πιο σοφό άτομο που θα γνωρίσω ποτέ στη ζωή μου.