H Μυρτώ Πασχαλίδη είναι μία νέα που αν και κατάγεται από την Αθήνα βρέθηκε στα Χανιά λόγω σπουδών. Σήμερα, είναι τελειόφοιτη Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου Κρήτης, όμως και φοιτήτρια που παρέμεινε όλα τα χρόνια των σπουδών της ενεργή στους αγώνες της νεολαίας για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και των δημοκρατικών ελευθεριών.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρούσι και είναι απόφοιτη του Μουσικού Λυκείου Παλλήνης ενώ στα Χανιά υπήρξε για χρόνια μέλος του Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου.
Τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται και για άλλα ζητήματα που αφορούν και τους νέους, όπως για την αντιμετώπιση της στεγαστικης επισφάλειας και του αυξημένου κόστου ζωής.
Στοχοποιήθηκε και ήταν ανάμεσα στους 8 φοιτητές και φοιτήτριες που διώκονται για την συνδικαλιστική τους δράση μετά από τη μήνυση που άσκησε η Υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως!
Παρών και στα κινήματα της πόλης των Χανίων για το περιβάλλον αλλά και για την προάσπιση του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της πόλης των Χανίων.
Από το 2015 υπήρξε μέλος της Λαϊκής Ενότητας ενώ σήμερα τελεί χρέη συντονίστριας στην τοπική επιτροπή των Χανίων.
Κατεβαίνει υποψήφια βουλεύτρια με το ΜέΡΑ25 με στόχο η παρουσία της να αποτελέσει συνέχεια της ήδη αγωνιστικής παρουσίας της.
Στη συνέντευξη που μας έδωσε αναφέρεται στη στοχοποίηση αυτής και άλλων 7 φοιτητών από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας χαρακτηρίζοντάς την ως «μία επίθεση απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και στην νεολαία, που αντιμετωπίζει τέσσερα χρόνια από την κυβέρνηση της ΝΔ τον αυταρχισμό, ανελέητη αστυνομική βία σε δρόμους, πλατείες και πανεπιστήμια αλλά και βιομηχανία αναίτιων διώξεων και συνεπώς αφορά ευρύτερα το δημοκρατικό κίνημα».
Σύμφωνα με την κ. Πασχαλίδη το ΜέΡΑ25 «είναι η μόνη εκλογική δύναμη που προτείνει ρήξεις στο σήμερα και μπορεί να σπάσει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια που τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν το χώρο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να εξαπολύσει ιστορική επίθεση στα κεκτημένα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων αλλά και ειδικά της νεολαίας».
Χαρακτηρίζει το στεγαστικό «ζωτικής σημασίας» σημειώνοντας ότι «είναι ανεπίτρεπτο να έρχονται φοιτητές και φοιτήτριες στην πόλη μας για σπουδές και να φεύγουν λόγω των υψηλών ενοικίων ή δάσκαλοι να μένουν σε σκηνές, ενώ μάλιστα την ίδια ώρα ένας μεγάλος αριθμός σπιτιών είναι δεσμευμένα από τις τράπεζες».
Σύμφωνα με την κ. Πασχαλίδη σήμερα στα Χανιά είναι αναγκαίο «να ελεγχθεί η ανεξέλεγκτη τουριστικοποίηση και εξάπλωση των βραχυχρόνιων μισθώσεων», αλλά και «να καταργηθεί το σχέδιο Ηρακλής που χαρίζει τα σπίτια του λαού στα αδηφάγα funds και έχει οδηγήσει στο κύμα πλειστηριασμών και εξώσεων».
Σχετικά με το έγκλημα στα Τέμπη η κ. Πασχαλίδη λέει ότι «η νεολαία χρόνια τώρα βιώνει την απαξίωση του εργασιακού της μέλλοντος, την περιφρόνηση και την καταστολή. Το δυστύχημα των Τεμπών, στο οποίο χάθηκαν, μεταξύ άλλων, πολλοί νέοι και νέες, φοιτητές/τριες, έδειξε με το χειρότερο τρόπο ότι η ασφάλεια και η ζωή μας είναι πολύ μικρής αξίας»
Η κ. Πασχαλίδη απάντησε και σε ερώτηση σχετικά με τη φυγή των νέων από τη χώρα. Είπε ότι χρειάζονται μεταξύ άλλων «συγκεκριμένες προτάσεις για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος, την κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων για να σταματήσει η εργασιακή ζούγκλα της ανασφάλιστης, μαύρης και εξοντωτικής εργασίας που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες, προστασία της λαϊκής κατοικίας, κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας, καταπολέμηση της ακρίβειας που εξανεμίζει τους μισθούς». Κατέληξε τονίζοντας
«Είναι αναγκαία η υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας, με την πολιτική εκπροσώπηση μιας ισχυρής πολιτικής αντιπολίτευσης που θα εκφράζει τοις διεκδικήσεις της κοινωνίας και της νεολαίας, που θα έρχεται σε ρήξη με το καταθλιπτικό αφήγημα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος»
"google ad"
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη της υποψήφιας βουλεύτριας με το ΜέΡΑ25 κ. Μυρτώ Πασχαλίδου:
ΕΡΩΤΗΣΗ: κ. Πασχαλίδη, είστε φοιτήτρια και είστε ενεργή ταυτόχρονα στο φοιτητικό κίνημα. Μάλιστα είστε μεταξύ των 8 φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης που στοχοποιήθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας για την δράση τους. Βλέπετε την υποψηφιότητά σας στο ΜέΡΑ25 ως μία φυσική συνέχεια της δράσης σας στο φοιτητικό κίνημα; Και γιατί στο ΜέΡΑ25;
Μυρτώ Πασχαλίδη: Η στοχοποίηση μας για συνδικαλιστική δράση, είναι προτοφανής μετά τη χούντα, και ιδίως δεδομένου ότι πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η ίδια η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, η οποία επεδίωξε και εκκίνησε με μηνυτήρια αναφορά την διαδικασία διώξεων κατά φοιτητών για συνδικαλιστική δράση. Πρόκειται για μια επίθεση απέναντι στα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και στην νεολαία, που αντιμετωπίζει τέσσερα χρόνια από την κυβέρνηση της ΝΔ τον αυταρχισμό, ανελέητη αστυνομική βία σε δρόμους, πλατείες και πανεπιστήμια αλλά και βιομηχανία αναίτιων διώξεων και συνεπώς αφορά ευρύτερα το δημοκρατικό κίνημα. Στο τέλος είμαι σίγουρη πως οι σκευωρίες θα καταπέσουν. Μάλιστα η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας αλλά και ευρύτερα, ήταν μεγάλη, με μαζική συμμέτοχή τόσο στις κινητοποιήσεις, όσο και στο φεστιβάλ που διοργανώθηκε μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους και συμμετείχε πλήθος φορέων και σωματείων, εργαζομένων της πόλης αλλά και του Πολυτεχνείου Κρήτης, υψώνοντας έτσι ένα τείχος δημοκρατίας .
Από κει και πέρα, εγώ από τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου, στρατεύτηκα στις γραμμές των ΕΑΑΚ, ενώ ταυτόχρονα από το 2015 είμαι μέλος της Λαϊκής Ενότητας, σήμερα Λαϊκή Ενότητα-Ανυπότακτη Αριστερά. Η αντίληψή γύρω από μια ενωτική και ριζοσπαστική αριστερά που μπορεί και πρέπει να δίνει απαντήσεις στο σήμερα, είτε αυτό είναι μέσα στα πανεπιστήμια και τα καθημερινά προβλήματα των φοιτητών, είτε ευρύτερα στην κοινωνία , είναι και ο λόγος της στράτευσης μου.
Στην συνεργασία ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη ρήξη, συμμετέχουν το ΜέΡΑ25, η Λαϊκή Ενότητα -ΑΑ και πλήθος ανένταχτων αγωνιστών και αγωνιστριών. Κατά την γνώμη μου, η συνεργασία αυτή υπηρετεί την παραπάνω κατεύθυνση, με ένα πρόγραμμα ρήξης, κόντρα στο μονόδρομο της μνημονιακής ερήμωσης που μας βυθίζουν τόσα χρόνια.
Είναι η μόνη εκλογική δύναμη που προτείνει ρήξεις στο σήμερα, και μπορεί να σπάσει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια που τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν το χώρο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να εξαπολύσει ιστορική επίθεση στα κεκτημένα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων αλλά και ειδικά της νεολαίας. Μπορεί να εμπνεύσει και να εκπροσωπήσει τους αγώνες που δίνονται στην κοινωνία, για αξιοπρεπή εργασία, για ελευθερίες, για ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο, για ισότητα, γιατί είναι μια ενωτική και ριζοσπαστική πρόταση, που η παρουσία της στη Βουλή είναι αναγκαία και χρήσιμη.
ΕΡ.: Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα τόσο για τους φοιτητές, αλλά και για όλους τους νέους είναι και το στεγαστικό. Τα Χανιά είναι μία φιλική πόλη προς τους νέους ανθρώπους. Πώς θεωρείται ότι μπορεί να λυθεί το στεγαστικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νομός είναι τουριστικός αλλά και ότι ένας μεγάλος αριθμός σπιτιών είναι δεσμευμένα από τις τράπεζες;
Μ.Π.: Το ζήτημα της στέγασης είναι ίσως από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας.
Κατά την γνώμη μου είναι ανεπίτρεπτο να έρχονται φοιτητές και φοιτήτριες στην πόλη μας για σπουδές και να φεύγουν λόγω των υψηλών ενοικίων ή δάσκαλοι να μένουν σε σκηνές, ενώ μάλιστα την ίδια ώρα ένας μεγάλος αριθμός σπιτιών είναι δεσμευμένα από τις τράπεζες. Απαιτούνται λοιπόν, άμεσα μέτρα προστασίας της κατοικίας για τους εργαζόμενους και τους νέους και νέες, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, εργάτες γης, γιατρούς, εποχιακά εργαζόμενους.
Τα Χανιά πράγματι είναι μια πόλη με υψηλό τουρισμό, που κινδυνεύει να γίνει πόλη για τους τουρίστες και όχι για τους κατοίκους. Χρειάζεται να ελεγχθεί η ανεξέλεγκτη τουριστικοποίηση και εξάπλωση των βραχυχρόνιων μισθώσεων, αλλά να στηριχθούν ευάλωτοι πολίτες ώστε να ξεφύγουν από τη στεγαστική επισφάλεια και να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς. Ταυτόχρονα, σήμερα κιόλας θα πρέπει να καταργηθεί το σχέδιο Ηρακλής που χαρίζει τα σπίτια του λαού στα αδηφάγα funds και έχει οδηγήσει στο κύμα πλειστηριασμών και εξώσεων. Η προστασία της πρώτης κατοικίας είναι από τα κεντρικά ζητήματα που με συγκεκριμένες προτάσεις θέτει το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη ρήξη.
ΕΡ.: Οι νέοι βγήκαν μαζικά στους δρόμους μετά τα όσα συνέβησαν στα Τέμπη, όμως παρά τις μαζικές διαδηλώσεις, λίγα, ελάχιστα άλλαξαν ενώ και οι αντιδράσεις πλέον έχουν ελαχιστοποιηθεί. Κατά τη διάρκεια πάντως των διαδηλώσεων η συνθηματολογία που χρησιμοποιούσαν οι νέοι είχε και ένα έντονο ταξικό χαρακτήρα. Θεωρείται ότι «το έγκλημα στα Τέμπη» θα αφήσει το στίγμα του στις φετινές εκλογές;
Μ.Π.: «Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί» φώναζαν χιλιάδες στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις. Οι μεγάλες διαδηλώσεις για τα Τέμπη εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια που συσσώρευε επι σειρά ετών ο λαός μας.
Κατά την γνώμη μου, τίποτα δεν μπορεί να μείνει είναι ίδιο μετά από αυτό το τραγικό έγκλημα. Παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός μετέθεσε τις εκλογές όσο πιο μακριά γινόταν, προσπαθώντας να μετατοπίσει και τον πολιτικό διάλογο σε άλλα θέματα, προκειμένου να απορροφήσει τους κραδασμούς, η νεολαία αλλά και όλος ο κόσμος, γνωρίζει πολύ καλά ποιος έχει τις ευθύνες και ποια είναι εκείνη η πολιτική, η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και των μνημονίων, που οδήγησαν στη διάλυση των δημόσιων συγκοινωνιών και την πλήρη απαξίωση, χωρίς να τηρούνται ελάχιστα συστήματα ασφαλείας.
Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιρρίψει κάθε ευθύνη για τον τραγικό θάνατο δεκάδων αθώων ανθρώπων αποκλειστικά στο «ανθρώπινο» λάθος, οι ευθύνες της κυβέρνησης, και όσων διέλυσαν το δημόσιο σιδηρόδρομο με τη διάσπαση και το ξεπούλημά του, είναι πασίδηλες και αποτυπώνονται ακόμη και στο πόρισμα της Επιτροπής που διόρισε η ίδια κυβέρνηση.
Η νεολαία χρόνια τώρα βιώνει την απαξίωση του εργασιακού της μέλλοντος, την περιφρόνηση και την καταστολή. Το δυστύχημα των Τεμπών, στο οποίο χάθηκαν, μεταξύ άλλων, πολλοί νέοι και νέες, φοιτητές/τριες, έδειξε με το χειρότερο τρόπο ότι η ασφάλεια και η ζωή μας είναι πολύ μικρής αξίας.
Στη θέση των παιδιών αυτών που πήρα το βραδινό τρένο για να πάνε στη σχολή τους να σπουδάσουν θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε. Γι’ αυτό και οι η κοινωνία και ιδίως η νέα γενιά πλημμύρισε τους δρόμους, με ιστορικές διαδηλώσεις, απεργίες και κινητοποιήσεις της νεολαίας. Όσο και να προσπαθούν να εκτρέψουν την προεκλογική συζήτηση σε άλλα ζητήματα, αυτό δεν μπορεί να ξεχαστεί και πιστεύω πως αυτό θα αποτυπωθεί και στην κάλπη. Ίσως το γνωρίζουν καλά και οι ίδιοι, γι’ αυτό επεδίωξαν συνειδητά να αποκλείσουν 220.000 εποχιακά εργαζόμενους από τη δυνατότητα να ψηφίσουν στον τόπο που εργάζονται, παρότι το ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη ρήξη είχε έγκαιρα προτείνει τροπολογία για να ρυθμιστεί το ζήτημα.
ΕΡ.: Σίγουρα επειδή είστε και μικρή στην ηλικία θα έχετε πολλούς φίλους που θα σκέφτονται πολύ σοβαρά να φύγουν από τη χώρα τελειώνοντας τις σπουδές τους. Τι θα τους λέγατε για να τους πείσετε να μείνουν; Τι μπορεί να κάνει το ΜέΡΑ25, για να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα; Μπορεί, ως ένα ακόμα κόμμα στη Βουλή και όχι ως μέρος κάποιας κυβέρνησης να φέρει κάποια αλλαγή;
Μ.Π.: Είναι γεγονός πως πολλοί νέοι και νέες, και φίλοι μου φυσικά, αποφασίζουν να φύγουν από τη χώρα, με σκοπό καλύτερες συνθήκες ζωής. Αυτό είναι και το κλειδί «καλύτερες συνθήκες ζωής». Σε μια χώρα που επι 13 χρόνια χτυπιέται από τις πολιτικές των μνημονίων, χτυπιούνται μαζί και οι συνθήκες ζωής και η προοπτική της νεολαίας. Σήμερα τα κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικούν την εξουσίας, δεσμεύονται στην ίδια πολιτική κατεύθυνση, που οδηγεί σε μισθούς πείνας, διαλύουν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα που με κόπο κατακτούμε με τις σπουδές μας, και το κόστος ζωής όλο και ανεβαίνει.
Στο Μέρα25-συμμαχία για τη ρήξη, δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτήν την πραγματικότητα που τελικά μας εξωθεί από τον τόπο μας ως μονόδρομο και ζητάμε ρήξη. Με συγκεκριμένες προτάσεις για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος, την κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων για να σταματήσει η εργασιακή ζούγκλα της ανασφάλιστης, μαύρης και εξοντωτικής εργασίας που πλήττ3ει ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες, προστασία της λαϊκής κατοικίας, κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας, καταπολέμηση της ακρίβειας που εξανεμίζει τους μισθούς, Μέτρα που σημαίνουν ρήξη με το μονόδρομο της μνημονιακής λιτότητας, της μετανάστευσης της ζωής με κουτσουρεμένες προσδοκίες και δικαιώματα. Είναι αναγκαία η υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και της νεολαίας, με την πολιτική εκπροσώπηση μιας ισχυρής πολιτικής αντιπολίτευσης που θα εκφράζει τοις διεκδικήσεις της κοινωνίας και της νεολαίας, που θα έρχεται σε ρήξη με το καταθλιπτικό αφήγημα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το Μέρα25-συμμαχία για τη ρήξη, έχοντας ένα πρόγραμμα που απαντά στα καθημερινά προβλήματα του κόσμου, υπηρετεί αυτό το σκοπό, ενωτικά και μαχητικά.
ΕΡ.: Η επαρχία ερημώνει από νέους ανθρώπους. Βλέπουμε ιστορικά χωριά να έχουν μείνει μονάχα με ηλικιωμένους. Ακόμη και σε τόπους που κάποιοι νέοι προσπαθούν να μείνουν και να αγωνιστούν, βρίσκονται αντιμέτωποι με πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα. Όλοι θυμόμαστε τον αγώνα που έδωσε γονέας στη Γαύδο ώστε να μπορέσει το παιδί της να παραμείνει στη Γαύδο και να μην αναγκαστεί όλη η οικογένεια να μετακομίσει αλλού. Τελικώς, λύση δόθηκε με παρέμβαση πρωθυπουργού. Όμως σα τη Γαύδο υπάρχουν εκατοντάδες άλλα μέρη στην Κρήτη για τα οποία δε θα υπάρξει παρέμβαση πρωθυπουργού. Υπάρχει λύση σε αυτό το ζήτημα; Τι προτείνει το ΜέΡΑ25 για να ξαναζωντανέψει η επαρχία;
Μ.Π.: Το πρόβλημα ξεκινάει από την εργασιακή ερήμωση που μας έχουν οδηγήσει, που φυσικά χτυπάει πολύ περισσότερο τις επαρχίες, πόσο μάλλον τα μικρά χωριά. Ιδιαίτερα την στιγμή που, στο τομέα της οικονομίας το μεγαλύτερο βάρος έχει δοθεί στον τουρισμό και τις υπηρεσίες. Ο τόπος μας, και κυρίως η Κρήτη αντιμετωπίζονται ως το τουριστικό θέρετρο της Ευρώπης. Αν έχεις τη «τύχη» να ζεις σε ένα μικρό χωριό σε τουριστική ζώνη, στη καλύτερη περίπτωση το μισό χρόνο γεμίζει από τουρίστες τον άλλο μισό ερημώνει. Οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις που δεν θα αφήνουν τα χωριά μας να ρημάζουν. Η μικρή καλλιέργεια και αγροτική παραγωγή, και κλάδοι που είναι ουσιαστικά παραγωγικοί για τον τόπο μας.
Σήμερα, είναι σχεδόν αδύνατο για έναν νέο άνθρωπο αν δεν έχει «πλάτες» να ασχοληθεί με την αγροτική παραγωγή, οφείλουμε λοιπόν να ελαφρύνουμε αυτούς τους ανθρώπους από δυσβάσταχτα βάρη που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπές εισόδημα και θα μειώνουν το κόστος παραγωγής. Έτσι μπορούμε να στηρίξουμε και να αναζωογονήσουμε την ζωή στην ύπαιθρο. Ταυτόχρονα, κάθε τόπος είναι αναγκαίο να έχει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και υποδομές, όπως είναι η υγεία και η εκπαίδευση. Όσο διαλύεται ο δημόσιος τομέα από τη νεοφιλελεύθερη επίθεση, τόσο δυσκολεύει η πρόσβαση της επαρχίες σε ζωτικής σημασίας υπηρεσίες και αγαθά.