Ο Παύλος Πολάκης είναι ένας άνθρωπος που υπερέβη τα όρια των δύσκολων συνθηκών της ζωής του, ένας γιατρός με λαμπρή πορεία και ένας πολιτικός με φανατικούς εχθρούς αλλά και φανατικούς φίλους.
Η πτυχή που παρουσιάζει στα social media είναι πολλές φορές εκρηκτική και παρεξηγήσιμη. Ο λόγος του εκεί είναι σύντομος, άμεσος, παρ-ορμητικός – όπως είναι ο προφορικός, όχι ο γραπτός λόγος – ενίοτε προσβλητικός προς αυτούς που θεωρεί ότι βρίσκονται απέναντί του. Κάποιοι έχουν πει ότι ο τρόπος που επιλέγει να επικοινωνεί με τους πολίτες παραπέμπει στην χρήση των social media που έκαναν άλλοι πολιτικοί με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, όπως ο Donald Trump. Αυτός, το αρνείται. Κάποιοι θα τον έλεγαν λαϊκιστή, άλλοι πάλι θα πουν ότι μιλά αυθόρμητα και αληθινά, όπως κάθε απλός πολίτης.
Όμως θα είναι λάθος αν εστιάσουμε μόνο σε αυτή την πτυχή του Παύλου Πολάκη όπώς παρουσιάζεται μέσα από τις πλατφόρμες που επικοινωνεί με το κοινό του γιατί ο Παύλος Πολάκης είναι πολλά παραπάνω από την εικόνα του. Είναι και ένας πολιτικός που πέραν της πόλωσης που ενίοτε δημιουργεί με τον τρόπο που λέει όσα λέει, έχει αφήσει και έργο. Δεν είναι τυχαία η πλήρης αποδοχής που τύγχανε ως Δήμαρχος σε μία δύσκολη και ιστορική περιοχή της επαρχίας, που ανά καιρούς βγάζει σπουδαίους πολιτικούς, τα Σφακιά, ενώ και το έργο του στο Υπουργείο Υγείας μαζί με τον Ανδρέα Ξανθό σε μία δύσκολη περιόδο για τη χώρα αντικειμενικά ήταν θετικό.
Η οικογένεια Πολάκη έχει κομμουνιστικές καταβολές. Ο παππούς του εκτελέστηκε έξω από το σπίτι του στον Καλλικράτη, τον Οκτώβρη του 1943. Μεγάλωσε ως το πρώτο παιδί μίας οικογένειας με 4 παιδιά. Έχασε τον πατέρα του 1977, σε ηλικία μόλις 12 ετών. Σχολείο πήγε στο Ηράκλειο, και παρά τις δυσκολίες μπήκε πέμπτος στην Ιατρική Σχολή Αθηνών το 1983. Σπούδαζε και δούλευε συγχρόνως για να στηρίζει την οικογένειά του αφού όλα τα άλλα αδέλφια του ήταν πολύ μικρά για να βοηθήσουν.
Ενεργός πολιτικά στην ΚΝΕ και εξαιρετικός φοιτητής, έφυγε από το ΚΚΕ το 1989 όταν το ΚΚΕ συνεργάστηκε με τη ΝΔ στην κυβέρνηση Τζανετάκη και εντάχθηκε στο ΝΑΡ. Το 1999 ήταν επικεφαλής επιχείρησης μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας στην πρώην Γιουγκοσλαβία ως μέλος της Ένωσης Γιατρών Αθηνά – Πειραιά.
Ως γιατρός άφησε και εκεί το στίγμα του ως ένας εξαιρετικός χειρούργος – εντατικολόγος που οργάνωση την ομάδα εντατικής θεραπείας της κλινικής «Ιασις». Συνέχισε στο «Πειραϊκό Θεραπευτήριο» και μετά από το 2013 και έπειτα στον «Ιπποκράτη».
Τον πολιτικό Παύλο Πολάκη τον γνωρίσαμε μέσα από την αυτοδιοίκηση, ως Δήμαρχο Σφακίων. Ήταν το 2010 όταν κατόρθωσε και έγινε Δήμαρχος Σφακίων ως επικεφαλής διακομματικού συνασπισμού με μεγάλη πλειοψηφία (60,97%). Ήταν τέτοια η αποδοχή του έργου του που την επόμενη τετραετία δεν κατέβηκε κανείς ως αντίπαλός του και έλαβε σχεδόν το απόλυτο των ψήφων (96,5%).
Τον γνωρίσαμε ευρύτερα μέσα από τον αντιμνημονιακό αγώνα. Συνδέθηκε με τις λαϊκές κινητοποιήσεις στα Χανιά, τον θυμόμαστε ως μέλος στα πρώτα βήματα του ΕΠΑΜ του Δημήτρη Καζάκη, τότε που είχαν συμπορευτεί μαζί του πολλές προσωπικότητες, όμως αργότερα μεταπήδησε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Διετέλεσε αναπληρωτής Υπουργός Υγείας μαζί με τον Ανδρέα Ξανθό αφήνωντας έργο σε μία αντικειμενικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα.
Τα τελευταία χρόνια μέσω του Τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην αποκάλυψη πολλών σκανδάλων, φανερώνοντας τμήματα ενός σαθρού καθεστώτος στο οποίο πολιτικοί πολλές φορές αποτελούν θεμέλιο λίθο του. Πιστεύει ότι αυτό το σαθρό καθεστώς πρέπει να γκρεμιστεί, αν θέλουμε να δούμε κάποια αλλαγή σε αυτή τη χώρα.
Έχει πολλούς εχθρούς, αλλά έχει και πολλούς φίλους, γι’ αυτό άλλωστε στην τελευταία εκλογική μάχη βγήκε πρώτος σε ψήφους από όλους τους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά. Διεκδικεί ξανά την ψήφο των Χανιωτών με την υπόσχεση ότι «τη δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς».
Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε του θέσαμε μια σειρά ερωτήματα τόσο για θέματα που αφορούν τον τόπο μας όσο και πιο γενικά, σε σχέση με την πορεία της χώρας.
Όπως μας είπε «αυτό που είδαμε όλα αυτά τα χρόνια στον δημόσιο διάλογο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και από φιλικά σε αυτήν μέσα ενημέρωσης είναι μια χυδαία συκοφάντηση των νέων ανθρώπων στην χώρα». Υπενθύμισε ότι ανά καιρούς οι νέοι έχουν χαρακτηριστεί από μέλη της κυβέρνησης Μητσοτάκη παρίες, ανεύθυνοι, τεμπέληδες, ότι φταίνε για τον κορωνοϊό επειδή πάνε στις πλατείες. «Δεν νομίζω να έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία άλλος Πρωθυπουργός που να έχει σταθεί με τέτοια απαξίωση για το πιο πολύτιμο αγαθό του τόπου μας, τη νεολαία».
Από την άλλη, σύμφωνα με τον κ. Πολάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επενδύσει στους νέους ανθρώπους βάζοντας χρήματα για τη δημόσια παιδεία αλλά και στηρίζοντας πολιτικές για τη νεότητα. «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι έτοιμος να εφαρμόσει ένα συνολικό σχέδιο που θα θέτει ηλικιακά κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Θα δημιουργεί συνθήκες εύκολης και αξιοπρεπούς στέγασης των νέων ανθρώπων».
Τάσσεται ενάντια στις αυτοδύναμες κυβερνήσεις, αφού όπως λέει, η ιστορία του τόπου μας δείχνει ότι «καταλήγουν να δρουν ανεξέλεγκτα και συνήθως σε βάρος του Δημοσίου Ταμείου ή του δημόσιου συμφέροντος γενικά». Ζητά οι εκλογές της 21ης Μαΐου να σηματοδοτήσουν μία αλλαγή κατεύθυνσης για τη χώρα «σηματοδοτώντας την απαγκίστρωση της από τις καταστροφικές για τους πολλούς, νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ» τονίζοντας ότι ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σημειώνει επίσης ότι “στην προοδευτική κυβέρνηση που θα σχηματιστεί την επομένη των εκλογών, δεν θα συμμετάσχουν οι πιο καλοί φίλοι, αλλά όσοι δεσμευτούν σε ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, την φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών εταιρειών και των διυλιστηρίων και την προστασία της πρώτης κατοικίας”.
Σχετικά με το έργο που είχε μέσω του Τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αναφέρθηκε στα πολλά σκάνδαλα τα οποία αποκάλυψε τα οποία όπως πιστεύει «γιγαντώθηκαν και αποτέλεσαν «κανονικότητα» την τετραετία 2019 – 2023», αποτυπώνοντας έτσι ένα «καλά οργανωμένο σχέδιο και τη συνειδητή πολιτική επιλογή του αποκαλούμενου «επιτελικού κράτους» του Κ. Μητσοτάκη, μέσα από το οποίο (σχέδιο) επιχειρήθηκε και εν πολλοίς επιτεύχθηκε μία βίαιη αναδιανομή πλούτου και ισχύος υπέρ μίας μερίδας φίλων και κολλητών της μιντιακής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ και κάποιων λίγων ισχυρών οικογενειών που στήριξαν με κάθε μέσο την εκλογή αλλά και την παραμονή του Μητσοτάκη στην εξουσία».
Σύμφωνα με τον κ. Πολάκη, «η διαφθορά και η διαπλοκή νοθεύουν τον υγιή ανταγωνισμό τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Υπονομεύουν τη Δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή και δίνουν άλλοθι στα νεοφασιστικά επιχειρήματα του τύπου «όλοι ίδιοι είναι»» και για αυτό θα πρέπει να αποτελεί κεντρικό ζητούμενο η πάταξή τους.
Μιλά για «τραγική διαχείριση της πανδημίας» από την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία οδήγησε στην πλήρη κατάρρευση του ΕΣΥ. Θεωρεί οτι εξαιτίας αυτής της κάκιστης διαχείρισης το προσωπικό του ΕΣΥ έχει φτάσει στα όρια της φυσικής κατάρρευσης με αποτέλεσμα τις μαζικές παραιτήσεις της τελευταίας περιόδου προσθέτοντας ότι μέσα σε αυτό το κλίμα «η ΝΔ προχωρά σε ιδιωτικοποίηση δημόσιων μονάδων (πχ Ογκολογικό Κέντρο Παίδων) ενώ μιλά ανοιχτά για κλείσιμο και συγχωνεύσεις νοσοκομείων και για σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και στην Υγεία». Ο κ. Πολάκης λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί σε μία άλλη κατεύθυνση «για την οικοδόμηση ενός ισχυρού ΕΣΥ μέσω και της αύξησης, σε βάθος τετραετίας, των δημοσίων δαπανών για την υγεία, στο 7% του ΑΕΠ»
Θέσαμε στον κ. Πολάκη και ένα ερώτημα σε σχέση με το καθεστώς των βάσεων, την πιθανή μόλυνση από «αιώνια χημικά» και τη δυνατότητα άσκησης ελέγχου από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Ο κ. Πολάκης τόνισε ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειας, όπως και ο πατέρας του τη δεκαετία του ’90, έδωσε ξανά γη και ύδωρ στον υπερατλαντικό σύμμαχο και την ατλαντική συμμαχία, αναβαθμίζοντας το ρόλο των εγκαταστάσεων στη Σούδα, εδραιώνοντας τη στρατιωτική τους λειτουργία στον χρόνο και εξαπλώνοντας την παρουσία τους σε όλη σχεδόν τη χώρα μέχρι τον Έβρο».
Αναφέρθηκε σε «ιδεολογήματα» περί τοπικού οικονομικού οφέλους για τα Χανιά ενώ κάνει και μια αναφορά στα γεγονότα της Νομαρχίας καταλήγοντας ότι όπως τότε έτσι και τώρα, «η συντονισμένη λαϊκή απάντηση» θα μπορούσε να θέσει «το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις» και «θα αναδείκνυε κρυφές πτυχές και συνέπειες στον τόπο μας από την πολύχρονη λειτουργία επικίνδυνων εγκαταστάσεων στην περιοχή και θα έβαζε και ένα τέλος σε τυχόν αντι-επιστημονικές ή πρόχειρες προσεγγίσεις».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Παύλου Πολάκη:
ΕΡΩΤΗΣΗ: κ. Πολάκη, είστε γιατρός και έχετε διατελέσει και αναπληρωτής Υπουργός Υγείας, όμως έχετε διατελέσει και μάλιστα αντικειμενικά με μεγάλη επιτυχία και Δήμαρχος Σφακίων οπότε γνωρίζετε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες της ζωής στην επαρχία. Πρόσφατα, πριν λίγες ημέρες, είχαμε άλλη μία παραίτηση ιατρού, μίας προσωπικότητας που συνδέθηκε με το νησί της Σερίφου, του Αθανάσιου Κοντάρη. Οι νέοι άνθρωποι μπορούν να φεύγουν από τη χώρα, όμως την ερήμωση την βίωσε νωρίτερα και όσο περνάνε τα χρόνια με όλο με μεγαλύτερη ένταση η επαρχία. Και οι λίγοι αυτοί που παραμένουν και δίνουν τον αγώνα, τελικώς κουράζονται, και παραιτούνται. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οργανωμένο σχέδιο για αντιστροφή αυτής της πορείας; Μπορούν οι τόποι μας στην επαρχία να αποκτήσουν ξανά προοπτική και να αποτελέσουν ξανά ελκυστικό προορισμό για τους νέους; Με ποιον τρόπο;
Παύλος Πολάκης: Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης ήρθαν στην εξουσία με σημαία το αφήγημα για επενδύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και την κοινωνική συνοχή. Ακόμα και σ’ αυτούς τους στόχους, που βέβαια τέθηκαν χωρίς σαφές κοινωνικό πρόσημο (πχ ανάπτυξη για ποιους;), μετά από 4 χρόνια το αποτέλεσμα οδηγεί σε γενικευμένη ματαίωση των προσδοκιών. Είτε πρόκειται για πλήρη ανικανότητα, είτε για σαφή πολιτική επιλογή αναδιανομής του πλούτου υπέρ των λίγων και εκλεκτών…, είτε και τα δύο μαζί. Η απουσία συνεκτικού σχεδίου φάνηκε και στην εποχή της πανδημίας: όλοι αυτοί που έκλειναν σχολεία, νοσοκομεία, απέλυαν γιατρούς και νοσηλευτές, εμφανίστηκαν τότε να πίνουν νερό στο όνομα του ΕΣΥ, ανακαλύπτοντας ξαφνικά τον ρόλο του κράτους, ως εγγυητή της οικονομικής ομαλότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. από την πλευρά του, όλα αυτά τα χρόνια μίλαγε για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, την επαναρρύθμιση της εργασίας, ένα ισχυρό και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, μια αποφασιστική στρατηγική για το περιβάλλον, βαθιές θεσμικές τομές για την ενίσχυση της Δημοκρατίας και βέβαια… μια συνεκτική πολιτική για τη νέα γενιά.
Χωρίς περιστροφές, αυτό που είδαμε όλα αυτά τα χρόνια στον δημόσιο διάλογο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και από φιλικά σε αυτήν μέσα ενημέρωσης είναι μια χυδαία συκοφάντηση των νέων ανθρώπων στην χώρα. Τι να πρωτοθυμηθώ; Οι νέοι στην Ελλάδα του 2020 βαφτίστηκαν παρίες, ανεύθυνοι, τεμπέληδες. Από την ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης, ως σύγχρονος παιδονόμος είπε πως σκοπεύει να τους πειθαρχήσει με την υποχρεωτική στράτευση στα 18. Ακούσαμε ότι φταίνε οι νέοι για τον κορωνοϊό που πάνε στις πλατείες. Φταίνε οι νέοι για την αύξηση της ανεργίας. Φταίνε οι νέοι γιατί δεν θα πηγαίνουν να πολεμήσουν για την πατρίδα πριν πάνε για σπουδές… Δεν νομίζω να έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία άλλος Πρωθυπουργός που να έχει σταθεί με τέτοια απαξίωση για το πιο πολύτιμο αγαθό του τόπου μας, τη νεολαία.
Για μας, τα κλειδιά της χώρας βρίσκονται στα χέρια των Ελλήνων και των Ελληνίδων που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ’90 και κυρίως του 2000, γιατί απλά το μέλλον τους ταυτίζεται με το μέλλον της ίδιας της χώρας. Πρέπει να τους ακούσουμε, να τους εμπιστευτούμε, να επενδύσουμε στις δυνατότητες και τις ικανότητές τους. Όχι μόνο επενδύοντας αυτονόητα στη δημόσια παιδεία, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα, αλλά και στηρίζοντας πολιτικές για τη νεότητα. Στηρίζοντας τα νέα ζευγάρια που σήμερα είναι σχεδόν αδιανόητο να αποφασίσουν να ζήσουν μαζί ή να κάνουν οικογένεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι έτοιμος να εφαρμόσει ένα συνολικό σχέδιο που θα θέτει ηλικιακά κίνητρα για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Θα δημιουργεί συνθήκες εύκολης και αξιοπρεπούς στέγασης των νέων ανθρώπων. Δείτε τις πρόσφατες εξαγγελίες μας για τη λαϊκή στέγη. Θα αυξήσει σημαντικά και δίκαια με βάση την προσφορά τους και τις ανάγκες τις αποδοχές των νέων επιστημόνων που θα επιλέξουν να εργαστούν στις δομές του κοινωνικού κράτους. Έχουμε ρεαλιστικό σχέδιο κινήτρων για τον επαναπατρισμό νέων επιστημόνων στην Ελλάδα, αλλά και σχέδιο για ουσιαστική στήριξη του πολιτισμού, της τέχνης και των ανθρώπων τους… Είδατε πρόσφατα τον αγώνα και τις αγωνίες τους στους δρόμους διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα.
ΕΡ.: Ανά καιρούς έχετε χρησιμοποιήσει σκληρούς χαρακτηρισμούς για πολιτικούς με τους οποίους ίσως στο αμέσως επόμενο διάστημα θα κληθείτε να συγκυβερνήσετε μαζί τους. Το ίδιο έχουν πράξει από την πλευρά τους και αυτοί οι πολιτικοί για εσάς αλλά και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς βλέπετε εσείς μία συγκυβέρνηση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25; Είναι πιθανή; Και με ποιον τρόπο; Είστε υπέρ ενός προγραμματικού διαλόγου πριν προχωρήσει μία τέτοια συνεργασία;
Π.Π.: Η πολιτική ιστορία του τόπου, μας έχει διδάξει με τον πιο σκληρό τρόπο, πως οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις πάντα καταλήγουν να δρουν ανεξέλεγκτα και συνήθως σε βάρος του Δημοσίου Ταμείου ή του δημόσιου συμφέροντος γενικά. Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις είναι που μας χρεοκόπησαν, η αυτοδύναμη κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη έχει φέρει σήμερα τον μέσο Έλληνα πολίτη σε απόγνωση, ειδικά μετά τις 15 του κάθε μήνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, έχει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τονίσει ότι πιστεύει στις κυβερνήσεις συνεργασιών και για αυτό το λόγο άλλωστε, νομοθέτησε το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.
Σήμερα, είναι απαραίτητο όσο ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν, οι εκλογές της 21ης Μαΐου να σημάνουν μια αλλαγή κατεύθυνσης για τη χώρα, σηματοδοτώντας την απαγκίστρωση της από τις καταστροφικές για τους πολλούς, νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ. Ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, είναι ο σχηματισμός μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας, με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θα απευθύνει την επομένη των εκλογών κάλεσμα, στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών θέσεων, σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Το ποιες θα ανταποκριθούν θετικά, μένει να φανεί.
Τέλος, για να μην θεωρηθεί ότι αποφεύγω την ερώτηση σας, η όποια διαμάχη είχα στο παρελθόν δεν ήταν λόγω προσωπικών, αλλά λόγω πολιτικών διαφορών. Στην προοδευτική κυβέρνηση που θα σχηματιστεί την επομένη των εκλογών, δεν θα συμμετάσχουν οι πιο καλοί φίλοι, αλλά όσοι δεσμευτούν σε ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, την φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών εταιρειών και των διυλιστηρίων και την προστασία της πρώτης κατοικίας. Εδώ είμαστε να δούμε ποιοι θα στηρίξουν ένα τέτοιο σχέδιο και σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο.
ΕΡ.: Το προηγούμενο διάστημα αποτελέσατε μία προσωπικότητα που μπήκε μπροστά στην αποκάλυψη σκανδάλων διαφθοράς. Τελικά, τι αποτυπώνει για εσάς το ζήτημα της διαφθοράς και γιατί το θεωρείτε τόσο κυρίαρχο; Τα προβλήματα της χώρας είναι στον πυρήνα τους ζητήματα που θα αντιμετωπίζονταν πιο εύκολα αν δεν υπήρχε διαφθορά; Τι άλλο χρειάζεται να γίνει;
Π.Π.: Πράγματι, τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Τομέας Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ, υπό τη δική μου καθοδήγηση, αποκάλυψε και ανέδειξε με αδιάσειστα στοιχεία σωρεία σκανδάλων με πρωταγωνιστές Υπουργούς, βουλευτές και άλλους αξιωματούχους της κυβέρνησης Μητσοτάκη (Πάτσης, Νικολάου, Μηταράκης, Πιερρακάκης Χειμάρας, Μαραβέγιας, Καππάτος, Σμυρλής κλπ).
Τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς, τα οποία – κατά κοινή πλέον ομολογία, και όχι μόνο κατά τη δική μου άποψη – γιγαντώθηκαν και αποτέλεσαν «κανονικότητα» την τετραετία 2019 – 2023, αποτυπώνουν το καλά οργανωμένο σχέδιο και τη συνειδητή πολιτική επιλογή του αποκαλούμενου «επιτελικού κράτους» του Κ. Μητσοτάκη, μέσα από το οποίο (σχέδιο) επιχειρήθηκε και εν πολλοίς επιτεύχθηκε μία βίαιη αναδιανομή πλούτου και ισχύος υπέρ μίας μερίδας φίλων και κολλητών της μιντιακής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ και κάποιων λίγων ισχυρών οικογενειών που στήριξαν με κάθε μέσο την εκλογή αλλά και την παραμονή του Μητσοτάκη στην εξουσία. Οι τελευταίοι μάλιστα, σύναψαν μαζί του «συμβόλαιο» αλληλεξάρτησης και αμοιβαίας συνεργασίας και ωφέλειας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο σκάνδαλο των απευθείας αναθέσεων των 10δις, ποσό που υπερβαίνει αθροιστικά όσα είχαν δοθεί κατά τα προηγούμενα 20 χρόνια. Αναφέρομαι και στις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των ΜΜΕ και συγκεκριμένων επιχειρηματιών, στις αμνηστεύσεις τραπεζιτών και βέβαια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε funds και ομίλους που σχετίζονται με την οικογένεια Μητσοτάκη.
Την προηγούμενη τετραετία υπήρξε συνειδητή και οργανωμένη ανακατεύθυνση του εθνικού πλούτου σε βάρος των πολλών στην κοινωνία. Αλλά και σε βάρος της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Η διαφθορά και η διαπλοκή νοθεύουν τον υγιή ανταγωνισμό τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Υπονομεύουν τη Δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή και δίνουν άλλοθι στα νεοφασιστικά επιχειρήματα του τύπου «όλοι ίδιοι είναι».
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και το έχουμε αποδείξει. Και θα το αποδείξουμε ξανά ως κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Διότι, όπως έχω ξαναπεί, το «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ» δεν είναι απλά ένα σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ. Είναι πλέον βασική προϋπόθεση για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα ωφελεί το σύνολο της κοινωνίας και όχι τις λίγες γνωστές οικογένειες και τους επιχειρηματικούς ομίλους που συνδέονται μ’ αυτές.
ΕΡ.: Για να επιστρέψουμε ξανά σε ένα τομέα στον οποίο έχετε αφιερώσει πολλά χρόνια της ζωής σας, τον τομέα της υγείας. Από την περίοδο των μνημονίων και έπειτα οι πολίτες βιώνουν μία κατάρρευση των δημόσιων δομών υγείας. Οι ανάγκες για ιατροφαρμακευτική κάλυψη αυξήθηκαν και λόγω των μνημονιακών πολιτικών, όμως δεν αυξήθηκε αναλόγως η χρηματοδότηση και δεν προχώρησαν οι αναγκαίες προσλήψεις. Παρόμοιου τύπου προβλήματα παρουσιάζονται σε μία σειρά τομείς με αποτέλεσμα στην Ελλάδα να βλέπουμε ένα κύμα παραιτήσεων ανθρώπων από κρίσιμες δομές του δημοσίου. Τι μπορεί να ελπίσει ο κόσμος με μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς που υπάρχουν στην οικονομία;
Π.Π.: Η πανδημία που έπληξε τα τελευταία τρία χρόνια όλο τον πλανήτη, ανέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την αξία και την αναγκαιότητα ενός ισχυρού Δημόσιου Σύστηματος Υγείας. Παρόλα αυτά, η νεοφιλελεύθερη, ακροδεξιά κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, κάθε μέρα που περνά συνεχίζει ακάθεκτη το σχέδιό της για όλο και περισσότερη υποβάθμιση και απαξίωση του ΕΣΥ.
Την τραγική διαχείριση της πανδημίας (1η σε όλη τη Δυτική Ευρώπη σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, με συνολικά σχεδόν 37.000 νεκρούς μέχρι σήμερα που μιλάμε) ακολούθησε η πλήρης κατάρρευση του ΕΣΥ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εν μέσω πανδημίας, ο αμετανόητος κ. Πλεύρης έθεσε σε αναστολή περίπου 6.000 υγειονομικούς υπαλλήλους. Σήμερα, το προσωπικό του ΕΣΥ είναι στα όρια της φυσικής (σωματικής) κατάρρευσης και για το λόγο αυτό οι παραιτήσεις έχουν πλέον πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, η ΝΔ προχωρά σε ιδιωτικοποίηση δημόσιων μονάδων (πχ Ογκολογικό Κέντρο Παίδων) ενώ μιλά ανοιχτά για κλείσιμο και συγχωνεύσεις νοσοκομείων και για σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και στην Υγεία. Η ΝΔ, που σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας προστάτεψε με κάθε τρόπο τους κλινικάρχες οι οποίοι είδαν εν μέσω πανδημίας τα κέρδη τους να αυξάνονται.
Από την άλλη μεριά, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει με ξεκάθαρο τρόπο δεσμευτεί για την οικοδόμηση ενός ισχυρού ΕΣΥ μέσω και της αύξησης, σε βάθος τετραετίας, των δημοσίων δαπανών για την υγεία, στο 7% του ΑΕΠ.
Βασικά σημεία της πρότασης μας είναι:
- Η ακύρωση των νόμων της ΝΔ για τις εργασιακές σχέσεις και η γενναία μισθολογική αναβάθμιση των γιατρών και των υπόλοιπων εργαζομένων του ΕΣΥ.
- Εισαγωγικός μισθός 2.000 ευρώ για τους γιατρούς, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά για το νοσηλευτικό προσωπικό και νέα δέσμη κινήτρων (εργασιακών, οικονομικών, κοινωνικών, εκπαιδευτικών, επιστημονικής εξέλιξης) για την προσέλκυση ιατρικού δυναμικού στο ΕΣΥ, με ειδική μέριμνα για τις δυσπρόσιτες/νησιωτικές περιοχές αλλά και για τις ειδικότητες σε έλλειψη.
- Η μονιμοποίηση όσων βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της πανδημίας (επικουρικοί γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό), και 15.000 νέες στοχευμένες προσλήψεις σε βάθος 4ετίας, με παράλληλη θεσμοθέτηση μηχανισμού αυτόματης κάλυψης των κενών συνταξιοδότησης.
- Η επαναφορά των Συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου σε καθαριότητα-φύλαξη-σίτιση των νοσοκομείων. Διώξαμε μια φορά τους εργολάβους από τα νοσοκομεία, θα το κάνουμε και δεύτερη φορά.
- Η ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με στόχο τη λειτουργία 380 Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟ.Μ.Υ.) σε όλη τη χώρα, σε βάθος τετραετίας.
ΕΡ: Και μία τελευταία ερώτηση. Τους τελευταίους μήνες έχει ξεσπάσει ένα μεγάλο σκάνδαλο σε σχέση με τη μόλυνση και την επιβάρρυνση στην υγεία των πολιτών από αυτό που ονομάζεται «αιώνια χημικά». Και στην Κρήτη υπάρχουν τοποθεσίες που θεωρείται πολύ πιθανόν η λειτουργία τους να εγκυμονεί κινδύνους. Στα Χανιά, μια τέτοια τοποθεσία είναι οι βάσεις της Σούδας. Στις ΗΠΑ βλέπουμε ότι μέσω της πίεσης που ασκούν οι πολίτες προχωρούν ελέγχοι στις εγκαταστάσεις και όπου χρειάζεται, εφαρμόζεται η περιβαλλοντική νομοθεσία και καταβάλλονται αποζημιώσεις. Θεωρείται ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και στον τόπο μας;
Π.Π.: Πέρα από τα γνωστά και χιλιοειπωμένα επιχειρήματα για τον γεωστρατηγικό ρόλο των αμερικανo-νατοϊκών βάσεων στην Ελλάδα, που άπτονται σε θέματα εξάρτησης της χώρας και εμπλοκής της σε διεθνείς συρράξεις, όλοι όσοι μεγαλώσαμε σ’ αυτόν τον τόπο είμαστε μάρτυρες της «τραυματικής» σχέσης των Χανιωτών με τις μεγάλες ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Κρήτη τα τελευταία 70 χρόνια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειας, όπως και ο πατέρας του τη δεκαετία του ’90, έδωσε ξανά γη και ύδωρ στον υπερατλαντικό σύμμαχο και την ατλαντική συμμαχία, αναβαθμίζοντας το ρόλο των εγκαταστάσεων στη Σούδα, εδραιώνοντας τη στρατιωτική τους λειτουργία στον χρόνο και εξαπλώνοντας την παρουσία τους σε όλη σχεδόν τη χώρα μέχρι τον Έβρο.
Όλα αυτά τα χρόνια, παρόλο που οι διαδοχικοί κύκλοι διαμαρτυρίας στον νομό μας συμπυκνώνονταν στο γνωστό περιεκτικό σύνθημα «Έξω οι Βάσεις», οι εκάστοτε εξάρσεις της αντι-βασικής διαμαρτυρίας καταγράφτηκαν με βάση…:
- τον αντι-αμερικανισμό την περίοδο 1973-1977
- την εξάρτηση της χώρας την περίοδο 1980-1986
- το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία την περίοδο 1990-1995
- τον πόλεμο και την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση την περίοδο 2000-2006
Τα τελευταία 15 χρόνια, ταυτόχρονα με την υποχώρηση μιας πολιτικής θέασης του προβλήματος, αναπτύχθηκαν διάφορα ιδεολογήματα, από την μια περί «τοπικού οικονομικού οφέλους» στα Χανιά και από την άλλη περί ενόχλησης τοπικών αντανακλαστικών του τύπου «μας προσβάλλουν», «ενοχλούν τις γυναίκες μας» κλπ.
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, δεν μπορώ να μην θυμηθώ και να μην επισημάνω την καθοριστική συμβολή του μέσου σας (έντυπου και ραδιοφωνικού) στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ιδίως στην ηρωική στάση των Χανιωτών το 1990 στα «γεγονότα της Νομαρχίας», που εν πολλοίς τα προκάλεσαν ο αυταρχισμός και ο ελιτισμός του Μητσοτακέϊκου στα Χανιά.
Όσο για το παράδειγμα των ΗΠΑ που αναφέρετε και που δείχνει τι μπορεί να καταφέρει η συντονισμένη λαϊκή πίεση, βεβαίως και η απάντηση είναι…: ναι, θα μπορούσε να συμβεί και στην περίπτωση των Χανίων! Αυτό θα έθετε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, θα αναδείκνυε κρυφές πτυχές και συνέπειες στον τόπο μας από την πολύχρονη λειτουργία επικίνδυνων εγκαταστάσεων στην περιοχή και θα έβαζε και ένα τέλος σε τυχόν αντι-επιστημονικές ή πρόχειρες προσεγγίσεις.
