Πέμπτη 31 Αυγούστου στην Κατάληψη ROSA NERA, θα πραγματοποιηθεί συναυλία με τους Reggaewise Selectors, για τα δικαστικά έξοδα του Μ.Γ. συλληφθέντα σε διαδήλωση ενάντια στην αστυνομική περίφραξη του πάρκου Δρακοπούλου.
21.00 – 02.00
Reggaewise Selectors
Wosui & Indamouse meet Invisible Sounds
Σε σχετικό κείμενο αναφέρονται τα εξής:
* The only good system is the sound system *
Τα έσοδα θα δοθούν για τα δικαστικά έξοδα του Μ.Γ. Ακολουθεί το κείμενο του συντρόφου, για τα γεγονότα της σύλληψης του στην διαμαρτυρία ενάντια στην περίφραξη του Πάρκου Δρακοπούλου.
Την Δευτέρα 17 Ιουλίου τα ξημερώματα, εργολάβοι μαζί με ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ και δημοτική αστυνομία, μπήκανε στο πάρκο Δρακόπουλο να βάλουνε περίφραξη στα 2/3 του χώρου, αποκλείοντας τον κόσμο από το πάρκο, αποκλείοντας τα παιδιά από την παιδική χαρά. Η συνέλευση για την υπεράσπιση του πάρκου Δρακοπούλου κάλεσε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία γειτονιάς την ίδια μέρα στις 19.00.
Έχοντας συμμετάσχει μόλις πέντε μέρες πριν σε εκδήλωση για την υπεράσπιση της δημόσιας χρήσης του πάρκου, ενάντια στην κοπή δέντρων και υπέρ της αυτοοργάνωσης στις γειτονιές με τις ομάδες Dito και Navis Insana, στηρίξαμε το κάλεσμα ομαδικά με δικό μας πανό. Η πορεία ξεκίνησε γύρω στις 20.00 με συμμετοχή περίπου 250 ατόμων, δυναμικά, φωνάζοντας συνθήματα για την υπεράσπιση του πάρκου, ενάντια στην αστυνομοκρατία στις γειτονιές, υπέρ της αυτοοργάνωσης και του αυτόνομου ελευθεριακού κινήματος. Γύρω στις 21.00 η πορεία γύρισε στο πάρκο και σε μία προσπάθεια επανοικειοποίησης του περιφραγμένου χώρου δέχτηκε την επίθεση των ΜΑΤ με δακρυγόνα και κρότου λάμψης.
Το σώμα, το οποίο είχε και παιδιά μικρής ηλικίας με τους γονείς τους, έσπασε προς διάφορες κατευθύνσεις. Βρέθηκα στην οδό Πατησίων να προχωράω προς το κέντρο, σε μία αποπνικτική ατμόσφαιρα από τα χημικά των ομάδων καταστολής. Καθώς προσπαθούσα να αναπνεύσω αργά και να ηρεμήσω από την ένταση, σκάει μία κρότου λάμψης δίπλα στο πόδι μου και αντιλαμβάνομαι μηχανάκια της ομάδας ΔΡΑΣΗ πολύ κοντά πίσω μου. Ενστικτωδώς αρχίζω να τρέχω για λίγα μέτρα και στρίβω σε ένα στενό, το οποίο ήταν αδιέξοδο. Μου περάσανε χειροπέδες και με σηκώσανε να με πηγαίνουνε πέρα δώθε σε διάφορα στενά της περιοχής, φτάσαμε κοντά στην Αγίας Λαύρας, μέχρι να έρθει περιπολικό να με πάει στην ΓΑΔΑ. Στην ΓΑΔΑ πήγα στον έκτο όροφο, στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας – τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
Το πρώτο χαρτί που γράφτηκαν τα στοιχεία μου έγραφε “προσαγωγή”. Ανακουφίστηκα λίγο και θεώρησα πως σε κάποιες ώρες θα γυρνούσα σπίτι μου. Περίπου δύο ώρες μετά, βλέπω δύο άτομα από την ομάδα ΔΡΑΣΗ να μπαίνουν στα γραφεία της ασφάλειας. Ήμουν πλέον σίγουρος πως θα κατηγορηθώ για πράξεις που δεν έκανα. Γύρω στη μία το βράδυ μου ανακοινώνουν την σύλληψή μου, με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, κατοχή και χρήση εύφλεκτων υλικών (μολότοφ), και όλα τα γνωστά πλημμελήματα, αντίσταση, σωματική βλάβη, μέχρι και πως κλώτσησα το μηχανάκι τους και έσπασα το ντεπόζιτο είπαν.
Καταλήγω στα κρατητήρια του εβδόμου ορόφου, ένα κρατητήριο που σε πετάνε μέσα, με έναν διάδρομο, 10 κελιά των 3-4 ατόμων και 3 τουαλέτες. Ήμασταν από 18 μέχρι 34 άτομα αυτές τις τρεις μέρες και νύχτες που έκατσα. Η αλληλεγγύη μεταξύ των ατόμων μέσα είναι συγκινητική! Με το που μπήκα μου προσέφεραν φαγητό, χυμό, τσιγάρα, σαμπουάν, τηλεκάρτα να πάρω τηλέφωνο, μου έδειξαν που υπάρχει χώρος να κοιμηθώ. Αυτά δεν τα κάνουν οι μπάτσοι, τα άτομα διαχειρίζονται τον χώρο.
Τρίτη πρωί περνάω εισαγγελέα, μου ανακοινώνουν εκ νέου τα κακουργήματά μου και ζητάμε δύο μέρες για απολογία. Πέμπτη πρωί, “απολογούμαι” για όλα αυτά που δεν έκανα. Πήραμε την καλύτερη δυνατή απόφαση ανακριτή-εισαγγελέα, η οποία είναι “ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους”.
Τίποτα από αυτά που έγιναν δεν θα με σταματήσουν από το να αγωνίζομαι για τα αυτονόητα. Σε μια κοινωνία που το κέρδος είναι αυτοσκοπός, θα προπαγανδίζω την αυτοοργάνωση από τα κάτω για τα κάτω. Θα είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια του κράτους και της εξουσίας να μειώνει τους ελεύθερους χώρους πρασίνου, να κόβει δέντρα, να τρομοκρατεί τις γειτονιές, στο όνομα μίας δήθεν πράσινης ανάπτυξης. Δεν έχει καμία σημασία αν χάνουμε κάποιες μάχες, και όπως είπε ο Βασίλης Μάγγος, “κι ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα!”.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ και μία μεγάλη αγκαλιά σε όσα άτομα βοήθησαν υλικά, ηθικά και πρακτικά. Η αλληλεγγύη θα νικήσει!
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΜΙΖΕΣ, ΜΠΙΖΝΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΙΣ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΚΑΝΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΚΟΜΜΕΝΟ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Μ.Γ., 21/07/23, Αθήνα