Μετά το 4ο Συνέδριό του, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει διχασμένος αν δεν είναι και περισσότερο, καθώς ουκ ολίγα μαχαίρια βγήκαν το τελευταίο τετραήμερο.
Το κόμμα «γλίτωσε» τις κάλπες, αλλά όχι την εσωστρέφεια.
Οι κάλπες ουσιαστικά ξορκίστηκαν ως εστία παρατεταμένου εσωτερικού πολέμου που ενείχαν τον κίνδυνο να οδηγήσουν το κόμμα απροετοίμαστο και πολωμένο ως τις ευρωεκλογές.
Όμως και χωρίς κάλπες, το κλίμα θα συνεχίσει να είναι τεταμένο, καθώς τα ξεκαθαρίσματα δεν έγιναν, τα βαθιά ρήγματα καταγράφηκαν, οι εκκρεμότητες παραμένουν και το τελειωτικό ραντεβού θα είναι στις ευρωεκλογές. Η εσωστρέφεια ίσως σταδιακά να ελεγχθεί, αλλά είναι σαφές πως η καχυποψία στο εσωτερικό είναι εδραιωμένη, οι υπολογισμοί αρκετά εμφανείς και μια τόση δα σπίθα θα αρκεί κάθε φορά ώστε να στρέφονται όλοι εναντίον όλων σε κοινή θέα.
«Πήρε» το συνέδριο και την … εντολή των «τριών»
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, αν και δεν πέτυχε να υπερψηφιστεί η πρότασή του για κάλπες, σε συνέχεια της προτροπής Τσίπρα, «πήρε» το συνέδριο. Υπό την έννοια ότι το κλίμα που κυριάρχησε ήταν πως 5 μήνες μετά την εκλογή του δεν χρειάζεται επαναβεβαίωση της εντολής όπως αποτυπώθηκε και στην φράση πολλών «έχουμε πρόεδρο».
Με την υπερψήφιση της πρότασης των Φάμελλου – Παππά – Γ. Τσίπρα ο Στέφανος Κασσελάκης λαμβάνει μια «τριπλή εντολή» με την έγκριση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνέδρων:
–να δώσει την μάχη των ευρωεκλογών
–να αποκαταστήσει την πολιτική και συλλογική λειτουργία με την ανασυγκρότηση του Εκτελεστικού Γραφείου
-να επεξεργαστεί προτάσεις για την ολοκλήρωση του μετασχηματισμού του κόμματος.
Σαφώς εδώ υπάρχει ένα «αγκάθι», καθώς η συγκρότηση του Εκτελεστικού Γραφείου, ενός ευέλικτου άτυπου οργάνου (γνωστό και ως «πρωινός καφές») που θα συνεδριάζει σε τακτική βάση για την διαχείριση της πολιτικής καθημερινότητας, είναι κάτι που ο Στέφανος Κασσελάκης μέχρι στιγμής έχει αποφύγει, καθώς στην αντίληψή του ισοδυναμεί με «Επιτροπεία» της κομματικής γραφειοκρατίας.
Το «αγκάθι» του Εκτελεστικού
Στο «αγκάθι» αυτό αποδίδεται και η ερμηνεία που δινόταν από την πλευρά του προέδρου ως προς το τι συνέβη με την πρόταση των τριών, με αποτέλεσμα σύγχυση και εντάσεις με τους δημοσιογράφους αμέσως μετά τα σκηνικά στην αρένα του Τάε Κβον Ντο. Πιο συγκεκριμένα με την λήξη του Συνεδρίου, στενός συνεργάτης του προέδρου αλλά και ο επικεφαλής του προεδρείου Πάνος Ρήγας στη συνέχεια, υποστήριζαν μιλώντας με δημοσιογράφους ότι η πρόταση δεν πέρασε γιατί δεν ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία και δεν έγινε η καταγραφή. Ενισχύοντας έτσι τις υποψίες ότι το πρόβλημα ήταν αυτό ακριβώς το σημείο της πρότασης Φάμελλου – Παππά.
Ταυτοχρόνως όμως αναγνώριζαν ότι η πρόταση των τριών απηχεί το πνεύμα του Συνεδρίου, όπου εκφράστηκε έντονα από τους συνέδρους η διαφωνία με την πρόταση να στηθούν κάλπες για νέα εκλογή προέδρου.
Τελικώς αποδείχθηκε ότι η πρόταση υπερψηφίστηκε και πέρασε αυτούσια στην Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου, η οποία δεν έχει δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα ολόκληρη.
Μένει να φανεί αν και πως θα περπατήσει η υλοποίηση της «τριπλής εντολής» από τον Στέφανο Κασσελάκη, καθώς το Συνέδριο την ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία και αυτό τυπικά τον δεσμεύει.
Πάντως, αν και είναι επίμονη η επιδίωξη Κασσελάκη είναι να πάρει «λευκή επιταγή τριετίας» ώστε να κριθεί στις εθνικές εκλογές, στην πράξη δεν μπορεί να διασφαλιστεί, ειδικά εφόσον αποτράπηκε η ανανέωση της εντολής, και παρά την αναφορά που γίνεται στην πρόταση των τριών πως το Συνέδριο «δίνει εντολή στον Πρόεδρο και τα όργανα του κόμματος να πάμε ενωμένοι στις επόμενες πολιτικές και εκλογικές μάχες με πρώτη αυτή των ευρωεκλογών».
Κερδισμένοι – χαμένοι
Προς το παρόν, η νίκη των Φάμελλου – Παππά – Γ. Τσίπρα θεωρείται η πιο ξεκάθαρη σε αυτή τη φάση, καθώς η δική τους πρόταση πέρασε λύνοντας τον γόρδιο δεσμό του συνεδρίου που προκλήθηκε με την πρόταση για νέες εσωκομματικές κάλπες που περιέπλεξε τα πράγματα στην ήδη εξελισσόμενη κρίση.
Στους «χαμένους» κατά γενική ομολογία λογίζεται ο Αλέξης Τσίπρας. Μπορεί να καταγράφηκε ότι πλέον είναι απέναντι στον διάδοχό του, και πως αυτός δεν τον εκφράζει, ωστόσο η επαναβεβαίωση της εντολής που ζήτησε με την παρέμβασή του λίγο πριν το Συνέδριο, δεν πέρασε, αντιθέτως φάνηκε να απορρίπτεται από την πλειοψηφία των συνέδρων. Μάλιστα, εναντίον της παρέμβασής του στράφηκαν στελέχη (ενδεικτικά Μπουρνούς, Στέλιος Παππάς, Παύλος Πολάκης) αλλά και πάρα πολλοί σύνεδροι, κάποιοι εξ αυτών και επώνυμοι, όπως ο Νίκος Καρανίκας, που άλλοτε τον στήριζαν με θέρμη.
Η Όλγα Γεροβασίλη, η οποία φάνηκε πως στηρίζεται από τον Αλέξη Τσίπρα, με όρους συσχετισμών σαφώς δεν ανήκει στους κερδισμένους, ωστόσο δεν μπορεί να μη σημειωθεί ότι είναι αυτή που τελικώς αναδεικνύεται σε εσωκομματικό πόλο στηριζόμενη από στελέχη όπως ο Χρήστος Σπίρτζης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Κώστας Ζαχαριάδης, η Κατερίνα Νοτοπούλου, η Αθηνά Λινού.
Αλληλοκατηγορίες για το ποιος έκανε πίσω
Σε ό,τι αφορά τον διχασμό αρκεί κανείς να δει τις διαφορετικές ερμηνείες που έδιναν χθες τα επιτελεία των δύο παραλίγο ανθυποψηφίων, με την μία πλευρά ουσιαστικά να κατηγορεί την άλλη ότι έκανε πίσω.
Από το «στρατόπεδο» Κασσελάκη υποστηριζόταν ότι ο πρόεδρος όχι μόνο δεν πήρε πίσω την πρότασή του αντιθέτως η Όλγα Γεροβασίλη ήταν εκείνη που απέσυρε την δική της με την αναφορά της πως «σε 10 μέρες δεν γίνονται εκλογές, κάν’ τες μόνο σου». Η εκπρόσωπος Τύπου Δώρα Αυγέρη σημείωσε ότι η πρόταση Κασσελάκη για εκλογές ήταν «πακέτο» με την ημερομηνία. Υπό αυτό το σκεπτικό η αναφορά της «αν θες να πας σε εκλογές στις 10 Μαρτίου πήγαινε μόνος σου» θεωρήθηκε ότι δηλώνει απόρριψη των εκλογών και απόσυρση της δικής της υποψηφιότητας. «Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν αποδέχθηκε την πρόταση του προέδρου» ανέφερε η κ. Αυγέρη επομένως «παρέλκει η δήλωση παρουσίας από την πλευρά της για εκλογές».
Από την πλευρά της Όλγας Γεροβασίλη, η ίδια, και πάλι σε συζητήσεις με δημοσιογράφους, απέρριψε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό πως απέσυρε την πρότασή της. Επιπλέον, σημείωσε ουσιαστικά πως ο λόγος που δεν μπήκε σε ψηφοφορία πρώτα η πρόταση του προέδρου αλλά η πρόταση των Παππά – Φάμελλου ήταν «γιατί δεν έπρεπε να φανεί ότι καταψηφίζεται η πρόταση του Στ. Κασσελάκη». Η ίδια συμφώνησε με την αναφορά Κασσελάκη ότι «οι μάσκες έπεσαν» αλλά όπως εξηγούσαν στη συνέχεια συνεργάτες της, αυτό ισχύει «για μια σειρά από στελέχη που υποκριτικά στηρίζουν τον Στέφανο Κασσελάκη με ημερομηνία λήξης» δηλαδή ως τις ευρωεκλογές, τις οποίες αφήνεται να εννοηθεί, ότι περιμένουν ώστε να θέσουν θέμα προέδρου μετά.
Από το περιβάλλον της στη συνέχεια σημείωναν πως «ο Στέφανος Κασσελάκης στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήθελε τις εκλογές». Αν πραγματικά τις ήθελε, συνέχιζαν, θα μπορούσε να τις περάσει στο Συνέδριο του οποίου είχε τον έλεγχο: «Είναι προφανές ότι είχε τη πλειοψηφία σε ένα συνέδριο 2.800 συνέδρων που στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν εκλέχτηκαν αλλά ορίστηκαν». Δεν τόλμησε όμως, πρόσθεταν οι ίδιες πηγές οι οποίες του απέδιδαν ευθέως και την παράλληλη πρωτοβουλία για την συλλογή υπογραφών με αίτημα να μην υπάρξουν εκλογές.
Αντιθέτως, σε ό,τι αφορά την Όλγα Γεροβασίλη, από το περιβάλλον της τόνιζαν πως η ίδια «είχε το σθένος να δηλώσει παρούσα στη πρόσκληση» θεωρώντας πως έτσι δίνεται άμεση διέξοδος στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
