Πέντε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με μία μακροσκελή επιστολή τους, κάνουν παρέμβαση στήριξης στον Παύλο Πολάκη, μετά την διαγραφή του από την ΚΟ του κόμματος.
Παράλληλα ωστόσο, στρώνουν το έδαφος για νέες εκκαθαρίσεις “εσωκομματικών εχθρών” αφού μιλούν για υπονομευτές του Στέφανου Κασσελάκη και του ΣΥΡΙΖΑ εντός του κόμματος ενάντια στους οποίους θα είναι απέναντί τους, σημειώνοντας ότι επιθυμία τους είναι να υπάρχει ενότητα στο κόμμα στη πράξη και όχι ως ένα «σύνθημα»
Η επιστολή των «5» του ΣΥΡΙΖΑ
“Δεν θα σας προδώσω ποτέ!” (?)
Οι πρόσφατες ευρωεκλογές στην Ελλάδα αποτέλεσαν ένα κρίσιμο σημείο για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Παρά τις δύο διασπάσεις, τον αμείλικτο πόλεμο των ΜΜΕ τής διαπλοκής, τη δολοφονία χαρακτήρα που επιχειρήθηκε απέναντι στον Πρόεδρό μας Στέφανο Κασσελάκη και παρά την εσωτερική υπονόμευση του Προέδρου και του ίδιου του κόμματος από στελέχη, τα οποία μάλιστα στη προεκλογική περίοδο έκαναν «λευκή απεργία» αλλά μετά το πέρας των εκλογών, σαν έτοιμοι από καιρό, πραγματοποιούσαν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπέγραφαν κείμενα ρευστοποίησης του κόμματος και είχαν (και έχουν) μόνιμο στασίδι στα ΜΜΕ της διαπλοκής, Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κατάφερε να επανεδρεωθεί ως αξιωματική αντιπολίτευση, να διατηρήσει μια ισχυρή βάση υποστήριξης, επιβεβαιώνοντας το ρόλο του ως κύριου εκφραστή της Αριστερής Προοδευτικής Δημοκρατικής παράταξης στην Ελλάδα.
Πριν ακόμα ανακοινωθούν τα exit polls των Ευρωεκλογών άρχισε ένας διάλογος στα ΜΜΕ της διαπλοκής για δήθεν ανάγκη συγκόλλησης των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα για τη δημιουργία ενός δήθεν συνασπισμού της Κεντροαριστεράς μέσα από συμφωνίες σε κλειστά και σκοτεινά δωμάτια και ανταλλάγματα κάτω από το χαλί. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είχε και έχει ως σκοπό την ένωση των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων, όχι στη βάση συμφωνιών κορυφής και ανταλλαγής προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά στη βάση κοινωνικών συμμαχιών και προγραμματικών συγκλίσεων. Να ανασυγκροτήσει την κυβερνώσα Αριστερά και εν κινήσει να αποτελέσει κορμό και να ανασυνθέσει ολόκληρο τον χώρο της Κεντροαριστεράς σε φιλολαϊκή βάση.
Από το 2012 δώσαμε έναν τεράστιο αγώνα για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. από ένα κόμμα συνιστωσών σε ένα ενιαίο κόμμα με κυβερνησιμότητα, σε ένα κόμμα εκφραστή της Αριστερής Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης και της Εθνικής κυριαρχίας. Η διαδικασία αυτή δεν ήταν εύκολη, αλλά η επιτυχία της ανέδειξε τα θετικά χαρακτηριστικά και τις προοπτικές της. Αυτό είναι κεκτημένο!
Το 2019, παρά την εκλογική ήττα, η ηγεσία του κόμματος «σπατάλησε» την ευκαιρία να αλλάξει πρόσωπα και πράγματα μέσα στο κόμμα για να οργανώσει την αντεπίθεση στην αντιλαϊκή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αντ´ αυτού κατέφυγε για ακόμη μία φορά σε παραλυτικές ισορροπίες και στην παράδοση της οργανωτικής λειτουργίας του κόμματος στους μηχανισμούς που μας έφεραν μέχρι εδώ σήμερα. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ξαναζήσουμε!
Δεν θα αφήσουμε κανέναν – η βάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αφήσει κανέναν – να μετατρέψει το κόμμα σε μια συνιστώσα ενός αδιευκρίνιστου κεντροαριστερού μορφώματος τύπου «Ελιάς» που ίσως κάποιοι ονειρεύονται!
Απέναντι σ´ αυτές τις μεθοδεύσεις εδώ και καιρό υψώνονταν το ανάστημα στελεχών όπως ο Παύλος Πολάκης (και άλλων) που η παρουσία και η δράση τους στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ εγγυόταν τη συνεχή αναζήτηση πολιτικών και προγραμματικού λόγου για τον εκδημοκρατισμό της χώρας, την αντιστροφή του υποχωρητικού παραδείγματος στα εθνικά ζητήματα, την αναδιανομή του εγχώριου πλούτου και των ευρωπαϊκών πόρων υπέρ των πολλών, ως αναγκαία βάση σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Επί της βάσης αυτής και μόνο άλλωστε, θα μπορούσε να συγκροτηθεί το νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τα επόμενα χρόνια, αλλά και η πολιτική του εκπροσώπηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Παύλος Πολάκης όλα αυτά τα χρόνια ήταν εκείνος που ξεσκέπαζε σκάνδαλα διαφθοράς στην Υγεία, τις τράπεζες και αλλού, ενώ επίσης κονταροχτυπήθηκε ανοιχτά και τεκμηριωμένα με κατεστημένα συμφέροντα. Όσοι δε από την ΝΔ τον μήνυσαν για όλα αυτά, στο τέλος είτε ματαιώθηκαν δικαστικά ή παραιτήθηκαν γιατί είχαν λερωμένη τη φωλιά τους. Αν το μεμπτό στην περίπτωσή του είναι ζήτημα συμπεριφοράς ή η όποια έλλειψη διπλωματίας, από εκείνη που διακατέχει πολλούς υποκριτές πολιτικούς μας αντίπαλους, αυτό δεν δικαιολογεί και κυρίως δεν νομιμοποιεί τον λυσσαλέο «πόλεμο» που δέχεται από εκπροσώπους θεσμών και τα συστημικά ΜΜΕ. Το ίδιο ισχύει και για τις δημόσιες υπέρμετρες (ή και υποκριτικές) «ευαισθησίες» από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο ευκαιρίες παρέχουν στο σύστημα να συκοφαντήσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και βέβαια τελικά να συσκοτίσουν την ουσία του καταγγελτικού ή του αποκαλυπτικού του λόγου.
Η πρόσφατη απομάκρυνσή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, μόνο κακούς οιωνούς επιφυλάσσει για την πορεία του κόμματος, ενώ πλέον παίρνει διαστάσεις πάνδημης απαίτησης η άμεση αναίρεσή της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετά από αυτή την εξέλιξη πάγωσαν οι όποιες «προαναγγελθείσες» αλλαγές και αντικαταστάσεις στελεχών που αποτελούσαν βαρίδια στην πορεία για την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο, ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα των μελών του! Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους με την εξέλιξη αυτή, είναι οι κύκλοι υπονόμευσης του προέδρου και του όλου νέου εγχειρήματος… και βέβαια ο οργανωτικός κορμός και η κομματική γραφειοκρατία που συνεχίζει απτόητη να ασελγεί πάνω στο κομματικό σώμα!
Η συνεχής υπονόμευση τόσο του πρόσφατα και δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου Στέφανου Κασσελάκη όσο και του ίδιου του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., τόσο από κεντρικά στελέχη όσο και από τη διαχρονική κομματική γραφειοκρατία (οι μεν υπηρετούν άλλο πολιτικό σχέδιο και οι δε έχουν ρόλο τη συντήρηση και αναπαραγωγή τους) δεν πρέπει να γίνεται πλέον ανεκτή και προσβάλλει πρώτα από όλους τα ίδια τα μέλη του κόμματος.
Το όραμα της σύγχρονης Αριστεράς, όπως εκφράζεται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Πρόεδρό του Στέφανο Κασσελάκη, επικεντρώνεται σε μια κοινωνία όπου η δικαιοσύνη, η ισότητα και η αλληλεγγύη αποτελούν βασικούς πυλώνες. Η προοδευτική αριστερά επιδιώκει να αναδείξει μια νέα πολιτική κουλτούρα που να απαντά στις προκλήσεις της εποχής μας με αποτελεσματικότητα και ευαισθησία. Μέσα από την προώθηση πολιτικών που θέτουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον, η σύγχρονη Αριστερά φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια δίκαιη και βιώσιμη κοινωνία, με πολιτικές ακηδεμόνευτες από τη διαπλοκή, που ενισχύουν την αυτονομία της πολιτικής με σεβασμό στα κόμματα και τους θεσμούς.
Αυτό όμως το εγχείρημα φαίνεται πως δεν αποτελεί απειλή μόνο για το σύστημα που καταδυναστεύει τη χώρα αλλά και εσωτερικά στο κόμμα μας για όσους θεωρούν τους εαυτούς τους ως «φύλακες του ναού» και «νόμιμους ιδιοκτήτες του κόμματος». Σε αυτή τη πορεία για την πραγματοποίηση του οράματος της σύγχρονης Αριστεράς επιθυμούμε να τονίσουμε πως ο Πρόεδρος δεν είναι μόνος του, είτε το αξιολογεί ο ίδιος ως αναγκαίο είτε όχι… Ο Στέφανος Κασσελάκης και το όραμα της σύγχρονης Αριστεράς ήρθε για να μείνει όχι ως προσωπική του επιλογή αλλά ως πολιτική αναγκαιότητα.
Το σχέδιο υπονόμευσης και ροκανίσματος της νέας ηγεσίας περνάει μέσα από τη διασπορά αισθημάτων απογοήτευσης ανάμεσα στη βάση που στήριξε τον νέο πρόεδρο και που είναι φορέας της ελπίδας για ένα νέο κόμμα, σύγχρονο, μαζικό και ανοιχτό σε αλλαγές & πρωτοβουλίες. Απόδειξη για αυτό είναι η σύνθεση της γραμματείας της ΚΟΕΣ. Ό,τι συνέβη μετά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής είναι κατάφορα αντικαταστατικό και πέρα από κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατίας, καθώς παραποιήθηκε η απόφαση της Κ.Ε. αφού αυτό που προτάθηκε από τον εισηγητή και ψηφίστηκε από την Κ.Ε. ήταν να εξουσιοδοτηθεί η Π.Γ. να φέρει ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΕΣ η οποία θα επικυρωνόταν διαδικτυακά από την Κ.Ε. Ποτέ η Κ.Ε. δεν έδωσε την εξουσιοδότηση στην Π.Γ. να διορίσει ΚΟΕΣ, πόσο μάλλον να ορίσει και γραμματεία αυτής. Ο δε ορισμός γραμματείας ενός οργάνου χωρίς διαβούλευση και έγκριση του ίδιου του οργάνου εκτός από τον ορισμό της αντιδημοκρατικότητας αποτελεί και παγκόσμια πρωτοτυπία για κόμμα της Αριστεράς.
Καλούμε τα μέλη του κόμματος να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να υπερασπιστούν τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος και να αντισταθούν ενεργά και στη πράξη σε κάθε προσπάθεια συντήρησης και στασιμότητας καθώς και σε κάθε προσπάθεια ρευστοποίησης του κόμματος από όπου και εάν προέρχεται.
Καλούμε την ηγεσία του κόμματος έστω και την ύστατη στιγμή και όσο ακόμα υπάρχει πολιτικός χρόνος, να προβεί στις απαραίτητες διορθωτικές αλλαγές και αντικαταστάσεις στελεχών στον οργανωτικό τομέα και όπου αλλού κρίνει, προκειμένου να οδηγηθούμε με ομαλό και συμπεριληπτικό τρόπο σε ένα συνέδριο για την προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα σύγχρονο και ανοιχτό που θα εκφράζει τα συμφέροντα των πολλών. Σε ένα κόμμα που σε συμμαχία με την κοινωνία και τους προοδευτικούς πολίτες θα διαμορφώσει ένα ρεαλιστικό προοδευτικό πρόγραμμα που θα απαντάει στα πραγματικά προβλήματα του λαού και θα ξαναπάρει το τιμόνι της χώρας στα χέρια του.
Τέλος, κι επειδή τελευταία «πωλείται» το σύνθημα της ενότητας ως χάπι για «πάσα νόσο», ξεκαθαρίζουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι κατ’ αρχήν δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν μας είναι καθόλου πειστική και ελκυστική η «ενότητα για την ενότητα». Ενότητα επιθυμούμε κι εμείς… και την κάνουμε πράξη με όσους/ες έχουμε κοινές αγωνίες και έννοιες και κυρίως με όσους/ες έχουμε κοινό πολιτικό σχέδιο!
Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Γιαπιτζής Μιχάλης (Πειραιάς)
Μπεχράκης Λεωνίδας (Ανατολική Αττική)
Οικονόμου Θανάσης (Ήπειρος)
Σαραντοπούλου Μαύρα (Πειραιάς)
Χατζησάββας Μάρκος (Δυτική Αττική)
