Ο μύθος του Θεσσαλού Ερυσίχθονα που διασώζει ο ποιητής Καλλίμαχος στον ύμνο του προς τη θεά Δήμητρα, μοιάζει να είναι το πρώτο οικολογικό μήνυμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. 
Ένα μήνυμα που φανερώνει τις ολέθριες συνέπειες για τον άνθρωπο από την αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Σύμφωνα λοιπόν με το μύθο, ο ιερόσυλος βασιλιάς Ερυσίχθονας σπρωγμένος από ακόρεστη αδηφαγία, έκοψε τα ιερά δέντρα της θεάς και ιδίως εκείνο που αγαπούσε περισσότερο.Μια πελώρια βαλανιδιά στην καρδιά του δάσους. Η τιμωρία για τη βέβηλη αυτή πράξη , ήταν φοβερή αφού καταδικάστηκε από τη θεά σε αιώνια πείνα.Ετσι άρχισε το μαρτύριο του Ερυσίχθονα που αφού καταβρόχθισε ολόκληρο το βιός του, θα κατασπαράξει και τις ίδιες του τις σάρκες μέχρι να τον λυτρώσει ο θάνατος.
Η σημερινή πραγματικότητα έτσι όπως διαμορφώνεται στη χώρα μας με την ανήθικη , παρωχημένη αναπτυξιακή πολιτική των μνημονίων επιβάλλει μια νέα ανάγνωση αυτού του διδακτικού μύθου προκειμένου να μην επιτρέψουμε τον εκβαρβαρισμό του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος ώστε να διασώσουμε την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και πάνω απ΄όλα να επιτρέψουμε στις μελλοντικές γεννιές να οικοδομήσουν με μέτρο και δικαιοσύνη την αρχή της βιωσιμότητας,της αλληλεγγύης,της ποιοτικής ανάπτυξης στηριζόμενοι στους εθνικούς μας πόρους.
Αντ’αυτού, με ένα ακόμα ψευτοδίλημμα ανάπτυξη ή περιβάλλον καθώς επίσης και το εκβιαστικό ανεργία ή περιβάλλον, ένας κύκλος διεθνούς κερδοσκοπίας ασελγεί εις βάρος της φύσης, της ιστορίας, της μνήμης του πολιτισμού καταστρέφοντας δίχως έλεος όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας μας για μια αληθινά ενδογενή και βιώσιμη ανάπτυξη.
Με το πρόσχημα της πράσινης ανάπτυξης και με διαδικασίες fαst track(εφαρμοστικός νόμος 3986/2011) καθ’υπέρβαση της περιβαλλοντικής, χωροταξικής και αρχαιολογικής νομοθεσίας εκποιείται όλος ο πλούτος της χώρας : αιγιαλός , δάση, αρχαιολογικοί χώροι , σπήλαια , περιοχές οικοανάπτυξης που σημειωτέον είναι αναπαλλοτρίωτες βάσει του ελληνικού συντάγματος
Η Κρήτη, (Χαλκιδική)φαίνεται να αποτελεί προσφιλές φιλέτο για τις ορέξεις των πολυεθνικών κεφαλαίων που εκμεταλλευόμενες τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις,προωθούν με τη στήριξη των εγχώριων υποστηρικτών τους και ερήμην των τοπικών κοινωνιών,αυτή την παρά φύσιν αναπτυξιακή λαίλαπα.Σύμφωνα λοιπόν με το περίφημο πρόγραμμα” Ήλιος” ,όλες οι κορυφογραμμές της Κρήτης πρόκειται να καλυφθούν από αιολικούς,υβριδικούς, φωτοβολταϊκούς σταθμούς.Χιλιάδες στρέμματα μοναδικής βλάστησης, πολλά από αυτά ενταγμένα στο δίκτυο Natura oπως το μοναδικής ομορφιάς δάσος των Αζιλάκων(των Σκουριών) στην ανατολική Κρήτη(Χαλκιδική), αποψιλώνονται για να καλυφθούν από εκατομμύρια κυβικά μπετόν και σίδερο(για να σχηματιστούν τεράστιοι κρατήρες εξόρυξης) για την κατασκευή ταμιευτήρων χωρητικότητας εκατομμυρίων κυβικών με στόχο τη δέσμευση και τον πλήρη έλεγχο του πολυτιμότερου φυσικού κοινού αγαθού, του νερού ακόμα και αν αυτό ειναι της βροχής(Κ.Υ.Α. 150559/10/6/2011 που αφορά χρήση νερού).
Είναι προφανές ότι στόχος αυτής της νέας μορφής φεουδαρχίας δεν είναι η πράσινη ανάπτυξη στη Κρήτη(Χαλκιδική) αλλά η μετατροπή της σε ένα εργοστάσιο ενέργειας(χρυσού) όπου με την ασυλία των μνημονιακών συμβάσεων,οι σύγχρονοι Ερυσίχθονες θα ικανοποιούν τα νοσηρά τους σχέδια που όχι μόνο δεν προωθούν την ανάπτυξη αλλά αντίθετα αποτελούν ύβρι για το οικοσύστημα. Στον αντίποδα αυτής της τερατογένεσης που επιχειρείται στο τόπο μας, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, των δρόμων του λαδιού, του κρασιού, των αρχαιολογικών και μοναστηριακών διαδρομών, της προώθησης επώνυμων τοπικών προιόντων, η παραγωγή τοπίου και εδάφους,η αποκατάσταση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των οικισμών μας πόσες θέσεις εργασίας και πόση ομορφιά θα δημιουργούσε γύρω μας ;
Όσοι βέβαια ταυτίζουν την ανάπτυξη με το ”ολοκαύτωμα” του φυσικού χώρου και την εκποίηση της γής μας στους δανειστές θα πούν οτι πρόκειται περί ουτοπίας,οτι είναι ζήτημα πόρων και προύπολογισμών. Η δική μας απάντηση είναι ο,τι όλα είναι ζήτημα ιδεών και παιδείας. Η πρόταση μας είναι πρόταση ζωής και αγάπης για τον τόπο μας.Αλλωστε στις σημερινές συνθήκες άγριας παγκοσμιοποίησης, μονάχα κινήματα με ώριμη και ισχυρή συνείδηση της έννοιας του γενικού δημόσιου αγαθού μπορούν να διαμορφώσουν μια αξιοπρεπή σχέση με το περιβάλλον.Οχι λαοί ιδιωτικοποιημένοι όπως μας καθιστούν οι μνημονιακές συμβάσεις.
Γιούλη Ιεραπετριτάκη υποψήφια βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Α’Θεσνικης
το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε την παρασκευή
15/6 στον ”δρόμο της άριστεράς” με κόκκινο γίνεται παρέμβαση από εμάς για να φανεί πόσο όμοια είναι τα προβλήματα από το ένα άκρο της Ελλάδας ως το άλλο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.