Σύλλογος «Φίλοι των Γραμμάτων»–«Ούτε επ’ άρτω μόνον ζήσεται Άνθρωπος»

Πράγματι δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος μόνο με άρτον και τα συνοδευτικά του βέβαια, έτσι που μας κατάντησαν εξωχώριες και εσωχώριες δυνάμεις. Που η περιφέρεια , όπως και η υπόλοιπη χώρα, θυμίζει το λίγο της Γραφής «εν Γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω»… Τι χρειάζεται λοιπόν για μας, που εδιωκόμεθα σ’ αυτή την περιφέρεια; Σύλλογοι όπως ο εν λόγω που δεν μπορώ παρά  να τους απονείμω τα εύσημα και τα θερμά μου συγχαρητήρια! Αν και δεν έχω τη χαρά και την τιμή της γνωριμίας τους, πλην του αξιότιμου Γιάννη Κυριακάκη. Που διεύθυνε προχθές 13 Απρίλη την εκδήλωση – αφιέρωμα στον εκλεκτό  «ένοικο» του ελληνικού Παρνασσού Τάσο Λειβαδίτη, έναν από τους πλέον αγαπημένους μου ποιητές. Ακόμα με συνέχει η ψυχική ευφορία από την μέθεξη μου σ’ αυτή την εκδήλωση, που έγινε στο θέατρο Δ. Βλησίδης, το οποίο ήταν υπερπλήρες και με πολλούς όρθιους. Δεν το περίμενα!! Χρειάζεται έρως ψυχής για να λειτουργήσει ένας τέτοιος σύλλογος, ο οποίος, όπως κατάλαβα, εξοικονομεί τις δαπάνες των εκδηλώσεών του εκ των ενόντων και (προαιρετικά) από τους οβολούς των συμμετεχόντων σ’ αυτές τις  εκδηλώσεις! Νομίζω πως η περιφέρεια καθώς και η τοπική αυτοδιοίκηση Α’ Βαθμού θα ‘πρεπε να ενισχύουν το κατά δύναμιν, αυτές τις προσπάθειες. Δεν αξίζουν γι’ αυτό, η χαλάρωση του κοινού που μετέχει, αποβάλλοντας την αναπόφευκτη κατάθλιψη και υπερπληρώνει τις μπαταρίες του με ποιοτικές και ψυχικά βελτιωτικές εκδηλώσεις; Γνωρίζω τα γλίσχρα οικονομικά, με τα οποία φέρουν εις πέρας τις αρμοδιότητές του, όμως μια οποιουδήποτε μεγέθους ενίσχυση των συλλόγων τέτοιου είδους, δεν αποτελεί επένδυση στον πολιτισμό και ιδίως στην ψυχική ευφορία των συνδημοτών και συντοπιτών; Ας το δουν έτσι.

Αισθάνομαι έντονη την ανάγκη και από αυτές τις φιλόξενες στήλες, να ευχαριστήσω από καρδιάς τους συντελεστές της εν λόγω εκδήλωσης, που δεν θεωρούν χαμένο χρόνο το μόχθο της οργάνωσης τέτοιων εκδηλώσεων, τον αξιότιμο Γιάννη Κυριακάκη, του ς εξ Αθηνών ομιλητάς, την ορχήστρα, την καλλικέλαδη αοιδό, τις κοπέλες που απήγγειλαν ποιήματα του Τ. Λειβαδίτη. Ήταν όλες τους ένα μπουκέτο θαυμάσια τριαντάφυλλα! Ευχή μου να συνεχίζονται εσαεί εκδηλώσεις τέτοιου είδους, με την ποιότητα που τις χαρακτηρίζουν και λειτουργούν  όπως τους εξορκισμούς ενάντια στα δαιμόνια της κρίσης, που μας στερεί την φυσιολογική καθημερινότητα! Να είναι πάντα καλά και να μας προσφέρουν συγκινήσεις και ψυχική ευφορία, που τα ‘χουμε ανάγκη σ’ αυτές τις αποφράδες περιόδους!

Αντώνης Χαρχαλάκης

Συγγραφέας – ερευνητής – ποιητής