Στο Γ.Ν. – Κ.Υ. Νεάπολης «Διαλυνάκειο», η αποδυνάμωση δεν είναι πια τυχαίο φαινόμενο. Είναι μονιμοποιημένη πολιτική πρακτική.
Γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικοί… παρουσιάζονται για ορκωμοσία και φεύγουν.
Όσοι δεν φύγουν άμεσα, αποχωρούν αργότερα με μετάταξη, απόσπαση ή «υπηρεσιακή ανάγκη». Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Το νοσοκομείο αποδυναμώνεται. Οι υπηρεσίες καταρρέουν. Οι εργαζόμενοι εξουθενώνονται.
Η πραγματική εικόνα:
- Περιφερειακά Ιατρεία χωρίς γιατρούς.
- Εξωτερικά Ιατρεία που υπολειτουργούν, ενώ ο αριθμός των περιστατικών αυξάνεται.
- Νοσηλευτές που κάνουν βάρδιες μόνοι τους, σε οριακές συνθήκες.
- Διοικητικοί που καλούνται να “σηκώσουν” ολόκληρες υπηρεσίες.
- Θέσεις “καλυμμένες” στα χαρτιά, αλλά άδειες στην πράξη.
Αντί να ενισχυθεί το νοσοκομείο, βλέπουμε : «μετακινήσεις», «διευκολύνσεις», «εξυπηρετήσεις» «εντέλλεσθε»…
Καμία πρόβλεψη. Καμία αναπλήρωση. Καμία λογοδοσία.
Δεν πρόκειται για τεχνικό πρόβλημα. Είναι ξεκάθαρα πολιτική επιλογή.
- Η παιδοψυχίατρος του Ρεθύμνου παραιτείται λόγω εξάντλησης.
- Η 7η ΥΠΕ στέλνει εντέλλεσθε γιατρούς του Βενιζελείου.
- Στα νοσοκομεία του Λασιθίου, συχνά δεν εφημερεύουν βασικές ειδικότητες: αναισθησιολόγοι, χειρουργοί, καρδιολόγοι, ακτινολόγοι.
Και όταν οι εργαζόμενοι υψώνουν φωνή, η απάντηση από επίσημα χείλη είναι:
«Συμμορίες της μιζέριας».
Μα οι κοινωνίες έχουν αρχίσει και βλέπουν ποιοι είναι οι πραγματικοί “μίζεροι”:
Εκείνοι που κρύβουν την πραγματικότητα, την υπογράφουν και τη διαχειρίζονται ως αριθμό, όχι ως ζωή.
Και ρωτάμε ευθέως:
- Πόσες ορκωμοσίες ακόμα για ανθρώπους-«φαντάσματα» που δεν θα υπηρετήσουν ποτέ;
- Πόσες «καλυμμένες» θέσεις στα χαρτιά και άδεια γραφεία και ιατρεία στην πράξη;
- Ποιος ελέγχει; Ποιος αποφασίζει; Ποιος προστατεύει τον ασθενή;
Η σιωπή τελείωσε. Η ανοχή τελείωσε.
Τι ζητάμε:
- Να σταματήσουν οι μετακινήσεις χωρίς αναπλήρωση.
- Να καλυφθούν με πραγματικό προσωπικό όλες οι υπηρεσίες.
- Να υπάρξει λογοδοσία για τις αποφάσεις που οδηγούν τις δομές της περιφέρειας σε κατάρρευση.
- Να σεβαστεί επιτέλους η Πολιτεία την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια φροντίδα Υγείας.
Το Ε.Σ.Υ. δεν σώζεται με ευχές ή διοικητικά τρικ.
Σώζεται με ανθρώπους παρόντες, με ουσιαστική ενίσχυση, με πολιτική βούληση.
Και αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να το υπερασπιστείτε, μην περιμένετε να σωπάσουμε, θα συνεχίσουμε να λέμε την αλήθεια, με αξιοπρέπεια, με πράξεις.



