Του Μανόλη Ντουντουνάκη
Είναι γενικά αποδεκτό, ότι στη χώρα μας, πολλές φορές, έγιναν τερατώδη σφάλματα, όταν με παρεμβάσεις παλαιοκομματικού χαρακτήρα, δεν άφησαν τους μελετητές μηχανικούς, ελεύθερους να κάνουν τη δουλειά τους, όσο το δυνατό καλύτερα με φαντασία, όραμα και μεράκι. Όμως, εξίσου, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο είτε η εποπτεύουσα αρχή, είτε / και οι μελετητές να αναπαραγάγουν – προβάλλουν «στείρα» το χθες στο αύριο, χωρίς φαντασία, και χωρίς να αντιλαμβάνονται δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης μιας περιοχής.
Η περιοχή με κέντρο το Βαρύπετρο από την Αγιά μέχρι το Βαμβακοπουλο κα από την Όαση μέχρι τα Περιβόλια, και ιδιαίτερα η ζώνη του «αναδασμού» Βαρυπέτρου, παρουσιαζουν ορισμενα χαρακτηριστικα – συγκριτικα πλεονεκτηματα, που οι μελετητες στην Αναθεωρηση και επεκταση του Γενικου Πολεοδομικου Σχεδιου (Γ.Π.Σ.) Δήμου Χανίων, δεν αναφέρουν στη μελέτη τους, όπως:
Πυκνό και εκτεταμένο επαρχιακό οδικό δίκτυο, με άριστη χαλικόστρωση κα ιδιαίτερα φαρδείς, και χωρίς στροφές δρόμους,
Έντονη οικιστική ανάπτυξη τη δεκαπενταετία 1995 – 2010, που έδωσε οικονομική λύση κα διέξοδο στην ανάγκη οικιστικής επέκτασης της πολης των Χανίων,
Απέχει από τη θάλασσα, μόλις πέντε (5) χιλιόμετρα και γειτνιάζει με περιοχές με πολύ έντονη τουριστική ανάπτυξη όπως ο Γαλατάς, το Δαρατσο και η Αγία Μαρίνα,
Παρά το χαρακτηρισμό της ως γη υψηλής παραγωγικότητας, πολλές ιδιοκτησίες έχουν εγκαταλειφτεί, πλήθος πορτοκαλεώνων είναι εγκαταλειμμένοι και γεμάτοι βάτα, ενώ η κατανάλωση νερού για γεωργική χρήση, έχει σημαντικά περιοριστεί τα τελευταία χρόνια.
Δυστυχώς στις μελέτες σε προχωρημένο στάδιο (Β1) που αναρτήθηκαν λίγο πριν τις γιορτές, τα παραπάνω δεν ληφθηκαν υπόψη από τους μελετητες η / και την επιβλέπουσα αρχή, με αποτέλεσμα:
Δεν αξιοποιούνται οικιστικά, με επεκταση οικισμών κα σεβασμό στο περιβάλλον, οι οικισμοί στην ανωτέρω περιοχή, με το επιχείρημα της προώθησης κατά προτεραιότητα της γεωργικής χρήσης, λογω «αναδασμού» και «γης υψηλής παραγωγικότητας», αγνοώντας κάθε έννοια ισόρροπης ανάπτυξης, άλλα μετατοπίζεται η εκτόνωση των πολύ μεγάλων οικιστικών πιέσεων, εντός της «Καλλικρατικης» πολης των Χανίων, προς το πολύ ακριβό και ήδη πυκνοκατηκοιμενο Ακρωτήρι,
Αγνοούνται και υποβαθμίζονται παντελώς οι δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, προωθώντας ουσιαστικά μονόπλευρα το γεωργικό τομέα, παρά τη μεγάλη εγκατάλειψη, και προωθώντας τον αγροτουρισμό που κατά τη γνώμη μου δε ταιριάζει, σε μια περιοχή μόλις οκτώ (8) χιλιόμετρα από τη κέντρο της πολης των Χανίων, που γειτνιάζει με περιοχές έντονης τουριστικής ανάπτυξης, και προβλέπουν μηδενική ανάπτυξη κλινών στη εν γένει περιοχή. Κατά τη γνώμη μου, στη περιοχή είναι εφικτή, μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, χωρίς περιορισμούς και στρεβλώσεις, στα επόμενα χρόνια, ακολουθώντας τη πορεία του τουριστικού προϊόντος σε όλη τη Κρήτη,
Περιορίζεται σημαντικά η εκτός σχεδίου δόμηση, τόσο για κατοικίες όσο και για αγροτουρισμό,
Επιτρέπονται εσφαλμένα, κατά τη γνώμη μου, χρήσεις βιοτεχνίας, όχι με βάση το βαθμό όχλησης, όπως θα έπρεπε, άλλα με απόλυτο κριτήριο, αν αξιοποιούν – μεταποιούν προϊόντα του πρωτογενή τομέα,
Διαφοροποιείται, και απομονώνεται, από περιοχές όπως τα Περιβόλια κα οι Μουρνιες,, που κατά τη γνώμη μου, έχουν παρόμοια χαρακτηριστικα, δυνατότητες και προοπτικές
Με βάση τα παραπάνω αντιστρέφεται, κατά τη γνώμη μου, η επιλογή ένταξης της περιοχής στο Καλλικρατικό Δήμο Χανίων, μετατρέπεται ξανά σε λαχανόκηπο του Νομού Χανίων, και πιθανά, να επιδιώκεται, στο «νέο Καλλικράτη» να μην έχουν θέση στο Δήμο Χανίων.
Πιστεύω, ότι πρέπει να επικρατήσει η λογική, οι αρχές της ισόρροπης ανάπτυξης όλων των περιοχών του Δήμου μας, με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής, και ισόρροπη ανάπτυξη του πρωτογενή κα του τριτογενή τομέα, χωρίς παθογένειες και στρεβλώσεις του παρελθόντος. Υπάρχει ακόμα περιθώριο για να αναπτυχτεί γόνιμος διάλογος εντός και εκτός του Δημοτικού Συμβούλιου.
