Έντονη κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης – ειδικά τους επικοινωνιακούς, αλλά όχι μόνο… – όσον αφορά στο αδιανόητοι σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών ασκεί με άρθρο της η συγγραφέας και πρώην καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λένα Διβάνη, κάνοντας, μάλιστα, παραλληλισμούς με την υπόθεση των υποκλοπών.

Στο άρθρο της, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», η συγγραφέας «περνάει γενεές δεκατέσσερις» την επικοινωνιακή ομάδα της κυβέρνησης, αλλά και την προσέγγισή της στο θέμα των Τεμπών, γράφοντας ότι «η κυβέρνηση και η ομάδα των επικοινωνιολόγων της έκανε ένα μοιραίο λάθος εκτίμησης όταν βρέθηκε ενώπιον του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη: Πίστεψε ότι θα απαλλασσόταν εφαρμόζοντας ξανά την επιτυχέστατη επικοινωνιακή φόρμουλα με την οποία ξεφορτώθηκε το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων».

Σύμφωνα με τη Λ. Διβάνη, «η κοινωνία κατάπιε αμάσητο το απίστευτο αυτό σκάνδαλο. Μπερδεύτηκε, δεν κατάλαβε πόσο επικίνδυνο είναι να μπορεί κάποιος να εκβιάσει αν θέλει όλες τις αρχές του τόπου. Έπρεπε να ψάξει πολύ κανείς για να βρει την αλήθεια, η πλειονότης των μίντια προωθούσε εξοργιστικά το αφήγημα της κυβέρνησης, έβγαζε ψεκασμένο όποιον μιλούσε, ακόμα και σοβαροί υποτίθεται δημοσιογράφοι έπαιρναν συνεντεύξεις από υπουργούς και τους άφηναν να μονολογούν χωρίς να τους στριμώχνουν».

Ωστόσο, όσον αφορά στην τραγωδία των Τεμπών, επισημαίνει: «Πώς την πατήσατε έτσι ω άφρονες επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης; Νομίσατε πως αυτό θα ξαναγίνει; Τι καφέ πίνει η ομάδα του πρωϊνού καφέ; Ξεχάσατε τι σημαίνει η οικογένεια για τον Έλληνα; ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Είναι πασίγνωστο, αλλά δείτε και τη μεγάλη έρευνα της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ “σε ποιους θεσμούς έχουν εμπιστοσύνη οι Έλληνες”. Στην στρατό έχουν (Πατρίδα δηλαδή), στον Θεό έχουν, αλλά το νούμερο ένα ήταν, είναι και θα είναι η οικογένεια».

Συμπληρώνει, δε, ότι «για να υπερασπίσει την οικογένειά του ο Έλληνας θα ανεβεί βουνά, θα διασχίσει ορμητικά ποτάμια, θα τα βάλει με όποιο εμπόδιο βρει μπροστά του. Αλλά αν βλάψεις το παιδί του μπορεί να σου βγάλει τα μάτια με τα ίδια του τα χέρια. Το περίεργο είναι ότι οι πιο πολλοί είστε πολιτικοί επιστήμονες. Είναι πασίγνωστο στον κλάδο μας ότι στις χώρες που δεν έχουν ισχυρούς θεσμούς, ο κόσμος στηρίζεται κυρίως στην οικογένειά του».

«Πώς στην ευχή σας ξέφυγε αυτό; Πώς πιστέψατε ότι ο γονιός που έχασε τα παιδάκια του στα άθλια τρένα σας θα κλεινόταν σπίτι του θρηνώντας σιωπηλός όπως τον συμβουλέψατε θρασύτατα; Πώς τολμήσατε να υπαινιχτείτε ότι οι γονείς δια των δικηγόρων τους αγωνίζονται να αποδείξουν ότι έγινε έγκλημα στα Τέμπη για να πάρουν περισσότερα χρήματα; Πόση άφρονα αλαζονεία επιδείξατε όταν -αντί να κάνετε κάτι έστω και τώρα για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων- δώσατε όλη σας την ενέργεια για να σπιλώσετε την εικόνα της μάνας που δεν το έβαζε κάτω επιστρατεύοντας τρολ να την αποκαλούν ναρκισσευόμενη, φιλόδοξη και άλλα που ντρέπομαι να αναφέρω», τονίζει, αναφερόμενη στις επιθέσεις που δέχεται η Μαρία Καρυστιανού.

Και καταλήγει: «Συμπέρασμα: Ενσυναίσθηση μηδέν. Κοινώς δεν έχετε το απαραίτητο εργαλείο για να κυβερνήσετε. Αποδεικνύεται ότι δεν είστε ικανοί να αντιληφθείτε ότι, ναι, ποτέ δεν γίναμε πολίτες, υπήκοοι είμαστε ακόμα, οπότε ανεχόμαστε την ακρίβεια που επιβάλουν ανενόχλητα τα καρτέλ (2.50 ευρώ το γάλα σήμερα), θλιβόμαστε άπραγοι για τα πεντάστερα που παραμορφώνουν τα νησιά μας, για τα νοσοκομεία που διαλύονται – όλα πατρίδα μας τα καταπίνουμε αμάσητα, αλλά ο άδικος θάνατος αυτών των παιδιών που έχει στοιχειώσει τον ύπνο μας, θα στοιχειώσει και τον δικό σας».