Για όσους δεν θυμούνται, όταν άρχιζε η κρίση στην Ελλάδα, εκεί κάπου στα τέλη του 2009, αρχές του 2010, η τότε καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, σε εκδήλωση του κόμματός της, του CDU στη Βαυαρία, είχε πει ότι θα μάθει τους Έλληνες να ζουν λιτά.

Στη διάρκεια των μνημονίων ήταν η πιο αντιδημοφιλής πολιτικός στην Ελλάδα – με μοναδικό «αντίπαλο» τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην θυμάται ιστορικές φράσεις, όπως το «Go back, Madame Merkel» του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και τη «σκληρή» γραμμή που ακολουθούσε στα διάφορα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, γραμμή που, εν πολλοίς έφερε τη μείωση κατά 25% του ΑΕΠ της Ελλάδας και την καταβύθιση του βιωτικού επιπέδου για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της χώρας.

Οπότε, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως τα… ύστερα του κόσμου το γεγονός ότι χθες, στο πλαίσιο της συνέντευξης που έδωσε στο συνέδριο της Καθημερινής στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος με αφορμή την έκδοση του βιβλίου της, με τίτλο «Ελευθερία», καταχειροκροτήθηκε από το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να ακούσει τη γυναίκα που κάποτε τα διεθνή ΜΜΕ χαρακτήριζαν ως τον… σωτήρα του δυτικού κόσμου, λίγο μετά την πρώτη εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Αλλά και γενικά η υποδοχή που της επιφυλάσσεται πλέον στην Ελλάδα είναι αρκετά θετική.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, ωστόσο, με την ίδια τη Μέρκελ να παραδέχεται ότι είχε αναλάβει το ρόλο του «κακού μπάτσου», ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά. Το πιθανότερο είναι ότι το ακροατήριο που την καταχειροκρότησε έκανε τις συγκρίσεις με τους διαδόχους της, τόσο στη Γερμανία όσο και συνολικά στην Ευρώπη.

Από την άλλη πάντως εντύπωση προκαλεί η αποστροφή του λόγου της, ότι «με εντυπωσίασε πραγματικά (η αντοχή της ελληνικής κοινωνίας), επειδή τότε, εκείνη την πιο δύσκολη περίοδο με το δημοψήφισμα, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν παρά να βγάλουν μόνο 60 ευρώ από την τράπεζα. Έλεγα ότι οι Γερμανοί δεν θα το άντεχαν». Κάποιος, μάλιστα, θα μπορούσε να πει ότι η Μέρκελ… παίζει με τον πόνο μας ή ότι ειρωνεύεται. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι κυριολεκτεί, καθώς τόνισε ότι οι Γερμανοί θα μπορούσαν να μάθουν πολλά από τους Έλληνες και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν το τσουνάμι της λιτότητας και της «εσωτερικής υποτίμησης».

Όπως και νά’χει, πάντως, εκ των πραγμάτων η φράση εμπεριέχει και μια δόση ειρωνίας, δεδομένου ότι ήταν το Βερολίνο εκείνο που πίεσε για τη σκληρή λιτότητα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και που, καταληκτικά, οδήγησε στο δημοψήφισμα και τα capital controls…