Σταμάτης Ζαχαρός
Οι αναλφάβητοι των κεφαλαιαγορών, ψώνισαν εύκολα το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”. Δυστυχώς όμως έπρεπε να πονηρευτούν ότι σ’ αυτή την άδικη καπιταλιστική κοινωνία δεν υπάρχουν “δωρεάν γεύματα”. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να λύσει τον γόρδιο δεσμό με μια πολύ αποτελεσματική λύση. Έδωσε τις τράπεζες κατευθείαν στα “ξένα χέρια” και πέρα από τα δάνεια, έδωσε μαζί και ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας σε ανθρώπους που μέχρι πρότινος ονόμαζε “κοράκια” και κερδοσκόπους.
Κατά τη διαδικασία της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης χάθηκαν πολλά λεφτά. Στην πραγματικότητα χάθηκαν σχεδόν όλα τα λεφτά που δανείστηκε ο Ελληνικός λαός για να διασώσει τις τράπεζες. Μιλάμε για περισσότερα από 40 δις. στο σύνολό τους (26 δις ευρώ είχε βάλει το ΤΧΣ και άλλα 14 δις στις ανακεφαλαιοποιήσεις του ΤΤ, Αγροτικής, Probank κλπ). Σχεδόν 20 ΕΝΦΙΑ δηλαδή. Χάθηκε όμως και η προσδοκία να τα πάρουμε πίσω καθώς με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, η συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών απομειώθηκε δραματικά. H αρχική πρόβλεψη ήταν από τα 26 να πάρουμε πίσω 16 δις ευρώ. Τώρα αν καταφέρουμε να πάρουμε 1 δις θα είμαστε ευχαριστημένοι.
Δεν έχει νόημα φυσικά να σχολιάσει κανείς τη θέση των Ελλήνων μικροεπενδυτών. Δεδομένης της συγκυρίας αλλά και των κανόνων που ακολουθήθηκαν στη διαδικασία, οι περισσότεροι αδυνατούσαν να υπερασπιστούν τις συμμετοχές τους, οι οποίες προηγουμένως απαξιώθηκαν πλήρως. Οι αυξήσεις των άλλοτε κραταιών τραπεζών έγιναν σε εξευτελιστικές τιμές. Η συνολική κεφαλαιοποίηση του τραπεζικού κλάδου βρίσκεται πέριξ του 1 δισ. ευρώ.
Με σχεδόν 5 δισ. ευρώ, νέοι επενδυτές απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και πριν βιαστείτε να απαντήσετε σκωπτικά ότι οι τράπεζες δεν αξίζουν τίποτε, πρέπει να σκεφθείτε τι άλλο αγοράζουν. Αγοράζουν κατ’ αρχήν την προσδοκία ότι θα κερδίσουν τη μερίδα του λέοντος στην επερχόμενη ανάπτυξη, όταν και αν αυτή συμβεί. Οι Τράπεζες θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν αυτή την ανάπτυξη, με το αζημίωτο, και βεβαίως “ελέγχοντας” τον τρόπο με τον οποίο θα συμβεί, χορηγώντας δάνεια.
Με τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις να βρίσκονται υπερδανεισμένες και σε δραματική οικονομική κατάσταση, η ρύθμιση των κόκκινων δανείων (87 δις ευρώ NPL’s ή 105 δις ευρώ μη εξυπηρετούμενη έκθεση ΝΡΕ), σημαίνει ουσιαστικά ότι οι τράπεζες, θα αποκτήσουν τον έλεγχο πάνω σε ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα. Επίσης θα παίξουν το ρόλο του ρυθμιστή για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν οι αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων στους περισσότερους κλάδους της οικονομίας. Οι τράπεζες θα αποφασίσουν στο τέλος της ημέρας ποιες επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να λειτουργούν και ποιες όχι. Αυτές θα πουλήσουν όποιες νομίζουν και αυτές θα ενισχύσουν όσες θεωρούν ότι έχουν προοπτικές.
Επιπλέον και μόνο στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας που αποτιμήθηκε προ της αύξησης 70 εκατ. ευρώ περιλαμβάνεται η Finansbank, o Αστερας, η Εθνική Ασφαλιστική, η Πανγαία, η NBGI και οι συμμετοχές στα Βαλκάνια. Κατ’ ουσία οι αποτιμήσεις δεν αντικατοπτρίζουν ούτε το όνομα (Goodwill), την φήμη και πελατεία που έχουν οι τράπεζες.
Πιστεύετε ότι όλ’ αυτά δεν αξίζουν 5 δις. ευρώ;
Κανείς δεν θέλει να πιστεύει ότι υπήρξε σκοπιμότητα, η άγνοια όμως βασικών κανόνων του παιχνιδιού, έφερε την Κυβέρνηση σε μια δυσχερέστατη θέση. Χωρίς καμία προετοιμασία και έχοντας αγνοήσει για μήνες τα σημάδια, οδηγήθηκε στα capital controls και εν συνεχεία βρέθηκε μπροστά σε ένα ακόμη αδιέξοδο. Η ανακεφαλαιοποίηση έπρεπε να γίνει εδώ και τώρα, άνευ όρων. έτσι και έγινε. Τώρα απομένει μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος που θα μετατρέψει τα “όρνια” σε “λευκούς ιππότες” που ήρθαν να σώσουν τις τράπεζές μας. Σ’ αυτό η Κυβέρνηση είναι καλή δίχως αμφιβολία…
