“Τα Μαύρα Λουστρίνια” είναι ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο της Μάρως Δούκα για το άλμπουμ ”Ασκήσεις Αυτογνωσίας” του Συγκροτήματος Οκτάβα
Οι στίχοι και η μουσική καθώς και η ερμηνεία είναι του Γιάννη Κατσικανδαράκη.
Όπως λέει ο δημιουργός:
“Τα μαύρα λουστρίνια” είναι ένα τραγούδι που δεν αποδέχτηκε τη μοίρα του, αρνήθηκε να περιοριστεί στο πλαίσιο μιας θεατρικής παράστασης και λαχταρησε να γίνει ένα κανονικό τραγούδι, όπως όλα τα άλλα…”
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ: Μαρίνα Καλογήρου
Διευθυνση Φωτογραφίας-Κάμερα: Νίκος Κουστένης, Ιάκωβος Δρακούλης
Post Production: Αλέξης Κουαντάς
Παίζουν: Γιώτα Τσαμπά Καλούδη, Μαρίνα Καλογήρου, Ξένια Σπονδυλίδη
Παραγωγή/Καλλιτεχνικός Σχεδιασμός: Oneness Act https://www.onenessact.com
Ενορχήστρωση-Κιθάρες-Μπάσο-Κρουστά: Γιώργος Λιμάκης
Πλήκτρα-Πιανίκα: Γιάννης Κατσικανδαράκης
Κρουστά: Σταύρος Κολωνίδης
Ηχογράφηση: Γιάννης Ψαρουδάκης
Mastering & Mixing: Σωτήρης Παπαδόπουλος Studio STENTOR
Στίχοι:
Πάντοτε ήθελε ένα κήπο, και την κουζίνα της μεγάλη
είμαστε όσα βλέπουν οι άλλοι, παραδομένοι στην ματιά τους
Είδε όνειρο ότι μεγαλώνει, και τα τσιγάρα της πληρώνει
έπρεπε αυτή να επινοήσει τον τρόπο που΄θελε να ζήσει
Για ένα καλλίφωνο πατέρα, βουβά κι αθόρυβα η μητέρα της
έβαψε τα ρούχα μαύρα, μες στην πολύχρωμη της αύρα
Τότε γεννήθηκε η Μάρω, Δούκισσα μέσα σε φουγάρο
μαύρα στα πόδια τα λουστρίνια, ξορκίζει και κακό και γκρίνια
Όλα έπρεπε να τα διαβάσει, κι όσα προφταίνει να προφτάσει
για να φανεί το μονοπάτι, τι είναι αλήθεια, τι απάτη
Και μιά ζωή που περιμένει το φορτηγό για να περάσει
διασχίζοντας βουνά και δάση, στην άλλη άκρη να τη βγάλει
Κι ας μοιάσουμε στον εαυτό μας, τούτο μονάχα του χρωστούμε
άλλη ευκαιρία δεν θα βρούμε, να ζήσουμε πριν να χαθούμε
Κι απρόσμενα, βαθιά ελπίδα, ο Νικος στέκει στο πλευρό της
Τις μαύρες μέρες στην Αθήνα, κουμπάρα τους η Μπουμπουλίνα
Και δοκιμάζεται η αγάπη, όχι στο φώς μα στα σκοτάδια
σε υπόγεια και κρύα βράδια, εκεί αν ανθίσει, θα στεριώσει
Οκτάβα Spotify: https://rb.gy/pljkef