Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος I.J.F.
Συνεχίζεται η προσπάθεια αποδόμησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την σκληρή ανακωχή με την Ε.Ε. και την ψήφιση του ταπεινωτικού νομοσχεδίου ύστερα από απαίτηση των ευρωπαίων γραφειοκρατών.
Οι εκπρόσωποι της εσωτερικής τρόϊκας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ, καλοσώρισαν τον ΣΥΡΙΖΑ στον «ρεαλισμό» με περίσση χαιρεκακία. Ένας «ρεαλισμός» που στην ουσία αποτελεί τον απόλυτο παραλογισμό στα πλαίσια του νεοφιλελεύθερου φρενοκομείου, αφού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα χειρότερη ύφεση, και ένα βήμα πριν από την απόλυτη καταστροφή.
Άλλη μια απόδειξη για την εσωτερική τρόϊκα ότι δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το μέλλον της χώρας, αλλά μόνο για την πολιτική τους διάσωση.
Το βασικό επίχειρημα της εσωτερικής τρόϊκας και κυρίως της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που ευθύνονται απόλυτα για την κατάντια της χώρας, προκειμένου να διασωθούν πολιτικά, έστησαν το παραμύθι που προώθησε ο Σαμαράς, ότι δηλαδή η χώρα ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια και να επιστρέψει στις αγορές, όταν ξαφνικά ήρθε ο «αριστερός εφιάλτης» του ΣΥΡΙΖΑ και τα χάλασε όλα, με αποτέλεσμα να έρθουν χειρότερα μέτρα.
Επομένως καταρρέει αυτόματα και το άλλο μεγάλο επιχείρημα-παραμύθι που προβάλλουν παίρνοντας ασφαλώς γραμμή από τα φερέφωνα της Ε.Ε., ότι δηλαδή όσο καθυστερούν τα μέτρα, η κατάσταση χειροτερεύει και θα αναγκάζεται η κυβέρνηση να παίρνει σκληρότερα. Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας ακόμη τρόπος ασφυκτικής πίεσης.
Επί του παρόντος η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ένα ισχυρό απόθεμα ανάγνωσης, ακόμα και μετά το σοβαρό πλήγμα, που επιφέρει το μνημόνιο.
Τώρα που έχει κοπάσει ο θόρυβος από την ένταση των διαπραγματεύσεων, φαίνεται ότι από την αρχή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πολλά περιθώρια ελιγμών, καθώς δέχονταν ανελέητο σφυροκόπημα από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της καταστροφής εντός και εκτός Ελλάδας. Η εσωτερική τρόϊκα έκανε τα πάντα για να ναρκοθετήσει το δρόμο και να συδράμει στις επιδιώξεις του άξονα Βρυξελλών-Βερολίνου.
Έχει ήδη σημειωθεί μια σημαντική νίκη με την φανερή μεταστροφή της ευτωπαϊκής κοινής γνώμης υπέρ της Ελλάδος, καθώς βλέπει με τρόμο το πιο αποκρουστικό πρόσωπο της Ε.Ε.
Αυτή η αυταρχική πολιτική της Ε.Ε. συνεχίζεται, γιατί δεν βρίσκει απέναντί της ένα κοινωνικό και πολιτικό κίνημα αρκετά δυνατό, για να προβάλει μια άλλη επιλογή. Μια επιλογή που θα βρίσκεται σε αντιστοιχία με την απαίτηση για μια ανθρωπιστική εξέλιξη και μια δημοκρατία νέου τύπου.
Απορρίπτοντας το σύγχρονο παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι, δηλαδή τη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια λίγων, που διαιωνίζει τη φτώχεια, την ανισότητα και την αδικία σε όλους τους τομείς.
…Αυταπάτες μεγαλεία και μια θηριώδη άνια, μπερδεμένα μυαλά και λογαριασμοί φωτιά με τα χρέη ψηλά, τη ψυχή στα κόκκινα, οι λαγοί στο σακί, δούλοι τηλεοπτικοί…