Είναι τα γνωστά απ’ τα παιδικά μας χρόνια κεράσια που έχουν μιά γραμμή πάνω τους. Παράγονται στον ορεινό Μυλοπόταμο περιοχή Γερακάρι εξ ου και η ονομασία τους. Είναι τραγανά, σφιχτά, μυρωδάτα, γλυκά, πεντανόστιμα. Ασύγκριτη η γεύση τους.
Φυτέψαμε και μεις στον κήπο μας μιά κερασιά αυτής της ποικιλίας. Ευδοκίμησε, κάνει άφθονα κεράσια, αλλά δεν έχουν την νοστιμιά αυτών που παράγονται στην περιοχή Γερακάρι στον Δήμο Αμαρίου. Ίσως το κλίμα και το έδαφος τα κάνει τόσο νόστιμα.
Επίσης το Γερακάρι παράγει και χασιλαμάδες, που δεν βρίσκομε πλέον στις αγορές. Όλοι θυμόμαστε το γλυκό χασιλαμά με παγωτό καϊμάκι που κερνούσαν οι μαμάδες μας. Και το γλυκό βύσιννο. Και τις βυσσινάδες. Όλα αυτά τα ζητάμε στις αγορές και δεν τα βρίσκομε. Και όμως υπάρχουν! Παράγονται ακόμα! Θα πρέπει να πηγαίνομε ως το Γερακάρι για να τα προμηθευόμαστε;
Α.Κ.
