Τα σχολεία ανοίγουν

του π. Στυλ. Θεοδωρογλάκη

Χαιρετίζουμε το νέο και διδακτικό έτος με τις καλύτερες ευχές και τη διαχρονική έγνοια μας για τα παιδιά μας, τη χαρά του παρόντος και την ελπίδα του μέλλοντος.

Σήμερα το πρωί, Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, πρώτη ημέρα του νέου διδακτικού έτους, στα σχολεία της Πατρίδας μας κτυπά το κουδούνι και καλεί διδάσκοντες και διδασκόμενους στην τάξη.

Το σχολείο ανοίγει, τα μαθήματα αρχίζουν.

Πρώτο μάθημα η τέλεση του Αγιασμού για την έναρξη του μεγάλου και Ιερού διδακτικού έργου των Σχολείων.

«Από Θεού άρχεσθαι», παράδοση κλασική και χριστιανική αιώνων, που στα μεγάλα και ιερά ξεκινήματα της ζωής επικαλούμαστε και τη βοήθεια του Θεού.

Ακολουθούν οι χαιρετισμοί των εκπροσώπων όλων των εμπλεκόμενων φορέων στη διαδικασία για την ομαλή και αποδοτική διδακτική και παιδαγωγική τάξη και γενικότερα την απρόσκοπτη αρμονική λειτουργία του Σχολείου.

Ευχές πολλές και θερμές στα παιδιά, στους ώμους των οποίων πέφτει το περισσότερο βάρος της διδακτική διαδικασίας.

Τα παιδιά οφείλουν να υπομένουν τις προτροπές των γονιών για μάθηση και τη διδακτική της ίδιας της μάθησης από τους δασκάλους του, που και στις δύο περιπτώσεις όχι σπάνια προκαλούνται τριβές και εντάσεις βλαπτικές για όλους και προπάντων αναποτελεσματικές για τους ίδιους τους στόχους του σχολείου και της μετάδοσης στα ίδια τα παιδιά του γνωστικού αντικειμένου, που είναι βασική προϋπόθεση για την πρόοδο, για το παρόν και το μέλλον των παιδιών.

Ευχές επίσης πολλές και θερμές στους ίδιους τους διδάσκοντες που συχνά και πυκνά λειτουργούν κάτω από αντίξοες συνθήκες μέσα στο ίδιο το σχολικό περιβάλλον, αλλά και στο οικογενειακό τους περίγυρο και την κοινωνία γενικότερα που ζουν.

Πέρα απ’ όλα αυτά, επισημαίνεται πάντοτε για το δάσκαλο η ανάγκη να έχει υπομονή και επιμονή, πληρότητα γνώσεων και μεράκι διδακτικής και μετάδοσης των γνώσεών του στους μαθητές και πλέον τούτων του ήθους, της καλοσύνης, της ευγένειας, της εμπιστοσύνης, που όλα αυτά είναι δυνάμεις που εμπνέουν και κερδίζουν το μαθητή.

Ευχές πολλές τέλος και θερμές και στους γονιούς των παιδιών που και εκείνοι κάτω από τις μεγάλες δυσκολίες, οικονομικές κι άλλες, της σημερινής πραγματικότητας, έχουν την ευθύνη της φροντίδας των παιδιών τους για την απρόσκοπτη συμμετοχή της στο Σχολείο τους και ταυτόχρονα οφείλουν να εξασφαλίζουν ευνοϊκές συνθήκες για την εποικοδομητική μελέτη των παιδιών τους και την καθημερινή προετοιμασία τους για τη διδακτική τάξη.

Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε όλοι μας ότι έχουμε τεράστιες ευθύνες όχι μόνο απέναντι στα παιδιά μας, τα μικρότερα και τα μεγαλύτερα, αλλά και απέναντι στο σχολείο και την εύρυθμη λειτουργία του χωρίς διδακτικά κενά, χωρίς τους κραδασμούς που προκαλούνται από  τις συχνές και πυκνές προγραμματικές αλλαγές του τρόπου διδασκαλίας ορισμένων μαθημάτων και των εισαγωγικών εξετάσεων για τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Πατρίδας τους.

Για τούτο προεκτείνουμε τις ευχές μας, όχι μόνον να είναι περισσότερες αλλά και πλέον ζεστές για τους πολιτειακούς παράγοντες που έχουν την κύρια αυτή ευθύνη της απρόσκοπτης, ομαλής και αποδοτικής λειτουργίας του Σχολείου, να λειτουργούν όχι πολιτικάντικα και κομματικά, αλλά με την ευθύνη του χρέους και της τιμής απέναντι στα παιδιά μας και την Πατρίδα μας.

Τα Σχολεία μας δεν ανήκουν ως τσιφλίκι σε κανένα κόμμα ή πολιτική παράταξη, ανήκουν στην Πατρίδα μας και έχουν την αποστολή να φιλοξενούν τα παιδιά μας και να μαθαίνουν σ’ αυτά με τη βοήθεια των δασκάλων τους: « Γράμματα, σπουδάγματα και του Θεού τα πράγματα» όπως τραγουδούσαν τα παιδιά των προγόνων μας, σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια της μαύρης και απάνθρωπης οθωμανικής δουλείας.
Και οι πολιτικοί μας είναι κι αυτοί άνθρωποι όπως είμαστε όλοι μας με τις όποιες αδυναμίες των, και παρά τον όποιο φωτισμό έχουν λάβει από τα πανεπιστήμια και τα σχολεία που σπούδασαν έχουν και εκείνοι την ανάγκη του Θεϊκού φωτισμού. Δεν μπορούν να αποφασίζουν κατά το δοκούν και μερικές φορές αλόγιστα για την μοίρα των παιδιών.

Μη ξεχνούμε και εμείς και οι πολιτικοί μας ότι αυτά που γνωρίζουμε (γνωσιολογία) είναι πολύ λιγότερα (ελαχιστότατα) από εκείνα που δε γνωρίζουμε, γι’ αυτό θεωρούμε φρόνιμο να αφήνουμε και στο Θεό να παίρνει εκείνος την ευθύνη τουλάχιστον για όσα δεν γνωρίζουμε.

Ευλογημένος ο νέος σχολικός και διδακτικός χρόνος.

Ευλογημένα τα παιδιά και οι δάσκαλοι των παιδιών μας.

Ευλογημένοι οι γονείς και πάντες οι εμπλεκόμενοι στη σχολική ζωή και διαδικασία.

Ευλογημένο το έθνος και ο λαός μας «από του νυν και έως του  αιώνος».

Για τα Σχολεία μας, για την οικογένεια, για τα παιδιά μας ιδιαίτερα και την κοινωνία γενικότερα.