Ήταν 18 Νοέμβρη του 2006 όταν ο Δαμασκηνός έγινε Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου διαδεχόμενος τον Ειρηναίο (Αθανασιάδης), ο οποίος έγινε Αρχιεπίσκοπος Κρήτης.
Τα πρωτοσέλιδα τότε έγραφαν “άξιος και ευλογημένος”.

Από τις 8 Απριλίου 2025, μόλις 19 χρόνια μετά, ημέρα θανάτου του Μητροπολίτη Δαμασκηνού (Παπαγιαννάκη) σε ηλικία μόλις 67 ετών, η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου διατελεί σε χηρεία.
Ανακοινωθέν εξέδωσε το βράδυ της Τρίτης η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης για την κοίμηση του Μητροπολίτη Δαμασκηνού στο οποίο ναφέρει:
«Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης μέ βαθύτατη θλίψη ἀναγγέλλει τήν ἐκδημία τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κυροῦ Δαμασκηνοῦ, Μέλους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Τά Μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου θά συνέλθουν σέ ἔκτακτη Συνοδική Σύσκεψη, κατά τήν ὁποία θά καθορισθοῦν οἱ λεπτομέρειες τῆς ἐξόδιας Ἀκολουθίας καί τοῦ ἐνταφιασμοῦ τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος μέ τήν ἔκδοση νεώτερου Ἀνακοινωθέντος θά ἐνημερώσει τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό».
Επισκοπικός κατάλογος
| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Κυδώνιος | ~ 343 | |
| Σέβων ή Σήβων ή Σίβων | ~ 457/8 | |
| Νικήτας | ~ 691/2 | συμμετείχε στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο |
| Μελίτων | ~ 787 | συμμετείχε στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο |
| Πορφύριος Α΄ | ~ 1061 | |
| Διονύσιος | προ του 1679 | |
| Καλλίνικος Α΄ | προ του 1684 | |
| Γεννάδιος | ~ 1683 | |
| Πορφύριος Β΄ | ; – Αύγουστος 1699 | |
| Αρσένιος | Αύγουστος 1699 – 1705 | |
| Εφραίμ | μετά το 1705 – ; | |
| Δανιήλ | ; – 1 Ιουλίου 1714 | κατόπιν Χίου |
| Μακάριος ο Ντεπάρης | 1714 – | |
| Ιωάσαφ ο Χίος | πριν το 1777 – 1779 | |
| Μαρτινιανός | 1779 – Μάρτιος 1780 | καθαιρέθηκε και εξορίστηκε στο Άγιο Όρος |
| Γεράσιμος | Μάρτιος 1780 – 1781 | |
| Μαρτινιανός | πριν τον Ιούλιο 1781 – 1783 | β΄ θητεία, παραιτήθηκε |
| Γεράσιμος | 1783 – 30 Ιανουαρίου 1815 † | β΄ θητεία |
| Καλλίνικος Β΄ (Σαρπάκης) | 3 Απριλίου 1815 – 12 Ιουλίου 1822 † | |
| Αρτέμιος | 8 Νοεμβρίου 1831 – 1846 † | |
| Κάλλιστος Φυντίκης Ιερομνήμων | 22 Ιουνίου 1846 – 8 Μαΐου 1858[3] † | |
| Μισαήλ Μαρμαράκης ή Τσιστράκης ή Ιωαννίδης | Ιανουάριος 1859 – 18 Απριλίου 1869 † | |
| Γαβριήλ (Γρηγοράκης) | 30 Ιουνίου 1869 – 4 Σεπτεμβρίου 1880 † | |
| Ιερόθεος (Πραουδάκης ή Μπραγουδάκης) | 25 Μαρτίου 1881 – 20 Δεκεμβρίου 1882 | δεν ενθρονίστηκε λόγω λαϊκών αντιδράσεων, μετατέθηκε Ρεθύμνης |
| Νικηφόρος Α΄ (Ζαχαριάδης ή Λαδωμένος) | 16 Απριλίου 1887 – 17 Μαΐου 1912 | παραιτήθηκε |
| Αγαθάγγελος (Νινολάκης) | 23 Μαΐου 1912 – 7 Ιουνίου 1935 † | |
| Αγαθάγγελος (Ξηρουχάκης) | 1 Μαρτίου 1936 – 24 Φεβρουαρίου 1958 † | |
| Νικηφόρος (Συτζανάκης) | 29 Μαρτίου 1959 – 27 Ιουνίου 1974 | επαύθη λόγω ορίου ηλικίας |
| Ειρηναίος (Αθανασιάδης) | 23 Φεβρουαρίου 1975 – 31 Αυγούστου 2006 | κατόπιν Μητροπολίτης Κρήτης |
| Δαμασκηνός (Παπαγιαννάκης) | 18 Νοεμβρίου 2006 – 8 Απριλίου 2025 † |
Συλληπητήρια επιστολή Υφυπουργού Μετανάστευσης και βουλεύτριας Χανίων της ΝΔ Σέβης Βολουδάκη
Η Εκκλησία της Κρήτης και τα Χανιά πενθούν για την κοίμηση του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού. Υπηρέτησε τη Μητρόπολή μας αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στην Εκκλησία και στην κοινωνία.
Σε όλο το διάστημα της μακράς διακονίας του επέδειξε γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα και αγάπη προς τον Χριστό, την Πατρίδα και τον συνάνθρωπο.
Αποχαιρετούμε τον Ιεράρχη, τον ποιμενα, τον Άνθρωπο. Αιώνια του η μνήμη:
Συλληπητήρια επιστολή βουλευτή Χανίων της ΝΔ Αλέξανδρου Μαρκογιαννάκη
Με ιδιαίτερη θλίψη και συγκίνηση πληροφορήθηκα την απώλεια του Μακαριστού Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού. Η Εκκλησία της Κρήτης και η τοπική κοινωνία χάσαμε έναν ξεχωριστό ιεράρχη, ο οποίος με το έργο και την καθημερινή του παρουσία προσέφερε σημαντικά στο ποίμνιό του και στους συνανθρώπους του.
Στήριξε και διεύρυνε το φιλανθρωπικό και κοινωνικό αποτύπωμα της Ιεράς Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου στα Χανιά, παράλληλα με το σημαντικό ιερατικό του έργο που με συνέπεια επιτελούσε. Στάθηκε με απλότητα και σεμνότητα πάντοτε δίπλα σε όσους είχαν ανάγκη, πνευματικής και υλικής στήριξης, αφήνοντας το δικό του έντονα προσωπικό και χαρακτηριστικό αποτύπωμα σε όλους εμάς.
Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην Εκκλησία της Κρήτης και στους οικείους του.
Συλληπητήριο μήνυμα Δημάρχου Αποκόρωνα Χαράλαμπου Κουκιανάκη
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ !!!
Αντίο σε έναν σπάνιο Άνθρωπο – Τελευταίο χαίρε στον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνό
Ο Αποκόρωνας θρηνεί. Και μαζί του θρηνεί κάθε καρδιά που γνώρισε, ένιωσε, αγάπησε τον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνό. Έναν άνθρωπο που δεν υπηρέτησε απλώς την Εκκλησία – την έζησε, την ανέπνευσε, τη μετουσίωσε σε πράξη, σε λόγο, σε αγκαλιά.
Δεν ήταν μόνο Ιεράρχης. Ήταν πατέρας. Ήταν φίλος. Ήταν δίπλα μας σε κάθε δύσκολη στιγμή. Έσκυβε πάνω από τον ανθρώπινο πόνο με αφοπλιστική απλότητα. Δεν κρατούσε αποστάσεις. Δεν μιλούσε «αφ’ υψηλού». Κατέβαινε εκεί που ήταν ο άνθρωπος – στην αρρώστια, στη φτώχεια, στο πένθος, στην απελπισία – και φώτιζε με μια κουβέντα, ένα άγγιγμα, μια προσευχή.
Λειτουργούσε στα πιο απόμακρα ξωκλήσια του Αποκόρωνα, με την ίδια κατάνυξη και αγάπη όπως και στον Μητροπολιτικό Ναό. Στα στενά των χωριών μας ακουγόταν η φωνή του να ευλογεί και να παρηγορεί. Γνώριζε τον κόσμο με το μικρό του όνομα. Και ο κόσμος τον αγαπούσε, όχι για τον τίτλο του, αλλά για την ψυχή του.
Προσωπικά, ως Δήμαρχος Αποκορώνου, αλλά πάνω απ’ όλα ως άνθρωπος, νιώθω πως έχασα έναν πνευματικό αδελφό. Κάποιον που ήταν εκεί στα δύσκολα. Που μου έσφιγγε το χέρι όταν όλα φαίνονταν βουνό. Που μου έδινε κουράγιο, όχι με λόγια περίτεχνα, αλλά με βλέμμα καθαρό, γεμάτο πίστη και αγάπη.
Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Όμως το αποτύπωμά του στον τόπο μας είναι ανεξίτηλο. Άνθρωποι σαν τον Δαμασκηνό δεν φεύγουν πραγματικά. Γίνονται κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης, του ηθικού μας χάρτη, της ελπίδας μας.
Αιωνία σου η μνήμη, Σεβασμιώτατε. Ο Αποκόρωνας σε αποχαιρετά με σεβασμό, με πόνο, με ευγνωμοσύνη.



