Το απόγευμα του Σαββάτου, το Παλιό Λιμάνι των Χανίων μετατράπηκε σε μια ζωντανή θάλασσα από παλαιστινιακές σημαίες, πανό και συνθήματα υπέρ της ελευθερίας της Παλαιστίνης. Πλήθος κόσμου, αποτελούμενο από πολλές εκατοντάδες Χανιώτες, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα φορέων, συλλογικοτήτων και αλληλέγγυων πολιτών, για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στη συνεχιζόμενη αιματοχυσία και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε γύρω στις 7 το απόγευμα, έξω από το Ναυτικό Μουσείο Χανίων. Εκεί, οι διοργανωτές ανάρτησαν ένα γιγαντοπανό στον βραχίονα του φάρου καθώς και στα ιστορικά τείχη του Λόφου Καστέλι. Οι εικόνες αυτών των συμβολικών κινήσεων αποτυπώθηκαν σε δεκάδες φωτογραφίες και βίντεο, τα οποία γρήγορα διαδόθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενισχύοντας το μήνυμα της διαμαρτυρίας.

Μετά τα πρώτα συνθήματα, η πορεία ξεκίνησε, διαγράφοντας μια διαδρομή μέσα από την καρδιά του Παλιού Λιμανιού.

Η έκταση της συμμετοχής ήταν εντυπωσιακή: τη στιγμή που η κεφαλή της πορείας είχε ήδη φτάσει στο Σαντριβάνι και προχωρούσε προς το Γυαλί Τζαμί, πλήθος διαδηλωτών ξεκινούσε ακόμη από το Ναυτικό Μουσείο.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η ανταπόκριση των ξένων επισκεπτών της πόλης. Καθώς η πορεία διέσχιζε το Λιμάνι, τουρίστες σταματούσαν για να τραβήξουν φωτογραφίες και βίντεο, ενώ αρκετοί ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.

Ορισμένοι σήκωσαν τις γροθιές τους ή έκαναν το σήμα της νίκης, δείχνοντας την αλληλεγγύη τους.

Η πορεία συνέχισε την πορεία της προς την περιοχή του Κουμ Καπί, διατηρώντας σταθερά τον παλμό και τη μαχητικότητα των συνθημάτων. Εκεί, μετά από σύντομη παραμονή, οι διαδηλωτές διαλύθηκαν ειρηνικά, χωρίς να καταγραφούν επεισόδια.

Η διαδήλωση στα Χανιά πραγματοποιήθηκε σε μια στιγμή που η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Ο ΟΗΕ έχει κατατάξει την κατάσταση στο επίπεδο 5 λιμού, το πιο σοβαρό στάδιο επισιτιστικής καταστροφής, που σημαίνει μαζικό κίνδυνο θανάτου από πείνα.

Την ίδια ημέρα, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, μιλώντας σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, αμφισβήτησε την ύπαρξη λιμού, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει πραγματικά λιμός στη Γάζα» και επαναλαμβάνοντας πως το Ισραήλ «δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ολοκληρώσει τη δουλειά και να νικήσει τη Χαμάς».

Οι δηλώσεις αυτές, σε συνδυασμό με τις εικόνες της καταστροφής και τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών, ενίσχυσαν το αίσθημα οργής και αλληλεγγύης που αποτυπώθηκε στη χανιώτικη κινητοποίηση.