Του Παναγιώτη Μαυροειδή*
Ο Πρωθυπουργός με ένα ακόμη διάγγελμα, προκήρυξε εκλογές εξπρές. Τα λεγόμενά του, συνιστούν έναάθροισμα τερατωδών ψεμάτων με στόχο την επικύρωση μιας πολιτικής απάτης με τεράστιες συνέπειες για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.
Ψέμα πρώτο: Με τη συμφωνία υποταγής στους δανειστές …νικήσαμε!
Είπε ο Αλέξης Τσίπρας:
«Χωρίς αυτή τη λαϊκή αποφασιστικότητα οι δανειστές είτε θα είχαν επιβάλει απολύτως την βούλησή τους (…) φέραμε μια συμφωνία που στους δεδομένους συντριπτικά αρνητικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη και με δεδομένα όσα κληρονομήσαμε από την απόλυτη πρόσδεση της χώρας στους όρους των μνημονίων, ήταν ότι καλύτερο μπορούσε κανείς να πετύχει).
Αν είχε στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα, θα έπρεπε να πει: «Παρά την εκφρασμένη λαϊκή αποφασιστικότητα με το μεγαλειώδες ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, οι δανειστές επέβαλαν απολύτως την βούλησή τους, χάρις στη μετατροπή του ΟΧΙ από την κυβέρνηση σε ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ, στηριζόμενη σε μια άθλια συναλλαγή με τους μνημονιακούς βρικόλακες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ».
Στις 14 Αυγούστου οι έλληνες βουλευτές με αμφίεση μεταξύ μαγιό και πιζάμας, κλήθηκαν άρον άρον να επικυρώσουν ένα κυβερνητικό νομοσχέδιο 354 πυκνογραμμένων σελίδων, προ-διαμορφωμένο στην ουσία από τους υπαλλήλους της τρόικας, το οποίο τους κοινοποιήθηκε μία μόλις μέρα πριν.
Το κείμενο που εγκρίθηκε πανηγυρικά από 222 βουλευτές από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, αποτελείται από τρία μέρη: Τα λεγόμενα «προαπαιτούμενα», τη νέα δανειακή σύμβαση και το νέομνημόνιο που τη συνοδεύει.
Το ένα κείμενο είναι σπουδαιότερο από το άλλο. Όλα μαζί συνθέτουν ένα λεπτομερές αντεργατικό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα αντιδραστικών τομών σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της εργασίας, της δημόσιας διοίκησης και της κοινωνικής ζωής. Στόχος είναι η συντριβή του κόσμου της εργασίας και η ανάταξη του ελληνικού καπιταλισμού σε θέση -υποδεέστερου έστω- μικρο-συνεταίρου μιας καπιταλιστικής ΕΕ σε βαθειά κρίση και αντεργατικό αντιδημοκρατικό παροξυσμό.
Το Μνημόνιο έχει ένα γενικό μέρος για την «προοπτική και στρατηγική», όπου μεταξύ άλλων διατυπώνεται ρητά το εξής:
«Οι όροι θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανομένης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. (…) Για την επιτυχία απαιτείται οενστερνισμός του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές αρχές. Επομένως, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους».
Με λίγα λόγια οι άρχοντες της ευρωζώνης και της ΕΕ προστάζουν: «Θα εφαρμόσετε τούτα που σας λέμε και οτιδήποτε ακόμη θεωρήσουμε οποιαδήποτε στιγμή ότι επιβάλλεται. Αλλά και όταν εσείς αποφασίσετε να το κάνετε, πρώτα θα μας ρωτήσετε επακριβώς για το πώς θα γίνει». Μόνο ο έλεγχος κάθε τρείς μήνες, λέει πολλά.
Προσωρινές αναγκαίες θυσίες μήπως «ώσπου να μπει σειρά»; Προσέξτε τη σκόπιμη ασάφεια του κειμένου που προοιωνίζει την αιωνιότητα της μνημονιακής εποχής:
«Για την επιτυχία θα απαιτηθεί η συνεχής εφαρμογή των συμφωνημένων πολιτικών επί πολλά έτη. Για το σκοπό αυτόν, απαιτείται πολιτική δέσμευση, αλλά επίσης και η τεχνική ικανότητα της ελληνικής διοίκησης»
Δηλαδή: Μνημόνια στον αιώνα τον άπαντα με προκαταβολική δήλωση συμφωνίας της κυβέρνησης για αυτό.
Και όμως ο Πρωθυπουργός μιλάει για ..νίκη και μάλιστα προκαλεί τη νοημοσύνη λέγοντας:
«Θυμηθείτε μόνο ποια ήταν η θέση των εταίρων πριν από αυτή τη συμφωνία:
Πεντάμηνη παράταση του προηγούμενου προγράμματος, πλήρης εφαρμογή των δεσμεύσεων της προηγούμενης κυβέρνησης και μετά νέα προαπαιτούμενα.
Αυτή τη στιγμή και μετά το δημοψήφισμα, έχουμε μια εγκεκριμένη τριετή συμφωνία, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση».
Δηλαδή περηφανεύεται από πάνω ότι θα έχει ένα ΟΛΟΔΙΚΟ του πλήρες ΜΝΗΜΟΝΙΟ για τουλάχιστον τρία χρόνια!
Ψέμα δεύτερο: Θα εφαρμόσουμε το μνημόνιο για …να απαλλαγούμε από αυτό!
«Αυτή τη συμφωνία είμαστε υποχρεωμένοι να τη τηρήσουμε αλλά ταυτόχρονα θα δώσουμε τη μάχη να ελαχιστοποιήσουμε τις αρνητικές της συνέπειες (…).
Εσείς, με την ψήφο σας, θα αποφανθείτε αν η συμφωνία που πετύχαμε παρέχει τις προϋποθέσεις για να ξεπεραστούν τα σημερινά αδιέξοδα, να ανακάμψει η οικονομία, να μπούμε επιτέλους στη διαδικασία της απαλλαγής από τα μνημόνια και τη σκληρότητα που αυτά συνεπάγονται.
Ο ..ομοιοπαθητικός ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν! Εφαρμόζει το μνημόνιο για να δημιουργήσει τους όρους της ανατροπής του. Φουλ στα δεξιά για να έρθει η ώρα της αριστεράς (πάλι;) Όταν η κυβέρνηση γίνεται αυτοσκοπός, το ψεύδος καθαγιάζεται και η απάτη καθίσταται αρετή.
Ψέμα τρίτο: Δεν έχουμε οριζόντιες περικοπές και αφαίμαξη των αδυνάτων
«Χωρίς να αποδεχόμαστε οριζόντιες περικοπές, εργασιακές αγριότητες, αφαίμαξη πάντα των ασθενέστερων κοινωνικά δυνάμεων».
Πρόκειται για τερατώδες ψέμα διότι, μεταξύ των άλλων, ενδεικτικά, από το ΣΥΡΙΖικής κοπής και «οικουμενικής» στήριξης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ Μνημόνιο, προκύπτει ότι:
- Μειώθηκαν ήδη οι συντάξεις μέσω της αύξησης των εισφορών υγείας σε κύριες και επικουρικές και την εφαρμογή ρυθμίσεων για τις πρόωρες.
- Μειώνονται οι μισθοί με την αύξηση και την μονιμοποίηση της λεγόμενης εισφοράς αλληλεγγύης.
- Τσακίζονται οι αγρότες με την κατάργηση επιστροφής του ειδικού φόρου για τα καύσιμα και τη δρομολογημένη αύξηση της φορολόγησης.
- Λεηλατείται περαιτέρω το λαϊκό εισόδημα μέσω της είσπραξης και πάλι 2,65 δις από τον ΕΝΦΙΑ που διατηρείται ακέραιος, όταν η αξία των ακινήτων έχει πέσει και άλλο, άρα στην ουσία ο φόρος επί της αξίας αυξάνεται.
Ψέμα τέταρτο: Δε θα υπάρξει κατάργηση του ΕΚΑΣ
«Θυμηθείτε επίσης ότι μας ζητούσαν, άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και της μικρής ΔΕΗ.
Τα παραπάνω δεν έγιναν αποδεκτά και κερδήθηκαν».
Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Για το ΕΚΑΣ, το ΣΥΡΙΖικής κοπής και «οικουμενικής» στήριξης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ Μνημόνιο, προβλέπει ρητά:
«σταδιακή κατάργηση του επιδόματος αλληλεγγύης (EKAΣ) για όλους τους συνταξιούχους έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, αρχίζοντας με το ανώτερο 20% των δικαιούχων το Μάρτιο του 2016» (2.5.1)
Ψέμα πέμπτο: Δεν ιδιωτικοποιείται ο ΑΔΜΗΕ και γενικά η ενέργεια
Η μαύρη αλήθεια είναι άλλη:
Για τη ΔΕΗ προβλέπεται:
«Τον Σεπτέμβριο του 2015, οι αρχές θα συζητήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον σχεδιασμό του συστήματος δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με στόχο να μειωθούν κατά 25% τα μερίδια λιανικής και χονδρικής αγοράς της ΔΕΗ και να πέσουν κάτω από το 50% έως το 2020, ενώ οι οριακές τιμές θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα συμμορφώνονται πλήρως με τους κανόνες της ΕΕ» (4.3).
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με αύξηση του μεριδίου των ιδιωτών που θα αποσπάσουν κομμάτια της ΔΕΗ.
Για τον ΑΔΜΗΕ ειδικότερα το Μνημόνιο αναφέρει ρητά:
«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές: α) θα λάβουν μη αναστρέψιμα μέτρα (συμπεριλαμβανομένης της ανακοίνωσης της ημερομηνίας για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών) για την ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης μεταφοράς ηλεκτρικής ενεργείας, ΑΔΜΗΕ, εκτός εάν προταθεί εναλλακτικό σχέδιο, με ισοδύναμα αποτελέσματα όσον αφορά τον ανταγωνισμό και τις προοπτικές επενδύσεων» (4.3).
Η κυβέρνηση προσπαθεί από το προσφερθέν φύλλο συκής περί εναλλακτικού σχεδίου, που είναι κενό περιεχομένου. Ικανοί είναι βέβαια να παρουσιάσουν την αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ ως εναλλακτικής της ιδιωτικοποίησης!
Ψέμα έκτο: Δεν θα εφαρμοστεί η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά ταμεία
Ας θυμηθούμε:
Η φιλοσοφία της ρήτρας μηδενικού ελλείμματοςήταν ότι τα εν Ταμεία θα προσαρμόζουν τις παροχές τους στα όρια των εσόδων τους έτσι ώστε στο τέλος του έτους τα ίδια έσοδα να καλύπτουν τις παροχές χωρίς την ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης.
Αυτό ακριβώς προβλέπει το Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ:
«Οι αρχές έχουν ήδη αυξήσει τις εισφορές υγείας των συνταξιούχων στο 6% για τις κύριες συντάξεις τους και εφάρμοσαν επίσης εισφορές υγείας ύψους 6% για τις επικουρικές συντάξεις από την 1 η Ιουλίου 2015 (…) και θα διασφαλίσουν ότι όλα τα επικουρικά συνταξιοδοτικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από ίδιες εισφορές από την 1 η Ιανουαρίου 2015» (2.5.1)
Ψέμα έβδομο: αποτρέπονται οι μαζικές απολύσεις στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα
«η επαναφορά των εργασιακών σχέσεων και η αποτροπή της απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, είναι ο ακλόνητος στόχος μας και πιστεύω ότι θα τον πετύχουμε».
Τερατώδες ψέμα! Ας δούμε τι λέει το Μνημόνιό τους:
«Έως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης (σσ industrial action δηλαδή απεργιών!) και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο» (4.1)
Δηλαδή, οι σχετικές προβλέψεις θα χειροτερέψουν και μάλιστα άμεσα.
Ψέμα όγδοο: Σταματούν οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα
«Οι απολύσεις στο δημόσιο αποτελούν πια παρελθόν, ενώ επανήλθαν οι σχολικοί φύλακες, οι καθαρίστριες και οι διοικητικοί των πανεπιστημίων».
Τι προβλέπει όμως το Τρίτο Μνημόνιο;
«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα καθορίσουν, εντός της νέας Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΔΣτρ), ανώτατα όρια για τις μισθολογικές δαπάνες και τα επίπεδα απασχόλησης στο δημόσιο που να συνάδουν με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και με την εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για τις δημόσιες δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016-2019 (βασικό παραδοτέο). Προς τούτο, οι αρχές δεσμεύονται να συνεχίσουν τον κανόνα των αποχωρήσεωντο 2016, ενώ ο συντελεστής για τα έτη 2017-2019
θα καθοριστεί στην ΜΔΣτρ που θα εγκριθεί τον Οκτώβριο του 2015. Για τις επόμενες φορές, ο κανόνας των αποχωρήσεων θα αναθεωρείται ετησίως στο πλαίσιο της ΜΔΣτρ για τα έτη που έπονται του επομένου (t+2)»(5.1).
Μετάφραση: Εξασφάλιση μείωσης συνολικού μισθολογικού κόστους, μέσω μείωσης μισθών και αποχωρήσεων στο δημόσιο τομέα. Με λίγα λόγια οι δημόσιες υπηρεσίες προοδευτικά διαλύονται λόγω υπο-στελέχωσης, γήρανσης και απαξίωσης των εργαζομένων, μέσω της προώθησης του κανόνα των αποχωρήσεων και της απαγόρευσης πρακτικά διορισμών. Να θυμίσουμε ότι η επιστροφή των «διαθέσιμων» έγινε με εφαρμογή αυτού του κανόνα, δηλαδή με μείωση των ελάχιστων προσλήψεων που είχαν προβλεφθεί.
Ψέμα ένατο: Κατάργηση του 5ευρου στα νοσοκομεία
«Στα νοσοκομεία δεν υπάρχει πια το εισιτήριο των 5 ευρώ, ενώ προχωρά η διαδικασία πρόσληψης 4.500 απολύτως αναγκαίων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, μέσω ΑΣΕΠ».
Ας δούμε τη μαύρη αλήθεια του Μνημονίου τους:
«Έως τον Οκτώβριο του 2015, οι αρχές θα αποφασίσουν αν θα επαναφέρουν το τέλος των 5 ευρώβάσει ελέγχου των πόρων για τις επισκέψεις στα νοσοκομεία ή αν θα λάβουν ισοδύναμα δημοσιονομικά μέτρα και μέτρα διαχείρισης της ζήτησης».
Με λίγα λόγια το Μνημόνιο λέει ή θα επαναφέρετε το 5ευρο της εισόδου σε νοσοκομείο (πρώτη επιλογή) ή θα τους πάρετε με ισοδύναμο τρόπο. Ικανοί είναι να παρουσιάσουν ως νίκη την πληρωμή του 5ευρου με την … έξοδο από το νοσοκομείο.
Ψέμα δέκατο: Το Τρίτο Μνημόνιο είναι ηπιότερο από τα προηγούμενα
«Ας μη ξεχνάμε επίσης ότι συμφωνήσαμε σε δραματικά μικρότερα πλεονάσματα από αυτά της προηγούμενης κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η δημοσιονομική προσαρμογή, τα απαιτούμενα δηλαδή μέτρα να είναι χαμηλότερα κατά 20 δις ευρώ».
Φοβερή η πολιτική συλλογιστική του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ! Λες και τα κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα του Τρίτου Μνημονίου θα είναι από μηδενός άρξασθε και όχι ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ στα προηγούμενα…
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με την ίδια μπακαλική απολογητική προπαγάνδα της συμφοράς, για κάθε μείωση μισθών ή συντάξεων μικρότερη από 40% θα μπορείς να λες «εντάξει, επί δεξιάς ήταν χειρότερα». Και ας προστίθεται η μείωση στην προηγούμενη… Αθάνατη σχολή του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κ. Λαλιώτη
Ψέμα ενδέκατο: Η σύμβαση δεν είναι αποικιοκρατική και η χώρα διατηρεί δικαιώματα ασυλίας
«η νέα δανειακή σύμβαση δεν είναι στο αποικιοκρατικού χαρακτήρα Αγγλικό Δίκαιο που συμφώνησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στις προηγούμενες συμβάσεις, αλλά διέπεται από το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο, ενώ η χώρα μας διατηρεί όλα τα προνόμια και τις ασυλίες που προστατεύουν τη δημόσια περιουσία».
Δεν είναι όμως καθόλου έτσι:
Παρά τα όσα έχουν αναφερθεί κατά κόρον από κυβερνητικές πηγές περί ευρωπαϊκού και όχι αγγλικού δικαίου στη σύμβαση (και του υποτιθέμενου κέρδους της χώρας), σε κανένα σημείο της σύμβασης δεν αναφέρεται ρητά το νομικό πλαίσιο στο οποίο υπάγεται η δανειακή διευκόλυνση.
Παραθέτουμε μία ακόμη σχετική επισήμανση του Κ. Λαπαβίτσα:
«η σύμβαση δεσμεύει το ελληνικό κράτος και το ΤΧΣ να παρέχουν το δικαίωμα στον ΕΜΣ να περιλαμβάνει οποιοδήποτε μέρος του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων στη δανειακή σύμβαση «κατά τη διακριτική του ευχέρεια». Επίσης «κατά τη διακριτική ευχέρεια» του ΕΜΣ θα μπορούν να συμπεριληφθούν στη σύμβαση υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους, του ΤΧΣ και του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ώστε να αποπληρωθούν οφειλές προς τον ΕΜΣ. Δηλαδή, όποτε και για οποιονδήποτε λόγο κρίνει, ο ΕΜΣ θα μπορεί να ρευστοποιεί περιουσιακά στοιχεία του κράτους είτε με ιδιωτικοποιήσεις, είτε με άλλα μέσα, να ζητά παροχή εγγυήσεων και δεσμεύσεων για ανάληψη άλλων υποχρεώσεων ή για παροχή επιπλέον δικαιωμάτων, να απαγορεύει τη μεταβίβαση μετοχών ή άλλων χρηματοδοτικών μέσων του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, κοκ. Εν ολίγοις ο ΕΜΣ θα μπορεί να ζητήσει οτιδήποτε αφορά τη δημόσια περιουσία οποιαδήποτε στιγμή, αντιστρέφοντας ακόμη και τα μόλις συμφωνηθέντα, κατά τη «διακριτική του ευχέρεια». Αυτή η πρόβλεψη περιλαμβάνεται στη δανειακή σύμβαση!
Είναι πασιφανές ότι νέα δανειακή σύμβαση συνιστά μια πρωτοφανή απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας εισάγοντας ένα καθεστώς που μόνο ως αποικιοκρατικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Από καταβολής ελληνικού κράτους, η Πολιτεία έχει εμπράγματο δικαίωμα επί της δημόσιας περιουσίας, η οποία είναι αναπαλλοτρίωτη και ακατάσχετη. Με τον ρόλο που δίνει η νέα δανειακή σύμβαση στον ΕΜΣ το ελληνικό κράτος χάνει μέρος της κυριαρχίας του στη γεωγραφική έκταση όπου ασκείται η κρατική εξουσία. Πραγματικοί κυρίαρχοι επί της δημόσιας περιουσίας γίνονται πλέον οι δανειστές».
Ψέμα δωδέκατο: Συμφωνήθηκε μείωση του χρέους!
«Και τέλος για πρώτη φορά με τόσο ρητό και κατηγορηματικό τρόπο, προσδιορίστηκε η διαδικασία για την απομείωση του ελληνικού χρέους, που αποτελεί ίσως και τον πιο κρίσιμο κόμπο στην επίλυση του ελληνικού προβλήματος».
Πρόκειται για το πλέον εξοργιστικό ψέμα. Καμία απολύτως αναφορά σε μείωση του χρέους δε γίνεται πουθενά και ειδικά με τη μορφή της ονομαστικής διαγραφής του. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί πλήρως, ρητά και εγγράφως από αυτό. Φυσικά το χρέος δεν μπορεί να αποπληρωθεί εξ ολοκλήρου ποτέ των ποτών. Το πώς, σε ποιο βαθμό και πότε θα ανταλλάσσεται χρέος με εκχώρηση κυριαρχίαςπαραμένει αποκλειστικό δικαίωμα των δανειστών. Ο ιμπεριαλισμός σε ληστρική δράση και ο ΣΥΡΙΖΑ σε κρεσέντο ψευδολογίας.
Ψέμα δέκατο τρίτο: Η Ευρώπη αλλάζει! (και πάλι…)
«Και η Ευρώπη δεν είναι ίδια μετά το δύσκολο αυτό εξάμηνο.
Η ιδέα ότι πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος στη λιτότητα κερδίζει έδαφος.
Οι διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε δημοκρατικές και προοδευτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις γίνονται ολοένα και πιο αισθητές.
Κι εμείς, η Ελλάδα, με κύρος και εμβέλεια πολλαπλάσια του μεγέθους μας παίξαμε και παίζουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στις αλλαγές που έρχονται»
Ο Πρωθυπουργός, ταγμένος να υμνολογεί την Ευρωπαϊκή Ένωση (που ταυτίζει ταχυδακτυλουργικά με την Ευρώπη). Αποκοιμίζει και πάλι με κοινές ανοησίες που έρχονται σε καταφανή αντίθεση με την πρόσφατη εμπειρία του ελληνικού λαού σχετικά με την κτηνώδη στάση της. Αλλά και αυτό-γελοιοποιείται και αυτοαναιρείται, διότι είναι ο ίδιος που λίγα λεπτά πριν έλεγε στο διάγγελμά του:
«Δεν πετύχαμε τη συμφωνία που προσδοκούσαμε πριν τις εκλογές του Γενάρη.
Δεν αντιμετωπίσαμε όμως και την αντίδραση που υπολογίζαμε».
Αυτή είναι η μοίρα των ψευδολόγων:
Άμα δε λες την αλήθεια, δε θυμάσαι τι έχεις πει κάθε φορά…
Αυτά που ξέχασε να πει ο Αλέξης Τσίπρας για το μνημόνιό του
Η απαρίθμηση των τερατωδών ψεμάτων τελειώνει εδώ, διότι κάπου εδώ τέλειωσε και το διάγγελμα.
Κατά τα άλλα, ο Αλέξης Τσίπρας, ξέχασε να πει ότι το Τρίτο Μνημόνιο που φόρεσε στον ελληνικό λαό μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, προβλέπει μεταξύ των άλλων και τα εξής, πέραν όσων ήδη σχολιάσθηκαν:
α. Στο στόχο της δημοσιονομικής προσαρμογής
Επανα-ορισμό της έννοιας του κατ’ επάγγελμα αγρότη, που σημαίνει ότι θα σαρωθούν οι φτωχομεσαίοι αγρότες που συντηρούνται και από εργατικά ή άλλα ψευτο-εισοδήματα.
Καταργείται το ανώτατο όριο του 25% του μισθού στις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και μειώνεται το κατώτατο όριο των 1500 ευρώ που μένουν ακατάσχετα.
Δημιουργείται αυτόνομος φορέας εσόδων, ελεγχόμενος στην ουσία από την τρόικα.
Διαλύεται ο ΣΔΟΕ. (μάλλον μαζί με τις λίστες!)
Ρητά αναφέρεται ότι θα εφαρμοστούν πλήρως όλες οι αντι-ασφαλιστικές μνημονιακές ρυθμίσεις 20110-2012.
Θα μειωθούν οι δαπάνες για την ασφάλιση κατά 0,5% το 2015 και 1% το 2016 (περίπου 2,7 δις αθροιστικά!)
Αυξάνεται καθολικά η ηλικία εξόδου στη σύνταξη στα 67 χρόνια
Μειώνονται ριζικά όλες οι πρόωρες συντάξεις
Θα συνδεθούν οι υγειονομικές παροχές με τις εισφορές (μαύρη μοίρα για ανέργους και χαμηλόμισθους)
Θα διευρυνθεί η παροχή έργου υγείας σε ιδιώτες παρόχους
Θα θεσπιστεί (ξανά;) το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα χωρίς δημοσιονομικό κόστος, δηλαδή μισή-ζωή με με αφαίμαξη άλλων εργαζομένων!
Θα καταργηθούν προοδευτικά όλες οι ειδικές προβλέψεις μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά.
β. Στο στόχο της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας
Απαγορεύεται στο κράτος να ασκήσει τα πλειοψηφικά δικαιώματα μετοχών που κατέχει από τους προηγούμενες ανακεφαλοποιήσεις.
Ρητά συμφωνείται η δρομολόγηση επιστροφής σε ιδιώτες/τραπεζίτες επιχειρηματίες
Ως κύριος σκοπός λειτουργίας των τραπεζών στο πλαίσιο της αγοράς, τίθεται η «διευκόλυνση των ιδιωτικών στρατηγικών επενδύσεων».
Ενώ οι Τράπεζες θα «σωθούν» για άλλη μια φορά με ανακεφαλοποίηση 25 δις μέσω λαΙκού χρήματος που θα φορτωθεί στο δημόσιο χρέος, αυτές θα ελέγχονται πλήρως από την τρόικα μέσω του ΤΧΣ. Η τρόικα στην ουσία ορίζει πλειοψηφικά την διοίκηση του ΤΧΣ και αυτό αλλάζει κατά το δοκούν τις διοικήσεις των τραπεζών!
Πολύ σημαντικό: Ρητά ορίζεται ότι πρέπει να περιοριστεί η προστασία της πρώτης κατοικίας. Φυσικά για να προστατευθούν οι τράπεζες…
γ. Στο στόχο της ανταγωνιστικότητας
Ρητά τίθεται ο στόχος για επέκταση της επιβολής ευέλικτης εργασίας και ενίσχυση θεσμών «συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων»
Οι όποιες αναφορές γίνονται στην αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας, υπηρετούν την προστασία της ανταγωνιστικότητας όσων είναι νόμιμοι και την αύξηση των κρατικών εσόδων.
Γενικεύεται η παροχή φθηνής και ανασφάλιστης εργασίας με επέκταση της μαθητείας.
Θα πληγούν περαιτέρω οι όποιες δράσης κατά της ανεργίας, με τις λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης»
Τα πανεπιστήμια καλούνται να ενισχύσουν τη «συνεργασία με τις επιχειρήσεις», ενώ ρητά αναφέρεται ότι πρέπει να εξασφαλιστεί «δίκαιη μεταχείριση» των ιδιωτικών πανεπιστημίων!
Η μέση εκπαίδευση καλείται ρητά να υπηρετήσει την αντιδραστική μεταρρύθμιση του λεγόμενου «Νέου Σχολείου».
Εξαιρετικά σημαντικό: Εκ νέου αλλαγή χωροταξικών ρυθμίσεων με στόχο την διευκόλυνση επενδύσεων, με άμεσες δασοκτόνες διατάξεις.
Άμεση προώθηση όλων ανεξαιρέτως των ιδιωτικοποιήσεων, με ονομαστική αναφορά σε Λιμάνια και ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Σύσταση του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων με κατά προτεραιότητα διοχέτευση εσόδων σε ανακεφαλοποίηση τραπεζών και εξυπηρέτηση χρέους. Ότι μένει πάει για «ανάπτυξη» (25%)
Παρατήρηση: Δεν έχουν συμπεριληφθεί εδώ, πλήθος αντιλαϊκών μέτρων τα οποία περιλαμβάνονται στο κείμενο με τα «προαπαιτούμενα» του μνημονίου.
Απάντηση στην κυβέρνηση με μέτωπο ανατροπής για τα λαϊκά συμφέροντα
Για αυτούς και άλλους τόσους λόγους, χρειάζεται καιν στις εκλογές να δοθεί η ανάλογη απάντηση στο διάγγελμα του πρωθυπουργού, με τη μαζική καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των λοιπών αστικών μνημονιακών κομμάτων, από θέσεις αριστερές, εργατικές, προοδευτικές.
Η πολιτική αντιπαράθεση δεν πρέπει να σφραγιστεί από τις εσω-ΣΥΡΙΖΑ διαμάχες ή από μάχες οπισθοφυλακών της τελευταίας στιγμής για τον «καλό» και το «κακό» ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τη σκοπιά των αναγκών και των δικαιωμάτων των ανέργων, των εργαζομένων, των απλήρωτων, των συνταξιούχων, των ξεκληρισμένων αγροτών και μικρομεσαίων. Σε αντιπαράθεση με την αστική και εργοδοτική πολιτική, σε ένα δρόμο εξόδου από την απολυταρχία της ΕΕ και του κεφαλαίου. Με ενίσχυση της λογικής των εργατικών κοινωνικών αγώνων, κόντρα σε παλιό και νέο κυβερνητισμό.
Και σε αυτή την πολιτική μάχη οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΜΑΡΣ, της ευρύτερης αντικαπιταλιστικής μαχόμενης αριστεράς, μαζί με το ευρύ δυναμικό πολιτικών τάσεων και ρευμάτων που στήριξαν το ΟΧΙ και έχουν απεγκλωβιστεί από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, καλούνται να συμβάλλουν, συμπτύσσοντας την πλατύτερη δυνατή ανατρεπτική συνεργασία δράσης.
pandiera.gr