Στην οδό Δημοκρατίας, στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο, ο Σταύρος Θεοδωράκης απάντησε σε ερωτήσεις δεκάδων φίλων και πολιτών αποδεικνύοντας στην πράξη ότι το Ποτάμι πιστεύει στο διάλογο και όχι στους μονολόγους. «Δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη» ανέφερε ο επικεφαλής του Ποταμιού.
Παράλληλα είπε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε στον Σαμαρά ή στον Βενιζέλο για να διαπραγματευτούν μόνοι τους την υπόθεση της χώρας. «Η προοδευτική Κρήτη έχει υποχρέωση να αναδείξει το Ποτάμι, τον μεγάλο ισχυρό παράγοντα αυτής της χώρας την ερχόμενη Κυριακή», «η Κρήτη πάντα στήριζε το Ποτάμι και σήμερα είναι μία ευκαιρία να πάρει ώθηση από το νησί», ανέφερε ο κ. Θεοδωράκης
Κατά τη συζήτηση ξεκαθάρισε ότι «δεν διαπραγματευόμαστε την Ευρώπη ή το ευρώ. Θα είμαστε στην Ευρώπη, θα έχουμε το ευρώ».
«Ανέντιμη η πρόταση Γιώργου για δημοψήφισμα»
Απαντώντας σε ερώτηση για το δημοψήφισμα που έχει προταθεί από τον Παπανδρέου, είπε: «Η πρόταση δημοψηφίσματος είναι ανέντιμη. Προτείνεις δημοψήφισμα όταν υπάρχει δίλημμα στον ελληνικό λαό όχι αν αποτύχει η πολιτική σου»
Όπως υπογράμμισε, σε λίγες ημέρες από τις εκλογές η Ελλάδα πρέπει να δώσει κάποιες απαντήσεις λέγοντας ότι πρέπει να πούμε κάποια ναι και όχι και διευκρίνισε ότι το Ποτάμι:
«Έχει φτιάξει μία ομάδα που δεν έχει σχέση με τηλεοπτικά παράθυρα, αλλά διαπραγματευτική, οικονομολόγους, που συμμετέχουν σε ευρωπαϊκές επιτροπές για ν’ αποφασίσουμε τι θα πρέπει να πούμε. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι στις 26 του μήνα πρέπει να γίνει μία μεγάλη συζήτηση με αρχηγούς κομμάτων στην Ελλάδα, μία μικρή εσωτερική διαπραγμάτευση για να βάλουμε τα ελληνικά αιτήματα που θα βάλουμε μετά στο εξωτερικό», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Αν είμαστε τρίτοι θα βγούμε από το αδιέξοδο
Επίσης ο κ. Θεοδωράκης επεσήμανε ότι ξανά και ξανά εκλογές θα ήταν καταστροφή, λέγοντας πως δεν υπάρχουν λεφτά για νέα εκλογική αναμέτρηση
«Εμείς λέμε ότι δεν θ’ αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη. Η χώρα βρίσκεται σε πολύ δύσκολο σημείο. Εμείς, εάν είμαστε η ισχυρή τρίτη δύναμη και πάρουμε την τρίτη εντολή, θα βγούμε από το αδιέξοδο. Θα κάνουμε μία αποδεκτή πρόταση», πρόσθεσε ο επικεφαλής του Ποταμιού.
Παράλληλα οκ. Θεοδωράκης είπε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί το μέλλον της χώρας μόνος του, όπως δεν έχει εμπιστοσύνη, συνέχισε, σε Σαμαρά και Βενιζέλο να διαπραγματευτούν μόνοι τους, λέγοντας ακόμη πως η υπόθεση της χώρας δεν ανήκει ούτε στο 30 αριστερά, ούτε στο 30 δεξιά αλλά χρειάζεται μία μεγάλη πλειοψηφία, γιατί οι δεσμεύσεις και τα κόστη θα δεσμεύσουν όλο τον ελληνικό λαό.
Το παλιό σύστημα…
Σύμφωνα με τον κ. Θεοδωράκη, η Ελλάδα έχει πλούτο, τους ανθρώπους της και τη γη, ενώ τα λεφτά σε ένα μεγάλο μέρος σπαταλήθηκαν από το παλιό σύστημα σε μη αναπτυξιακά έργα και στα δικά τους παιδιά. «Λογιστικά , συμπλήρωσε, δεν υπάρχουν λεφτά για συντάξεις και μισθούς. Λεφτά υπάρχουν στη φοροδιαφυγή και είμαστε η μόνη χώρα που αρνούμαστε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις προς όφελος των πολλών».
Εξάλλου ο κ. Θεοδωράκης απάντησε σε σειρά ερωτήσεων για την ανεργία, τους αγρότες, τον τουρισμό, την ανάπτυξη, όπου επανέλαβε τις θέσεις του κόμματος του και έριξε ευθύνες στο παλιό πολιτικό σύστημα και μίλησε για λάθος πολιτικές που έδιωξαν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
«Η προτεραιότητα για εμάς είναι δουλειές. Με τις επενδύσεις θα έρθουν και οι δουλειές. Αυτό θέλουμε, αυτό τονίζουμε, αυτό σχεδιάζουμε και σ’ αυτό μπορεί να μας βοηθήσει και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το ΕΣΠΑ αλλά και το πακέτο του Γιούνκερ», υπογράμμισε.
Δεν θα στηρίξουμε τα προγράμματα των άλλων
Ο κ. Θεοδωράκης ακόμη διευκρίνισε ότι το Ποτάμι δεν δημιουργήθηκε για να στηρίξει τα προγράμματα των άλλων κομμάτων, αφού υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις για όλα τα ζητήματα.
Επίσης αναφέρθηκε στους υποψηφίους του μιλώντας για νέους ανθρώπους αλλά και για τους παλιούς που έχουν θετικό παρελθόν, ενώ συμπλήρωσε ότι στόχος του Ποταμιού δεν είναι «ο αρχηγός της παρέας να πάρει την εξουσία και δεν παρέλειψε να υποστηρίξει πως πρέπει να καταργηθούν οι κομματικοί μηχανισμοί από τα πανεπιστήμια, την κυβέρνηση και τον συνδικαλισμό.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, πριν από την κεντρική προεκλογική του ομιλία στο Ηράκλειο, έκανε βόλτα στο κέντρο της πόλης συνομιλώντας με πολίτες.
Δείτε σε βίντεο ολόκληρη τη συζήτηση:
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=MpcAXm4fj7M”]
Ολόκληρη η συζήτηση σε κείμενο:
Είναι πριν από 11 μήνες που ξεκινάγαμε και να θυμηθείτε ότι κάποιοι εκείνοι τη στιγμή έλεγαν ότι «που πας χωρίς λεφτά, που πας χωρίς προστάτες, που πας χωρίς Media και τέλος πάντων οι παλιοί έχουν μηχανισμούς, έχουν απ’ όλα.
Και κάθε μέρα έγραφαν και κάθε μέρα έλεγαν από τα δικά τους Μέσα το Ποτάμι που τους κόβει. Πόσες φορές το έχετε διαβάσει και τώρα είμαστε μια εβδομάδα πριν τις εκλογές και επειδή τα ψέματα έχουν αποσώσει δεν μπορούν να πουν άλλα ψέματα, όλοι αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι το Ποτάμι είναι η τρίτη δύναμη της χώρας.
Για το μόνο που διαφωνούν πια είναι πόσο ισχυρό θα είναι το Ποτάμι. Και πρέπει να τους πω από εδώ, από το Ηράκλειο ότι θα είναι πιο ισχυρό από όσο νομίζουν. Το Ποτάμι με τη δύναμη της Κρήτης θα είναι η ισχυρή τρίτη δύναμη της χώρας και όχι η τρίτη δύναμη της χώρας.
Κατά τα άλλα ζήσαμε ένα προεκλογικό αγώνα όπως τον ήθελαν στα παράθυρα με τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού σε διαφημίσεις και δεν δέχτηκαν την πρότασή μας που ήταν πολύ ξεκάθαρη. Επειδή ο κόσμος έχει ανάγκη αυτά τα λεφτά να μην κάνουμε τόσα πράγματα που κάναμε, να κάνουμε πολύ λιγότερα, σε αυτούς τα λέμε γιατί εμείς δεν κάνουμε τίποτε και να κάνουμε συζητήσεις. Να κάνουμε συζητήσεις, να κάνουμε debate να έρθει ο κ. Σαμαράς, ο κ. Τσίπρας όποιος θέλει με ό,τι όρους θέλει και να κάνει μια συζήτηση για τα προβλήματα της χώρας αντί για τους μονολόγους και τα συστημικά διαφημιστικά σποτ.
Απάντηση δεν πήραμε. Εμείς συνεχίζουμε το διάλογο με τον κόσμο, τολμάμε και εμφανιζόμαστε στον κόσμο όχι για να κάνουμε μια ομιλία, να βγάλω ένα χαρτί από εδώ που θα είναι το ίδιο το χαρτί με αυτό που είχα στα Χανιά ή με αυτό που είχα στη Θεσσαλονίκη, αλλά είμαι εδώ για να δεχτώ τα ερωτήματά σας και να κάνουμε μια κουβέντα. Γιατί το Ποτάμι ήρθε εξ αρχής να πει ότι δέχεται κόσμο και έρχεται να κάνει ένα δημόσιο διάλογο.
Ποιος ρωτάει; Παρακαλώ.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Από άλλες μεριές ηχούν νταούλια, ζουρνάδες, λύρες. Εμείς τι όργανο παίζουμε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό το ερώτημα μπορεί να είναι και παγίδα. Εγώ πάντως στα δικά μου τα από εκεί, είμαι της λύρας. Αλλά ας μη μαλώσουμε τώρα για το βιολί και για τη λύρα. Εκεί που το πας μάλλον είναι το όργανο που θα παίξουμε εμείς και θα χορεύουν οι ξένοι; Αυτό θέλεις να με ρωτήσεις; Που είπαν οι άλλοι;
ΠΟΛΙΤΗΣ: Ναι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μάλιστα. Νομίζω ότι όταν μιλάμε για τη σχέση μας με τους Ευρωπαίους γι’ αυτά που πρέπει να πάρουμε από την Ευρώπη και για τη σχέση που θα πρέπει να έχουν και τα παιδιά μας με την Ευρώπη θέλω να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί.
Είναι εύκολο να λες ένα ευφυολόγημα. Το δύσκολο έρχεται στις 28 Φεβρουαρίου σε 33 μέρες η Ελλάδα πρέπει να δώσει κάποιες απαντήσεις στην Ευρώπη. Είναι μόνο 33 μέρες από τις εκλογές, δηλαδή ψηφίζουμε στις 25 και στις 28 Φεβρουαρίου πρέπει να δώσουμε κάποιες απαντήσεις. Πρέπει να πούμε κάποια «Ναι» και κάποια «Όχι».
Εκεί το Ποτάμι κάνει το εξής: πρώτον έχει φτιάξει μια ομάδα που δεν έχει σχέση με τα παράθυρα τα τηλεοπτικά, μια ομάδα διαπραγματευτική, μια ομάδα με οικονομολόγους με ανθρώπους που έχουν εμπειρία στην Ευρώπη που συμμετέχουν σε ευρωπαϊκούς Οργανισμούς και ξέρουν πως γίνονται οι συζητήσεις για να αποφασίσουμε τι θα πρέπει να πούμε στους Ευρωπαίους.
Αυτό που λέμε εμείς προς τα άλλα μεγάλα Κόμματα είναι ότι στις 26 του μήνα πρέπει να γίνει στην Ελλάδα μια μεγάλη κουβέντα με τους αρχηγούς των Κομμάτων όπως θα έχουν αναδειχθεί από τη Βουλή, μια μικρή εσωτερική διαπραγμάτευση στην Ελλάδα για να βγάλουμε τα ελληνικά αιτήματα που θα βάλουμε μετά στο εξωτερικό.
Είπα στην Αθήνα πριν μερικές μέρες και δεν άρεσε σε κάποιους ότι εγώ δεν έχω εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί για το μέλλον της χώρας. Το επαναλαμβάνω: δεν έχω εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ να διαπραγματευτεί για το μέλλον της χώρας μόνος του, όπως δεν έχω εμπιστοσύνη στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο και αποδείχθηκε ότι καλά έκανα και δεν είχα εμπιστοσύνη, να διαπραγματευτούν μόνοι τους την υπόθεση της χώρας.
Η υπόθεση της χώρας δεν ανήκει ούτε στο 30% Αριστερά ούτε στο 30% Δεξιά. Χρειάζεται μια μεγάλη πλειοψηφία, χρειάζεται μια συζήτηση του 51% γιατί οι δεσμεύσεις που θα πάρουμε και τα κόστη που θα πάρουμε, θα δεσμεύσουν όλο τον ελληνικό λαό. Άρα η άποψή μου είναι σαφής: πρέπει στις 26 του μήνα να κάνουμε μια συζήτηση να δούμε ποιες είναι οι προτεραιότητές μας εδώ στη χώρα και με βάση αυτή τη συζήτηση και όπου έχουμε συμφωνήσει η διαπραγματευτική ομάδα μετά να βγει στο εξωτερικό να συναντήσει τους Ευρωπαίους και να τους θέσουμε τα ζητήματα που πρέπει να τους θέσουμε.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Αν σας πει ο κ. Τσίπρας μας φτάνει το 51$ της ομοψυχίας θα πω εγώ των όποιων Κομμάτων, τρία τέσσερα όσα θέλουν, για να πάμε στην Ευρώπη να ζητήσουμε αυτό ή θέλουμε και δημοψήφισμα από την εσωτερική διαδικασία;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να σου πω τι γίνεται με το δημοψήφισμα γιατί το έχουν φέρει τώρα κάποιοι ως λύση το δημοψήφισμα. Τι είναι αυτό το δημοψήφισμα; Τι σημαίνει; Έχεις καταλάβει;
Να σου πω τι είναι. Σας υπόσχομαι τα πάντα για να με βγάλετε. Ό,τι θέλετε. Τι ζητάτε; Αυτά. Όλα ναι, εγώ θα τα καταφέρω και μετά που βλέπω ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό, σας λέω πάρτε την ευθύνη. Αυτή η πρόταση δημοψηφίσματος είναι ανέντιμη. Προτείνεις δημοψήφισμα όταν υπάρχει δίλημμα στον ελληνικό λαό. Δεν προτείνεις δημοψήφισμα εάν αποτύχει η πολιτική σου. Γιατί εκλέγεται για να εφαρμόσεις μια πολιτική, δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι τι λέω.
Εγώ είμαι υπέρ των δημοψηφισμάτων, είμαι υπέρ της λαϊκής κυριαρχίας, να εκφράζεται. Αλλά όταν ένα Κόμμα λέει: ότι εγώ πιστεύω ότι στην Ευρώπη πρέπει να κάνουμε ένα, δύο, τρία τέσσερα πράγματα και θα τα πάω στην Ευρώπη και αν δεν τα δεχτεί η Ευρώπη την ήττα δεν θα την εισπράξω εγώ, αλλά θα την εισπράξει ο ελληνικός λαός, είναι ανέντιμο. Αυτή είναι η άποψή μου.
Πιστεύω απόλυτα στη δύναμη μεν του ελληνικού λαού, στη διάρκεια της συζήτησης να εκφραστεί, να πάει έξω ο άνθρωπος να πει αυτά θέλει ο ελληνικός λαός, αλλά εσύ σαν πολιτικός ηγέτης πρέπει να πάρεις την ευθύνη να δικαιολογήσεις στον ελληνικό λαό είτε την αποτυχία σου, είτε τη μερική επιτυχία σου. Να μη φορτώνουμε δηλαδή τα βάρη που πρέπει να έχουν οι πολιτική στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Και αυτό το λέω και για την προηγούμενη πρόταση για το δημοψήφισμα. Γιατί τι εννοώ. Υπάρχει ένα εκλογικό κέντρο εδώ απέναντι. Με δημοψήφισμα μπήκαμε στο Μνημόνιο; Όχι. Παίρνουμε τις αποφάσεις οι πολιτικοί και όταν νιώθουν το αδιέξοδο λένε να αποφασίσει ο λαός. Όχι παιδιά, δεν γίνεται έτσι. Έχετε πάρει το βάρος της ευθύνης, λέτε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε, πάμε να τα καταφέρετε. Αυτή είναι η αντρίκια πολιτική.
Το «πάμε να τα καταφέρουμε» και αν δεν τα καταφέρουμε θα πάρει την ευθύνη ο ελληνικός λαός, δεν είναι μια αντρίκια πολιτική.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Την επόμενη μέρα τι θα κάνει το Ποτάμι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να σου πω γιατί βιάζεσαι πολύ. Τι εννοώ βιάζεσαι; Δηλαδή με έβαλες να κάνω Κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ, περίμενε! Τις τελευταίες ώρες όλοι θέλουν να κάνουν Κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι και ο Σαμαράς θέλει να κάνει Κυβέρνηση με το Ποτάμι, όλοι κάνουν και μια Κυβέρνηση με το Ποτάμι.
Μια στιγμή. Το Ποτάμι δεν μπήκε στην πολιτική για να υπογράψει τα προγράμματα είτε της Νέας Δημοκρατίας, είτε του ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι έχει το δικό του πρόγραμμα, έχει τα δικά του στελέχη, έχει τις δικές του αρχές και έχει τη δική του στέρεη άποψη για το πώς πρέπει να κινηθούν τα πράγματα.
Από εκεί και πέρα βέβαια είμαστε υποχρεωμένοι ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα να κυβερνήσουμε τη χώρα. Δεν θα την αφήσουμε ακυβέρνητη τη χώρα, γιατί πρέπει να ξέρουμε και ποια είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα ποια είναι στην Ελλάδα; Ότι με βάση αυτό τον κακό εκλογικό νόμο, το πρώτο Κόμμα έχει την απόλυτη κυριαρχία του πολιτικού σκηνικού. Συμφωνούμε; Και χωρίς το πρώτο Κόμμα δεν γίνεται Κυβέρνηση.
Αυτό να ξέρει κόσμος, γιατί ρωτάει «Μπορεί να κάνει το δεύτερο Κόμμα με το τρίτο Κόμμα Κυβέρνηση;». Δεν μπορεί να κάνει. Πάει μόνο το πρώτο Κόμμα με κάποιους άλλους για να κάνει Κυβέρνηση με βάση αυτό τον εκλογικό νόμο που έχουμε. Άρα εμείς λέμε πρώτον δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη. Δηλαδή αυτή η έξυπνη λύση δεν τολμώ να αποφασίσω και πάμε ξανά και ξανά σε εκλογές, είναι η καταστροφή της χώρας.
Η χώρα πρέπει να ξέρετε ότι βρίσκεται σε ένα πολύ δύσκολο σημείο. Τα πλεονάσματα ξεχάστε τα, τα είχαμε ξεχάσει έτσι κι αλλιώς γιατί δεν ήταν για μας, αλλά λέω «ξεχάστε τα» και τυπικά. Έχουμε μια υστέρηση δισεκατομμυρίων για το 2014, υπολογίζονται 4 δις, 3 δις η υστέρηση λόγω του ευφυούς σχεδιασμού του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Έχουμε ήδη τα ελλείμματα του 2014. Ο Γενάρης θα είναι ένας βαθιά ελλειμματικός μήνας, γιατί ο κόσμος σταμάτησε να πληρώνει από το ΙΚΑ μέχρι τους φόρους, όλους. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καθόλου περιθώρια στην ελληνική οικονομία. Εάν μπούμε σε μια καινούργια εκλογική αναμέτρηση το Μάρτιο, θα έχουμε πάρα πολλά προβλήματα, δεν θα πληρωθούν ούτε μισθοί, ούτε συντάξεις, ούτε τα στοιχειώδη δεν θα μπορούν να πληρώνει το δημόσιο.
Άρα ο πρώτος όρος η πρώτη προσπάθεια του Ποταμιού είναι ότι θα γίνει Κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή και στις 26 του μήνα το Ποτάμι θέλει να βγει η τρίτη δύναμη για ένα απλό λόγο: γιατί θέλει να πάρει την τρίτη διερευνητική εντολή, γιατί έχει συγκεκριμένη πρόταση σχεδιάσει, η οποία πρόταση δεν είναι η αναμενόμενη, δηλαδή δεν είναι η πρόταση ο Θεοδωράκης Αντιπρόεδρος μιας Κυβέρνησης για να πάρει ο Θεοδωράκης μια μεγάλη Mercedes όπως το έκαναν το 2012, δεν είναι αυτή η πρόταση.
Έχουμε άλλη πρόταση μελετήσει, η οποία θα είναι πλειοψηφική πρόταση και πιστεύουμε ότι εάν είμαστε η τρίτη δύναμη, εννοώ η ισχυρή τρίτη δύναμη, θα πάρουμε την τρίτη εντολή, θα βγούμε από το αδιέξοδο. Θα κάνουμε δηλαδή μια πρόταση η οποία θα γίνει αποδεκτή από το πολιτικό σύστημα.
Πάμε στο δεδομένο τώρα ότι έχει γίνει αυτό και έχουμε μια Κυβέρνηση η οποία πάει να παίξει με την Ευρώπη, αυτό είναι το άγχος σου. σου λέω ότι ο βασικός όρος για να συμμετέχει το Ποτάμι σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση είναι τα θεμέλια της χώρας να μην κλονίζονται και ένα από τα τέσσερα θεμέλια της χώρας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση για μας είναι αδιαπραγμάτευτος όρος. Το ευρώ είναι αδιαπραγμάτευτος όρος. Είμαστε στο ευρώ, είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν κάνουμε πίσω. Και να σου πω και κάτι, δεν είναι οι λόγοι συναισθηματικοί, δεν είναι οι λόγοι φιλοσοφικοί, είναι και πρακτικοί οι λόγοι.
Αυτή τη στιγμή η χώρα δεν μπορεί να στηριχθεί πουθενά αλλού, εκτός από την πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση της Ραχήλ να τυπώσουμε νόμισμα. Αλλά αυτό άστο να το καθαρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να μην παίζουμε με τον πόνο τους.
Όλα τα’ χε η ΣΥΡΙΖΑ, μια συνιστώσα Ανεξαρτήτων Ελλήνων τους έλειπε τώρα προεκλογικά. Το ευρώ είναι το νόμισμά μας για έναν επιπλέον λόγο: Γιατί η Ευρώπη αισθάνεται ήδη τ’ αδιέξοδά της. αισθάνεται τ’ αδιέξοδά της. Και δεν τα αισθάνεται ο απλός πολίτης, τα αισθάνεται ο Ντράγκι, τα αισθάνονται δηλαδή και κεφαλές του χρήματος στην Ευρώπη. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σύντομα, δεν ξέρω πόσο σύντομα, αλλά πάντως τους επόμενους μήνες θα θέσουν ζητήματα ελάφρυνσης του χρέους στο νότο, θα θέσουν ζητήματα αναπτυξιακής τροχιάς της Ευρώπης.
Θ’ αυξηθούν τα κονδύλια που θα δοθούν στις χώρες για να φύγουμε από τη λιτότητα και να πάμε σε μια ανάπτυξη. Εκεί λοιπόν, σ’ εκείνη την καλή στροφή για την Ευρώπη, η Ελλάδα πρέπει να είναι πάνω στο τρένο. Δεν πρέπει να έχει κατέβει από το τρένο. Γιατί τότε θα έχουμε τη μεγάλη εθνική ήττα. Άρα, αδιαπραγμάτευτος όρος είναι η Ευρώπη και το ευρώ.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Ήμουν και είμαι μεγάλη fan στα χρόνια που ήσουν δημοσιογράφος, ελπίζω να ξαναγυρίσεις εκεί, εμένα έτσι μ’ άρεσες. Γυρεύω έναν άνθρωπο να εμπιστευθώ τα όνειρα των παιδιών μου, να νιώσω ασφαλής, να τον ψηφίσω και να πάει όχι με μπουνιές και κλωτσιές και βρισιές, όπως άλλοι, να πάει όπως πρέπει να διεκδικήσει το δίκιο. Είμαι άνεργη εδώ και 4 χρόνια, είμαστε πολύτεκνη οικογένεια και δόξα τω θεώ, εμείς δεν πεινάμε. Αλλά έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας στηρίζουν. Λοιπόν, τι θα γίνει με την ανεργία;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Θα σε απογοητεύσω λίγο, αλλά λέω να μείνω μερικά χρόνια στην πολιτική. Βέβαια όχι πάρα πολλά χρόνια γιατί το είπα, ότι για μας η πολιτική δεν είναι το σίγουρο επάγγελμα της διπλής σύνταξης και του αφορολόγητου μισθού που άλλωστε ζητάμε να καταργηθούν αυτά, είναι μια υποχρέωση προς την πατρίδα για μερικά χρόνια. Μπορεί να είναι 7, μπορεί να είναι 8, θα το δούμε. Έχω πει πάντως ότι εγώ κάποια στιγμή θ’ αφήσω αυτή την υπόθεση στα χέρια νεότερων και ικανότερων ανθρώπων.
Γιατί εκτός όλων των άλλων δεν πιστεύω στους μόνιμους σωτήρες. Δεν πιστεύω στους αιώνιους Υπουργούς, δεν πιστεύω στους αιώνιους Βουλευτές, δεν πιστεύω στους αιώνιους επαγγελματίες πολιτικούς. Πιστεύω στους ανθρώπους που δημιουργούν, μπαίνουν στην πολιτική, χάνουν μερικά λεφτά για μερικά χρόνια και μετά κάποια στιγμή εγκαταλείπουν, δίνουν τη σκυτάλη σε κάποιους άλλους. Και νομίζω ότι μπορούμε να το επιβάλλουμε αυτό το πράγμα, να φύγουν μερικοί να μπουν στη σύνταξη και να έρθουν κάποιοι άλλοι ορεξάτοι και δημιουργικοί.
Πάω τώρα στην ουσία του ερωτήματός σου. Το πρόβλημα της ανεργίας είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει η χώρα. Και είναι ένα πρόβλημα που δε λύνεται σε λίγους μήνες, αλλά ακόμα δε λύνεται και σε λίγα χρόνια. Και πρέπει να είμαστε τίμιοι ως προς αυτό. Και θα σου εξηγήσω γιατί. Υπάρχουν υπολογισμοί ότι χρειαζόμαστε να επιστρέψουμε στα επίπεδα ανάπτυξης που ήμαστε. 12 χρόνια. Ο καθένας κάνει μια ανάλυση, αλλά μιλάει για πολλά χρόνια.
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει στους ανέργους να βοηθάς τη ζωή τους, δηλαδή αυτό που λέμε επιδόματα, επιμήκυνση των επιδομάτων, να υπάρχει μια φροντίδα. Αυτό όμως δεν είναι λύση για τους ανέργους, είναι απλώς ιώδιο στην πληγή. Δεν κλείνει η πληγή έτσι, απλώς τη φροντίζεις για κάποιο διάστημα. Εκεί βεβαίως τα έχουμε πει, έχουμε πει ότι πρέπει να είναι 24 μήνες το επίδομα μέχρι να φτάσει η ανεργία να είναι κάτω από 10%, θα πρέπει να προσαρμοστούν σε νέα όρια τα ποσά που δίνουμε.
Από κει και πέρα αρχίζει η μεγάλη κουβέντα. Πώς δημιουργείς δουλειές. Η χώρα εκτός από επιδόματα, χρειάζεται δουλειές. Εκεί είναι το μεγάλο ζήτημα. Γιατί χάσαμε πάρα πολύ χρόνο τα τελευταία 4 χρόνια, δεν εννοώ την έναρξη του μνημονίου , λέω μετά, σε πολιτικές που κατέστρεφαν τις δουλειές. Σε πολιτικές που κατέστρεφαν την επιχειρηματικότητα. Σε πολιτικές που έδιωχναν τις επενδύσεις από τη χώρα.
Το Ποτάμι λοιπόν τι λέει: Επενδύσεις, να έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν στη χώρα μας, σεβόμενοι το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας, σεβόμενοι τις αξίες των τοπικών κοινωνιών αλλά να έρθουν οι επενδυτές. Θέλουμε επενδυτές. Θέλουμε επιχειρήσεις μέσα σ’ ένα νέο φορολογικό αναπτυξιακό πλαίσιο. Πρέπει ν’ αλλάξουν οι φορολογικοί όροι για να επενδύσει κάποιος στη χώρα..
Πρέπει να υπάρξει μια νέα φορολογική μεταρρύθμιση. Αν δεν υπάρξει φορολογική μεταρρύθμιση, αν δεν ελαφρυνθεί αυτός που επενδύει τα λεφτά του, αυτός που επενδύσει τα λεφτά του αν δεν ελαφρυνθεί και αν δεν έχει σίγουρους τους συντελεστές για κάποια χρόνια, δε θα έχουμε επένδυση στην Ελλάδα. Άρα, η προτεραιότητα για μας είναι δουλειές, δουλειές, δουλειές.
Η Ευρώπη μπορεί να βοηθήσει σ’ αυτό; Μπορεί να βοηθήσει, τουλάχιστον με τρία συγκεκριμένα κονδύλια. Το ένα είναι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Είπαμε στην έναρξη προεκλογικού αγώνα ότι ζητάμε κάτι που έχουν ζητήσει και οι Ιταλοί Κεντροαριστεροί. Πρέπει να δεκαπλασιαστούν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για τις χώρες του νότου. Τώρα παίρνουμε ένα δις. Είναι τίποτα. Πρέπει να είναι πολλαπλάσια τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Δεύτερον: Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ: Το ΕΣΠΑ στην Ελλάδα που έρχεται με τον τίτλο «Έξυπνη εξειδίκευση», είναι 21 δις για τα επόμενα χρόνια. Είναι πολλά λεφτά. Και πάνε στην Περιφέρεια, σε συγκεκριμένες προτάσεις έξυπνης εξειδίκευσης.
Άρα πρέπει να έχουμε ένα δυνατό κράτος, όχι για να ελέγξει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, δεν το θέλουμε αυτό, για να ρυθμίσει τη ροή των κονδυλίων στην Περιφέρεια, για να μην πάνε τα λεφτά στους «ημετέρους», για να μην πάνε τα λεφτά σε τρύπες του προϋπολογισμού και ξαφνιάζομαι που ακούστηκε από κάποιους ανθρώπους, όχι ευτυχώς από τους οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από κάποιους άλλους, «να πάρουμε τα λεφτά του ΕΣΠΑ αν υπάρξει ανάγκη, να μπαλώσουμε κάποιες τρύπες της οικονομίας».
Δεν είναι έτσι, τα λεφτά του ΕΣΠΑ τα 21 δις, πρέπει να πάνε στην Περιφέρεια. Πρέπει να πάνε σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες της Περιφέρειας, είναι πολλά λεφτά και η δημιουργία κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας ετησίως είναι εξασφαλισμένες εάν αυτά τα λεφτά πάνε κανονικά στην Περιφέρεια.
Και το τρίτο είναι το πακέτο του Γιουνκέρ. Το πακέτο του Γιουνκέρ είναι ακόμα μικρό, είναι 20 δις που γίνονται 300 μέσα από τις προσθέσεις των ιδιωτών, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ένα μικρό πακέτο. Πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο και αυτή είναι η προσπάθειά μας.
Εν ολίγοις, πρέπει να υπάρξει ένα μέτωπο με την Ευρώπη, ένα μέτωπο των χωρών του νότου, του Ματέο Ρέντζι, των Ισπανών, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και σ’ ένα βαθμό και Γαλλία που έχει αντίστοιχα προβλήματα τώρα τελευταία, ώστε να υπάρξουν αναπτυξιακά πακέτα από την Ευρώπη.
Όταν το Ποτάμι λέει «δίκαιη Ευρώπη», αυτό ακριβώς εννοεί, ότι είμαστε Ευρωπαίοι, είμαστε στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά θέλουμε μία ανακατανομή του χρήματος υπέρ του νότου. Για το συμφέρον της Ευρώπης, δεν είναι μόνο συμφέρον δικό μας, ο δυνατός νότος, θα βοηθήσει και τα προϊόντα του βορρά. Θα βοηθήσει τους Έλληνες να είναι καλύτεροι καταναλωτές που έτσι κι αλλιώς είναι καταναλωτές ολλανδικών και γερμανικών προϊόντων.
Άρα δώστε λεφτά στους Έλληνες να μη ζουν γονατιστοί, να μη ζουν με απλωμένο το χέρι, να έχουν δουλειές, να υπάρχουν μεροκάματα, να μπορούν και να καταναλώνουν. Αυτή η υπόθεση της δίκαιης Ευρώπης, είναι μέσα σ’ αυτό το πακέτο που έλεγα πριν, ότι όταν θα πάμε στην Ευρώπη να διεκδικήσουμε, πρέπει να πούμε: Έχετε κάποια υποχρέωση να μας δώσετε κάποια δισεκατομμύρια, τα θέλουμε. Τα 7 δισεκατομμύρια που είναι από την τελευταία δόση κτλ. Τα θέλουμε.
Δεύτερον: Έχουμε αναλάβει κάποιες υποχρεώσεις κι εμείς απέναντί σας. Τις δεχόμαστε τις υποχρεώσεις. Μπορούμε να κάνουμε κάποιες τροποποιήσεις; Θα κάνουμε κάποιες τροποποιήσεις. Και νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε κάποιες τροποποιήσεις. Αλλά τρίτο, από τη στιγμή που συμφωνούμε στα δύο επίκαιρα θέματα πρέπει η Ευρώπη να συμφωνήσει στο άλλο το μεγάλο που είναι να δώσει αναπτυξιακό χρήμα στη χώρα, να δημιουργηθούν δουλειές στην Περιφέρεια.
Θα τα πετύχουμε όλα αυτά; Πιστεύω ότι μπορούμε να τα πετύχουμε με δυο προϋποθέσεις: Πρώτον, ότι δε θα πάμε στην Ευρώπη μόνοι μας. Να πάμε στην Ευρώπη μαζί με τον υπόλοιπο νότο. Η πίεση που μπορεί ν’ ασκηθεί στην Ευρώπη είναι καθοριστικό να είναι μεγάλη, να είναι καθοριστική, να είναι μαζί μας η Ιταλία και η Ισπανία. Αυτό είναι το ένα, το σημαντικό.
Και το δεύτερο είναι να νιώσουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ότι δεν πας σαν τσαμπουκάς, πας με το δίκιο σου αλλά πας σαν ευρωπαίος πολίτης, αναγνωρίζεις τις ευθύνες σου, μιλάς για μεγάλες αλλαγές στη χώρα σου, θέλεις να παραμερίσεις το κομματικό κράτος, συγκρούεσαι με τα συμφέροντα, συγκρούεσαι με τις συντεχνίες.
Εάν δε δώσουμε ένα δείγμα στην ευρωπαϊκή κοινότητα, στην ευρωπαϊκή κοινωνία ότι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε τη χώρα μας να λειτουργεί με τους κανόνες της Ευρώπης, θα δυσκολευτούμε σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Σε συνέχεια αυτού που είπατε για την όλη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης, θα ήθελα να μας λέγατε σχετικά με τον αγροτικό τομέα, την πρωτογενή παραγωγή, για όλη την κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα μας η οποία εισάγει τα πάντα, ενώ θα μπορούσε να έχει ποιοτικά …
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δυο λόγια να πω γι’ αυτό. Προσέξτε, όπως ξέρετε ίσως το προηγούμενο Σάββατο, όχι αυτό που μας πέρασε, πριν από 8 μέρες, κάναμε μια πολύ πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα κίνηση. Αντί να κάνουμε προεκλογικές συγκεντρώσεις χαραμίσαμε, όπως γράφτηκε στις εφημερίδες μια μέρα, για να παρουσιάσουμε στα μέσα ενημέρωσης το πρόγραμμά μας για τη δημόσια διοίκηση. Γιατί υποχρέωση του Ποταμιού είναι να βρει λύσεις για τα προβλήματα της χώρας.
Έχουμε λοιπόν μια πολύ δυνατή ομάδα που μελέτησε τα θέματα της δημόσιας διοίκησης και κάναμε μια συγκεκριμένη πρόταση. Δεν θα σας πω λεπτομέρειες γι΄ αυτή την πρόταση, θα σας πω μερικά από τα ευρήματα. Τι βρήκαμε λοιπόν ανάμεσα στα πολλά άλλα; Θα σας πω δυο στοιχεία γι’ αυτό που με ρώτησες.
Πρώτον, στην Ελλάδα υπάρχουν 451 υπηρεσίες αγροτικής ανάπτυξης. 451 υπηρεσίες αγροτικής ανάπτυξης. Δεν μιλώ για τις δημοτικές εταιρείες ανάπτυξης, μιλώ κρατικές. Το φαντάζεστε αυτό το νούμερο; Και ξέρετε βέβαια γιατί έχει δημιουργηθεί; Όχι κατά λάθος. Επίτηδες. Γιατί κάποια πολιτικά πρόσωπα θέλανε την δική τους υπηρεσία, θέλανε να προχωράνε έτσι, θέλανε να διογκώνουν τη γραφειοκρατία, τα δικά τους παιδιά κλπ. 451.
Κι προσέξτε ένα άλλο στοιχείο. Ο μέσος όρος ανταπόκρισης, όχι θετικής ανταπόκρισης, ανταπόκρισης σε μια πρόταση ομάδας παραγωγών για να πάρουν κάποια κονδύλια που φέρνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη χώρα μας, ξέρετε ποιος είναι στην Ελλάδα ο μέσος όρος ανταπόκρισης; Δηλαδή της απάντησης; Πας εσύ η ομάδα παραγωγών, που είναι αυτό που λέμε νέοι συνεταιρισμοί.
Η ομάδα παραγωγών καταθέτει μια πρόταση. Ο μέσος όρος ανταπόκρισης του ελληνικού κράτους σε αυτή την πρόταση είναι 33 μήνες.
Ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετριέται σε εβδομάδες. Δεν λέω θετικής ανταπόκρισης. Γιατί μπορεί να σου πούνε ότι αυτή η πρόταση δεν μπορεί να εκπληρωθεί, δεν το θέλουμε. Αλλά 33 μήνες εμείς κάνουμε να τους πούμε ναι ή όχι.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εάν δεν αλλάξει το δημόσιο, εάν δεν αλλάξει ο τρόπος που συμπεριφέρεται το δημόσιο στην αγροτιά, δεν θα λυθεί το πρόβλημα. Εδώ υπάρχουν δυο πράγματα επιπλέον να σου πω.
Η Ελλάδα και τώρα μάλιστα από την Κρήτη που τα λες αυτά, είναι πάρα πολύ εύκολο, δηλαδή τα ξέρουν όλοι. Μπορούμε να είμαστε το περιβόλι της Ευρώπης, να είμαστε το κελάρι της Ευρώπης, μπορούμε να βγάλουμε, βγάζουμε και τα καλύτερα πράγματα.
Υπάρχουν δυο προβλήματα στην Ελλάδα που πρέπει να λυθούν. Το ένα είναι η ταυτότητα των προϊόντων. Ακόμη πιο έντονη, ακόμη πιο μικρή, ακόμη πιο συγκεκριμένη. Δηλαδή τι εννοώ; Ότι η Ευρώπη δεν ψωνίζει ελληνικά προϊόντα. Και να σας πω κάτι; Δεν ψωνίζει ούτε καν κρητικά προϊόντα. Τώρα πια θέλεις προϊόντα συγκεκριμένου χωριού, συγκεκριμένης πόλης. Τα ράφια της Ευρώπης καλλιεργούν αυτούς τους τοπικούς μύθους. Εκεί λοιπόν πρέπει να πάει η αγροτική μας παραγωγή.
Δηλαδή λες ελιά από την Κριτσά. Τέλος. Ελιά από τον Δραπανιά. Δεν λέω μόνο από εκεί, αλλά πρέπει ο άλλος αγοράζει ένα μύθο και θέλει ένα μύθο. Άρα το ένα ζήτημα είναι ότι πρέπει να ενισχυθούν οι τοπικές πρωτοβουλίες, ώστε τα τοπικά προϊόντα να φτάνουν στην Ευρώπη μέσα από μια ομπρέλα εθνική.
Δηλαδή το κράτος δεν θα φτιάξει αυτά τα προϊόντα. Εμείς θα τα φτιάξουμε. Αλλά το κράτος θα δημιουργήσει την ομπρέλα αυτά τα προϊόντα να πάνε στην Κίνα. Αυτά τα προϊόντα να πάνε στην Αμερική. Αυτά τα προϊόντα να πάνε στην Ευρώπη.
Το ένα ζήτημα που είναι πολύ σοβαρό είναι αυτό. Το δεύτερο είναι οι μεταφορές. Είναι το τρένο που πρέπει να γίνει. Είναι η σύνδεση η ακτοπλοϊκή. Είναι δυο τρία πράγματα που πρέπει να διευκολύνουν λίγο την εξαγωγή, να την επιταχύνουν, να την κάνουν σε πιο οικονομικά πλαίσια. Εάν η Ελλάδα καταφέρει και δεν είναι δικό μου, είναι μελετημένο, να μικρύνει την απόσταση ακόμα που τη χωρίζει από το κέντρο της Ευρώπης και δη σιδηροδρομικά, δηλαδή Κρήτη – Αθήνα και από εκεί κατευθείαν να φεύγει, θα έχει μια αύξηση που μπορεί να έχει σχέση με το 40 – 45% των αγροτικών προϊόντων. Φθηνή μεταφορά και γρήγορη μεταφορά.
Υπάρχει κάποιος προγραμματισμός για όλα αυτά; Κανένας. Κανένας. Έχει βαλτώσει η υπόθεση του σιδηρόδρομου από το λιμάνι του Πειραιά για τη Θεσσαλονίκη έχει βαλτώσει. Και γι’ αυτό εμείς ερχόμαστε και λέμε ναι με ανοιχτά μάτια να δούμε τις επενδύσεις. Κάνανε πρόταση οι Ρώσοι να τον πάρουν το σιδηρόδρομο. Έχουν εμπειρία.
Υπάρχει άλλη πρόταση; Να τη συζητήσουμε. Δεν είμαι ντε και καλά με τους Ρώσους, αλλά το λέω δειγματοληπτικά γιατί είναι μια συγκεκριμένη πρόταση που τέθηκε. Πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα σε αυτούς που θέλουν να επενδύσουν στη χώρα, να έχουν συγκεκριμένες, άμεσες αποφάσεις και στις μεταφορές και μετά να σπρώξουμε όλοι το ενδιαφέρον μας στη δημιουργία τοπικών προϊόντων. Γιατί τα τοπικά προϊόντα βέβαια και τα ξέρετε καλύτερα από εμένα, χρειάζονται τυποποίηση. Χρειάζονται ειδική τυποποίηση για να αρέσουν στην Ευρώπη. Στο ράφι δεν πας ούτε με σακούλα, ούτε με πλαστικό μπουκάλι.
Πρέπει να πας με το μπουκάλι του αρώματος πουλάνε το λάδι στα Harrods και από εκεί το πουλάνε ακριβά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ερώτηση εκτός μικροφώνου.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ναι, παραγωγή γιατί δεν μπορούμε. Πάω λίγο πίσω. Γιατί είναι ντροπή. Ξέρεις το 1/3, το είπα και πριν από μερικές μέρες, το 1/3 της ντομάτας που καταναλώνουμε είναι εισαγωγής. Το 1/3 της επιτραπέζιας ντομάτας που καταναλώνει η Ελλάδα που έχει είναι ολλανδική και βελγική. Μην σου πω για τα γουρούνια που είναι από τις πολυκατοικίες του Βελγίου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί τελικώς γίνεται ο πόλεμος και δεν εξάγουμε; Δεν κατανόησα γιατί.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Με ρωτάει η φίλη εάν θεωρώ ότι υπάρχει ένας πόλεμος στα προϊόντα της χώρας. Νομίζω ότι οι δικές μας αδυναμίες είναι και όχι ο πόλεμος των άλλων.
Η άποψή μου είναι ότι ο εχθρός είναι εδώ μέσα. Ο εχθρός είναι το παλιό πολιτικό σύστημα. Δεν είναι οι ξένοι, γιατί ξέρεις υπάρχει μια καινούργια μόδα που λέει ότι αυτοί φταίνε, αυτοί δεν μας αφήνουν, αυτοί φέρανε τα μνημόνια, αυτοί τα κάνανε όλα. Εγώ δεν έχω αυτή την άποψη.
Και το λένε μάλιστα και οι υπουργοί. Τώρα οι υπουργοί που πήρανε όλες τις αποφάσεις, λένε μας ανάγκασαν. Είχαμε το πιστόλι στον κρόταφο. Ακούς διάφορες συνεντεύξεις κλπ.
Να το ξεκαθαρίσουμε. Η μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση της χώρας έχει ελληνικό ονοματεπώνυμο. Είναι οι άνθρωποι που σπατάλησαν τα λεφτά του ελληνικού λαού. Σε κάποιες περιπτώσεις κλέψανε τα λεφτά του ελληνικού λαού. Οι φωτογραφίες από τα Υπουργικά Συμβούλια είναι γνωστές ποιοι καθόντουσαν δίπλα σε αυτούς που κλέβανε τα λεφτά και τώρα λένε δεν ξέραμε τίποτα.
Όλη η Ελλάδα ήξερε. Αυτοί δεν ξέρανε τίποτα. Συγκυβερνούσαν με τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τώρα δεν ξέρουνε τίποτα. Έχουμε πολλές αμφιβολίες. Η ευθύνη είναι σίγουρο ότι είναι αυτών που άδειασαν τα ταμεία. Αυτή είναι η πρώτη ευθύνη.
Υπάρχει και μια δεύτερη ευθύνη του συστήματος. Ανακαλύπτουν κάποια στιγμή, εγώ σου λέω και οι τίμιοι πολιτικοί, όσοι από αυτούς ήταν τίμιοι, ανακαλύπτουν ότι το ταμείο άδειασε. Τι κάνανε όταν ανακάλυψαν το 2009 – 2010, γιατί ο καθένας λέει και μια δική του ημερομηνία, τι κάνανε λοιπόν όταν ανακάλυψαν ότι το ταμείο είναι άδειο; Τι κάνανε; Πήγανε γονατιστοί στην Ευρώπη και είπαν θέλω και λεφτά και τη λύση. Αυτό είπαν. Και πήραν τη λύση από το ΔΝΤ, πήραν τη λύση από τους υπουργούς της Μέρκελ. Πήραν τη λύση από κάποιους ανθρώπους που δεν ήξεραν την οικονομία της χώρας.
Τι εννοώ; Ότι βεβαίως όταν βρεθείς σε μια ανάγκη πας στην τράπεζα και λες θέλω ένα δάνειο. Ένα μεγάλο δάνειο. Δεν λες ποτέ στον τραπεζίτη και τι δουλειά να κάνω και τι θα κόψω στο σπίτι μου. Δεν λες στον τραπεζίτη αν θα κόψω το φαγητό του παιδιού, ή εάν θα κόψω το φροντιστήριο του παιδιού, ή αν δεν θα έχω ρεύμα.
Εμείς πήγαμε, το πολιτικό σύστημα λόγω της ανικανότητάς του, εγώ δεν σου λέω την ευθύνη των κλεφτών. Δεν λέω γι’ αυτούς. Αυτούς άστους, βάλτους στην άκρη. Εγώ λέω για τους ικανούς υποτίθεται, αυτούς τους τίμιους. Αυτοί λοιπόν σκύψανε το κεφάλι και βγήκανε έξω και είπαν δώστε μας λεφτά και δώστε μας τη λύση. Γιατί τόσα χρόνια μετέχοντας σε διάφορα πάρτι, χαρούμενη ζωή, ξένοιαστη ζωή, είχαν ξεχάσει να μελετούν τις ανάγκες της χώρας. Δεν ήξεραν τι ανάγκες είχε αυτή η χώρα.
Και ήρθαν βέβαια οι ξένοι και τεμάχισαν την ελληνική κοινωνία, γιατί οι ξένοι, αυτοί που ήρθαν και είπαν αυτό είναι το μνημόνιο, δεν ήταν υποχρεωμένοι να ξέρουν λεπτομέρειες από την ελληνική παραγωγή, από την ελληνική δύναμη για το εάν θα πρέπει να πληρώσει ο ένας ή να πληρώσει ο άλλος.
Και πήγαμε στις οριζόντιες περικοπές που κατέστρεψαν τη χώρα. Οριζόντιες περικοπές. Αντί να υπάρχει αξιολόγηση σε κάθε κίνηση, να πούμε ότι αυτό το δημόσιο έχει αυτό το άχρηστο τομέα και πρέπει να το μειώσουμε. Έχει έναν άλλο δημόσιο τομέα και πρέπει να ενισχύσουμε. Όχι. Οριζοντίως.
Πήραν ένα χάρακα και το κόψανε έτσι το καλάμι. Όλα τα καλάμια ίδια. Δεν είναι έτσι. Αυτό ήταν το μεγάλο τους λάθος λοιπόν. Και ότι αφήσανε τα ταμεία άδεια και μετά δεν είχαν τη λύση και θα πρέπει να επιστρέφουμε πάντα σε αυτή την κουβέντα. Δεν λέω για μας, λέω γι’ αυτούς που έρχονται και θέλουν να είναι απαραίτητοι οι παλιοί υπουργοί. Να τους θυμίζουμε αυτό. Ότι δεν είχατε τη λύση, δεν είχατε καμία λύση.
Και να σας πω κάτι, θα σας το πω αυτό με βάση τη δημοσιογραφική μου εμπειρία των πρώτων ετών του μνημονίου. Πώς γινόταν η διαπραγμάτευση; Ξέρετε πώς γινόταν η διαπραγμάτευση; Ερχόταν εδώ η τρόικα και έλεγε, νομίζω ότι πρέπει να κόψεις άλλο ένα δις. Δεν λέμε τώρα εάν έπρεπε να είναι 1,5 ή 800. Είχαν εκτιμήσει ότι πρέπει να κοπεί 1 δις για να ισορροπήσει.
Και τι κάνανε; Οι δικοί μας λέγανε εμείς δεν ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Ψάχνουν τον κωδικό που ανταποκρινόταν στο 1 δις. Αν αυτός ο κωδικός ήταν τα φάρμακα, δεν ρωτούσε κανείς ότι αυτός ο κωδικός είναι τα φάρμακα και δεν πρέπει να κοπεί. Έτσι κόπηκε η Βοήθεια στο Σπίτι. Κόπηκαν κάποιοι κωδικοί από τους προϋπολογισμούς της χώρας επειδή απλώς και μόνο ταίριαζαν με τα ελλείμματα που είχαν βρεθεί. Αυτή είναι η ανικανότητα της παλιάς ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ότι και βρεθήκανε χωρίς λεφτά, αλλά βρεθήκανε και χωρίς καμία λύση και χωρίς καμία πρόταση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλω να κάνω δυο ερωτήσεις, εάν μου επιτρέπετε. Η μία είναι εύκολη, η άλλη είναι δύσκολη.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ξεκίνα με τη δύσκολη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είπατε προηγουμένως ότι τα ταμεία είναι άδεια. Κάποιος άλλος όμως είπε ότι λεφτά υπάρχουν και μάλιστα επιμένει. Το ξαναλέει. Λεφτά υπάρχουν. Εσείς τι λέτε υπάρχουν και δεν τα ψάξανε;
Δεν θέλω όμως εύκολη απάντηση. Δηλαδή να μου πείτε ρωτήστε αυτόν που το είπε. Αυτό είναι το δύσκολο.
Το εύκολο. Γράψατε ένα άρθρο στη σημερινή Καθημερινή της Κυριακής και λέτε ότι –διορθώστε με εάν κάνω λάθος στην διατύπωση- στόχος μας είναι η επίτευξη βιώσιμου χρέους. Σωστά; Έτσι το λέτε. Με αυτό τι υπονοείτε; Ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο; Και εάν δεν είναι βιώσιμο πώς θα πετύχετε τη βιωσιμότητά του;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η Ελλάδα έχει πάρα πολύ πλούτο. Έχει πλούτο η Ελλάδα. Έχει τους ανθρώπους της, έχει τη γη της. Αυτές είναι αστείρευτες πηγές πλούτου.
Αν μιλάμε γι’ αυτό πλούτος υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Το πρόβλημα με τα λεφτά είναι ότι σε ένα πολύ μεγάλο μέρος σπαταλήθηκε από το παλιό πολιτικό σύστημα σε αντιαναπτυξιακά έργα. Σπαταλήθηκε στο να δώσουμε λεφτά στα δικά μας παιδιά. Σπαταλήθηκε στο να παίρνουν λεφτά οι δικοί μας άνθρωποι, σπαταλήθηκε μεταξύ κάποιων μικρών συστημάτων της χώρας που κέρδιζαν υπέρογκα για τις υπηρεσίες ή για τα έργα που έκαναν.
Πάρα πολλά πράγματα στην Ελλάδα στοιχίσανε πολύ περισσότερα από ότι στοιχίζουν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και μιλώ και για τα έργα. Τα λεφτά λοιπόν σπαταλήθηκαν από το παλιό πολιτικό σύστημα και λογιστικά ναι σήμερα δεν υπάρχουν λεφτά, δεν υπάρχουν λεφτά στα δημόσια ταμεία, δεν είναι ψέμα αυτό, δεν υπάρχουν λεφτά για παραπάνω συντάξεις, δεν υπάρχουν λεφτά για παραπάνω μισθούς.
Υπάρχουν λεφτά στη φοροδιαφυγή και πρέπει κάτι να γίνει, είμαστε η μόνη χώρα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε το ΦΠΑ, είμαστε η μόνη χώρα που αρνούμαστε να κάνουμε μία φορολογική μεταρρύθμιση προς όφελος των πολλών.
Και είναι υπερήφανο το Ποτάμι που έχει στις τάξεις του έναν άνθρωπο που προσπάθησε να βάλει μία τάξη στο φορολογικό σύστημα και το παλιό πολιτικό σύστημα τον ξεπέταξε, τα ξέρετε αυτά, τον έδιωξε, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα των εκλογών, λέγοντας ότι δε μας βοήθησες να κερδίσουμε τις εκλογές και πείραξες και μερικούς δικούς μας. Δε θέλει να τον πω, γιατί δεν μιλάμε για τους υποψήφιους Βουλευτές δυνατά, κατάλαβες; Δεν πριμοδοτούμε. Μιλώ για τον προηγούμενο Γενικό Γραμματέα Εσόδων.
Η χώρα λοιπόν χρειάζεται ρευστό κι αυτό το ρευστό μπορεί να αντληθεί και από τη φοροδιαφυγή, το ότι οι επιχειρήσεις δεν πληρώνουν το ΦΠΑ είναι κάτι μοναδικό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, έτσι; Δηλαδή το άνοιγμα που έχουμε στο ΦΠΑ, που μετριέται σε δισεκατομμύρια κι όχι σε εκατοντάδες εκατομμύρια και συνεχώς αυξάνεται και συνεχώς αυξάνεται, μπορεί να κλείσει με δυο-τρεις μηχανικές κινήσεις οι οποίες υπάρχουν, έχουν προταθεί.
Δηλαδή πως; Θα συνδέσεις όλη την είσπραξη του ΦΠΑ με τη δραστηριότητα της εταιρείας και να είναι δεσμευτική. Υπάρχουν τρόποι λοιπόν να χτυπήσεις ένα μέρος της φοροαποφυγής της φοροδιαφυγής, αρκεί να υπάρχει μία θέληση από το πολιτικό σύστημα, που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Αυτό σε σχέση με τους φόρους και τα λεφτά που πρέπει να προστεθούν στα δημόσια ταμεία.
Με ρώτησες για τα λεφτά και για τη βιωσιμότητα του χρέους. Πρόσεξε, το χρέος είναι πολύ μεγάλο, είναι πάρα πολύ μεγάλο και είναι ένα χρέος που η Ελλάδα δεν μπορεί να το εξυπηρετήσει εάν δεν έχει ρυθμούς ανάπτυξης πολύ μεγάλους, που δεν μπορεί να έχει τόσο μεγάλους συνεχείς ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι;
Εγώ δε θέλω να μιλήσω με λογιστικούς όρους, ναι, λογιστικά το χρέος είναι εξυπηρετήσιμο. Πραγματικά είναι το χρέος; Είναι ένα δυσβάσταχτο χρέος. Τι κάνουμε λοιπόν σε σχέση με το χρέος; Δύο πράγματα: Πρώτον λέμε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει με αυτό το χρέος, γιατί υπάρχει και μία συζήτηση στην Ευρώπη κι εμείς πρέπει να ενταχθούμε σε αυτή την κουβέντα, ότι το χρέος των χωρών είναι τεράστιο και πρέπει να υπάρξει μια ευρωπαϊκή απόφαση γι΄ αυτό το χρέος.
Δηλαδή ένα ευρωπαϊκό κούρεμα, όχι μόνο του δικού μας χρέους, μία απόφαση που θα αφορά όλες τις υπερχρεωμένες χώρες, εκεί θα μπούμε. Εδώ υπάρχει ένας κίνδυνος και θα σας τον πω, αν και είμαστε λίγες μέρες πριν τις εκλογές και αυτά πρέπει κάποιος να τα αποφεύγει. Η χώρα πρέπει να θέσει σε διαπραγμάτευση το χρέος με την Ευρώπη, μόνο εάν είναι σίγουρη ότι θα το κερδίσει.
Είναι επιπόλαιο να θέτεις ένα θέμα όταν μπορεί να εισπράξεις μία άρνηση και είναι επιπόλαιη η λογική που λέει να τους πούμε σήμερα για το χρέος γιατί μία ευκαιρία θα έχεις. Είδατε τι έγινε; Βγήκε ο Φιλανδός και το αρνήθηκε, γιατί το χρέος δεν είναι του τραπεζίτη, το χρέος είναι στις κοινωνίες της Ευρώπης, τα Κοινοβούλια μας έχουν δανείσει, έτσι; Γι΄ αυτό το χρέος μιλάμε. Πέρα από το μικρό ποσό που είναι του ΔΝΤ το υπόλοιπο χρέος αφορά τις κοινωνικές της Ευρώπης, δηλαδή τα κράτη της Ευρώπης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι μικρό το ποσοστό των κρατών.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι δεν είναι καθόλου μικρό το ποσοστό, είναι πλειοψηφικό το ποσοστό των κρατών.
ΕΡΩΤΗΣΗ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι, το ποσοστό των κρατών είναι πλειοψηφικό αδερφέ, δυστυχώς.
Πρόσεξε τώρα, άρα εμείς τι λέμε; Εμείς λέμε ότι η χώρα θέτει ένα τέτοιο ζήτημα μόνο όταν είναι σίγουρη ότι η Ευρώπη θα πει ναι, γιατί αυτό το θέμα δεν μπορείς να το ξαναθέσεις. Εάν το θέσεις στην Ευρώπη και εισπράξεις το όχι, τελείωσες. Εμείς λοιπόν λέμε ότι το πότε θέτεις ένα αίτημα δείχνει και τη σωφροσύνη σου ως προς το μέλλον των παιδιών σου.
Εμείς πιστεύουμε το εξής: Ότι πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο στους ξένους τους Ευρωπαίους ότι πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις για το χρέος, θα πρέπει να υπάρξει μια περίοδος χωρίς τόκους, για να υπάρξει μια αναπτυξιακή πορεία της χώρας, να μειωθούν ακόμη και περαιτέρω οι τόκοι αν και είναι αρκετά μικροί, να χαθεί ένα μέρος του χρέους στο βάθος του χρόνου αυτό που λέμε επιμήκυνση, να φύγει.
Αυτά που λένε τώρα και τα καινούρια χαρτιά και του κόμματος που θέλει να έρθει να κυβερνήσει, γιατί η λέξη «κούρεμα» έχει εξαφανιστεί κι από το λεξιλόγιό τους. Και όταν πια η Ελλάδα νοιώθει ότι μπορεί να έχει με το μέρος της την πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης, τότε να θέσει ένα συνολικότερο ζήτημα ρύθμισης του χρέους. Αυτή είναι η άποψή μου.
Θα ήταν επιπόλαιο και έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται τώρα, γι΄ αυτό μιλάνε για το δημοψήφισμα, θα ήταν επιπόλαιο να θέσουμε ένα θέμα εάν ξέρουμε ότι θα ηττηθούμε. Έχεις μια ένσταση, τι ένσταση έχεις;
ΕΡΩΤΗΣΗ: Το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους αυτή τη στιγμή είναι προς τον μηχανισμό, ο μηχανισμός που μας έχει δανείσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους, ένα ποσοστό το έχουμε απευθείας από αγορές κι ένα ποσοστό είναι προς τις χώρες. Αυτοί που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πάμε να διαπραγματευτούμε οι αγορές, δεν είναι οι αγορές που μπορεί να νομίζει ο κόσμος των προϊόντων, είναι οι μεγάλες τράπεζες η Deutsche Bank, η Goldman Sachs.
Μας λένε λοιπόν αυτοί ξέρουν πολύ καλά να διαπραγματεύονται, το έχουν αποδείξει ιστορικά εδώ και δεκαετίες. Από αυτούς με λίγα λόγια δε γλιτώνεις. Και είναι η καρδιά του πολιτικού συστήματος, είναι πάνω από το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης, της Ευρώπης των λαών, κάνουν κουμάντο τώρα αυτοί.
Με αυτούς λοιπόν θα πάει να διαπραγματευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ αν είναι η επόμενη Κυβέρνηση με τους συνεργάτες της, για να αλλάξει τα πάντα. Λοιπόν αυτοί δε θα μας κάνουν καμία χάρη, γιατί δεν έχουμε κανένα διαπραγματευτικό όπλο. Για να σηκωθείς από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης πρέπει να έχεις ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια σου κι εμείς δεν έχουμε κανένα χαρτί.
Και μας λέτε λοιπόν ότι δεν πρέπει να διαπραγματευτούμε να πούμε τίποτα για το χρέος επειδή θα το χάσουμε από τώρα. Αν δεν το λέει σήμερα μια Κυβέρνηση η οποία θα βγει, αν δε θέτει τέτοια ζητήματα σήμερα μια Κυβέρνηση που θα βγει, θα περιμένουμε εμείς που είμαστε οι τελευταίοι τρύπα του ζουρνά που έχουμε 30τόσο ανεργία τη χαμηλότερη στην Ευρώπη, θα περιμένουμε τους άλλους πότε θα ξυπνήσουν;
Εμείς καταρρέουμε από τη μια στιγμή στην άλλη, η οικονομία μας έχει καταρρεύσει.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μου τα λες λίγο μπερδεμένα όμως, γιατί από τη μία μου λες ότι εάν θέσουμε οποιοδήποτε ζήτημα τώρα θα ηττηθούμε κι από την άλλη μου λες γιατί δεν το θέτεις και να ηττηθείς; Όχι εγώ δεν πάω στη μάχη για να πεθάνω, εγώ πάω στη μάχη για να κερδίσω και θα δώσω τη μάχη όταν πρέπει, όταν είμαι έτοιμος για να κερδίσω, γιατί άμα δώσω τη μάχη για να ηττηθώ θα είναι πρόβλημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Να πω κάτι άλλο; Έχω ερώτηση όσον αφορά το εξής: Εάν πάτε στο λιμάνι σε καθημερινή βάση φεύγουν 100 με 150 αυτοκίνητα επικαθήμενα με αγροτικά προϊόντα. Αυτό σημαίνει ότι ταΐζουμε Ευρώπη και Ελλάδα ένα μέρος.
Η δυνατότητα της Κρήτης, επειδή εγώ ασχολούμαι με την παραγωγή και την τυποποίηση, είναι να παράξει 300 αυτοκίνητα ημερησίως. Το αθηνοκεντρικό κράτος μας έχει πετάξει σαν τα «λύκια» που λέγαμε εδώ στη σταφίδα, δεν υπάρχουν οδικές αρτηρίες, δεν υπάρχει βόρειος οδικός άξονας, δεν υπάρχει λιμάνι, δεν υπάρχει αεροδρόμιο και εδώ καθόμαστε και προσπαθούμε αυτοδίδακτα χωρίς κανέναν δίπλα μας.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Συμφωνώ. Άλλος; Για τον τουρισμό; Πες μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπουργός Πολιτισμού ήταν ο Βενιζέλος όταν ζητήσαμε να υπογράψει για το αεροδρόμιο όχι στο Καστέλι, στα Σπάτα κάτω και δεν το υπέγραψε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Για πες μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Λοιπόν, εδώ στην Κρήτη ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων ζουν από τον τουρισμό.
Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «θα καταργήσω το όλοι πλούσιοι και θα τα φτιάξω όλα», από την άλλη ο Σαμαράς λέει “θα αυξήσει το ΦΠΑ στον τουρισμό από το 6,5 στο 13 σε συμβόλαια τα οποία έχουν ήδη υπογραφεί και είναι ήδη κλεισμένα για τη σαιζόν του 2015”.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως του τουρισμού λένε όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με τον τουρισμό είναι η εποχικότητά του, ότι είναι συγκεντρωμένος μόνο το καλοκαίρι. Το Ποτάμι τι προτείνει για τον τουρισμό;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το Ποτάμι σαν υπεύθυνη δύναμη είχε πει από πέρυσι ότι ακόμα και τις εκλογές πρέπει να τις αποφύγουμε και να τις κάνουμε το Νοέμβριο που θα έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος, γιατί είναι το σίγουρο χρήμα της χώρας και δεν μπορούν κάποιοι άνθρωποι που επειδή δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους δεν αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό είναι ότι κάποιοι περιμένουν να ζήσουν από μια δουλειά.
Και είπαμε λοιπόν ότι η προστασία του τουρισμού της χώρας είναι εθνική προτεραιότητα, δεν είναι πολυτέλεια, γιατί υπήρχε αυτός ο σχολιασμός που λέει καλά το Ποτάμι νοιάζεται για την τουριστική περίοδο; Βέβαια το Ποτάμι νοιάζεται για το πώς θα ζήσει ο κόσμος και είναι υποχρεωτικό να σκέφτεται το αθηνοκεντρικό κράτος ότι κάποιοι ζουν από αυτή την υπόθεση του τουρισμού, έτσι;
Τώρα, οι υπερβολές των φόρων, όπως έγιναν από τον Σαμαρά, δε είναι μόνον ο φόρος του 13% είναι το ξαφνικό, αυτό που δεν μπορεί να δεχτεί ένας επιχειρηματίας, μία αγορά είναι το ξαφνικό. Ότι κάνεις έναν υπολογισμό και πουλάς ένα προϊόν άλφα με τον άλφα φόρο και την επόμενη μέρα βρίσκεσαι με ένα βήτα φόρο που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί.
Γι΄ αυτό είπα προηγούμενα ότι ένα σύγχρονο κράτος υποχρεούται να έχει ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, το οποίο δεν αλλάζει ανάλογα τα μικρά κενά που νοιώθει ότι έχει μέσα στον προϋπολογισμό ή με τις ορέξεις του κάθε Υπουργού. Εύκολο αυτό.
Τώρα, ο τουρισμός και βέβαια είναι αστεία αυτή η παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα καταργήσει το ένα είδος τουρισμού ή θα καταργήσει το άλλο. Ξέρεις, νομίζω ότι κάποια στιγμή οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ νοιώθουν ότι είναι σε ένα δωμάτιο με playmobil και φτιάχνουν μόνοι τους τον κόσμο με τα playmobil και πρέπει να βγουν από αυτή την ιστορία.
Εάν εμείς πούμε αύριο απαγορεύουμε αυτού του τύπου του τουρισμού, δηλαδή τι θα πει ο κόσμος, θα πει η Ευρώπη να αλλάξουμε τουριστικές συνήθειες γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απαγορεύει αυτόν τον τύπο του τουρισμού; Θα πάνε σε άλλες αγορές, με τους ίδιους ακριβώς όρους που πήγαιναν μέχρι χθες.
Άρα δεν υπάρχουν απαγορεύεται ή τέλος πάντων περιορίζει το κράτος μια άλφα ή μια βήτα τουριστική δραστηριότητα, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επικεντρώσουμε την προσπάθειά μας και στην επιμήκυνση του χρόνου και το να κάνουμε την Ελλάδα μία χώρα ακριβού τουρισμού. Δε θέλουμε να γίνουμε Τυνησία, δεν μπορεί η Ελλάδα να ανταγωνιστεί χώρες με μεροκάματο 5 ευρώ και 10 ευρώ, δεν το θέλουμε.
Άρα δε μιλάμε κι εκεί θα είναι η συνεχής προσπάθεια κι εδώ είναι λίγο πιο δύσκολο το πρόβλημα, γιατί είναι και ζήτημα της τοπικής κοινωνίας, είναι ζήτημα της Περιφέρειας, είναι ζήτημα των Δήμων. Πρέπει η χώρα μας, όπως και στα προϊόντα, έτσι και στον τουρισμό να απευθύνεται στο μέσο στρώμα της Ευρώπης και στην ελίτ της Ευρώπης.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Με γήπεδα γκολφ.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν ξέρω αν πρέπει να γίνουν γήπεδα γκολφ, έτσι; Δεν ξέρω, δεν ξέρω και γκολφ εγώ τώρα και δε με ενδιαφέρει, αλλά πάντως πρέπει να κάνεις μία ποιότητα τουρισμού τέτοια, που να μπορεί να αμείψει το βιοτικό επίπεδο της Κρήτης, καταλαβαίνεις τι λέω;
Ότι πρέπει να το κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε. Σεβόμενοι το περιβάλλον βεβαίως, υπακούοντας τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας βεβαίως, οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν λόγο για την ανάπτυξη ναι, αλλά με αυτό το σκοπό ότι πάμε για ακριβό τουρισμό, πάμε για ακριβά προϊόντα. Δηλαδή είπε πριν κάποιος για το λάδι, έτσι;
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιοτικά δηλαδή.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ναι ποιοτικά, τα οποία κάποιος τα αμείβει όμως, ποιοτικά τα οποία ο Ευρωπαίος θα βρει ακριβά, έτσι;
Και να σας πω, δε θα κάνουμε ποτέ περισσότερο λάδι από την Ισπανία, ποτέ δε θα κάνουμε, ούτε θα κάνουμε περισσότερο κρασί από την Αργεντινή και τη Χιλή ποτέ. Αν μπούμε σε μία λογική φτηνού ανταγωνισμού, πάντα θα είμαστε στημένοι. Πάντα το κρασί της Κρήτης θα είναι πολύ ακριβότερο και πολύ λιγότερο από το κρασί της Χιλής και της Αργεντινής.
Εκεί ψεκάζουν με ελικόπτερα τους αμπελώνες τους, μιλάμε για εκατομμύρια στρέμματα. Άρα η μόνη λύση είναι να αναδείξεις τη δύναμη του ποιοτικού κρασιού, να πείσεις τον Ευρωπαίο ότι με αυτό το μπουκάλι θα είσαι διαφορετικός το βράδυ από ότι θα είσαι με ένα χιλιανό κρασί.
Αυτή είναι η προσπάθειά μας και αυτή η προσπάθεια πρέπει να γίνει και στον τουρισμό, πρέπει σε όλες τις δραστηριότητες του τουρισμού, συνδεδεμένες με το φαγητό, γιατί ο Ευρωπαίος δεν ταξιδεύει πια για να κοιμάται και να κολυμπάει, η πρώτη προτεραιότητα είναι το φαγητό, το ποιοτικό φαγητό.
Άρα πρέπει να συνδυαστεί στο μυαλό και του Κρητικού το ότι έχουμε αναβαθμισμένες υπηρεσίες, αναβαθμισμένα προϊόντα, για να μπορέσουν να το πληρώσουν οι ξένοι και να κερδίσουμε κάτι παραπάνω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μιλώντας προηγουμένως για αυθαιρεσίες, τι θα κάνετε με τους καιροσκόπους που υπάρχουν στο Ποτάμι όπως και παντού; Καιροσκόπους, αυτοί που μπαίνουν όπου υπάρχει ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν καταστάσεις.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λοιπόν πρόσεξε. Είναι ένα ερώτημα για το μέλλον αυτό που κάνει η φίλη μου. Τι ρωτάει; Αν εμείς έχουμε το νου μας με ρωτάς, έτσι; Αν έχουμε τρόπο να αποφύγουμε τους καιροσκόπους της πολιτικής, τους πολιτικάντηδες. Να σου εξηγήσω μερικά πράγματα πως το βλέπουμε εμείς διαφορετικά το πράγμα κι εδώ είναι η δύναμή μας σε σχέση με το παλιό πολιτικό σύστημα.
Πρώτον να λάβεις υπόψη σου αυτό: Ότι φτιάξαμε ένα κίνημα από το μηδέν, καταλαβαίνεις τι λέω, δεν πήραμε δηλαδή ένα κομμάτι από το κόμμα του πατέρα μας ή του παππού μας, δε διασπάσαμε κάποιο κόμμα, φτιάξαμε ένα κίνημα δικό μας από το μηδέν.
Και καταφέρουμε σήμερα να έχουμε σε όλη την Ελλάδα υποψήφιους που δεν έχει κανένα κόμμα, βρήκαμε δηλαδή 400 υποψήφιους σε όλη την Ελλάδα που κατά κοινή ομολογία εκφράζουν τη δύναμη της χώρας. Προφανώς κι είμαι ο πρώτος που το είπα και δε φοβάμαι να τα λέω, γιατί μου λένε μα καλά προεκλογικά λες τέτοια πράγματα;
Προφανώς, έχουμε κάνει κάπου ένα λάθος, κάπου δεν πήραμε τον καλύτερο, κάπου υπάρχει ένας άλλος που δε θα εκπροσωπήσει όπως θέλουμε το Ποτάμι, αλλά ο κανόνας είναι οι υποψήφιοι του Ποταμιού είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι Βουλευτές και το υπογράφω. Πάρτε τα ψηφοδέλτια των άλλων κομμάτων, μικρή κοινωνία η ελληνική και συγκρίνετε.
Πάρτε το ψηφοδέλτιο επικρατείας, που είναι πιο εύκολο, δείτε ποιους ανθρώπους έχουν στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και βρείτε ένα ψεγάδι για κάποιον άνθρωπο να πείτε ότι αυτός δεν έπρεπε να είναι στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και πάρτε μετά τα ψηφοδέλτια επικρατείας των άλλων κομμάτων και κάντε συγκρίσεις.
Και το κάναμε και στις ευρωεκλογές βέβαια αυτό, έτσι; Στις ευρωεκλογές που λέγανε όλοι “καλά, θα βρει κανέναν ο Θεοδωράκης”; Είδανε ποιοι είναι οι Έλληνες Ευρωβουλευτές του Ποταμιού και τι δράση κάνει ο Γραμματικάκης και ο Κύρκος στην Ευρωβουλή και ποιοι είναι οι Ευρωβουλευτές των συγγενών και μη συγγενών κομμάτων. Μη με βάλετε σε πειρασμό να πω τα ονόματα τώρα.
Τώρα αυτό είναι το ένα, ότι προσπαθούμε και οι υποψήφιοι του Ποταμιού ποιοι είναι; Είναι κατά κανόνα και στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι άνθρωποι. Όχι νέοι άνθρωποι, νέοι της πολιτικής, είναι άνθρωποι που δεν έχουν αναμειχθεί μέχρι τώρα σε κόμματα και βέβαια είναι και κάποιοι που εμείς πιστεύουμε μας συνδέουν με το θετικό παρελθόν, έτσι; Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, 20-30 σε όλη την Ελλάδα, ένα 10%, που έρχονται από άλλη κομματική και πολιτική δραστηριότητα. Ο κανόνας όμως είναι ότι μιλάμε για καινούριους δημιουργούς, για καινούριους ανθρώπους.
Τώρα ποια είναι η διαφορά μας σε σχέση με τα άλλα κόμματα; Θα σας πω δύο μεγάλες διαφορές: Το ένα είναι ότι εμείς έχουμε δύναμη με εθελοντές, έχουμε παντού στήσει πια ομάδες που υποστηρίζουν το Ποτάμι, αλλά δε θα φτιάξουμε κομματικό στρατό για να μπει στο δημόσιο και στην Κυβέρνηση.
Και μία από τις προϋποθέσεις που βάζουμε στην επόμενη Κυβέρνηση που θα γίνει, είναι η εξής, ότι πρέπει τα παιδιά της Ελλάδος να έχουν την ίδια δυνατότητα για να πάρουν κυβερνητικές θέσεις, ξεκινάνε από το ίδιο σημείο αφετηρίας και δεν έχει σχέση η κομματική τους ταυτότητα, εάν η ταυτότητά τους λέει ΣΥΡΙΖΑ ή η ταυτότητά τους λέει Ποτάμι ή η ταυτότητά τους λέει Νέα Δημοκρατία αν η Νέα Δημοκρατία έρθει μπροστά.
Πρέπει δηλαδή να πάμε σε μια νέα εποχή, όπου το κομματικό σύστημα δεν αναμειγνύεται στην κυβερνητική πολιτική. Είπαμε ότι ακόμα και για τις θέσεις των Υπουργών εμείς θα προτείνουμε ανθρώπους που θεωρούμε ότι μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτή την υπόθεση και όχι απαραίτητα τα κομματικά μας στελέχη.
Πιθανόν κάπου κάποιο στέλεχός μας να είναι ικανό για μία θέση, αλλά ο κανόνας θα είναι άλλος, ότι με το Ποτάμι θα έρθει στην εξουσία η εθνική Ελλάδος, οι δημιουργοί, οι άνθρωποι που έχουν κατορθώσει στη ζωή τους κι έχουν αποδείξει ότι μπορούν να διαχειριστούν μεγάλες υποθέσεις και να τις φέρουν σε ένα αποτέλεσμα.
Αυτό είναι η μεγάλη μας διαφορά, σε σχέση με το παλιό πολιτικό σύστημα, που αυτό που το ενδιαφέρει είναι να ανέλθει η παρέα του αρχηγού στην εξουσία, να έρθει ο κομματικός φίλος, ο κομματικός στρατός. Εμείς λοιπόν και το λέμε και το έχουμε πει και στους εθελοντές μας κι είναι ξεκάθαρο, δεν προσβλέπουμε στο ότι οι εθελοντές μας θα είναι τα μέλη της επόμενης κυβερνητικής μηχανής.
Θα πρέπει να βάλουμε τέτοιες διαδικασίες ανοιχτές, αξιοκρατικές, έτσι ώστε να επιλεγούν για τις θέσεις ευθύνης οι καλύτεροι Έλληνες κι όχι οι καλύτεροι από το Ποτάμι, όχι οι καλύτεροι από τον ΣΥΡΙΖΑ κι εκεί θα δώσουμε πραγματικά μεγάλη μάχη, γιατί θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας να περάσουμε σε μία άλλη εποχή, που η χώρα δε ζει κάτω από το ζυγό των κομματικών μηχανισμών.
Δε θέλουμε κομματικούς μηχανισμούς στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στο συνδικαλισμό, στην Κυβέρνηση, στις υπηρεσίες, πρέπει να περάσουμε σε ένα άλλο μοντέλο, έτσι; Άρα όλοι αυτοί οι καιροσκόποι θα πρέπει να βρουν έδαφος σε κόμματα που είναι πολύ πιο κοντά σε αυτές τις επιλογές. Με μας θα κουραστούν πάρα πολύ, δε θα φτάσουν ποτέ στην πηγή.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όλα αυτά ακούγονται πάρα πολύ ωραία, πραγματικά, απλά θέλω να ρωτήσω ένα πράγμα: Θεωρείτε ότι ο ελληνικός λαός ο απλός λαός, γιατί ακούσαμε για τους μεγάλους που παίρνουν τα πολλά και τα μεγάλα, αλλά και οι μικροί παίρνανε. Θεωρείτε ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό; Γιατί μέχρι τώρα έχουμε αποδείξει κάτι άλλο οι Έλληνες.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν έχει άδικο, έτσι;
Να σου πω κάτι, η ευθύνη δεν είναι μόνο ενός, υπάρχει μια ευθύνη και έχουμε κάνει λάθος επιλογές κι εμείς σε σχέση με αυτούς που ψηφίσαμε, σε σχέση με αυτούς που στηρίξαμε κι έχουμε κάνει και λάθος όχι μόνο σε σχέση με αυτούς που στηρίξαμε και σε σχέση με τα αιτήματά μας κατά εποχές. Έχουμε αρνηθεί κάποιες μεταρρυθμίσεις, έχουμε αρνηθεί κάποιες αλλαγές και δεν έπρεπε να το κάνουμε.
Δηλαδή οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται ότι έγινε κάποια στιγμή μια προσπάθεια για ένα ασφαλιστικό και πήγαν όλοι κόντρα και μετά το ασφαλιστικό άρχισε να γκρεμίζεται. Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες πολλές φορές πυροβολούν τον ταχυδρόμο, όταν τους φέρνει τα κακά νέα δε θέλουν να τα μάθουν και πυροβολούν τον ταχυδρόμο.
Πρόσεξε όμως, νομίζω ότι είμαστε σε μια εποχή που ο Έλληνας έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και η δυναμική κοινωνία της Ελλάδας κι όταν λέω “δυναμική” εννοώ η ενεργή κοινωνία γιατί αυτή μας ενδιαφέρει, η ενεργή κοινωνία της Ελλάδας έχει βγάλει τα συμπεράσματά της.
Η ελπίδα μου είναι ότι όταν αλλάξει το πολιτικό σύστημα ο κόσμος θα διαγράψει μαζί με τους παλιούς πολιτικούς και τα δικά του λάθη και δε θα συνεχίσει να ζητά λάθη από τους επόμενους Πολιτικούς. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι τι λέω.
Δηλαδή να σου δώσω ένα παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή προσπαθεί, προσπάθησε μάλλον η Κυβέρνηση να κάνει μία αξιολόγηση στο δημόσιο. Δεν τα κατάφερε, βρήκε αντιδράσεις, δεν μπόρεσε, δεν τα κατάφερε. Πολύ βιαστικά θα πουν: Να, οι δημόσιοι υπάλληλοι αρνούνται να συνεργαστούν.
Υπάρχει όμως πέρα από την ευθύνη των συντεχνιών που μπορεί να είναι συγκεκριμένη, υπάρχει ένα ζήτημα που είναι το εξής: Οι ίδιοι οι άνθρωποι που μπούκωναν το δημόσιο με τα δικά τους παιδιά, οι ίδιοι άνθρωποι που έκαναν το έγκλημα στο δημόσιο, αποφάσισαν κάποια στιγμή να είναι εξυγιαντές. Μπορεί κανείς να τους πιστέψει; Αυτό είναι το πρόβλημα θέλω να σου πω.
Θυμηθείτε τι έγινε στην ΕΡΤ, μέχρι το παρά πέντε την προηγούμενη μέρα η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έκαναν προσλήψεις στην ΕΡΤ. Όχι προσλήψεις αξιολογικές, η φίλη του φίλου, ο φίλος του φίλου, δύο χιλιάδες ευρώ, τέσσερις χιλιάδες ευρώ μισθοί, μέχρι την προηγούμενη μέρα.
Και σηκώνεται ξαφνικά ένα πρωί ο Σαμαράς και λέει: Έγκλημα στην ΕΡΤ, υπεράριθμοι, τα κόμματα διόριζαν κι αυτό έπρεπε να σταματήσει. Που τα λέει αυτά; Αυτός δεν τα έκανε; Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δε δημιούργησαν αυτό το τέρας της ΕΡΤ; Και την επόμενη μέρα λοιπόν διέλυσαν την ΕΡΤ, για να φτιάξουν μια ΝΕΡΙΤ η οποία έχει όλες τις αρρώστιες του παλιού πολιτικού συστήματος, δεν έχει σχέση με τις ανάγκες της κοινωνίας και πάμε σε ένα φαύλο κύκλο.
Εννοώ δηλαδή ότι κάθε φορά σημασία έχει η πρόταση που γίνεται προς την κοινωνία να είναι πειστική και από αυτόν που την κάνει. Εάν έρχεται λοιπόν αυτός ο τύπος που έχεις μάθει εσύ ότι μόνο με διορισμούς και ρουσφέτια κινιόταν και σου εμφανίζεται ως εκσυγχρονιστής και ως μεταρρυθμιστής κι εσύ θα κοιτάς την πάρτη σου.
Άρα η ελπίδα μου είναι ότι όταν αντιληφθεί η κοινωνία ότι υπάρχουν και άλλοι Πολιτικοί που δεν έχουν ευθύνη με το παρελθόν κι είναι αποφασισμένοι να είναι δίκαιοι από δω και στο εξής για το τι συμβαίνει, η ελπίδα μου είναι ότι ο κόσμος θα συστρατευθεί σε μια τέτοια λογική. Δηλαδή πιστεύω ότι ο Έλληνας έχει βγάλει τα συμπεράσματά του για τα μεγάλα λάθη που έχουν γίνει.
Είναι ελπίδα; Θα το δούμε. Αλλά να σου πω κάτι; Δεν έχουμε κι άλλο δρόμο. Εμείς πρέπει να τραβήξουμε μπροστά, να κάνουμε αυτό και ο κάθε ένας από μας άρα και στο σύνολό της η ελληνική κοινωνία να αναλάβει τις ευθύνες της.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εγώ έχω μια ερώτηση δική μου και μια ερώτηση μιας φίλης μου η οποία μου είπε να σας την κάνω, διότι λυπόταν που δεν μπορούσε να έρθει απόψε εδώ.
Η ερώτηση η δική μου είναι η εξής: Τα κόμματα πολλές φορές, το παλιό κατεστημένο, με τους Βουλευτές του, με τα θέματα που έβαζε πολλές φορές, έλεγε κάντε μου προτάσεις, είτε στη Διαύγεια, είτε στα γραφεία μας, είτε, είτε και λοιπά.
Εγώ έχω κάνει πάμπολλες προτάσεις, όχι για ρουσφέτια και τέτοια ή κάτι προσωπικό ποτέ. Για ανθρώπους οι οποίοι έχουν πρόβλημα, φτωχούς, με τη συμπεριφορά του δημοσίου, με τη συμπεριφορά των ασφαλιστικών ταμείων, με, με.
Ουδέποτε και από κανέναν δεν πήρα ποτέ καμία απάντηση, είναι στραβό αυτό που μας προτείνεις, είναι λάθος, είναι λάθος, είναι έτσι, είναι αλλιώς, ποτέ. Αυτό με προσέβαλε πάντα σαν άνθρωπο, έτσι; Διότι οι ίδιοι ζητούσαν να κάνω προτάσεις.
Αυτό είναι το ένα το δικό μου το οποίο ήθελα να σας το θέσω, επειδή λέτε ότι θα τα αλλάξετε όλα, αν θα αλλάξετε και αυτό. Το κράτος, το κόμμα, οι Βουλευτές, όχι να απολογείται, να επικοινωνεί με τον κόσμο και να του απαντάει σε αυτά τα οποία του λέει και να σέβεται τον συνομιλητή του. Αυτό ήταν το δικό μου.
Το δεύτερο που μου είπε μια φίλη μου να σας το ρωτήσω: Ήταν να πάρει σύνταξη στα 15 χρόνια που τα έχει συμπληρώσει, 65 ετών, της βάλανε δύο χρόνια για να πάει στα 67 όπως ξέρετε και τώρα είναι 66, του χρόνου κλείνει τα 67 και υπάρχει σαν θέμα από την τρόικα να μπουν άλλα 5 χρόνια. Εγώ λέω είναι σωστό να μπει αυτό, έτσι; Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση που ήδη έχει κλείσει τις προϋποθέσεις και μένει ακόμη ένα χρόνο μόνο για να πάει στα 67, αυτή πρέπει να πάει στα 72;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λοιπόν μια σύντομη απάντηση..
ΕΡΩΤΗΣΗ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Να σου πω και κάτι άλλο …εκεί μιλάει ότι αυτό αφορά τους 45ρηδες, δηλαδή αυτούς που γεννηθήκανε μετά από το 1975 και επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το δέχεται αυτό καθόλου για την 20ετία. Λοιπόν της φίλης μου η ερώτηση είναι ποια είναι η θέση του Ποταμιού στο ζήτημα αυτό;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λοιπόν η θέση του Ποταμιού είναι ότι έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα που καταρρέει και πέρα από το να σκεφτούμε αυτόν που περιμένει να βγει στη σύνταξη και θέλω να είμαι ειλικρινής, εγώ θα σκεφτώ πρώτα τα παιδιά μας. Τα παιδιά που δουλεύουν και δε θα πάρουν ποτέ σύνταξη, εάν συνεχιστεί αυτό.
Τα παιδιά που δουλεύουν και όχι δε θα πάρουν σύνταξη, δε θα έχουν ούτε περίθαλψη σε μερικά χρόνια αν συνεχίσουμε αυτό. Άρα το ασφαλιστικό πρέπει να μπει κάτω να μιλήσουμε την τίμια γλώσσα, να δούμε πόσα λεφτά μπορεί να έχουμε στην τσέπη σαν κράτος και να τραβήξουμε μετά τις κόκκινες γραμμές.
Αυτές οι πολιτικάντικες υποσχέσεις, ότι όποιος θέλει παίρνει σύνταξη όποτε θέλει, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα κατεβάσουμε παντού τα όρια της σύνταξης, θα μεγαλώσουμε τις συντάξεις, θα μειωθεί ο χρόνος αναμονής, με ποια λεφτά, που υπάρχουν αυτά τα λεφτά και γιατί ο Σαμαράς δεν το κάνει για να πάρει και μερικούς ψήφους;
Ας μη γελιόμαστε, το πρόβλημα του ασφαλιστικού είναι πολύ μεγάλο. Είναι πολύ μεγάλο γιατί υπάρχει εκτός των άλλων και κάτι άλλο, υπάρχει η μαύρη εργασία, έτσι; Υπάρχουν 400-500 χιλιάδες άνθρωποι, οι σκλάβοι της μαύρης εργασίας, που δουλεύουν και δεν έχουν κανένα ασφαλιστικό δικαίωμα, δεν έχουν τίποτα.
Υπάρχει και το άλλο πρόβλημα που είναι ότι γερνάει η Ελλάδα και δεν υπάρχουν νεανικά χέρια. Λέω λοιπόν, δε λέω εγώ να χάσει τις εισφορές, λέω όμως ότι επειδή δε θέλω αν μπω στην απάντηση τη μικρή, σου λέω το μεγάλο: Πρέπει να κοιτάμε αυτή τη στιγμή το δάσος υπεύθυνα και όχι το ένα δέντρο.
Βεβαίως μικρές αδικίες στο ασφαλιστικό γίνονται και πρέπει να σταματήσουν να γίνονται, αλλά το σημαντικό είναι να υπάρξει μια κοινωνική συμφωνία για ένα καινούριο ασφαλιστικό σύστημα, που θα έχει μία βιωσιμότητα, θα εξασφαλίζει συντάξεις για τα τιμημένα γηρατειά που λέμε, αλλά κυρίως θα εξασφαλίζει ότι και η επόμενη γενιά θα έχει ένα μέρος σε αυτό το ασφαλιστικό σύστημα.
Να σου πω κάτι, έχουμε ένα πρόβλημα σε αυτή τη χώρα και θα πρέπει να το παραδεχτούμε. Δε σκεφτόμαστε καθόλου τους επόμενους. Στο περιβάλλον; Καθόλου τους επόμενους, καθόλου. Στα χρέη; Στο πετρέλαιο; Σε όλα. Θεωρούμε δηλαδή ότι η Ελλάδα αρχίζει και τελειώνει κάπου στη δική μας γενιά, άντε και στην επόμενη. Δεν είναι έτσι, πρέπει να υπάρχει κοινωνική ευθύνη.
Είναι παράδειγμα, δεν μπορούμε να το μεταφέρουμε ακριβώς, αλλά είναι παράδειγμα αυτό που έγινε στη Νορβηγία πριν από αρκετά χρόνια, που αποφασίσανε και είπανε τι; Υπάρχει ένα πετρέλαιο, ωραία, ότι έχει σχέση με το πετρέλαιο αφορά την επόμενη γενιά κι όταν έρθει η σειρά της επόμενης γενιάς ότι πετρέλαιο βγαίνει θα αφορά τη μεθεπόμενη γενιά.
Δηλαδή οι Έλληνες πρέπει να αποφασίσουν κάποια στιγμή ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να μεγαλώσουν σε μία χώρα μόνο με χρέη, μόνο με συνταξιούχους, μόνο με επιδόματα και μόνο χωρίς δουλειές. Η έγνοια μας πρέπει να είναι η νέα γενιά, αν η νέα γενιά καταθέσει τα όπλα και εγκαταλείψει την προσπάθεια για μια νέα χώρα, αλίμονό μας.
Και για έναν επιπλέον λόγο, ότι αυτή τη στιγμή με αυτό το πολιτικό σύστημα και με αυτή τη συμπεριφορά που έχουμε, οι νέοι φεύγουν. Οι νέοι φεύγουν, έχουμε 150 χιλιάδες ανθρώπους που έχουν φύγει στο εξωτερικό, νέους επιστήμονες, σπουδάζουν εδώ ιατρική, εμείς δηλαδή τους σπουδάζουμε και πάνε και γίνονται γιατροί στη Σουηδία.
Δε λέω, πάντα θα υπάρχει αυτή η κίνηση, πάντα θα φεύγουν οι Έλληνες και πάντα θα γυρνάνε και θα το τιμάνε, αλλά έχει παραγίνει το κακό. Άρα λοιπόν η έγνοια μας πρέπει να είναι η νέα γενιά και στο ασφαλιστικό.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Καλησπέρα, καλωσορίσατε στο νησί μας. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Είμαι 27 ετών, ζω καθημερινά και βιώνω συνθήκες για τις οποίες εκτιμώ ότι δεν ευθύνομαι εγώ κι όταν λέω “εγώ” εννοώ η γενιά μου. Θα ήθελα λοιπόν να μου πείτε γιατί Ποτάμι; Σας ευχαριστώ πολύ.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Στημένη ήταν η ερώτηση, για να δώσω μια καλή απάντηση!
Λοιπόν, γιατί όπως δεν ευθύνεσαι εσύ, έτσι δεν ευθύνεται και το Ποτάμι, να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το Ποτάμι δεν έχει καμία ευθύνη για το πολιτικό παλιό σύστημα που έχει φέρει τη χώρα σε αυτό το σημείο που είναι σήμερα, έτσι; Και θα πρέπει να το παραδεχτείς.
Δηλαδή είμαστε αθώοι του αίματος και αυτό θα πρέπει η κοινωνία να το λάβει σοβαρά υπόψη της, ότι υπάρχουν οι παλιοί που λένε “μετάνιωσα”, να πιστέψει η κοινωνία αν μετάνιωσαν ή όχι, αν είναι υποκριτικό. Και υπάρχει και το Ποτάμι που έρχεται από τα σπλάχνα της κοινωνίας και δεν έχει καμία ευθύνη γι΄ αυτό το οποίο έχουμε ζήσει.
Γιατί πρέπει να πιστέψεις επιπλέον στο Ποτάμι: Γιατί το Ποτάμι αυτή τη στιγμή είναι το κόμμα το κίνημα της λογικής. Από την πρώτη στιγμή που βγήκαμε είπαμε τα πράγματα με το όνομά τους, είπαμε ότι θα δανειστούμε ιδέες από δω, από κει και θα φτιάξουμε αυτό που στην Ελλάδα είναι λίγο χαμένο. Δηλαδή ένα κίνημα σε άμεση σύνδεση με την πραγματικότητα.
Γιατί το πρόβλημα της χώρας είναι η γείωσή της με την πραγματικότητα. Και γιατί είναι η γείωσή της με την πραγματικότητα:
Γιατί η τύχη της χώρας και το παλιό πολιτικό σύστημα είναι γεμάτη από ανθρώπους που δε ζουν στη χώρα. που δε ζουν στα χωριά, που δε ζουν στις πόλεις, που δεν έχουν μεγαλώσει εδώ. τι εννοώ, και θέλω να στο δώσω πολύ συγκεκριμένα: Λένε κάποιοι δημοσιογράφοι ότι είναι μια εμμονή μου. Είναι πολύ σημαντικό φίλε μου να έχεις δουλέψει στη ζωή σου. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι γίνεται στη χώρα σου επειδή την έχεις περπατήσει.
Δεν αρκούν ούτε τα διπλώματα ούτε τα κόμματα για να στα μάθουν αυτά. Υπάρχουν δυο πράγματα που αρνιέμαι και συγκρούομαι: Το ένα είναι οι κομματικοί μηχανισμοί, δε θεωρώ δηλαδή ότι οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει σε κομματικούς μηχανισμούς και δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, ότι είναι ικανοί να κυβερνήσουν τη χώρα. Είναι μεγάλη η αμφισβήτησή μου. Η πραγματικότητα σε κάνει, αν σε κάνει να έχεις επαφή με τις έγνοιες του ελληνικού λαού. Το ένα είναι αυτό.
Και μετά είναι τ’ άλλα κόμματα που είναι τα παιδιά που έχουν πολλά λεφτά, που είναι τα παιδιά με τα μεγάλα ονόματα, όλοι αυτοί είναι αποκομμένοι από τον ελληνικό λαό. Το Ποτάμι είναι ένα κίνημα που κατά κανόνα, η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του είναι άνθρωποι που δρουν στην ελληνική κοινωνία, είναι δημιουργοί, είναι άνθρωποι που έχουν πετύχει. Στο χωράφι; Στο χωράφι. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Εκεί. Στα Πανεπιστήμια; Έχουν διοικήσει μεγάλα Πανεπιστήμια; Δηλαδή είναι άνθρωποι της πραγματικότητας, της ζωής, της δημιουργίας,
Και νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι εξασφαλίζουν ότι οι προτάσεις του Ποταμιού θα έχουν σχέση με την πραγματικότητα της χώρας. Δεν πρέπει δηλαδή σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα να εμπιστευθούμε ανθρώπους που ξέρουν τη ζωή μέσα από τα βιβλία. Αυτή είναι η αντίθεσή μου.
ΠΟΛΙΤΗΣ: Ένα νούμερο θα ήθελα και δυο απαντήσεις: Το νούμερο είναι, αυτό το παντέρμο το χρέος πόσο είναι, 300, 350, 380; Ακούγονται πολλά νούμερα. Από έναν υπεύθυνο άνθρωπο σαν κι εσάς, έτσι σας θεωρώ, θέλω να το ξέρουμε. Πόσο χρωστάμε; Ακριβώς, 17 του Γενάρη. Ένα αυτό.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε και είναι υπεύθυνος ο κ. Γραμματικάκης να μας ενημερώσει κάποια στιγμή, ότι τα κράτη μέλη, οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν υπεύθυνες πλέον για το αν θα μπουν ή όχι μεταλλαγμένα, μιας και μιλήσατε πολλοί για τα εισοδήματα και τα τρόφιμα. Η θέση του Ποταμιού για τα μεταλλαγμένα: Ναι ή όχι η Ελλάδα στα μεταλλαγμένα; Η μία απάντηση που θέλω.
Η δεύτερη: Το Ποτάμι έχει δυο όχθες, μια δεξιά και μια αριστερά. Βρίσκεται ανάμεσα σε Σαμαρά και σε ΣΥΡΙΖΑ, να μη γελιόμαστε. Δεν πρέπει ν’ αλλάξει η στρατηγική του εάν πάει με τον έναν ή με τον άλλον, ενώ συνηθίζουμε να λέμε ότι έχουμε μια στρατηγική.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Λοιπόν, το Ποτάμι έχει δυο όχθες, αλλά εσύ και ο κόσμος πρέπει να έχει το νου του στο πόσο βαθύ είναι το Ποτάμι στο κέντρο του. Το Ποτάμι πατάει στέρεα στο κέντρο των αλλαγών. Και οι θέσεις του δεν αλλάζουν. Είτε με τον άλλον. Εμείς είπαμε, από πολύ πριν, όχι αυτές τις μέρες, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Είναι πρώτον: Ότι δεν αμφισβητείται η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Συμφωνούμε. Δεύτερον: Ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Ενίσχυση των κοινωνικών παροχών από την προσχολική εκπαίδευση που το θεωρούμε το σημείο ισότητας της κοινωνίας, μέχρι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλες τις φτωχές οικογένειες. 1,5 δις είναι, δεν είναι ένα ποσό έξω από αυτά που λέμε ότι έχουμε ως πλεονάσματα.
Είναι μεγάλη η υποχρέωσή μας λοιπόν να μην έχουμε ανθρώπους πεινασμένους στη χώρα. Αυτή είναι η δεύτερη προϋπόθεση. Το κοινωνικό κράτος με όλη τη σημασία της λέξης.
Τρίτη: Δουλειές, δουλειές, δουλειές. Εμείς δε θα δεχθούμε μια κυβέρνηση που θέλει να δημιουργήσει δουλειές στο Δημόσιο.
Γιατί ξέρουμε ότι το Δημόσιο θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός, θα το πληρώσει ο αγρότης, θα το πληρώσει ο επαγγελματίας, θα το πληρώσει ο συνταξιούχος και θα το πληρώσει και ο νέος επιχειρηματίας, το νέο παιδί που θέλει να επενδύσει με υπέροχους φόρους για να πληρώνει το Δημόσιο.
Άρα δουλειές, δουλειές, δουλειές μέσα από ένα συγκεκριμένο τρίπτυχο που είναι επενδύσεις, φορολογική αναπτυξιακή πολιτική και εξαγωγές. Η χώρα πρέπει να ξαναρχίσει να εξάγει. Παρουσιάζει κάποια νούμερα ο κ. Σαμαράς κατά καιρούς ότι η χώρα βγήκε. Πώς βγήκε; Κάθε μήνα μειώνονται οι εξαγωγές της χώρας. Μια χώρα που δανείζεται συνέχεια για να εισάγει προϊόντα, δεν έχει βγει ποτέ από το πρόβλημα.
Και ο τέταρτος πυλώνας για μας είναι μια λέξη που της δίνουμε περιεχόμενο: Δικαιοσύνη. Τι σημαίνει Δικαιοσύνη; Σημαίνει ότι αυτοί που λυμαίνονται τον πλούτο της χώρας, θα πάψουν να το λυμαίνονται. Σημαίνει σύγκρουση με τα συμφέροντα, σημαίνει σύγκρουση με τις συντεχνίες. Σημαίνει σύγκρουση με τους κομματικούς ζυγούς.
Η Δικαιοσύνη δηλαδή ως έννοια, είναι το βασικό στοιχείο μιας νέας πολιτικής που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το Ποτάμι εάν συμμετέχει με κάποιο λόγο σε μια επόμενη κυβέρνηση. Και γι’ αυτό είπαμε και το λέμε από τώρα, για να το ξεκαθαρίσουμε, ότι η δική μας πρόταση για το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα είναι ένας Έλληνας που από το όνομά του και μόνο θα τιμά την υπόθεση της Δικαιοσύνης.
Δε θα πάμε σ’ έναν Υπουργό που να είναι από δω ή να είναι από κει ή να είναι με τα συμφέροντα τα γνωστά. Θα είναι ένας άνθρωπος που θα μπορεί να εγγυηθεί στη χώρα την εφαρμογή ενός καινούργιου πλαισίου δικαιοσύνης. Αυτές είναι οι 4 μεγάλες προτεραιότητες του Ποταμιού. Είναι σαφέστατο. Για τα κλεμμένα που λες, τα κλεμμένα των πολιτικών;
ΠΟΛΙΤΗΣ: Και των μη..
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να σου πω. Δεν έχει καμία αποτελεσματικότητα μέχρι σήμερα η κρατική μηχανή γιατί δε θέλει να τ’ αγγίξει αυτά τα ονόματα. Γιατί δε θέλει ν’ ανακατέψει καθόλου τα πράγματα. χρειάζονται ανεξάρτητες φορολογικές υπηρεσίες. Μπήκα στον πειρασμό να πω μια λέξη: Προσέξατε κάτι; Τι ζητάμε τόσον καιρό; Και τι ζητά ο σύγχρονος Έλληνας; Ζητά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να είναι ανεξάρτητοι από αυτόν που κυβερνά. Συμφωνούμε; Αυτό δε θέλουμε;
Να μη δίνει τις εντολές ο Σαμαράς, να μη δίνει τις εντολές ο Τσίπρας, να μη δίνει τις εντολές ο οποιοσδήποτε. Όσο καλή διάθεση και να’ έχει. Και τι ακούω: Άκουσα τώρα πρόσφατα μια διακήρυξη για το τι έκαναν και πώς χρησιμοποίησαν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, τα ξέρουμε και τα είδαμε. Και άκουσα μια διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι όλες οι ελεγκτικές Υπηρεσίες ενώνονται σε μία και υπάγοντα στον Πρωθυπουργό της χώρας.
Πού γυρνάμε; Δηλαδή ο Πρωθυπουργός της χώρας θ’ αποφασίσει αν αύριο θα ελέγξει τον έναν ή τον άλλον; Θα επιστρέψουμε σ’ ένα κομματικό κράτος; Εμείς λοιπόν λέμε ξεκάθαρα: Ανεξάρτητες υπηρεσίες που δεν ελέγχονται από το πολιτικό σύστημα, για να μπορέσουν να εφαρμοστούν οι αρχές της Δικαιοσύνης στα φορολογικά, στις επενδύσεις, στις δαπάνες, σε όλα τα σημεία.
Και επειδή επιμένεις να λες για τους πολιτικούς, εμείς προτείναμε κάτι να γίνει στην προηγούμενη Βουλή και δεν το αποδέχτηκε κανείς. Την προηγούμενη Βουλή έπρεπε πριν διαλυθεί να βάλει τις βάσεις της αναθεώρησης του Συντάγματος. Δηλαδή να σταματήσει η ασυλία των Βουλευτών. Το λέμε και θα το πούμε και αύριο που θα έχουμε πολλούς Βουλευτές. Δε θέλουμε οι Βουλευτές μας να έχουν ασυλία.
Θα δικάζονται όπως δικάζονται όλοι οι Έλληνες πολίτες και μόνο αν υπάρχει πολιτική δίωξη θα ζητούν όπως γίνεται στη Βρετανία, προστασία από το Κοινοβούλιο. Επίσης, ν’ αλλάξει και να τροποποιηθεί το Σύνταγμα σε σχέση με το νόμο της ευθύνης Υπουργών. Ότι δε μπορεί ένας άνθρωπος που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, όταν υπάρχει μια υποψία να μη δικάζεται, να μην εξετάζεται, αλλά να παραπέμπεται στη Βουλή να συζητάνε οι συνάδελφοι του. Και είδαμε τι εννοούν με αυτό. Να τον αθωώνει.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος αθωώθηκε από την ελληνική Βουλή. Δεν αθωώθηκε από το ΠΑΣΟΚ, αθωώθηκε από τη Βουλή. Τα πόθεν έσχες των Υπουργών τώρα που πιάνουν, έχουν τη σφραγίδα της Βουλής, ότι είναι εγκεκριμένα. Εμείς λοιπόν λέμε ότι πρέπει ν’ αλλάξει αυτό το πράγμα. Και ξέρεις τις μας απάντησαν από την άλλη μεριά; «Μα τώρα είναι επείγον ν’ αλλάξει; Εμείς δε θα κλέψουμε».
Λοιπόν, δεν υπάρχει αυτό. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν καλά παιδιά, που έχουν βαπτιστεί και δε θα κλέψου και υπάρχουν κάποιοι άλλοι που το είχαν στο αίμα τους να κλέψουν. Όταν το Ταμείο είναι γεμάτο και είναι δίπλα σου και δεν έχεις το φόβο των θεσμών, θ’ απλώσεις το χέρι σου στο μέλι. Εμείς λοιπόν λέμε: Θεσμούς, θεσμούς, θεσμούς. Δεν επαναπαυόμαστε στις καλές προθέσεις των πολιτικών. Πρέπει να δείτε λίγο τους Βουλευτές:
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το καράβι στο κέντρο να φύγει και από τα αριστερά βράχια και από τα δεξιά βράχια. Είναι πολύ απαραίτητο τελευταία εβδομάδα που ο κόσμος έχει αποφασίσει απ’ ό,τι φαίνεται ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα, να δώσει μια ενίσχυση στο τρίτο κόμμα. Κάθε ψήφος στο Ποτάμι δυναμώνει τη δύναμη να φύγει η χώρα από τις παρυφές του γκρεμού, είτε τις αριστερές παρυφές, είτε τις δεξιές παρυφές.
Άρα η προσπάθειά μας τις επόμενες ώρες θα πρέπει να είναι αυτή. Να πειστεί ο κόσμος. Να ενισχύσει αυτό που λέγαμε πάντα. Γιατί αυτό που λέγαμε πάντα ήταν αυτό. Να βρεθεί ένα καινούργιο κόμμα. Έτσι δεν λέγαμε; Να βρεθούν νέοι άνθρωποι και λέγαμε αυτό και πηγαίναμε και ψηφίζαμε το παλιό.
Τώρα το νέο είναι εδώ. Το καινούργιο είναι εδώ και είναι υποχρέωση της προοδευτικής Κρήτης να εμπιστευθεί το καινούργιο. Να του δώσει φτερά, να του δώσει δύναμη. Η δύναμη της Κρήτης να αναδείξει το Ποτάμι μεγάλο, ισχυρό παράγοντα της χώρας.
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ: Όταν είμαι μαζί με το Σταύρο δυσκολεύομαι να κλείσω. Περίπου τα λέει όλα. Είναι αυτό που είπα πολλές φορές. ένα νέο τύπου πολιτικός ηγέτης. Γι’ αυτό παραξενεύει, τολμά, έρχεται, μιλά μαζί σας, ακούει. Αυτή είναι η νέα πολιτική ηγεσία και δυστυχώς είναι και πολύ σεμνός. Διότι ξέχασε να πει εν τη ρήμη του λόγου του, ότι απόψε εδώ ζούμε ακόμη ένα θαύμα. Δηλαδή η μεγαλύτερη αίθουσα του Ηρακλείου έχει γεμίσει ασφυκτικά, τη στιγμή που όλα τα άλλα παλιά και νέα και υποκόμματα και παρακόμματα, αδυνατούν να συγκεντρώσουν στην Αθήνα τον κόσμο που βλέπουμε εδώ, τη λαχτάρα, την αγωνία και κυρίως την προσδοκία σας.
Αυτή η συγκέντρωση που γίνεται συμβολικά στην οδό Δημοκρατίας και στην πλατεία Ελευθερίας. Είναι ένας νέος σταθμός, πολύ σπουδαίος και οφείλεται βέβαια όλη η δουλειά στους πανάξιους υποψηφίους. Εγώ πραγματικά όταν συμπληρώθηκε ο κατάλογος δεν μπορούσα να το πιστέψω και πρέπει να σας πω ότι και εκτός από αυτούς τους υποψηφίους και άλλοι ισάξια θα μπορούσαν να συμμετέχουν. Το ξέρουμε όλοι.
Αλλά επαναλαμβάνω, χάρη στη δουλειά των υποψηφίων και αυτοί που δυστυχώς συνηθίσαμε να λέμε εθελοντές, δεν ξέρω τι είναι. Είναι συμπαραστάτες, είναι αγωνιστές, είναι πρωτοπόροι, είναι σύμμαχοι και συμπορευτές. Χάρη στους εθελοντές τους ίδιους και τους υποψηφίους, ζούμε απόψε ένα νέο θαύμα στην πλατεία Ελευθερίας στην οδό Δημοκρατίας. Εδώ είναι η μεγάλη αλλαγή.
Όταν θέλω να δημαγωγήσω, δημαγωγώ, αλλά πολύ ωραία.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
