Δε χρειάζεται να διαθέτεις κληρονομικό χάρισμα για να διαισθανθείς πως κάτι πάει πολύ, πολύ στραβά με το 2016. Βρισκόμαστε μόλις στον τέταρτο μήνα του έτους και ήδη οι διάσημες απώλειες που έχουμε μετρήσει είναι δεκάδες, τραγικές και, ως επί το πλείστον, αναπάντεχες.
Είναι όμως, όντως, αναπάντεχες; Ή απλά εμείς δεν μπορούμε να δεχθούμε το γεγονός πως τα είδωλά μας έχουν αρχίσει να μεγαλώνουν και, άρα, να πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στο αναπόφευκτο;
Με αφορμή (και) τον ξαφνικό θάνατο του Prince την Πέμπτη, το BBC αποφάσισε να φτάσει στη «ρίζα του κακού» και να ανακαλύψει γιατί το 2016 είναι η χρονιά των διάσημων θανατικών. Έτσι, το έγκριτο βρετανικό μέσο ζήτησε τη βοήθεια του Nick Serpell, ο οποίος είναι εδώ και χρόνια ο βασικός συντάκτης νεκρολογιών σημαντικών προσωπικοτήτων για το BBC και άρα το πλέον κατάλληλο άτομο για να μιλήσει επί του θέματος.
Ο Serpell λοιπόν είπε στο BBC Radio 4 πως, όντως, η αύξηση του ποσοστού των θανάτων μέσα στο 2016 είναι «φαινομενική». Πιο συγκεκριμένα, από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2016 έχουμε μετρήσει 24 θανάτους, ενώ την ίδια χρονική περίοδο το 2012 υπήρξαν μόλις 5 ανάλογα περιστατικά.
Επίσης, οι κατάλογοι διάσημων νεκρολογιών της βρετανικής Daily Telegraph, οι οποίοι ανανεώνονται μέσα στη χρονιά, είχαν καταγεγραμμένα 38 περιστατικά τέτοια εποχή το 2014 και 30 το 2015. Φέτος έχουν συγκεντρώσει ήδη 75 περιστατικά.
Πώς φτάσαμε όμως σε αυτούς τους αριθμούς;
Ο Serpell εξηγεί πως υπάρχουν διάφοροι λόγοι που συντέλεσαν σε αυτό το φαινόμενο.
Ένας από αυτούς είναι καθαρά ρεαλιστικός: οι άνθρωποι που έγιναν διάσημοι κατά τη δεκαετία του ’60 αρχίζουν τώρα να μπαίνουν στα 70 και, όπως είναι φυσιολογικό, να πεθαίνουν.
Ένας άλλος, είναι πως σήμερα έχουμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό διασημοτήτων από παλιότερα. «Στη γενιά του πατέρα και του παππού μου, οι μόνοι διάσημοι άνθρωποι ήταν από το σινεμά -δεν υπήρχε τηλεόραση», σχολιάζει ο Serpell. «Στην πορεία, αν δεν ήσουν στην τηλεόραση, δεν ήσουν διάσημος».
Το φαινόμενο του baby-boom είναι ένας ακόμα παράγοντας που συντέλεσε στους δεκάδες διάσημους θανάτους του 2016. Η γενιά του baby-boom -στην οποία άνηκαν οPrince, ο Alan Rickman και ο David Bowie- καταλάμβανε το 24% του πληθυσμού της Αμερικής το 2014 και το 18% της Αγγλίας, πράγμα που σημαίνει πως, αφού γεννήθηκαν τόσα πολλά μωρά ανάμεσα στο 1946 και το 1964, πολλοί από αυτούς θα κατέληγαν να γίνουν διάσημοι.
Ωστόσο υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας, σύμφωνα με τον Nick Serpell, λιγότερο συνυφασμένος με τα στατιστικά των ανθρώπινων κοινωνιών αλλά εξίσου σημαντικός στη ζωή μας. Και αυτός είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων θεωρούμε κάποιον διάσημο στην εποχή μας.
«Την τελευταία 10ετία τα κοινωνικά δίκτυα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό», λέει ο Serpell. Λίγες ώρες πριν ο Prince φύγει από τη ζωή, στο Twitter αποχαιρετούσαν την Αμερικανίδα παλαιστή και porn star Chyna, η οποία πέθανε σε ηλικία 45 ετών. Ωστόσο, η είδηση του θανάτου της πέρασε τα σύνορα της Αμερικής, με την Chyna να γίνεται trending topic σε χώρες όπως η Νιγηρία και το Περού. Κοινώς, πλέον έχουμε τη δυνατότητα να μαθαίνουμε τους θανάτους διάσημων ή «θεωρητικά διάσημων» ατόμων πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο γρήγορα από ότι στο παρελθόν.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε για πόσο καιρό ακόμα θα τρέμουμε να ανοίξουμε το Facebook, και το ίντερνετ γενικότερα, με το φόβο πως θα δούμε την ανακοίνωση ενός ακόμα θανάτου αγαπημένου διάσημου προσώπου, ο Serpell δεν έχει και τα καλύτερα νέα για εσάς. «Μέσα στα επόμενα 10 χρόνια όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα μπουν στην 80η δεκαετία της ζωής τους και (το σερί των θανάτων) θα συνεχίσει να εξελίσσεται σε αυτό το επίπεδο», σχολιάζει. «Και αυτό χωρίς να υπολογίζουμε τους αναπάντεχους θανάτους, όταν πεθαίνουν άνθρωποι που κανονικά δεν είναι ακόμα η ώρα τους».
