Τον συνθέτη Χριστόφορο – Ευτύχιο Λεοντή προτείνει ο υπουργός ΨΗΠΤΕ, Νίκος Παππάς, για τη θέση του προέδρου της ΕΡΤ.
Ο υπουργός, παράλληλα, προτείνει για τη θέση μέλους του Δ.Σ. την Κατερίνα Τσατσαρώνη, ενώ για την ΕΕΤΤ στη θέση του προέδρου τοποθετεί τον Κωνσταντίνο Μασσέλο και για αντιπροέδρους την Αγγελική Σγώρα και τον Σπυρίδωνα Παντελή.
Οι προτάσεις του κ. Παππά θα συζητηθούν σε συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής την Τρίτη 16 Ιανουαρίου.
Η θέση του προέδρου της ΕΡΤ «χήρευσε» μετά την παραίτηση του επίσης μουσικοσυνθέτη Διονύση Τσακνή.
Ποιος είναι ο Χρήστος Λεοντής
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 11 Μαΐου 1940. παράλληλα με τα πρώτα μαθήματα στο σχολείο, μαθαίνει να ψέλνει στην εκκλησία της γειτονιάς του. έτσι, έρχεται σε άμεση επαφή με το Βυζαντινό τραγούδι, που μαζί με το Δημοτικό και ιδιαίτερα το Κρητικό, επηρεάζουν τη μουσική του προσωπικότητα.
Αρχίζει να μαθαίνει μαντολίνο και αργότερα βιολί, ενώ οι πρώτες του συνθετικές προσπάθειες εκδηλώνονται το 1952, πάνω σε εκκλησιαστικά κείμενα μεγάλων εορτών, όπως το Πάσχα, τα Χριστούγεννα κ.λ.π.
Το 1957 τελειώνει το γυμνάσιο Ηρακλείου, έρχεται στην Αθήνα και φοιτά στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη των θεωρητικών μαθημάτων.
Οι σπουδές του συνεχίστηκαν αργότερα στο Conservatoire National de Musique στο Παρίσι. Καθηγητές του υπήρξαν: ο Μενέλαος Παλλάντιος και ο Γιάννης Παπαϊωάννου στην Αθήνα και ο Allen Weber στο Παρίσι. Διδάχτηκε Αρμονία- Αντίστιξη- Φούγκα.
Η μουσική του δραστηριότητα καλύπτει πολλούς χώρους, όπως το τραγούδι, το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση.
Του έχουν απονεμηθεί τέσσερα βραβεία. Το πρώτο για Τραγούδι (1963), το δεύτερο για Κινηματογράφο (1966)- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη «Με τη λάμψη στα μάτια»),το τρίτο για Θέατρο (2004)- βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος», για τη μουσική στη ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ (Εθνικό Θέατρο, καλοκαίρι 2004) και το τέταρτο για την εν γένει καλλιτεχνική προσφορά του – Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» (Μεγάλο Βραβείο του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης – 2009 «Κύκλος δημιουργικής μουσικής»), καλύπτοντας έτσι όλους τους χώρους της μουσικής του δραστηριότητας. Σε πολλές δεκάδες ανέρχονται οι με κάθε τρόπο βραβεύσεις του, σε εκδηλώσεις που οργανώνονται από διάφορους φορείς, όπως Πανεπιστήμια, σχολεία, χορωδίες, θέατρα, συλλόγους, δήμους κλπ.
Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του Καρόλου Κουν στο Θέατρο Τέχνης από το 1973 μέχρι το 1982. Μετά την αποδημία του Κουν, συνεχίστηκε η συνεργασία με τους επιγόνους και μαθητές του, Γιώργο Λαζάνη, Μίμη Κουγιουμτζή και συνεχίζει μέχρι σήμερα –τέσσερις δεκαετίες- τη συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης.
Έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του Ευρωπαϊκού τύπου για τις εργασίες του στο αρχαίο δράμα (ΑΧΑΡΝΗΣ,ΕΙΡΗΝΗ, ΒΑΚΧΕΣ) με το θέατρο Τέχνης.
Μαζί με άλλους μουσικούς και καλλιτέχνες, (Παλλάντιος, Χατζιδάκις, Αντωνίου, Κουνάδης, Κουρουπός, Χριστοδουλίδης, Χουβαρδάς Μιχαλακόπουλος κ.ά.) ίδρυσε την εταιρεία «ΚΟΜΜΟΣ», με σκοπό την ανεύρεση, τη διάσωση, την έρευνα και την έκδοση της μουσικής που γράφτηκε από όλους τους Έλληνες συνθέτες για το Αρχαίο Ελληνικό δράμα.
Από το 2001, ύστερα από πρόσκληση του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίδαξε σε σεμινάρια μεταπτυχιακούς φοιτητές της θεατρολογίας, Ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων, με αντικείμενο τη μουσική στο θέατρο και ιδιαίτερα στο Αρχαίο Ελληνικό δράμα.
Το 2007 ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδος (ΕΜΣΕ), το 2008 επίτιμος Δημότης της πόλεως των Χανίων και το 2011 επίτιμος Δημότης της πόλεως της Κάτω Αχαϊάς.
Εργασίες του:
Α. Δισκογραφία (16 Δίσκοι):
Καταχνιά (1964)
Ανάσταση Ονείρων (1966)
Δώδεκα παρά πέντε (1970)
Αχ! έρωτα (1974)
Καπνισμένο τσουκάλι (1975)
Παραστάσεις (1975)
Μαντζουράνα στο κατώφλι (1980)
Συναυλίες ‘81 (1981)
Carta a l ’ exili (1985- παγκόσμια κυκλοφορία του τραγουδιού του Ξενητεμένο μου πουλί σε τέσσερις διαφορετικές εκτελέσεις στην Ισπανία και δύο στη Βραζιλία, με το παγκόσμιας φήμης Βραζιλιάνικο γκρουπ Uakti, παραγωγή του αμερικανού συνθέτη Philip Glass)
Πυγολαμπίδες (1994)
Χίλιες και μία γάτες [1994 ] Μουσική και τραγούδια γιά το ομώνυμο θεατρικό έργο γιά παιδιά του Ευγένιου Τριβιζά.
Καντάτα Ελευθερίας (1998 – παραγωγή της Βουλής των Ελλήνων, το άλμπουμ διανεμήθηκε σε όλα τα σχολεία της χώρας και του Απόδημου Ελληνισμού)
Μήτηρ Θεού (Ακάθιστος Ύμνος) (2001- παραγωγή της Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους)
Έρωτας Αρχάγγελος (2007)
Χελιδών Ηδομένη (2010)
Πρωινό Άστρο (2011)
Β. Θέατρο
Αρχαίο δράμα (28 έργα):
Ιππόλυτος του Ευριπίδη (1962)
Επτά επί Θήβας του Αισχύλου (1962)
Ελένη του Ευριπίδη (1966)
Ηλέκτρα του Σοφοκλή (1967 και 1972)
Σφήκες του Αριστοφάνη (1970)
Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη (1972)
Βάκχες του Ευριπίδη (1973)
Ηλέκτρα του Ευριπίδη (1974)
Αχαρνής του Αριστοφάνη (1976)
Ειρήνη του Αριστοφάνη (1977)
Βάκχες του Ευριπίδη (1977)
Τρωαδίτισσες του Ευριπίδη (1980)
Der Frieden (Ειρήνη) του Αριστοφάνη (1985)
Πέρσες του Αισχύλου (1987)
Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη (1988)
Αντιγόνη του Σοφοκλή (1988)
Βάκχες του Ευριπίδη (1990)
Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (1990)
Ιππής του Αριστοφάνη (1991)
Σφήκες του Αριστοφάνη (1992)
Εκάβη του Ευριπίδη (1994)
Πλούτος του Αριστοφάνη (1994)
Μήδεια του Ευριπίδη (1995)
Άλκηστις του Ευριπίδη (1996)
Πλούτος του Αριστοφάνη (1997)
Σφήκες του Αριστοφάνη (2003)
Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (2004)
Πλούτος του Αριστοφάνη(2010)
Από το 1972 –συνεχώς– η μουσική που γράφει για το θέατρο ακούγεται στα δύο κυριότερα φεστιβάλ της χώρας (Επιδαύρου και Αθηνών) αλλά και σε όλα, σχεδόν, τα περιφερειακά φεστιβάλ που γίνονται κάθε καλοκαίρι στις πιο μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Το καλοκαίρι του 2005, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, διηύθυνε στο κατάμεστο Ηρώδειο Θέατρο, την μουσικοχορευτική παράστασή Χελιδών ηδομένη…και τραγούδια ευφρόσυνα, βασισμένη στην ανασύνθεση της μουσικής του από πέντε κωμωδίες τού Αριστοφάνη, που ανέβασε ο Κουν, το Εθνικό Θέατρο και το θεατρικό τμήμα τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας. Η υποδοχή της από το κοινό και την κριτική υπήρξε εντυπωσιακή.
Έχει γράψει τη μουσική σε περισσότερα των 100 θεατρικών έργων, Ελλήνων και ξένων θεατρικών συγγραφέων.
Γ. Κινηματογράφος- τηλεόραση
24 ταινίες και 3 σήριαλ.
