Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο λόγος που επικρατεί ο παραλογισμός, είναι πως είναι απείρως πιο εξυπηρετικός και βολικός από τη λογική και τις απαιτήσεις της. Η Ελλάδα ζει λοιπόν σε έναν παραλογισμό που την βοηθά να αποτάξει τις ευθύνες της, να ξεφύγει από την απαίτηση να βρει πολιτικές λύσεις, να δικαιολογηθεί για μια ακόμη φορά. 
Μόνο που ο φασισμός δεν είναι παιχνίδι και ας είναι η δικαιολογία του βλάκα: «Φταίνε για όλα οι άλλοι. Εγώ πρέπει απλώς να είμαι συνεπής και ανυποχώρητος στην όποια βλακώδη απόφαση και στερεότυπό μου».
Παραμυθιαζόμαστε επί χρόνια, πως δεν είμαστε ρατσιστές, δεν είμαστε ξενοφοβικοί και σίγουρα δεν είμαστε φασίστες. Αν κάτι παράγει ο βλακώδης νεοελληνισμός και η αμορφωσιά είναι απλώς οι βάσεις του φασισμού.
Αυτός που εξυπηρετήθηκε από το πολιτικό σύστημα, ο αναξιοπρεπής και βολεψάκιας είναι πιθανότερο να γίνει ένας κυνηγός κεφαλών, μαύρων κεφαλών, παρά ένας πολίτης που ζητάει λύσεις και αξιοπρέπεια. Ο καβαλάρης της Καγιέν με μισθό υπαλλήλου Τραπέζης, είναι ευκολότερο να καβαλήσει το άρμα του φασισμού και να κυνηγήσει ξενόφερτους καταστροφείς, από το να καβαλήσει αυτό της λογικής και της απαίτησης.
Ας μην γελιόμαστε. Η Ελλάδα είναι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας. Ένα κομμάτι της είναι έτοιμο να ξεκινήσει το κυνήγι της αλεπούς. Να κυνηγάει και να μαχαιρώνει ανθρώπους στην Ομόνοια, σαν να πρόκειται για κυνήγι της αλεπούς, για να νοιώσει ανώτερο όπως οι Άγγλοι ευγενείς. Αυτές τις μέρες σκοτώνονται άνθρωποι και δεν αναζητείται ο εγκληματίας αλλά η εθνικότητά του. Μεγάλες εφημερίδες το 2012, λειτουργούν όπως η Αυριανή της δεκαετίας του 80,απευθυνόμενες στα πιο ζωώδη ένστικτα. Και η κυβέρνηση, ξεκινώντας πρώτη το κυνήγι μαγισσών, χωρίς κανόνες και όρια δείχνει με ευκολία που την εξυπηρετεί τους αλλοδαπούς να φταίνε.
Το facebook έχει γεμίσει από εκκλήσεις «πατριωτών» που διψούν για ΤΙΜΗ και ΑΙΜΑ και προαναγγέλλουν ακόμη και δολοφονίες. Είναι έτοιμοι να εγκληματήσουν και στη συνέχεια να αυτοστεφανωθούν ως ήρωες μιας εθνικής ιδέας.
Όπως πάντα ο πατριωτισμός παραμένει το καταφύγιο των απατεώνων. Φοβάμαι και των δολοφόνων. Οι πιο διεστραμμένοι, ανώμαλοι, που ξέβρασε το κύμα της ζωής και της απαίτησης, βρίσκουν επιβεβαίωση, ή ψάχνουν τουλάχιστον μέσα στο κοινωνικό σύνολο, βάζοντάς το να αποδεχθεί αυτές τις ιδέες.
Και η κοινωνία; Θα τους δεχθεί ως ήρωες και μαχητές; Η Χρυσή Αυγή είναι ένα πρόβλημα, αλλά δεν είναι το πρόβλημα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η μάζα που είναι έτοιμη να ζητωκραυγάσει στην αρένα για να ξεχάσει τις ευθύνες της. Οι ανίκανοι να διαχειριστούν τη ζωή τους πολιτικά, όσοι προσκύνησαν με επιμέλεια την απατεωνιά και την δουλικότητα και πρέπει να ανακαλύψουν την επιθετικότητα ως αξιοπρέπεια. Όσοι βολεύτηκαν και θέλουν κάποιον να φταίει αντί γι αυτούς.
Ο φασισμός στην Ελλάδα δεν έχει βάση την κοινωνική αγανάκτηση που ξεγελιέται. Έχει την νεοελληνική μεμψιμοιρία, την αυτάρκεια του ημιμαθή, τον ξερολισμό του βολεμένου. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να τις ντύσει ιδεολογικά, να τις κάνει να φαντάζουν ως κάτι μεγαλοπρεπές και σίγουρα δικαιολογημένο.
Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα που κάποιοι φόρτωσαν στις πλάτες μας, κλείνοντας σύνορα με την υπόλοιπη Ευρώπη. Το άφησαν να διογκωθεί μέσα στην προχειρότητα και τη γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής αλλά και τα συμφέροντα. Όλοι οι μετανάστες οδηγήθηκαν επιμελώς στο κέντρο της Αθήνας και γκετοποιήθηκαν, έριξαν τις τιμές των ακινήτων, και τώρα με τις επιχειρήσεις σκούπας όσοι αγόρασαν φτηνή γη θα γίνουν ζάμπλουτοι.
Μπορεί η Αριστερά να το βλέπει με συναισθηματική ιδεοληψία, αλλά η Δεξιά του Σαμαρά το βλέπει με όρους εμφυλίου.
Το κυνήγι της αλεπούς, πρέπει να σταματήσει με ευθύνη των σκεπτόμενων ανθρώπων και των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων. Δεν είναι μόνο θέμα ανθρωπισμού και δικαιωμάτων. Αν δεν σταματήσει, ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αυτό που έζησε χωρίς κόπο στην αγκαλιά του πολιτικού συστήματος της απάτης, είναι έτοιμο να προσχωρήσει στις βλακώδεις και βολικές εφευρέσεις του φασισμού για να αποκτήσει σημαντικότητα και άλλοθι. Ο φασισμός δεν χρειάζεται να πείσει ανθρώπους. Έχει έτοιμο κοινό στα πλήθη όσων έζησαν με πελατειακές σχέσεις και lifestyle και δεν έχουν κανένα κοινωνικό αντίσωμα. Ούτε κρίση. Είναι λοιπόν έτοιμοι για το κυνήγι της αλεπούς που θα τους κάνει να αισθάνονται Άγγλοι ευγενείς. Ή έστω έλληνες πατριώτες.