Ανακοίνωση ΜέΡΑ25:
Ακόμα ένα συμβόλαιο της κυβέρνησης και του κ. Γεραπετρίτη στην ΤΕΡΝΑ ενώ τα νησιά μετατρέπονται σε νεκροταφεία ανεμογεννητριών
Με το άρθρο 114 του πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, που εισάγεται σήμερα προς ψήφιση στη Βουλή, προβλέπονται “μέτρα ενίσχυσης Υβριδικών Σταθμών στα μη διασυνδεδεμένα νησιά”. Πρόκειται για ένα ακόμη συμβόλαιο που εξοφλεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη προς την εγχώρια ολιγαρχία αλλά και ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης προς τον αγαπημένο του πεθερό της ΤΕΡΝΑ. Ναι, είναι ο ίδιος υπουργός που διαφοροποιεί την άποψή του, με συχνότητα πολυβόλου, ως προς την λειτουργία ή μη της τηλεδιοίκησης στη Λάρισα.
Με το νέο λοιπόν αυτό άρθρο, που αφορά ειδικά την Κρήτη, παρέχονται “παρεκκλίσεις ως προς το αδειοδοτικό καθεστώς των Υβριδικών Σταθμών”. Στην παρ.1, (ια) γίνεται λόγος για “ειδικές διαδικασίες αδειοδότησης” και στην παρ. 2 σημείο (ε) όπου το ενδιαφέρον εστιάζεται στην ανάπτυξη Υβριδικών Σταθμών στην Κρήτη για “αναγκαίες παρεκκλίσεις από το ισχύον πλαίσιο αδειοδότησης”.
Τι θα αφορούν αυτές οι παρεκκλίσεις είναι σαφές για όποιους ξέρουν τα γεγονότα:
Η συγκεκριμένη φωτογραφική διάταξη αφορά καταρχάς το έργο της ΤΕΡΝΑ με την επωνυμία “Υβριδικό Αμαρίου”, που προβλέπει αντλησιοταμίευση στο φράγμα Αμαρίου και γιγάντιες ανεμογεννήτριες στη Σητεία. Τον περασμένο Ιούλιο το ΣτΕ ακύρωσε το υποέργο των ανεμογεννητριών στη Σητεία καθώς παραβίαζε τους όρους του Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ ενώ είχε ελλιπέστατη εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με τη νέα φωτογραφική διάταξη παρέχονται ειδικές διευκολύνσεις για την προώθηση του έργου αυτού αλλά και άλλων τριών έργων από επιχειρηματίες – μελετητές, που επί χρόνια αναζητούν κέρδη σε βάρος του φυσικού τοπίου του νησιού.
Σε ό,τι αφορά το Υβριδικό της ΤΕΡΝΑ αν και έχει ενταχθεί από την κυβέρνηση στις Στρατηγικές Επενδύσεις, περιλαμβάνεται και στα επόμενα άρθρα του πολυνομοσχεδίου (115-116-117) όπου προβλέπεται η υπαγωγή των Υβριδικών σε ειδικά καθεστώτα ενίσχυσης “από εθνικούς ή ενωσιακούς πόρους μέσω του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων… και από εθνικούς πόρους.” Με λίγα λόγια, όχι μόνο θα διευκολύνουμε την εγκατάστασή τους αλλά θα επιδοτήσουμε την παρανομία και με χρήματα των πολιτών. Όλοι μαζί μπορούμε….
Και νεκροταφεία ανεμογεννητριών
Την ίδια στιγμή, με το άρθρο 141 του ίδιου πολυνομοσχεδίου, επιτρέπεται σε 47 μη διασυνδεδεμένα νησιά με το δίκτυο ηλεκτρισμού (μεταξύ αυτών και η Κρήτη), να μπαίνουν ανεμογεννήτριες 20ετίας και μάλιστα χωρίς πιστοποιητικά ασφαλείας. Και αυτό καθώς για ανεμογεννήτριες που πλέον δεν κατασκευάζονται είναι αδύνατον να εκδοθεί πιστοποιητικό ασφαλείας.
Πρόκειται για ένα ακόμη δώρο της Μητσοτάκης Α.Ε προς το ολιγαρχικό καρτέλ της ενέργειας που μονοπωλεί την ανάπτυξη των αιολικών ανά την επικράτεια. Είναι όμως και δώρο προς τους Βορειοευρωπαίους κατασκευαστές ανεμογεννητριών αφού τους βγάζει από τη δυσχερή θέση αναζήτησης χώρων ταφής των ανεμογεννητριών που μέχρι σήμερα καταλήγουν κυρίως σε χώρες της Αφρικής.
Η διάρκεια ζωής κάθε ανεμογεννήτριας προσδιορίζεται στα 20 έτη. Η ανακύκλωση των υλικών της και ιδιαιτέρως των πτερυγίων της, που αποτελούνται από σύνθετα και τοξικά υλικά, είναι ιδιαιτέρως προβληματική. Δεν μπορούν εύκολα να ανακυκλωθούν ή να επαναχρησιμοποιηθούν. Και ενώ υπάρχουν ορισμένα κέντρα ανακύκλωσης, θεωρείται οικονομικά ασύμφορη η ανακύκλωσή τους σε μεγάλη κλίμακα.
Στο διά ταύτα λοιπόν, τα νησιά μας θα μετατραπούν σε νεκροταφεία παλιοσιδηρικών φορτωμένα με άπειρους τόνους οπλισμένου σκυροδέματος και χιλιόμετρα καλωδιώσεων. Επιπλέον οι απαρχαιωμένες ανεμογεννήτριες θα απαιτήσουν περισσότερες διανοίξεις τεράστιων δρόμων, τεράστια χωματουργικά έργα και την εκρίζωση χιλιάδων δέντρων αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρικών φαινομένων λόγω της αλλαγής της ροής των βρόχινων υδάτων. Πώς όλα αυτά εναρμονίζονται με την πράσινη μετάβαση; Πώς είναι δυνατόν οι εικόνες αυτές να εναρμονίζονται με τις τουριστικές περιοχές;
Όπως είχε επισημάνει ο επί σειρά ετών πρόεδρος του Ε’ τμήματος του ΣτΕ Μιχαήλ Δεγκλερής: «Οι εκ του εξωτερικού εισαγόμενες ανεμογεννήτριες, σχεδιασθείσες στις ξένες χώρες της παραγωγής των, είναι εντελώς ασυμβίβαστες προς την μικρή κλίμακα του ελληνικού νησιωτικού τοπίου. Τυχόν εγκαθιστάμενες στους τόπους προτιμήσεως των επενδυτών, συνεπάγονται καταστροφή του αντιστοίχου πολιτιστικού, αισθητικού και φυσικού κεφαλαίου των νησιών μας, η οποία, βεβαίως, αποκλείεται από το Σύνταγμα του 1975 με το άρθ.24 και την παγία νομολογία του ΣτΕ για την προστασία των μικρών νησιών ως ευαίσθητων οικοσυστημάτων».
Καλούμε τους πολίτες της Κρήτης σε επαγρύπνηση. Στεκόμαστε δίπλα στα τοπικά κινήματα που αγωνίζονται για την προστασία του τοπίου και της ζωής τους.
