Σαν σήμερα, το 1948, γεννήθηκε το κράτος του Ισραήλ.
Λίγους μήνες αργότερα, υπήρχαν πάνω από οκτακόσιες χιλιάδες εκδιωγμένοι Παλαιστίνιοι και περισσότερα από πεντακόσια κατεστραμμένα χωριά.
Εκείνα τα χωριά, με τις ελιές, τις συκιές, τις αμυγδαλιές και τα οπωροφόρα δέντρα, κείτονται θαμμένα κάτω από τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους, τα εμπορικά κέντρα και τα πάρκα αναψυχής. Πέθαναν δίχως όνομα. Η Επιτροπή Ονομάτων του νεοσύστατου κράτους βάφτισε εκ νέου τον χάρτη.
Λίγη Παλαιστίνη έχει απομείνει. Ο αμείλικτος, αδηφάγος χάρτης αναφέρει τίτλους ιδιοκτησίας παραχωρημένους γενναιόδωρα από τη Βίβλο και επικαλείται ως δικαιολογία τα δύο χιλιάδες χρόνια καταδίωξης που υπέστη ο εβραϊκός λαός.
Το κυνήγι των Εβραίων ήταν ανέκαθεν ευρωπαϊκή συνήθεια. Όμως οι Παλαιστίνιοι αρνούνται να πληρώσουν το ξένο χρέος.
Eduardo Galeano, 2012
