Γράφει η Ροδάνθη Κουμή
Η μεγαλύτερη νίκη του Ελληνικού λαού τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν το περήφανο ΟΧΙ που είπε στις 5 Ιουλίου .
Ένα ΟΧΙ που βγήκε με χαρά από τα σπλάχνα του ενάντια στην αδικία από την Ευρωπαϊκή ένωση.
Δεν ήταν εύκολο για τους Έλληνες το ΟΧΙ.
Είχαν να αντιμετωπίσουν απίστευτους εκβιασμούς .
Ύψωσαν όμως το ανάστημα τους και δήλωσαν πως:
«θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία».
Πίστεψε το 62% του λαού ότι κάτι μπορεί να αλλάξει με αυτήν την ομαδική φωνή.
Άλλαξε;
Δυστυχώς τίποτα δεν έγινε.
Ποιος φταίει για όλα αυτά θα αναρωτιέται μέσα του σίγουρα ο κάθε πολίτης.
Άλλος θα τα βάζει με τον δικομματισμό των σαράντα χρόνων,άλλος με την αριστερή κυβέρνηση.
Εγώ που είμαι απλή πολίτης της χώρας και παρακολουθώ μουδιασμένη τα γεγονότα απαντώ στον κάθε Έλληνα ότι μας φταίει η έλλειψη παιδείας.
Αν είχαμε σωστή παιδεία από τα γεννοφάσκια μας δεν θα αλλησποραζόμασταν ,δεν θα εναντιωνόμασταν ο ένας απέναντι στον άλλον.
Θα ήμασταν ενωμένοι και θα είχαμε κοινούς στόχους.
Την σωτηρία της πατρίδας μας.
Να υψώσουμε ανάστημα έντεκα εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό μόνο μας μένει.
Να δουλέψουμε όλοι μαζί για να φύγουμε από τα νύχια του καπιταλισμού και της κρίσης.
Η Ελλάδα είναι ίσως η ομορφότερη χώρα του κόσμου.
Είναι ίσως η μόνη χώρα που δεν μπορείς να την σκοτώσεις.
Έχει την μαγική εκείνη δύναμη να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της.
Το πνεύμα της είναι αθάνατο όπως είναι και η ψυχή της .
Λένε πολλοί πως πια δεν μας σώνει τίποτα.
Ακούγεται έντονα η λέξη «χρεοκοπία».
Εμείς όμως αν γυρίσουμε πίσω θα κοιτάξουμε πως δεν φοβηθήκαμε εχθρούς και εχθρούς και τώρα θα το βάλουμε κάτω;
Ας πούμε πάλι ένα μαζικό ΟΧΙ στον αφανισμό της πατρίδας μας από τους ξένους τοκογλύφους και στις συνεχές απειλές τους.
Ας κρατήσουμε την πατρίδα μας με νύχια και με δόντια δικιά μας.
Ας κρατήσουμε το φως της πατρίδας μας δικό μας.
Σίγουρα θα βρούμε στο δρόμο μας δυσκολίες αλλά θα ξέρουμε ότι στο βάθος υπάρχει ελπίδα.
Η φλόγα της Ελλάδας.
Είμαι σίγουρη πως το παράδειγμα μας θα ακολουθήσουν και άλλοι λαοί!
