Δεν ξέρουμε πραγματικά τι περίμεναν οι ΗΠΑ να συμβεί στην περιοχή με όλη αυτή την πίεση που ασκούσαν στη Ρωσία. Εδώ και χρόνια οι συμφωνίες δεν τηρούνταν, το ΝΑΤΟ συνέχιζε να επεκτείνεται λες και δεν είχε τελειώσει ο Ψυχρός Πόλεμος. Έφτασε στην αυλή της Ρωσίας. Επεκτάθηκε στην Πολωνία.
Πολλές φορές η Ρωσία είχε προειδοποιήσει ότι επέκταση του ΝΑΤΟ δε θα γίνει δεκτή. Η Ουκρανια ήθελε να μπει στο ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ ήθελαν να μπει στο ΝΑΤΟ η Ουκρανία. Ο πρώην κωμικός και νυν πρόεδρος της Ουκρανίας κ. Ζελένσκι έχοντας από πίσω του τις ΗΠΑ άρχισε να βρυχάται στη Ρώσικη αρκούδα. Μέχρι που έφθασε να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακύρωσης του μνημονίου της Βουδαπέστης που απαγόρευε σε άλλες χώρες της πρωην Σοβιετικής Ένωσης, πλην της Ρωσιας, να διατηρούν πυρηνικό οπλοστάσιο. Αυτή ήταν η σπίθα που έβαλε τη φωτιά.
Οι ΗΠΑ έβαλαν την Ουκρανία, ένα ποντίκι, να τα βάλει με την Ρωσία και την έφαγε η ρώσικη αρκούδα.
Η Ουκρανία είναι μια μισοδιαλυμμένη χώρα με τα μεγαλύτερα επίπεδα διαφθοράς σε όλη την Ευρώπη και τρομερές οικονομικές ανισότητες. Ο στρατός της Ουκρανιας είναι βουτηγμένος μέσα στη διαφθορά. Μπορεί υπό τέτοιες συνθήκες να αντισταθεί στο ρώσικο στρατό;
Τα έχουν πάθει και η Γεωργία και η Αρμενία. Η Λευκορωσια είναι ήδη δεμμένη με Ρωσία. Τώρα θα ακολουθήσει και η Ουκρανία;
Οι Ευρωπαίοι θα προσπαθήσουν να επαναχαράξουν στρατηγική σε μια σειρά ζητήματα μειώνοντας την εξάρτησή τους από τη Ρωσία με τις ΗΠΑ να προσδοκούν ότι ως όφελος από αυτή την κατάσταση θα εχουν την κατάρρευση των συμφωνιών που είχαν γίνει με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο εξυπηρετώντας έτσι τα συμφέροντα αμερικάνικων εταιρειών και τελικα οι μόνοι που δεν κερδίζουν απολύτως τίποτα είναι οι Ουκρανοί με τον γελωτοποιό πρόεδρο τους.
Χαμένη είναι όμως και η Ευρώπη που για ακόμη μια φορά επέτρεψε λόγω ανυπαρξίας κοινής γραμμής και στάσης, στις ΗΠΑ να κάνουν παιχνίδι στην περιοχή μας δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου κατάσταση της οποίας το κόστος θα πληρώσουν κυρίως οι ευρωπαϊκοί λαοί.
Γιατί οι ευρωπαϊκοί λαοί θα πληρώσουν το κόστος του φυσικού αερίου που θα έρχεται πλέον από το Κατάρ, και οι ευρωπαίοι αγρότες θα πληρώσουν το μεγαλύτερο κόστος από το αυξημένο κόστος στα λιπάσματα αφου η Ουκρανία είναι σημαντική παραγωγός λιπασμάτων παγκοσμίως. Ομως κυριως το κοστος θα το πληρώσουν οι φτωχοί, αφού η Ουκρανία είναι ο σιτοβολώνας της Ευρώπης.
Στους πελάτες της συγκαταλέγονται η Κίνα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως εκεί που το ουκρανικό σιτάρι είναι απολύτως απαραίτητο είναι ο αναπτυσσόμενος κόσμος.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), το μισό σιτάρι που καταναλώθηκε το 2020 στο Λίβανο, προέρχεται από την Ουκρανία. Για να γίνει πιο κατανοητό, 35% από τις θερμίδες που καταναλώνει ο πληθυσμός του Λιβάνου προέρχονται από τις ουκρανικές εξαγωγές.
Δέκα τέσσερις χώρες στον κόσμο εξαρτώνται από τις ουκρανικές εξαγωγές κατά περισσότερο από 10% της κατανάλωσής τους σε σιτηρά. Η Υεμένη κατά 22%, η Λιβύη κατά 43%. Η Αίγυπτος εισήγαγε, το 2022, 3 εκατομμύρια τόνους από την Ουκρανία, το 14% της κατανάλωσης σιτηρών στη χώρα. Η Μαλαισία 28%, το ίδιο και η Ινδονησία, 21% το Μπαγκλαντές και πάει λέγοντας.
Οι τιμές των τροφίμων θ’ ανέβουν (κι άλλο) σε όλον τον πλανήτη, ενώ οι χώρες που εξαρτώνται από τις ουκρανικές εξαγωγές θα χτυπηθούν όχι απλώς από ελλείψεις, αλλά από κανονική πείνα.
Η ιστορία προσπαθεί να μας διδάξει, αλλά εμείς αρνούμαστε να μάθουμε το μάθημα:
Πριν από μια δεκαετία συνέβη περίπου το ίδιο και στις αραβικές χώρες, η αύξηση της τιμής των τροφίμων ήταν η σπίθα που πυροδότησε την «αραβική άνοιξη».
"google ad"
Ο κόσμος μπορεί ν’ υπομένει πολλά, αλλά η πείνα δεν αντέχεται.
Και οι ΗΠΑ αφού άναψαν τη φωτιά στη γειτονιά μας, τώρα θα κουνούν το δάκτυλο και θα νουθετούν και θα μιλούν για δημοκρατία. Πόσο πια υποκρισία;
Όσο για την Ελλάδα, είναι λογικό να υπάρχει σκεπτικισμός, αφού πέραν όλων των παραπάνω, ο τρόπος που αμφισβητήθηκε η κυριαρχία της Ουκρανίας έφερε στη μνήμη μας την τραγωδία της Κύπρου ενώ η Τουρκία επιμένει να αμφισβητεί την κυριαρχία στο Αιγαίο.