Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ανδρέα Παπανδρέου με την κατάντια του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά.
Στο νομό από όπου κατάγεται ο Μητσοτάκης και που ποτέ δεν είχε κατορθώσει η Νέα Δημοκρατία να κερδίσει, στις τελευταίες εκλογικές μάχες η Νέα Δημοκρατία σαρώνει. Κι ενώ το ΠΑΣΟΚ ανέβασε τα ποσοστά του σε όλη την Κρήτη – λόγω και της κατακόρυφης πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ – στα Χανιά καταγράφει τα χειρότερα ποσοστά του και με διαφορά.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν χρειάζεται να το ψάξετε πολύ.
Αρκεί να κοιτάξετε την κατάντια πολλών στελεχών του που δεν τους ξεχωρίζεις ιδεολογικά από τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Κάποιοι μάλιστα το φωνάζουν κιόλας.
Δεν είναι καθόλου παράξενο επίσης πως η πλειοψηφία αυτών των στελεχών μπορεί να τα πεις και ορφανά του Σημίτη.
Ποιον υποστήριξαν αυτά τα στελέχη στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ. Την Διαμαντοπούλου!
Με αυτά και με αυτά, στα Χανιά αποτυπώνεται με μεγαλύτερη ένταση το συνολικό πρόβλημα του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι σημαντικό στελεχιακό δυναμικό του θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Και πολλά από αυτά τα στελέχη τοπικά, πλέκουν τον ύμνο Μητσοτάκη.
Βεβαίως, και το ΠΑΣΟΚ κεντρικά ενέτεινε στη σύγχυση αφού επέλεξε πολλές φορές να συνεργαστεί σε επίπεδο αυτοδιοίκησης με τη Νέα Δημοκρατία και όχι με κόμματα της Κεντροαριστεράς ή της Αριστεράς.
Πώς λοιπόν να μην μπερδεύονται οι πολίτες; Και πώς να πείσει το ΠΑΣΟΚ ότι μπορεί να αποτελεί πραγματική εναλλακτική στη λαίλαπα Μητσοτάκη όταν τα βλέπει αυτά;
Κι αν στις προηγούμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη κατέγραψε σημαντικά ποσοστά, θα είναι λάθος αν θεωρούν ότι αυτοί οι ψήφοι είναι “δεμένοι”. Κάθε άλλο. Όσο το ΠΑΣΟΚ δεν παρουσιάζεται ως πραγματική εναλλακτική διακυβέρνησης, όσο τα στελέχη του συχνωτίζονται πιο πολύ με τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας παρά με τον λαό, τόσο το ΠΑΣΟΚ θα διατρέχει τον κίνδυνο να βρεθεί ξανά στα μονοψήφια ποσοστά του πρόσφατου παρελθόντος.
Ο κόσμος τα βλέπει, όμως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ανίκανος να τα δει, ή απλά τα βλέπει αλλά κάνει ότι δεν τα βλέπει γιατί δε μπορεί να κάνει κάτι για να επιφέρει κάποια αλλαγή.
Αλλά όσο συμβαίνει αυτό, τόσο ο ίδιος με την αδυναμία του να δράσει αποφασιστικά ροκανίζει την ίδια του την καρέκλα…
Το καταλαβαίνει άραγε;



