Πριν η Kamala Harris γίνει αντιπρόεδρος, είχε μία σαφή θέση όσον αφορά τις οργανώσεις που σχετίζονται με το σκοτεινό χρήμα: παίζουν έναν επικίνδυνα επιδραστικό ρόλο στο πολιτικό μας σύστημα. Τώρα η εκστρατεία της απολαμβάνει τους καρπούς των μαζικών δωρεών από αυτές ακριβώς τις πηγές.
[Ο όρος «σκοτεινό χρήμα» (στα αγγλικά Dark Money) αναφέρεται σε πολιτικές δαπάνες που ενισχύουν πολιτικούς και κόμματα και που προορίζονται να επηρεάσουν τις αποφάσεις των ψηφοφόρων, των οποίων ο δωρητής δεν αποκαλύπτεται και η πηγή των χρημάτων είναι άγνωστη.]
Ως γερουσιαστής των Δημοκρατικών το 2019, η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις έβαλε ευθέως στο στόχαστρο το σκοτεινό χρήμα, συνυπογράφοντας εκλογικές μεταρρυθμίσεις που θα αποκάλυπταν τις ταυτότητες των μεγάλων οχορηγών που βρίσκονται πίσω από αυτές τις μυστικές προσπάθειες επηρεασμού των εκλογών.
«Δεν αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη στην Αμερική το να τροφοδοτεί το σκοτεινό χρήμα τις εκλογές και το να χειραγωγούν και να τροφοδοτούν την εκλογική διαδικασία οι λίγοι που έχουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου, παραμένοντας πίσω από ένα πέπλο, χωρίς καν να αποκαλύπτουν τον εαυτό τους ή τα ονόματά τους», δήλωσε τότε σε ομιλία της. «Πρέπει να βγάλουμε αυτό το είδος χρήματος από την πολιτική».
Τώρα όμως, καθώς η προεκλογική της εκστρατεία επωφελείται από συνεισφορές εκατομμυρίων που προέρχονται από μυστικούς δωρητές –συμπεριλαμβανομένης μιας τεράστιας δωρεάς 20 εκατομμυρίων δολαρίων από την κύρια οργάνωση σκοτεινού χρήματος των Δημοκρατικών μια μόλις εβδομάδα αφότου έγινε η πιθανή υποψήφια του κόμματος– τι λέει η Χάρις για τις μη ανιχνεύσιμες πολιτικές δαπάνες;
Μέχρι στιγμής σε αυτήν την προεκλογική περίοδο, όχι πολλά.
Κατά τη διάρκεια του ντιμπέιτ των υποψήφιων προέδρων του περασμένου μήνα, η Χάρις και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, συζήτησαν «καυτά» θέματα, όπως η ανατροπή της απόφασης Roe v. Wade για τις εκτρώσεις και ο πόλεμος στην Ουκρανία — αλλά δεν είπαν τίποτα για τις κρυφές πολιτικές χορηγίες που βοήθησαν και τις δύο προεκλογικές εκστρατείες.
Στο παρασκήνιο, οι πολιτικές επιτροπές που υποστηρίζουν τους Δημοκρατικούς υποψηφίους έχουν αναφέρει περισσότερα από 100 εκατομμύρια δολάρια που αφορούν εισφορές σκοτεινού χρήματος κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου, ενώ παρόμοια ποσά έχουν αναφέρει και οι αντίστοιχες επιτροπές που υποστηρίζουν τους Ρεπουμπλικανούς. Σύμφωνα με το OpenSecrets, το οποίο παρακολουθεί τις χρηματοδοτήσεις των εκστρατειών και το lobbying, σε αυτές τις εκλογές οι οργανώσεις σκοτεινού χρήματος οδεύουν στο να έχουν συνεισφέρει περισσότερα χρήματα από ποτέ άλλοτε.
Ταυτόχρονα, η εκστρατεία της Χάρις αποκρύπτει ακόμη περισσότερο την προέλευση των δωρεών της. Η Χάρις δεν έχει δημοσιοποιήσει ακόμη τα ονόματα των “bundler ” της — αυτών που είναι υπεύθυνοι για τη μαζική συγκέντρωση επιταγών από πολυάριθμους δωρητές για χάρη της προεκλογικής εκστρατείας της.
Παρά τα πολλαπλά αιτήματα, η καμπάνια της Χάρις δεν έχει προβεί σε κάποιο σχόλιο.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2010 στην υπόθεση Citizens United v. Federal Election Committee –μια εξέλιξη που προετοιμαζόταν επί δεκαετίες– ήταν αυτή που πυροδότησε τον «κατακλυσμό» του σκοτεινού χρήματος, καθώς έκρινε πως πολιτικά ενεργές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, όπως είναι οι οργανώσεις «κοινωνικής πρόνοιας» που εμπίπτουν στην κατηγορία 501(c)(4) [τμήμα του ομοσπονδιακού κώδικα φορολογίας εισοδήματος], μπορούν να δαπανήσουν απεριόριστα ποσά για να επηρεάσουν τις εκλογές. Οι εν λόγω μη κερδοσκοπικές οργανώσεις θεωρούνται «σκοτεινές» επειδή δεν χρειάζεται να αποκαλύπτουν τους δωρητές τους, επιτρέποντάς τους έτσι να «βομβαρδίζουν» τους Αμερικανούς με πολιτικές διαφημίσεις και πολιτικά μηνύματα χωρίς να αποκαλύπτουν την ταυτότητα ή τα κίνητρα των ανθρώπων που τους χρηματοδοτούν.
Και τα δύο κόμματα βασίζονται στο σκοτεινό χρήμα αλλά οι επικριτές των Δημοκρατικών λένε ότι η συμπεριφορά τους είναι ιδιαίτερα υποκριτική. Το κόμμα των Δημοκρατικών έχει εισαγάγει επανειλημμένα νόμους για να σταματήσει τις ανώνυμες πολιτικές δωρεές, συμπεριλαμβανομένου ενός νομοσχεδίου του 2019 που συνυπέγραφε η Χάρις καθώς και το πρόγραμμα τους για τις εκλογές του 2024 όπου δεσμεύτηκαν να «τερματίσει το “σκοτεινό χρήμα” απαιτώντας την πλήρη αποκάλυψη όσων συνεισφέρουν σε αυτό και απαγορεύοντας στις οργανώσεις του 501(c)(4) να ξοδεύουν χρήματα για τις εκλογές».
Την ίδια στιγμή όμως, οι Δημοκρατικοί νομοθέτες διστάζουν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να περάσουν σχετικές μεταρρυθμίσεις — ενώ συνεχίζουν να «υποδέχονται» μαζικά επιταγές από τις οργανώσεις του 501(c)(4)s.
Κάποιοι Δημοκρατικοί λένε ότι σε αυτή την εποχή των τεράστιων προεκλογικών δαπανών σκοτεινού χρήματος, οι νομοθέτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συνεργαστούν αν θέλουν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Άλλοι όμως λένε ότι με αυτόν τον τρόπο, το κόμμα επιτρέπει στην ελίτ να ελέγξει ακόμα πιο στενά το πολιτικό σύστημα της χώρας. Αντίθετα, οι υπεύθυνοι των εκλογικών μεταρρυθμίσεων υποστηρίζουν ότι τα συστήματα χρηματοδότησης με μικρά ποσά, στα οποία δημόσιοι πόροι αντιστοιχούν σε μικρές δωρεές, θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση της επιρροής ειδικών συμφερόντων και στην ενδυνάμωση των απλών ψηφοφόρων.
«Δυστυχώς, ειδικά μετά την απόφαση του Citizens United, αμφότερα τα κόμματα συνεχίζουν να δέχονται εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σκοτεινού χρήματος και να επωφελούνται από αυτό», δήλωσε ο Aaron Scherb, διευθυντής νομοθετικών υποθέσεων του παρατηρητηρίου Common Cause. Ωστόσο, «η συντριπτική πλειοψηφία των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών και των Ανεξάρτητων ψηφοφόρων θέλουν…περισσότερη διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα. Πραγματικά αυτό το ζήτημα μόνο στο Κογκρέσο θεωρείται κομματικό».
Αντιφάσεις του σκοτεινού χρήματος
Πριν η Χάρις γίνει αντιπρόεδρος, είχε μία σαφή θέση για το σκοτεινό χρήμα: παίζει έναν επικίνδυνα επιδραστικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα.
Ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια το 2014, η Χάρις μηνύθηκε από το συντηρητικό φιλανθρωπικό οργανισμό Americans for Prosperity Foundation λόγω του ότι αναζήτησε τα ονόματα και τις διευθύνσεις των δωρητών του. Το ίδρυμα, το οποίο έχει ξοδέψει πάνω από 257 εκατομμύρια δολάρια υποστηρίζοντας συντηρητικούς υποψηφίους του Κογκρέσου και υποψήφιους προέδρους από το 2004, ιδρύθηκε από τον δεξιό μεγιστάνα των πετροχημικών, Τσαρλς Κοχ.
Στη συνέχεια, ενώ υπηρετούσε ως γερουσιαστής της Καλιφόρνια το 2019, είχε επικρίνει την απόφαση Citizens United, λέγοντας ότι «έχει αλλάξει ριζικά τα θεμέλια του πολιτικού μας συστήματος, δίνοντας στο 1% ένα άδικο πλεονέκτημα στις εκλογές» και ότι πρέπει να «βγάλουμε το “μεγάλο” χρήμα από την πολιτική». Την ίδια χρονιά, η ίδια και η υπόλοιπη ομάδα των Δημοκρατικών της Γερουσίας εισήγαγαν την τροπολογία «Δημοκρατία για Όλους», μια συνταγματική τροπολογία με στόχο την ανατροπή του Citizens United.
Το 2019, η Χάρις υποστήριξε επίσης τον νόμο “Democracy Is Strengthened by Casting Light on Spending in Elections” («Η Δημοκρατία Ενισχύεται ρίχνοντας Φως στις Εκλογικές Δαπάνες») ή αλλιώς «DISCLOSE» (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ). Το νομοσχέδιο που εισήχθη για πρώτη φορά το 2010 από τον γερουσιαστή Chuck Schumer και τον βουλευτή Chris Van Hollen, θα απαιτούσε από όλους τους οργανισμούς που ξοδεύουν χρήματα στις ομοσπονδιακές εκλογές να αποκαλύπτουν τους δωρητές που είχαν δώσει από 10.000 δολάρια και πάνω κατά τη διάρκεια ενός προεκλογικού γύρου.
Tο 2022, όμως, ο νόμος DISCLOSE απέτυχε να ψηφιστεί, παρά την προτροπή του προέδρου Τζο Μπάιντεν υπέρ της ψήφισής του ορμώμενος από την έκθεση του Lever για μια δωρεά σκοτεινού χρήματος που άγγιζε το ύψος των 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ποσό που αποτελεί ρεκόρ. Αυτό συνέβη λόγω του ότι οι Ρεπουμπλικάνοι της Γερουσίας χρησιμοποίησαν την τακτική της κωλυσιεργίας [που είναι γνωστή με τον όρο filibuster]— μια τακτική που σκοπό έχει την καθυστέρηση ή το μπλοκάρισμα της ψήφισης ενός νομοσχεδίου και αφορά στην παρεμπόδιση της λήξης της σχετικής συζήτησης.
Οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την τακτική της κωλυσιεργίας, που έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα απέναντι στο DISCLOSE. Ωστόσο, δεν το έχουν καταφέρει, λόγω των τεράστιων δωρεών από επιχειρηματικά συμφέροντα που επιθυμούν να διατηρήσουν αυτόν τον «διακόπτη» ως εργαλείο απέναντι στη νομοθεσία αλλά και εξαιτίας της βολικής [για το κόμμα] διαφωνίας Δημοκρατικών όπως η γερουσιαστής Kyrsten Sinema και ο Joe Manchin που είναι φιλικοί προς τις εταιρείες.
Εναλλακτικά, οι ειδικοί λένε ότι οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μια νομοθετική πρακτική που ονομάζεται «συμβιβασμός γύρω από τον προϋπολογισμό», η οποία τους επιτρέπει να παρακάμψουν την κωλυσιεργία για να περάσουν νομοσχέδια που επηρεάζουν τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Στην πραγματικότητα, ως αντιπρόεδρος και προεδρεύουσα αξιωματούχος της Γερουσίας, η Χάρις είχε τη δυνατότητα να ακυρώσει τυχόν αντιρρήσεις για αυτή τη διαδικασία. Όμως, παρά το γεγονός ότι ανεξάρτητοι κρατικοί ερευνητές συμπέραναν ότι ο νόμος DISCLOSE θα είχε δημοσιονομικές επιπτώσεις, η Harris και οι Δημοκρατικοί συνάδελφοί της δεν προσπάθησαν ποτέ να εφαρμόσουν αυτόν τον ελιγμό.
Η έλλειψη ουσιαστικής δράσης των Δημοκρατικών σχετικά με τις μη ανιχνεύσιμες εκλογικές δαπάνες έχει οδηγήσει ορισμένους παρατηρητές να πιστεύουν ότι το κόμμα ενδιαφέρεται περισσότερο να καρπωθεί τα οφέλη του σκοτεινού χρήματος παρά να λάβει πραγματικά μέτρα για να το περιορίσει.
«Πολλοί Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι αισθάνονται ότι είναι πιο σημαντικό να κερδίσουν με κάθε μέσο παρά να αφοπλιστούν μονομερώς στην κούρσα για τη συγκέντρωση πολιτικών πόρων», έγραψε ο Μάικλ Μπέκελ, διευθυντής ερευνών της οργάνωσης πολιτικής μεταρρύθμισης Issue One, σε email προς το Lever. «Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι τόσοι πολλοί Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί λειτουργοί έχουν αγκαλιάσει τις μυστικές δαπάνες ως εργαλείο για τις πολιτικές εκστρατείες».
Ένας κατακλυσμός Σκοτεινού Χρήματος
Εντωμεταξύ, πρωτοφανή ποσά σκοτεινού χρήματος έχουν πλημμυρίσει τα εκλογικά ταμεία και των δύο κομμάτων μέσα στο 2024.
Για τους Δημοκρατικούς, πολλά από αυτά προέρχονται από το Future Forward USA Action, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό του 501(c)(4) που σχετίζεται με μια οργάνωση πολιτικής δράσης η οποία διευθύνεται από πρώην βοηθούς του Μπάιντεν και ονομάζεται Future Forward. Ενώ οι μεγάλες super PAC (Political Action Committee) –ένα είδος επιτροπών πολιτικής δράσης που μπορούν να συγκεντρώνουν και να δαπανούν απεριόριστα ποσά σε υποψηφίους– όπως η Future Forward πρέπει να αποκαλύπτουν τους δωρητές τους, οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις σκοτεινού χρήματος όπως το Future Forward USA Action δεν το κάνουν. Επομένως, όταν αυτές οι οργανώσεις σκοτεινού χρήματος κάνουν δωρεές σε super PAC, είναι συχνά αδύνατο να εντοπιστεί η αρχική πηγή αυτών των χορηγιών.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή, σε αυτόν τον εκλογικό γύρο, η οργάνωση σκοτεινού χρήματος Future Forward USA Action έχει δωρίσει σχεδόν 56 εκατομμύρια δολάρια στη Future Forward — περίπου το ένα τρίτο δηλαδή των συνολικών χορηγιών της τελευταίας τα τελευταία δύο χρόνια. Σε αυτά περιλαμβάνονται 20 εκατομμύρια δολάρια στις 29 Ιουλίου — οκτώ ημέρες αφότου ο Μπάιντεν ανέστειλε την προεδρική εκστρατεία του και ενέκρινε την υποψηφιότητα της Χάρις.
Στις αρχές του 2024, το Future Forward, το οποίο ένας ανώτερος σύμβουλος του Μπάιντεν αποκάλεσε «το εξέχον super PAC που υποστηρίζει την ατζέντα Μπάιντεν-Χάρις και τις προσπάθειες τους για το 2024», ανακοίνωσε μια διαφημιστική δαπάνη υπέρ του Μπάιντεν που έσπαγε το ρεκόρ των 250 εκατομμυρίων δολαρίων. Στη συνέχεια, τον Ιούλιο, αποκάλυψε ότι θα πραγματοποιούσε μία διαφημιστική καμπάνια 50 εκατομμυρίων δολαρίων με επίκεντρο τη Χάρις ενόψει του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών.
Πέρυσι, η «σκοτεινή» Future Forward φέρεται να διέθεσε δεκάδες εκατομμύρια για να αναδείξει τις πολιτικές επιτυχίες του Μπάιντεν. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Politico, μέσα στο 2023, συνολικά και οι δύο οργανώσεις Future Forward συγκέντρωσαν 208 εκατομμύρια δολάρια.
Οι οργανώσεις σκοτεινού χρήματος όπως είναι η Future Forward USA Action θα μπορούσαν να δαπανούν πολύ περισσότερα χρήματα σε εκλογικές αναμετρήσεις από αυτά που παρακολουθούνται από τις ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές, δεδομένου ότι οι οργανώσεις αυτές υποχρεούνται να αναφέρουν μόνο εκείνες τις παρεμβάσεις τους που υποστηρίζουν ρητά την εκλογή ή την ήττα ενός υποψηφίου.
Πολύ λίγα είναι γνωστά σχετικά με το ποιος χρηματοδοτεί τη Future Forward USA Action ή τι ελπίζει να επιτύχει μέσω μιας πιθανής προεδρίας της Χάρις. Τον περασμένο Μάρτιο, το CNN χρησιμοποίησε μέχρι πρότινος μη δημοσιευμένα φορολογικά αρχεία για να αποδείξει ότι στους κορυφαίους δωρητές της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης περιλαμβάνονταν δύο σύζυγοι χρηματιστές που διατηρούν επιχειρηματικούς δεσμούς με επενδύσεις στην τεχνητή νοημοσύνη και σε κρυπτονομίσματα.
Στο μεταξύ, μια από τις διαφημίσεις της καμπάνιας της Χάρις ισχυρίζεται ότι «οι υποστηρικτές της βάσης, όπως εσείς, είναι το μόνο πράγμα που εμποδίζει τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο».
Η εκστρατεία της Χάρις δεν αποκάλυψε την ταυτότητα των υπεύθυνων που αναζητούν και συγκεντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια δολάρια από μεμονωμένους δωρητές, οι οποίοι βάσει του νόμου επιτρέπεται να δώσουν σε έναν συγκεκριμένο υποψήφιο μόνο 3.300 δολάρια ο καθένας.
Οι εκστρατείες των υποψηφίων δεν υποχρεούνται να αποκαλύπτουν τα ονόματα όσων συγκεντρώνουν τα χρήματα, αν και συνήθως οι εκστρατείες προεδρικών υποψηφίων το κάνουν. Αλλά αυτή η τάση έχει αρχίσει να αλλάζει: ο Τραμπ δεν αποκάλυψε τα σχετικά ονόματα το 2016 και το 2020 και ο Μπάιντεν τα αποκάλυψε μόλις δύο ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2020.
Πριν από μερικές εβδομάδες, η οργάνωση πολιτικής μεταρρύθμισης Issue One κάλεσε τη Χάρις να αποκαλύψει πληροφορίες σχετικά με τους χρηματοδότες της εκστρατείας της το 2024, υποστηρίζοντας ότι «η λογοδοσία των αξιαματούχων βασίζεται στη διαφάνεια του συστήματος μας για τη χρηματοδότηση των καμπανιών».
«Συγκεντρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, δολάρια, οι υπεύθυνοι για τη συγκέντρωση των χρημάτων είναι σε θέση να πάρουν με το μέρος τους –και να ευνοηθούν από αυτό– τον υποψήφιο πρόεδρο της προτίμησης τους, ενώ λαμβάνουν ειδικά προνόμια και πρόσβαση που οι περισσότεροι ψηφοφόροι μπορούν μόνο να ονειρευτούν», δήλωσε ο Beckel, διευθυντής ερευνών της Issue One, στο Lever.
Μπορεί να έχει τέλος αυτή η εποχή του σκοτεινού χρήματος;
Υπάρχει επίσης το ερώτημα αν η Χάρις και οι Δημοκρατικοί νομοθέτες είναι πρόθυμοι να κάνουν τα απαραίτητα βήματα για να περάσουν τη μεταρρύθμιση για τη χρηματοδότηση των προεκλογικών εκστρατειών, αν κερδίσουν τον Νοέμβριο.
Εάν η Χάρις κερδίσει την προεδρική κούρσα και οι Δημοκρατικοί διατηρήσουν την πλειοψηφία στη Γερουσία, ο Σούμερ δήλωσε ότι θέλει να θέσει σε ισχύ τον νόμο Freedom to Vote, ο οποίος περιλαμβάνει το DISCLOSE, για να απαιτήσει μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με τους δωρητές των πολιτικών εκστρατειών.
Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό –όπως και άλλες υποσχέσεις που έδωσε η Χάρις στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών τον Αύγουστο– οι νομοθέτες πιθανότατα θα πρέπει να ξεπεράσουν την τακτική της κωλυσιεργίας.
«Κάθε χρόνο, σημαντικοί και δημοφιλείς νόμοι πεθαίνουν στο βήμα της Γερουσίας, επειδή η τακτική της κωλυσιεργίας επιτρέπει σε μια μειοψηφία γερουσιαστών – που εκπροσωπεί ένα δυσανάλογα λευκό τμήμα του πληθυσμού της χώρας – να σταματήσει την πορεία οποιασδήποτε νομοθετικής δράσης», σημειώνει το Common Cause σε μια πολιτική έκθεση.
Ο Σούμερ δήλωσε στην Washington Post ότι οι Δημοκρατικοί είναι διατεθειμένοι να μεταρρυθμίσουν τους κανόνες σχετικά με την τακτική της κωλυσιεργίας έτσι ώστε να περάσουν την ατζέντα τους. Και αν οι Δημοκρατικοί καταφέρουν να ανακτήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου, θα έχουν ένα λιγότερο εμπόδιο στον δρόμο τους: Οι γερουσιαστές Sinema και Manchin, οι οποίοι ψήφισαν κατά του νόμου DISCLOSE και αντιτάχθηκαν στις μεταρρυθμίσεις απέναντι στην κωλυσιεργία, αποσύρονται από τη Γερουσία.
Εάν οι Δημοκρατικοί καταργήσουν τις απεριόριστες δαπάνες σκοτεινού χρήματος για τις προεκλογικές εκστρατείες, οι υποστηρικτές της εκλογικής μεταρρύθμισης λένε ότι μια καλύτερη εναλλακτική λύση θα μπορούσαν να είναι οι πρωτοβουλίες δημόσιας χρηματοδότησης, με τις οποίες οι συνεισφορές μικρών ποσών θα μεταφράζοντας σε αντίστοιχα δημόσια κονδύλια.
Η Πολιτεία της Νέας Υόρκης εγκαινίασε φέτος ένα τέτοιο πρόγραμμα, διαθέτοντας 25 εκατομμύρια δολάρια για την αντιστοίχιση εισφορών από μεμονωμένους δωρητές. Μια ανάλυση του 2023 από το OpenSecrets και το Brennan Center for Justice της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης διαπίστωσε ότι εάν αυτό το νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης εκστρατειών ήταν σε ισχύ το 2022, οι μικροί δωρητές θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν το 41% των κεφαλαίων των υποψηφίων της πολιτείας, σε αντίθεση με το μόλις 6%.
Όμως, προς το παρόν, το ερώτημα παραμένει: εάν εκλεγεί η Χάρις, θα χρησιμοποιήσει την εξουσία της ως πρόεδρος για να πιέσει για τη μεταρρύθμιση του σκοτεινού χρήματος ή θα επιτρέψει σε αυτούς τους μυστικούς χορηγούς να συνεχίσουν να επηρεάζουν την πολιτική των ΗΠΑ;
«Τελικά οι ψηφοφόροι είναι αυτοί που χάνουν από αυτή την υπόθεση, αυτοί που βρίσκονται σε δυσμενή θέση», είπε ο Scherb από το Common Cause. «Καθώς μένουν στο σκοτάδι όσον αφορά το ποιος προσπαθεί να επηρεάσει τη φωνή τους αλλά και τις ψήφους τους».
Μετάφραση του Χάρη Καλαμπόκη