Το σχίσμα στη δημοσιογραφία

Την πλήρη ταύτισή τους με την κυβέρνηση επιδεικνύουν πλέον τα ΜΜΕ, κάτι που οδηγεί σε ένα πολύπλευρο σχίσμα τον δημοσιογραφικό κλάδο. Η υποταγή όλων των κυρίαρχων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην προώθηση, μετάδοση και διάδοση της κυβερνητικής πολιτικής προχώρησε ένα βήμα παραπάνω στην κάλυψη των επιχειρήσεων εισβολής του υπουργείου Δημόσιας Τάξης στις καταλήψεις της Βίλας Αμαλία και του κτηρίου στη Λέλας Καραγιάννη. Εισβολές που προκάλεσαν μια ακόμη πολιτική σύγκρουση ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη δημιουργία ενός ευρέως δικτύου αλληλεγγύης στις καταλήψεις. Η μιντιακή κάλυψη αποκάλυψε το κατ’ αρχήν σχίσμα αξιοπιστίας, εγκυρότητας, τήρησης δεοντολογίας αλλά και καταπάτησης της ελευθερίας λόγου που υπάρχει ανάμεσα στα κυρίαρχα Μέσα και τα διαδικτυακά ή τα social media. Στα δεύτερα, όπως και σε αρκετές εφημερίδες – πέραν αυτών που ανήκουν στα συγκροτήματα των μεγαλοεκδοτών –, το γεγονός της εισβολής στις καταλήψεις κτηρίων αντιμετωπίστηκε ως πτυχή της επιχείρησης συσκότισης των πολιτικών ευθυνών για τη λίστα Λαγκάρντ αλλά και των αντισυνταγματικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, καθώς και του νέου φορολογικού νομοσχεδίου.

Στα λεγόμενα κυρίαρχα Μέσα, με πρωτεύοντα τα τηλεοπτικά κανάλια, η εισβολή των δυνάμεων ΜΑΤ καλύφθηκε υπό το… τηλεοπτικό μάτι των κυβερνητικών δυνάμεων. Κατά την πάγια τακτική τους δεν θεώρησαν σκόπιμο ή έστω δεοντολογικό να μεταδώσουν την αντίθετη άποψη, των ανθρώπων δηλαδή που δέχθηκαν τη βίαιη εισβολή. Οι κάμερες έβλεπαν μόνο όσα τους επέτρεπε να δουν η αστυνομία, τα δε ρεπορτάζ βελτίωναν τεχνικά και γλωσσολογικά τα δελτία Τύπου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Ο δημοσιογραφικός κλάδος μέσα από τις εφημερίδες και τους τηλεοπτικούς σταθμούς πρόσθεσε άλλη μια βαθμίδα στην αντιπαλότητά του με τη διαμαρτυρόμενη κοινωνία. Απαγορεύοντας την πρόσβαση στις ελεύθερες δημόσιες συχνότητες στην αντίθετη άποψη. Υιοθέτησε, επίσης, χωρίς καμία αντίσταση, τους κυβερνητικούς χαρακτηρισμούς πως πρόκειται για «αναρχικούς», τους οποίους πρόβαλε ως θέση και άποψη των ιδίων των ΜΜΕ. Αυτή η τακτική της «κατάληψης» στην ελευθερία του λόγου ευτυχώς είχε και εξαιρέσεις. Οι δημοσιογράφοι του Real FM αποδέχθηκαν το αίτημα της ομάδας αλληλέγγυων στη Βίλα Αμαλία να διαβάσουν on air το κείμενο υποστήριξης. Όπως ακριβώς το αποδέχθηκαν οι εργαζόμενοι στον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό του 102 FM στη Θεσσαλονίκη και στον ραδιοφωνικό σταθμό Κρήτη FM. Και όχι μόνο. Τόσο στον Real FM όσο και στον Κρήτη TV, τον οποίο επισκέφθηκαν ασφαλίτες μετά την εκφώνηση του κειμένου αλληλεγγύης απαιτώντας να μάθουν τα στοιχεία τους, οι δημοσιογράφοι εξέφρασαν την αντίδρασή τους για την παρέμβαση της αστυνομίας. Μόνη εξαίρεση η Ένωση Συντακτών Θεσσαλονίκης, που ταυτίστηκε και ως συνδικαλιστικό όργανο με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου.

Πηγή: “Το Ποντίκι”