Ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συμμετείχε στην αντιπροσωπεία του ελληνικού κοινοβουλίου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ωστόσο διαμήνυσε ότι δεν επιθυμεί να αναλάβει την προεδρία της ομάδας της Αριστεράς.
Συμμετείχε επίσης στη συνεδρίαση της Ομάδας της Αριστεράς, όπου αποφασίστηκε η μετάθεση της εκλογής νέου προέδρου για τις αρχές της επόμενης χρόνιας με μεταβατικό προεδρείο να αναλαμβάνει μέχρι τον Ιανουάριο.
Η απόφαση αυτή ελήφθη αφότου ο Αλέξης Τσίπρας ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και την υπόλοιπη ομάδα ότι δεν προτίθεται να αναλάβει προς το παρόν την προεδρία της Ομάδας δεδομένων των αυξημένων υποχρεώσεων που αυτή συνεπάγεται.
Σύμφωνα ωστόσο με ασφαλείς πληροφορίες, αυτό που τον οδήγησε στην απόφαση αυτή είναι η επιθυμία του την επόμενη περίοδο να έχει την ελευθερία να δίνει μηνύματα και μέσω ΣτΕ, χωρίς τους περιορισμούς που συνεπάγεται η εκπροσώπηση της Ομάδας. Τον Αλεξη Τσίπρα προβληματίζει σοβαρά η πολιτική κρίση που αφορά τόσο την ευρωπαϊκή Αριστερά όσο και ευρύτερα τις προοδευτικές δυνάμεις, μια κρίση που συμβαδίζει με την άνοδο της Ακροδεξιάς.
Στις συνθήκες αυτές, ενώ ως πρωθυπουργός και ως πολιτικός ηγέτης στην Ευρώπη εφαλτήριό του ήταν πάντα η αριστερή του ταυτότητα, λειτούργησε και θέλει να λειτουργεί και σήμερα ως ενωτική δύναμη στην ευρύτερη αριστερά, αλλά και ως «γέφυρα» ανάμεσα στην αριστερά, τους σοσιαλιστές και τους πράσινους. Με αυτό το ευρύτερο ενωτικό κριτήριο αντιμετωπίζει και την τιμητική πρόταση να αναλάβει πρόεδρος στην ομάδα της αριστεράς στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Αυτό το κριτήριο θα καθορίσει και τα βήματά του το ερχόμενο διάστημα. Για την ώρα αποφάσισε να επικεντρωθεί στην ενεργό συμμετοχή στις εργασίες του ΣτΕ ως απλό μέλος της ομάδας της Αριστεράς.
Παρεμβαίνοντας βέβαια στην ολομέλεια και στις επιτροπές για θέματα που ο ίδιος θεωρεί κρίσιμα, όπως αυτά που αφορούν τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και το μέλλον της Ευρώπης. Σε αυτό το πλαίσιο, θα πραγματοποιήσει παρεμβάσεις τις επόμενες μέρες για την άνοδο της ακροδεξιάς, καθώς και για την κατάχρηση των συστημάτων κρατικής παρακολούθησης στην Ευρώπη.