Αποστάσεις από τον πάλαι ποτέ σύμβουλό του στο Μαξίμου Θανάση Καρτερό κράτησε χθες ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη στο δελτίο του Ant1 και τον Νίκο Χατζηνικολάου. Υπενθυμίζεται ότι σε πρόσφατο άρθρο του στην Αυγή ο Θανάσης Καρτερός καταφέρθηκε κατά του επικεφαλής για την αντιμετώπιση της πανδημίας, λοιμωξιολόγου Σωτήρη Τσιόδρα κατηγορώντας τον ουσιαστικά ότι καλύπτει και εκφράζει την πολιτική της κυβέρνησης.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε αποστάσεις χθες από αυτό το επιχείρημα, διαχωρίζοντας τον καθηγητή από την κυβέρνηση. Εγώ είπε, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα ασκούσα κριτική στον επιστήμονα, ασκώ κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης». Επιπλέον πήρε αποστάσεις από τον Θανάση Καρτερό υπογραμμίζοντας ότι δεν έχει πλέον θεσμικό ρόλο όπως το διάστημα που ήταν στο Μαξίμου και είχε σταματήσει να αρθρογραφεί γιατί τότε ήταν ουσιαστικά η φωνή του πρωθυπουργού.
Σημείωσε με νόημα ότι ως δημοσιογράφος έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του και δεχόμενος βέβαια και το κόστος που έχει η υπογραφή του σε αυτές τις απόψεις. Κοινώς το τι έγραψε ο Καρτερός εκφράζει μόνο τον ίδιο που το υπογράφει και όχι τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει, πόσο μάλλον την ηγεσία.
Από εκεί και πέρα πάντως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε κάποιο αυστηρό μήνυμα εν είδει σιωπητηρίου στις επώνυμες γραφίδες που κινούνται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, και παραπέρα στο «λαό» του κόμματος, (μεσαία στελέχη, μέλη της βάσης, συμπαθούντες, κλπ) που τοποθετούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με άλλα λόγια μοιάζει να υπάρχει μια «υγειονομική ζώνη» όπου ο στενός πυρήνας του κόμματος, δηλαδή η ηγεσία και τα στελέχη της πρώτης γραμμής που σηκώνουν το βάρος της εκπροσώπησης και της λελογισμένης αντιπαράθεσης αυτή τη στιγμή, εκφράζουν αυστηρώς την επίσημη γραμμή με τον τόνο να τον δίνει κάθε φορά ο πρόεδρος, αλλά έξω από αυτή την «υγειονομική ζώνη» δεν φαίνεται να υπάρχει χαλινάρι στο τι λέγεται και τι γράφεται, και πώς εμπεδώνουν και εκφράζουν τη γραμμή μέλη και οπαδοί.
«Εγώ δεν θα ασκούσα κριτική στον επιστήμονα…»
Το απόσπασμα από την αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στον Θανάση Καρτερό έχει ως εξής:
«Ο Θανάσης ο Καρτερός είναι ένας δημοσιογράφος, εδώ και 40 χρόνια δημοσιογραφεί. Όσο είχε το θεσμικό ρόλο δίπλα μου είχε σταματήσει την αρθρογραφία διότι η άποψή του εξέφραζε την άποψη του πρωθυπουργού τότε. Σήμερα δεν έχει θεσμικό ρόλο και εσείς οι δημοσιογράφοι έχετε την ευθύνη και το δικαίωμα να εκφράζετε ελεύθερα τις απόψεις σας ακόμα και όταν αυτές οι απόψεις αν δεν εκφράζουν την κομματική γραμμή ή αυτό που ονομάζουμε μέσο όρο της κοινής γνώμης. Διότι αν φτάσουμε στο σημείο να μην έχουνοι δημοσιογράφοι το δικαίωμα να ασκήσουν κριτική τότε θα ξεπεράσουμε τα όρια της φιλελεύθερης δημοκρατίας». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι δημοσιογράφοι που έχουν υπάρξει σύμβουλοι πολιτικών ή έχουν κομματική ταυτότητα, δεν παύουν να είναι δημοσιογράφοι και άρα να έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους και να παίρνουν και το κόστος της υπογραφής τους στις απόψεις αυτές. «Εγώ» κατέληξε «δεν θα ασκούσα τούτη την ώρα κριτική στον επιστήμονα, θα ασκούσα και ασκώ κριτική, εποικοδομητική, με παρεμβάσεις και προτάσεις στην κυβέρνηση».
Κάλυψη σε Πολάκη
Όμως ο Αλέξης Τσίπρας δεν ρωτήθηκε μόνο για τον Θανάση Καρτερό αλλά και για τον Παύλο Πολάκη αναφορικά με επιθετικές δηλώσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προς το πρόσωπο του Σ. Τσιόδρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κάλυψε πλήρως τον πρώην αναπληρωτή Υγείας , χωρίς «ναι μεν αλλά». Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι ο Παύλος Πολάκης συναντήθηκε στην αρχή αυτής της υγειονομική κρίσης, δύο φορές με τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια, μετά από επικοινωνία του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα με τον υπουργό – κοινώς ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διάνοιξε κανάλι επικοινωνίας με την κυβέρνηση (και) δια του Παύλου Πολάκη – για να του δείξει, επειδή γνωρίζει πολύ καλά και τις τελευταίες τρύπες του συστήματος, τους τρόπους που μπορούν να αυξηθούν οι κλίνες για την καλύτερη δυνατή ανταπόκριση στην πανδημία.
Συνεπώς κατέληξε ο Αλέξης Τσίπρας, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των στελεχών της δεν μπορεί να κριθεί από ορισμένα ψήγματα κριτικής, που κατά την άποψή μου είναι απαραίτητα», στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας «διότι στηρίζουμε δεν σημαίνει και σιωπούμε».
Συμπέρασμα: ο Αλέξης Τσίπρας πήρε αποστάσεις από τον Θανάση Καρτερό εστιάζοντας στη δημοσιογραφική του ιδιότητα για να δείξει με αυτό τον τρόπο ότι δεν εκφράζει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο αυτό εξ ορισμού σημαίνει ελευθερία γνώμης, άρα εν προκειμένω ο Αλέξης Τσίπρας εκ των πραγμάτων μπορεί να διαχωριστεί αλλά όχι να κάνει συστάσεις. Από την άλλη κάλυψε πλήρως το πολιτικό του στέλεχος Παύλο Πολάκη που παρεμβαίνει (και ενθαρρύνεται σε αυτή την κατεύθυνση) μάλλον με την προηγούμενη πολιτική ιδιότητά του, αυτή του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας, καθώς σήμερα τομεάρχης Υγείας είναι ο Ανδρέας Ξανθός.
«Θα λογαριαστούμε μετά» και πολιτική συναίνεση
Να σημειωθεί, ότι ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε να δώσει βαρύτητα στην περίπτωση της Μυρσίνης Βουνάτσου, στελέχους από τη Λέσβο, παραπέμποντας στην επίσημη αποδοκιμασία της Νομαρχιακής οργάνωσης.
Όσο για το σύνθημα «θα λογαριαστούμε μετά» με το οποίο εκφράζουν τη γραμμή «βάζουμε πλάτη» μέλη και οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (υπάρχει εκεί άλλωστε έντονος αριστερός ανταγωνισμός για το ποιος έχει το πιο «ριζοσπαστικό» μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση) ο Αλέξης Τσίπρας εστίασε στο «μετά»: « Νομίζω ότι το να θεωρεί κανείς ότι πρέπει να περάσει αυτή η μπόρα για να ξαναρχίσει η αντιπαράθεση και ο λογαριασμός των πολιτικών διαφορών, καταρχήν δεν είναι μια αρνητική στάση, είναι μια θετική στάση», είπε.
Από την άλλη, σε μια προσπάθεια να υπογραμμίσει ότι πρέπει να αναγνωριστεί η συναινετική στάση της αξιωματικής αλλά και της μείζονος αντιπολίτευσης έφερε σε αντιδιαστολή τα πεπραγμένα της γαλάζιας παράταξης στο παρελθόν. Παρέπεμψε δε στη στάση της ΝΔ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης την ώρα της κρίσης και όχι μετά, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση και διαπραγματευόταν με τους δανειστές – «κανείς δεν θα ξεχάσει τα ‘Γερούν γερά’».
Σημείωσε, τέλος ότι ενώ για πρώτη φορά υπάρχει τέτοιο πολιτικό κλίμα συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων «κάποιοι, και από τις δύο πλευρές ξύνουν τα νύχια τους και ψάχνουν να βρουν αφορμή» και προέτρεψε να μην μεγιστοποιούνται τέτοια δευτερεύοντα περιστατικά.