ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΧΑΝΙΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ :

Η Ελλάδα από το 1987 διατηρούσε το καθεστώς της «ελεύθερης από λύσσα χώρας».

όμως τα τελευταία χρόνια στα γειτονικά Βαλκανικά κράτη (Αλβανία, FYROM, Βουλγαρία κ.α.) αλλά και στην Τουρκία, υπάρχουν κρούσματα λύσσας, ιδιαίτερα στην άγρια πανίδα (αλεπούδες, τσακάλια, λύκοι).

Έτσι επαληθεύθηκε δυστυχώς ο φόβος για είσοδο στη χώρα μας καθόσον επιβεβαιώθηκε κρούσμα λύσσας σε κόκκινη αλεπού στην περιοχή της Κοζάνης.

Η λύσσα είναι μια ζωοανθρωπονόσος, που οφείλεται σε διάφορα στελέχη του ιού Lissavirus και μεταδίδεται κυρίως με δήγμα (δάγκωμα) μολυσμένου ήμερου ή άγριου ζώου που έχει τον ιό της λύσσας στο σάλιο του.

Όλα τα θηλαστικά μπορούν να προσβληθούν από τη λύσσα. Στο σκύλο η νόσος εμφανίζεται σε 2 μορφές :

1.τη μανιακή

2.τη καταθλιπτική

Στην μανιακή μορφή παρατηρείται : αλλαγή της συμπεριφοράς του ζώου, ο σκύλος παρουσιάζει νευρικότητα, τρομάζει με το παραμικρό, στη συνέχεια γίνεται πολύ επιθετικό και δαγκώνει ότι βρει μπροστά του, από το στόμα του ρέουν άφθονα σάλια και τέλος επέρχεται παράλυση με άφθονη σιελόρροια και τελικά θάνατος.

ΟΔΗΓΙΕΣ για πρόληψη του νοσήματος με σκοπό την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας και Υγείας των Ζώων

1. Εμβολιασμός όλων των σκύλων-γάτων με το αδρανοποιημένο εμβόλιο λύσσας και επανεμβολιασμός μία (1) φορά τον χρόνο.
2. Οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι, πρέπει να δείξουν την απαιτούμενη προσοχή με τον εμβολιασμό των κυνηγετικών και ποιμενικών σκύλων, διότι βρίσκονται κοντά στην άγρια πανίδα που αποτελεί τη δεξαμενή του ιού της λύσσας.

Υπάρχουν ειδικές οδηγίες για τα κυνηγετικά σκυλιά που μετακινούνται σε έδαφος τρίτων χώρων και επανέρχονται στη χώρα μας μέσω συγκεκριμένων σημείων εισόδου. Λόγω λοιπόν του προσφάτου κρούσματος λύσσας στην περιοχή της Κοζάνης, εφιστούμε την προσοχή ιδιαίτερα στους κυνηγούς που πρόκειται να μετακινηθούν με τα σκυλιά τους σε έδαφος τρίτων χωρών για τα ακόλουθα :

α) τα ζώα να φέρουν ηλεκτρονική σήμανση αναγνώρισης (μικροτσίπ)

β) Να συνοδεύονται από διαβατήριο που να αποδεικνύει ότι έχει πραγματοποιηθεί ισχύων εμβολιασμός του ζώου.

Εάν το ζώο εμβολιάστηκε για πρώτη φορά, πρέπει να περάσουν είκοσι μία (21) ημέρες προκειμένου να ταξιδέψει (διάστημα που απαιτείται για να θεωρηθεί ότι ο αντιλυσσικός εμβολιασμός είναι σε ισχύ, βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας)

γ) Προκειμένου να μην παρουσιαστεί κανένα πρόβλημα κατά την επανείσοδο του ζώου σας στη Ελλάδα, να φροντίζουν να έχουν κάνει προτού εγκαταλείψουν  το έδαφος της χώρας, ΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΛΥΣΣΑΣ, σε εγκεκριμένο εργαστήριο αναφοράς.

Σε αντίθετη περίπτωση, η είσοδος του ζώου στην Ελλάδα δεν θα επιτρέπεται.

Η λύσσα αποτελεί ένα ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι μια λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από διηθητό ιό. Ο ιός αυτός μεταδίδεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα από δάγκωμα κι από το σάλιο ζώων που πάσχουν από λύσσα ή και με την επαφή με κάποιο σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί από τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.

Συμπτώματα

Η λύσσα έχει μια περίοδο επώασης στην οποία ο ασθενής δεν βιώνει σχεδόν κανένα κλινικό σύμπτωμα. Αυτή η περίοδος αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για την επιτυχή θεραπεία της νόσου. Μόλις εμφανιστούν τα κλινικά συμπτώματα, η νόσος είναι σχεδόν πάντοτε θανατηφόρος. Στην αρχή τα συμπτώματα της λύσσας είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης, επίσης στην αρχή μπορεί να εκδηλωθεί κνησμός, ερεθισμός και πόνος στο σημείο εισόδου του ιού ενώ όλα αυτά μπορεί να ακολουθηθούν από μελαγχολία, σωματική κατάπτωση, φαρυγγικούς σπασμούς καθώς και με διαταραχές στον ύπνο. Κατόπιν ακολουθεί η δυσλειτουργία της καρδιάς και η διαταραχή της αναπνοής ενώ αυξάνεται και ο πυρετός ο οποίος μπορεί να φτάσει και τους 40 °C. Ο ασθενής αναπτύσσει μεγάλη ευερεθιστότητα, φωτοφοβία και υδροφοβία. Όταν η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά ο ασθενής αρχίζει να βιώνει σπασμούς που συνοδεύονται από σιελόρροια και έντονη δίψα. Με το πέρασμα του χρόνου ο άρρωστος παραλύει, χάνει την ψυχική του ισορροπία καθώς και την αίσθηση του περιβάλλοντος και στην συνέχεια καταλήγει στο θάνατο.

Θεραπεία

Η θεραπεία συνίσταται στον καθαρισμό του τραύματος από το δήγμα του ζώου, τη χορήγηση αντιλυσσικού εμβολίου και ίσως αντιλυσσικού ορού.

Εάν υπάρξει υποψία έκθεσης στον ιό της λύσσας, ακόμα και αυτοί που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει, μετά την έκθεσή τους, να κάνουν μια περιορισμένη σειρά πρόσθετων ενέσεων αντιλυσσικού εμβολίου. Αυτοί που δεν έχουν εμβολιαστεί πριν από την έκθεσή τους στον ιό θα πρέπει, εφόσον εκτεθούν, να υποβληθούν σε μακρύτερης διάρκειας θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ενέσεις αντιλυσσικού εμβολίου και αντιλυσσικής υπεράνοσης σφαιρίνης.

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε να απευθύνεστε στα κτηνιατρικά κέντρα της περιοχής σας.