Την απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να απορρίψει τροπολογία για την υποχρεωτική σήμανση γενετικά τροποποιημένης γύρης στο μέλι, καταγγέλλει με δηλώσεις του ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, Κρίτων Αρσένης, τονίζοντας ότι «ο καταναλωτής στερείται το δικαίωμα να γνωρίζει την ποιότητα του προϊόντος που επιλέγει».
Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη, έχει σημαντικό αντίκτυπο στο μοναδικής ποιότητας ελληνικό μέλι και τους 20.000 έλληνες μελισσοκόμους. Το ελληνικό μέλι εξομοιώνεται με το χαμηλής ποιότητας και βιομηχανικό άλλων χωρών. Η ποιότητα του εξαίρετου αυτού προϊόντος συνιστά το μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα των ελλήνων μελισσοκόμων, έναντι μελισσοκόμων τρίτων χωρών που καλλιεργούν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) και εισάγονται αθρόα στην Ε.Ε. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο καταναλωτής δε θα είναι σε θέση να γνωρίζει αν το μέλι που επιλέγει περιέχει γενετικά τροποποιημένη (ΓΤ) γύρη.
Με αφορμή την απόρριψη της τροπολογίας ο Κρίτων Αρσένης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
“Είναι δυστυχώς μια μέρα ντροπής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Ολομέλεια απέρριψε την τροπολογία για υποχρεωτική σήμανση γενετικά τροποποιημένης γύρης στο μέλι. Οι φιλελεύθεροι, η δεξιά, οι συντηρητικοί και οι αντιευρωπαϊστές συντάχθηκαν με τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών συσκευασίας και των εισαγωγέων μελιού, ενάντια στους μελισσοκόμους και τους πολίτες που ήθελαν να αναγράφεται αν το μέλι περιέχει ΓΤΟ. Είναι θλιβερό ότι παρά το γεγονός ότι χώρα μας δεν επιτρέπει την καλλιέργεια «μεταλλαγμένων», η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τους Ευρωβουλευτές να ψηφίσουν ενάντια της σήμανσης. Η γραμμή της κυβέρνησης δυστυχώς ήταν ευνοϊκή για τους εισαγωγείς μελιού και όχι – ως όφειλε – για τους έλληνες μελισσοκόμους και τους πολίτες. Χάρη στην επίμαχη τροπολογία οι έλληνες μελισσοκόμοι θα προστατεύονταν από τον ανταγωνισμό από χώρες που παράγουν «μεταλλαγμένα» και αποτελούν βασικούς εξαγωγείς μελιού στην ΕΕ, όπως η Κίνα και ο Καναδάς. Και τα ερωτήματα προκύπτουν εύλογα:
Γιατί η Κυβέρνηση στάθηκε στο πλευρό των εισαγωγέων και όχι των μελισσοκόμων;
Γιατί η ελληνική κυβέρνηση συντάχθηκε με τις μεγάλες εταιρείες και όχι με τους καταναλωτές;
Γιατί δεν θέλει να γνωρίζουν οι πολίτες αν καταναλώνουν «μεταλλαγμένα»;